شهرام وزیری

 

اگرتو می‌بینی امروزه روز در بسیاری از چالش‌های جهانی فوتبال بازنده‌ایم، این باختن‌ها قبل از آنکه به زور و قدرت طرف مقابل مربوط باشد بیشتر به ضعف و فتوری ما برمی‌گردد که طرف را قوی می‌پنداریم. 

فوتبال تنبل فتوری که همیشه خدا مدرسه‌اش دیر می‌شود و دیر به پای میز مذاکره می‌رسد و اگر هم روزی بر خلاف عادت زود و به موقع به پای میز حق‌خواهی رسید، تو بخوان زبان دیپلماسی ورزشی‌اش چنان الکن است که نرفته بازنده‌ای مرجوع شده است. 

بازنده ناتوانی که همیشه برنده ساز است و مقهوری که همچنان قاهر‌ساز است‌!

فوتبالی که دیری است بد جوری به باختن‌های مدیریتی عادت کرده. 

از آن روزی که به دسته گل آب داده جناب ویلموتس دور رفت راهیابی به جام جهانی 2022 پایان یافت مشخص بود که با توجه به چنین نتایج شیخ سلمان‌های بحرینی برای حضور کشورشان در این جام جهانی نقشه‌ها در سر دارند و چه فرصتی بهتر از این که درپی بی‌خبری مدیران فوتبال ما تا تنور قدرت‌شان داغ است نان رفتن به جام جهانی را برای خود بپزند‌!؟

دیگر چه موقعیتی بهتر از این برای رندان کنفدراسیون و شرکایش در حالی‌که مدیران فوتبال ما در چرخه شکایت ویلموتس دادگاه پشت دادگاه دور خود می‌چرخیدند وایضا در ولع رسیدن به میزخالی ریاست فوتبال صغیر و کبیرش مدام به هم تنه می‌زدند. 

چه انتظار که در این غفلت و نسیان‌زدگی دیرینه دزدان دریایی کمین‌کرده حق میزبانی ما را بالا نکشند‌!

چه شد که در نشست تعیین تاریخ بازی‌های دور برگشت اسکوچیچ با درایت حرفه‌ای فهمید که بحرین میزبان گروه ما شده اما مدیران دست دوم فدراسیون ما طبق معمول دیر حالی‌شون شد و قافیه را باختند؟‌!

درد بیشتر اینکه وقتی با رندی تمام میزبانان دور برگشت را به رخ فوتبال‌مان می‌کشند تازه معلوم می‌شود همه حاضرند جز باقر که همین ایران باشد‌!

چنانچه در گروه‌های هشت‌گانه؛ چین و کویت و بحرین و عربستان و قطر و ژاپن و امارات و کره جنوبی همه در گروه خود میزبانند جز ایران که به همت مدیرانی بی‌عمل چنین خوار و سرافکنده به مهمانی بحرینی‌ها دعوت شود‌!

ایرانی که در5 دوره جام جهانی حضور داشته و در دو دوره اخیر قدرتش را در جهان فوتبال نشان داده است.

البته یادتان نرود این مواردی که به آن اشاره شد از سوی دل سوختگان فوتبال است نه آنانی که بار خود را بستند و رفتند و آنچه برجای گذاشتند بار کج این فوتبال بود!

دکتر غفاری رئیس روابط بین‌الملل فدراسیون دادگان می‌گوید: «همیشه وقتی تصمیمی گرفته می‌شود ما بعدش اعتراض می‌کنیم.»

 عزیزی خادم رئیس جدید فوتبال هم می‌گوید: «اهمال مدیران سابق حق میزبانی ایران را تضییع کرد.»

تو بخوان وقتی شهر فوتبال‌مان چنین آشوب‌زده است باید هم وزارتخانه فخیمه ورزش‌مان اظهار تفقد کنند و توصیه نامه صادر فرمایند که «ما نقش حاکمیت خود را برای حمایت از فوتبال ایفا کرده‌ایم ... توصیه می‌نماییم به عوض انتقاد از مقامات ورزش این فشارها را به طرف خارجی بیاورند»

توصیه عالیه وزارت عالیجاه ورزش به روی دو چشم ملت اما نفرمودند چرا هر وقت دولت فخیمه کم می‌آورد و زورش تمام می‌شود به سه سوت زور زدنش را به این ملت عزیزه نجیبه محول می‌کند. یعنی باز هم باید زورش را ملت بزند که آقایان چنین خدمت فوتبال برسند!؟

 

رسیده‌ایم به آخرین روزهای سال و طبق معمول طنز نوشتن خسته کننده‌تر می‌شود. شماره‌های آخر سال که می‌رسد، نوشتن شکنجه‌آور است. نه به این خاطر که سوژه نداریم. زیاد است. نه! مشکل از این است که به بحران پوچی می‌رسی. مثلاً همین برگشت خوردن پول بودوروف در استقلال! انتقال پول از حساب استقلال به حساب طلبکار خارجی در سال‌های اخیر، شکنجه‌ای است که هر سال به یک شکل جدید تکرار می‌شود. تکرار و تکرار و تکرار! یک بار سر پول استرا! یک بار سر پول شفر! یک بار بر سر آن مهاجم صربستانی که دیگر اسمش هم یادمان نمی‌آید! الان سر بودوروف! احتمالاً چند وقت دیگر دوباره استرا! میلیچ هم در صف! شیخ هم همچنین!

در روزهای عادی سال، اصلاً برایت مهم نیست! می‌گویی همین است دیگر! ولی آخر سال دیگر زورت نمی‌رسد! جان نداری! جان تحمل کردن نداری! جان کنار آمدن نداری! هرچه جان داشته‌ای در اسفند خرج کرده‌ای! 

عین این بازی‌های کامپیوتری می‌ماند. رسیده‌ای به مرحله‌ای، فشنگ نداری، تفنگ نداری، جان اضافه نداری، زورت نمی‌رسد، انرژی نداری، از در و دیوار هم غول می‌ریزد! مدام می‌بازی! بازی از نو لود می‌شود. دوباره می‌روی در همان مرحله! دوباره همان غول‌ها، دوباره همان کم فشنگی، دوباره همان تفنگ خراب، دوباره همان غول‌ها و دوباره باختن!

اسفند پر است از این باختن‌ها و نرسیدن‌ها و زمین خوردن‌ها. به همین خاطر می‌گویم نوشتن در روزهای آخر سال عذاب پایان ناپذیری است.

 

تیــم فوتبال امید ایران در دومیــن دیدار خود در چارچــوب رقابت‌های مقدماتی بازی‌های المپیک 2004 آتن، در تهران مغلوب تیم کره جنوبی شد و زنگ خطر برای این تیم به صدا درآمد.

بازی ضعیف تیم ایران در این دیدار غیرمنتظره بود. غیبت جواد کاظمیان به دلیل مرگ نابهنگام برادرش، سبب افت توان روحی بازیکنان این تیـــم شده بود، ناآماده بودن محرم نویدکیا کاپیتان تیم ایران، بازی بسیار خــــوب و حساب شده تیم کره و در شرایط ایده‌آل نبودن برخی بازیکنان کلیدی ایــــران مانند مبعلی، کعبی، بداوی و معدنچی، احتیاط بیش از حد بازیکنان تیـــــــم کشورمان، تنها بودن آرش برهانی در خط حمله و تشویق بی‌امان تماشاگـــران کره‌ای را می‌توان از جمله دلایل شکست تیم ایران و پیروزی سرنوشت‌ســـــاز و شیرین تیم کره در این دیدار برشمرد.

کار بی‌نقص خطوط مختلف تیم کره در دفاع، میانه و حمله، بازی‌سازی از خط دفاع، دفاع از زمین حریف، فشار و پرسینگ روی بازیکنان کلیدی ایران و مهار آنان مانند نویدکیا، کعبی، مبعلی و بداوی، پوشش مناسب در خط دفاع، حضور به موقع بازیکنان در حمله و دفاع از جمله عوامل برتری تیم کره در این دیدار بود و در اغلب دقایق مسابقه به نظر می‌رسید که کره‌ای‌ها در زمیـــن خودی و در مقابل تماشاگرانشان بازی می‌کنند.

تیم کره جنوبی با این پیروزی صاحب 6 امتیاز از دو مسابقه شد و هم‌اکنون در صــدر جدول گروه یک این رقابت‌ها قرار دارد و با امیدی بیش از سه تیم دیگر گروه به راه خود ادامه می‌دهد.

 

مهرداد نیکان

 

اتفاقی که مدت‌ها در بوندس‌لیگا رخ می‌داد و تاکنون هم ادامه داشته، مدت‌هاست که در لوشامپیونه هم رخ می‌دهد اما بروز شگفتی از آن دست موضوعات ناگزیر است که تنها برای تکمیل پازل‌های زیبایی فوتبال یافت می‌شود. نتیجه شگفت‌انگیزی که در استادیوم پارک دو پرنس پاریس رخ داد، مصداق بارز نشان دادن روی بد فوتبال به اردوگاه متمول ژرمن‌های فرانسوی و البته نشانگر رخ جذاب بازی با توپ گرد و مستطیل سبز برای فوتبالی‌ها بود.

 در نیمه اول تقابل پاری سن ژرمن و نانت قعر جدولی، پاریسی‌ها با کیت جدید و زیبای خود از هر لحاظ تیم برتر میدان بودند. 

شاگردان پوچ از همان ابتدا به دنبال گل بودند اما لافون دروازه‌بان نانت چند موقعیت خوب را مهار کرد اما در نهایت جولیان درکسلر در دقیقه ۴۲ برای پاریس گل زد تا آنها دست خالی به رختکن نروند و نیمه اول این بازی با حساب ۱-صفر به سود میزبان به پایان برسد. نیمه دوم بازی متعادل‌تر از نیمه اول شروع شد و پاری سن ژرمن که از حریف جلو افتاده بود سعی در کنترل بازی داشت اما در این بین رندال کولو مانی مهاجم نانت روی اشتباه بد امباپه گل اول نانت را در دقیقه ۵۹ به ثمر رساند. مهاجم 200 میلیون دلاری تیم متمول پاریسی با این اشتباه عملاً مسیر را برای شگفتی‌سازی ریل‌گذاری کرد تا در دقیقه ۷۱ نیز روی فرار خوب کولو مانی و پاس خوب عرضی این مهاجم ۲۲ ساله فرانسوی، موزس سایمن گل دوم را برای تیم ته جدولی به ثمر برساند و کامبک آنها کامل شود. شاگردان پوچتینو در ادامه نیز نتوانستند آنچنان که باید، زهردار نشان دهند تا نانت با یک پیروزی دلچسب ۲-۱ در پاریس، ۳ امتیاز را مال خود کند.

با این نتیجه دیگر خبری از صدرنشینی پاریسی‌ها نیست، لیل هنوز بر بام لوشامپیونه تکیه زده و به این سادگی‌ها هم قافیه را نمی‌بازد. کار برای مائوریسیو پوچتینو با این شکست عجیب گره خورد تا همه‌چیز به هفته‌های بعد موکول شود.

سام ستارزاده

 

صد و هشتاد و نهمین شهرآورد شمال لندن در تاریخ شاید در تعیین قهرمان و حتی نمایندگان فصل آتی فوتبال انگلیس در لیگ قهرمانان تأثیری نداشت اما از حیث جذابیت صحنه‌هایی که درون زمین رخ داد، یکی از دیدارهای برتر فصل لیگ جزیره بود که تماشای چندباره آن نیز خالی از لطف نیست. اریک لاملا که پنجمین بازیکن تاریخ لیگ برتر شد که به‌عنوان یار تعویضی شیرینی گلزنی و تلخی اخراج را با هم می‌چشد، رابونایی به‌ثمر رساند که می‌تواند پرونده جایزه پوشکاش سال 2021 را در همین ماه سومش ببندد اما امیل اسمیت‌رو، هری کین و سدریک سوآرس نیز می‌توانستند یک ابرگل به نام خود ثبت کنند و تنها تیرک‌های ورزشگاه امارات بودند که مانع هنرنمایی آنان شدند.

توپچی‌های لندن برای کسب سه امتیاز بازی حیثیتی خود و زنده نگاه‌داشتن امیدشان برای صعود به لیگ اروپا، ناچار به تکاپو برای برگرداندن باخت و حفظ پیروزی شدند اما آمار بازی مهر شایستگی شاگردان میکل آرتتا برای این پیروزی بزرگ را می‌کوبند. امید به گل آرسنال در این دیدار 57/1 بود؛ در مقابل عدد 71/0 که برای طرف تاتنهامی ثبت شد. نگاهی دقیق‌تر به موقعیت‌های گل دو طرف نیز نشان می‌دهد که اگر ضربه آزاد دقایق پایانی زنبق‌ها را کنار بگذاریم، امید گلزنی آنها می‌توانست به‌مراتب پایین‌تر هم باشد.

این حقیقت که خط حمله قرمزهای لندن حتی در میان 10 خط آتش برتر فوتبال انگلستان هم جایی ندارد، به این معناست که آرسنالی‌ها در فاز هجومی کم‌نقص نیستند.

 با این حال، زمانی که آنان برابر تیمی که به پرس از جلو اعتقاد چندانی ندارد قرار می‌گیرند، کار برای آنان به‌شدت آسان می‌شود. در یک‌سوم دفاعی توپچی‌ها، ماگالاش و داوید لوئیز سد راه پرس هری کین بودند که این برتری عددی را به‌سادگی به آرسنال می‌داد اما در میانه میدان نیز، امیل اسمیت‌رو متمایل به میانه زمین بازی کرد و مارتین اودگارد نیز به زوج پارتی و ژاکا نزدیک‌تر بود تا در اکثر دقایق، تیم میزبان با دو یار بیشتر میانه میدان را کنترل کند.

با این وجود، تنها 17 درصد موقعیت‌های آرسنال از میانه زمین خلق شد و باقی این موقعیت‌ها به‌طور تقریباً مساوی میان جناح چپ و راست تقسیم شد. فرارهای بوکایو ساکا از پشت سر سرخیو رگیلون که با پاس‌های خلاقانه اودگارد توأم می‌شد، یکی از حربه‌های سرخ‌پوشان برای رسیدن به قفس توری هوگو لوریس بود. 

حرکت دیگر آنان، پاس قطری داوید لوئیز به کیران تیرنی پس از نفوذ عرضی وی بود که با فضاسازی عالی اسمیت‌رو، او را تنها برابر مت دوهرتی قرار می‌داد تا وی بتواند با کمترین دغدغه ممکن خود را در موقعیت ارسال روی دروازه تاتنهام قرار دهد.

هرچند گل شاگردان آقای خاص بیشتر از یک کار تیمی مرهون مهارت تمام‌کنندگی لاملا بود، آرسنالی‌ها روی برنامه‌ای از پیش تعیین شده و از جناح چپ به گل رسیدند؛ با یکی از فرارهای تیرنی و خلق موقعیتش برای کاپیتان جدید و جوان تیم ملی نروژ. آرسنالی‌ها با فتح شهرآورد، در فرم ایده‌آل خویش لیگ اروپا را ادامه خواهند داد اما سپس، مقابل وستهم و لیورپول که دو رقیب مستقیم‌شان در کورس سهمیه‌ها هستند، خط آتش‌شان باید برای بهره‌گیری کناره‌های زمین و تصاحب یک‌سوم میانی با پرس‌های شدیدتری مقابله کند.

سامان موحدی راد

 

استفانو پیولی امیدوار بود تا با پیروزی برابر ناپولی در سن‌سیرو فاصله شش امتیازی‌اش با اینتر صدرنشین را کم کند اما شلیک متئو پولیتانو بازیکن اینتری و قرضی ناپولی امیدهای او را بر باد داد تا نراتزوری‌ها با اختلاف ۹ امتیازی صدر جدول را از آن خود کنند و احتمالاً نزدیک‌ترین گزینه برای رسیدن به جام در پایان فصل باشد. استفانو پیولی در 5 بازی اخیر خود 2 شکست، 2 پیروزی و یک تساوی را کسب کرده است. روی کاغذ احتمالاً این‌ها نتایج بدی نباشد اما آنها در بدترین زمان ممکن امتیازات را از دست دادند. کسب هفت امتیاز از 15 امتیاز ممکن هیچ کجا نتیجه بدی برای یک مربی به حساب نمی‌آید اما شکست برابر اینتر و چند هفته بعد برابر ناپولی موجب شد تا فاصله میلان و صدرنشین جدول یعنی اینتر به شدت افزایش یابد.

در سوی مقابل ناپولی در بازی‌های خارج از خانه نتایج قابل قبولی نداشت. آنها در پنج بازی اخیر خارج از خانه‌شان موفق به کسب پیروزی نشده بودند. علاوه بر این‌ها ناپولی که این روزها همه توجه‌اش را به کسب سهیمه لیگ قهرمانان اروپا جلب کرده، از انگیزه کافی برای شکست میلان در سن‌سیرو برخوردار بود. وضعیت میلان در سال ۲۰۲۱ کاملاً متفاوت از سال ۲۰۲۰ است. آنها جزو معدود تیم‌هایی بودند که در سال ۲۰۲۰ و بعد از همه‌گیری کرونا دوران رو به رشدی را داشتند و صدر جدول در سری‌آ را هم تصاحب کرده بودند.

معدود تیم‌هایی در دنیا وجود دارند که عد از تعطیلات اجباری کرونا در فرم قبلی‌شان ظاهر شده باشند اما میلان نه‌تنها فرم قبلی را بهبود داد که به یکی از دست نیافتنی‌ترین تیم‌های سال هم تبدیل شده بود اما به نظر می‌رسد روزگار خوش آنها در ۲۰۲۱ به پایان رسیده است. 

امتیازات از دست رفته پیولی در کنار بازی‌های عقب‌افتاد یوونتوس ممکن است حتی جایگاه دومی را هم از آنها بگیرد و کم‌کم سهمیه هم برای آن کمی در خطر قرار گرفته است. میلانی که در ابتدای سال شانس قهرمانی بود حالا در سراشیبی سقوط قرار گرفته است. درست مثل اتفاقی که برای پیولی در زمان هدایت اینتر در فصل 17-2016 رخ داده بود.

میعاد نیک

 

درست همان روزهایی که رئال مادرید با شدید شدن بحران همیشگی فقر گل مواجه شده و در مخمصه گیر افتاده، روح خوانیتویی سپیدها به خروش در‌می‌آید تا همه چیز تنها در کسری از ثانیه تغییر کند. لوس بلانکوس که در یک آزمون به‌ظاهر آسان مقابل الچه صف‌آرایی کرده بود، شاید خود را یک برنده از پیش تعیین شده می‌دانست اما سریال اشتباهات مشکوک داوری علیه رئالی‌ها و البته بی‌دقتی وینگرهای بی‌تجربه مادریدی باعث شد تا برخلاف جریان بازی، این حریف بی‌نام و نشان‌شان باشد که دست بالا را گرفته و گل اول مسابقه را به‌ثمر برساند.

ورق‌های بازی دقیقاً از جایی برگشت که رئال مادرید عقب افتاد و خون سپیدها به جوشش درآمد. هر جنگی یک عرصه دارد و هر عرصه هم یک قهرمان اما شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که قهرمان کام‌بک رئالی‌ها در شب عجیب استادیوم آلفردو دی‌استفانو، کریم بنزما باشد. درست در همان روزهایی که زمزمه خرید ارلینگ هالند و کیلیان امباپه توسط رسانه‌های اطراف باشگاه منتشر می‌شد و البته رؤیای بازگشت کریستیانو رونالدو هم در ذهن هواداران رئال مادرید شکل می‌گرفت، کریم بازگشت و یک‌‎تنه نتیجه بازی را تغییر داد تا نشان دهد که اگر بخواهد، چیزی برایش غیرممکن نیست.

درخشش بنزما در این دیدار باعث شد تا رئال 3 امتیاز شیرین را در خانه حفظ کند اما این موضوع نمی‌تواند پایانی بر مشکلات مادریدی‌ها باشد. لوس بلانکوس هنوز با مشکل گل‌زنی روبه‌روست و ادن هازارد هم چیزی بیشتر از یک بازیکن بی‌مصرف نشان نداده. سپیدها در تابستان نقل‌وانتقالاتی جدید علاوه بر حفظ اسطوره‌ای مانند سرخیو راموس و البته خرید یک مدافع جوان برای پروژه‌های درازمدت، نیاز مبرم به جذب ستاره‌هایی مانند هالند و امباپه دارند تا سانتیاگو برنابئوی جدید با نسل سوم کهکشانی‌ها بازگشایی شود. در کنار همه این احتمالات، شایعه بازگشت پادشاه پرتغالی را هم متصور شوید؛ شهر مادرید با بازگشت کریستیانو از همیشه پرشورتر خواهد شد.