هفته گذشته کمیته فنی فدراسیون تکواندو تصمیم گرفت که سرمربی تیم ملی را ابقا کند. تصمیمی که مورد نقد قرار گرفت اما واقعیت این است که برای اتخاذ این تصمیم چند دلیل وجود داشت که باعث شد همه رأی به ماندن عسکری بدهند.

اول این‌که شرایط تکواندو در حال حاضر خوب نیست و اگر در چنین شرایطی بخواهیم مربی دیگری بیاوریم و او را قربانی کنیم کار درستی نیست. فریبرز عسکری در این مدت هدایت تیم ملی را بر عهده داشته و در این شرایط بهترین گزینه بود تا فعلاً کارش را ادامه بدهد. مسابقات جهانی نزدیک است و اگر مربی دیگری انتخاب می‌شد، فرصتی نداشت تا تفکراتش را اجرایی کند و در تیم ملی تغییراتی به وجود بیاورد. به همین خاطر تصمیم بر این شد آقای عسکری فعلاً به کارشان ادامه بدهد.

از سوی دیگر مقداری هم ساختار تیم ملی تغییر کرد و نظارت کمیته فنی بر تیم ملی از این پس بیشتر می‌شود. همچنین با تصمیم کمیته فنی، رحیمی نیز به عنوان مدیر فنی تیم ملی انتخاب شد تا با اختیارات بالا کار خود را آغاز کند. با حضور او هم به لحاظ فنی و هم برنامه ریزی خیالمان راحت است و قطعاً می‌تواند تحولات مثبتی را در تیم ملی به وجود بیاورد.

بنابراین تا مسابقات جهانی باید منتظر بمانیم و ببینیم که چه اتفاقی در تیم ملی رخ می‌‌دهد و بعد درباره این تیم تصمیم بگیریم. اگر عملکرد تیم ملی در رقابت‌های جهانی خوب باشد او نیز جزو گزینه‌ها هست. ما برای مربیان دیگر نیز باید فرصت سازی کنیم. ما تیم ملی امید را هم داریم و کمیته فنی حتماً از مربیان دیگر نیز استفاده می‌کند. نظر من این است که باید دایره استفاده از مربیان را گسترده‌تر کنیم و به مربیان شایسته لیگ و باشگاه‌ها میدان بدهیم تا توانایی‌های خود را در تیم‌های ملی نشان بدهند. ما باید در بحث‌های مدیریت اجرایی، مربیگری و بازیکن، پشتوانه‌سازی کنیم. برنامه‌های خوبی داریم و قطعاً اقداماتی انجام می‌شود و به مربیان سازنده توجه بیشتری می‌شود تا انگیزه‌شان بیش از گذشته شود. باید به سمتی برویم که تعداد مربیانی که توانایی هدایت تیم ملی را دارند بیشتر شود و مربی و بازیکنان بیشتری را پرورش دهیم.

پرداخت بدهی تور دوچرخه سواری ایران - آذربایجان

مدیر فنی تور دوچرخه سواری ایران - آذربایجان اعلام کرد که بدهی ایران به اتحادیه جهانی پرداخت شد و این تور در مهر ماه سال آینده برگزار می‌شود. برای ثبت تور بین‌المللی ایران - آذربایجان در سال ۲۰۲۲، باید بدهی این تور(حدود ۹ هزار یورو) پرداخت می‌شد و با پرداخت مبلغی که ایران به اتحادیه جهانی بدهکار بود، برگزاری سی‌وپنجمین دوره تور در مهر ماه سال ۱۴۰۱ در سایت اتحادیه جهانی ثبت شد. رسول هاشم‌کندی مدیر فنی تور، در این‌باره گفت: «پس از پیگیری‌های متعدد خوشبختانه توانستیم بدهی ارزی به اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری را پرداخت و ان‌شاءالله سال بعد دوره سی‌وپنجم را برگزار کنیم. معتقدم اتفاق بسیار مثبتی با حمایت‌های رشیدی رئیس پیشین فدراسیون و شخص وزیر ورزش که یک چهره کاملاً ورزشی است، رقم خورد.»

 

 

استعفای رشیدی از فدراسیون دوچرخه سواری 

سرپرست جدید معرفی شد

وزیر ورزش و جوانان پس از موافقت با استعفای محمود رشیدی، نایب رئیس فدراسیون را به عنوان سرپرست جدید دوچرخه سواری منصوب کرد. سید حمید سجادی در حکمی رسول هاشم کندی اسدی را به عنوان سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری منصوب کرد تا اولین حکم خود را در فدراسیون‌ها زده باشد. محمود رشیدی رئیس فدراسیون دوچرخه سورای بود که بنا به تأیید نشدن این انتخاب از سوی فدراسیون جهانی از مسئولیت خود کناره‌گیری کرد. انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری 5 خرداد برگزار شد اما از همان موقع تا کنون فدراسیون جهانی اعلام کرده بود که این انتخابات بر خلاف اساسنامه فدراسیون جهانی بوده و آن را تأیید نمی‌کند. در این چند ماه بارها رایزنی از سوی فدراسیون دوچرخه سواری، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان با مسئولان فدراسیون جهانی انجام گرفت اما در نهایت محمود رشیدی مجبور به کناره‌گیری از مسئولیت خود شد.

 

رضا عباسپور     

 

 از اینکه مجبور شده وطن، زادگاهش اهواز، پدر و مادر، خانواده و رفقایش را به اجبار ترک کند تا از هدف و عشقش یعنی وزنه‌برداری جا نماند، خیلی ناراحت و غصه دار است اما معتقد است که اگر این سختی‌ها را نمی‌کشید حالا نمی‌توانست جایگاهی در وزنه‌برداری ترکیه داشته باشد. هرچند برای «علی مکوندی» که عضو تیم ملی وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های مختلف بین‌المللی مثل بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا بوده است، این موضوع خیلی هم اتفاق عجیب و غریبی نیست اما او تأکید دارد که هیچ‌وقت تا آخر عمرش محمدحسین برخواه سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری و علی مرادی رئیس فدراسیون و تمامی آنهایی را که مسبب دور شدن از وطن و خانواده‌اش شدند را نمی‌بخشد و حلالشان نخواهد کرد.

 

به خاطر یک شکست و دفاع از حق حذفم کردند!

علی مکوندی ملی‌پوش وزن 85 کیلوگرم تیم ملی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های آسیایی 2018 اندونزی معتقد است که او را به خاطر ناکامی در جاکارتا و رسانه‌ای کردن ماجرای پاداش‌های جام فجر از تیم ملی و وزنه‌برداری ایران محروم و حذف کردند: «من قبل از بازی‌های آسیایی 2018 اندونزی شرایط بسیار خوبی از نظر بدنی و رکوردی داشتم اما در زمان مسابقه به خاطر اینکه هم وزن زیادی کم کرده بودم و هم از نظر مزاجی شرایطم در روز مسابقه به هم ریخته بود نتوانستم عملکرد خوبی داشته باشم و با وزنه‌های بدی که سرمربی تیم ملی آن روز برایم انتخاب کرد در یکضرب اوت کردم و حذف شدم. آن اتفاق تلخ برای من خیلی سنگین تمام شد، چون سرمربی تیم ملی و مسئولین فدراسیون از این بابت حسابی شاکی بودند و دنبال اینکه یک نفر را برای فرار از زیر بار فشار رسانه‌ها و منتقدین قربانی کنند می‌گشتند. آن قربانی هم من بودم که نهایتاً از تیم ملی خطم زدند و کنارم گذاشتند. البته حسین برخواه سرمربی تیم ملی بعد از مسابقه به خاطر اینکه من مصاحبه کردم و حقیقت را برای رسانه‌ها بازگو کردم، کلاً با من چپ افتاد و دیگر حتی اسمم را در لیست دعوتی‌ها به اردو با وجود شرایط بسیار خوبی که از نظر رکوردی داشتم نگذاشت. علی مرادی هم دلش از من سر ماجرای رو کردن پاداش‌های دلاری که در جام فجر به ما اهدا کرد و پشت صحنه با تهدید آن را از ما پس گرفت خون بود. به همین دلیل او هم به سرمربی تیم ملی دستور داده بود که به هیچ وجه نام مکوندی را در لیست اردونشینان قرار ندهد. مرادی حتی سر یک خالکوبی کوچکی که من داشتم با پدرم حرفش شد و بگومگو و جر و بحث شدیدی داشتند. تا جایی که گویا به پدرم گفته بود تا زمانی که من هستم دیگر بچه تو جایگاهی در تیم ملی نخواهد داشت. همه این ماجراها دست به دست هم داد تا من از تیم ملی برای همیشه خط بخورم و اسمم را ببرند در لیست سیاه.»

 

وقتی امیدی نداشتم مجبور شدم مهاجرت کنم

علی مکوندی ملی‌پوش سابق تیم ملی وزنه‌برداری در خصوص اینکه چرا به یکباره تصمیم گرفت به ترکیه مهاجرت کرده و وطنش را برای همیشه ترک کند می‌گوید: «من مدت زمان زیادی را صبوری کردم شاید سرمربی تیم ملی و رئیس فدراسیون بی‌خیال کدورت‌های گذشته شده و دوباره به اردو دعوتم کنند اما وقتی دیدم زمان را دارم از دست می‌دهم و عمر و جوانی‌ام در حال گذر است، با تحقیقاتی که برای مهاجرت به ترکیه انجام داده بودم و هماهنگی‌هایی که برای ادامه تمریناتم و عضویت در تیم ملی ترکیه انجام داده بودم، تصمیم گرفتم هرطور شده از اینجا دل کنده و مهاجرت کنم. واقعاً این تصمیم تصمیم سخت و عجیبی بود چون پدر و مادر و خانواده و رفقا و زادگاهم برایم خیلی ارزشمند و بزرگ بودند اما برای فراموش نشدن و ماندگاری در دنیای قهرمانی چاره‌ای نداشتم جز اینکه بروم و ترک وطن کنم. من سال‌ها برای اینکه بتوانم در وزنه‌برداری روی سکوی جهانی و المپیک بایستم زجر کشیدم و شب و روز نداشتم. پدرم و خانواده‌ام برایم از جانشان مایه گذاشتند تا من بشوم علی مکوندی ملی پوش اما وقتی دیدم که هیچ امید و راه بازگشتی برایم به تیم ملی باقی نگذاشتند، چاره‌ای نداشتم جز اینکه ادامه مسیر قهرمانی‌ام را در کشوری دیگر دنبال کنم. حقیقتاً برایم دوری از عزیزانم خیلی سخت است اما وقتی چاره‌ای نیست مجبور بودم جدایی و ترک وطن را برای پیشرفتم انتخاب کنم اما خدا شاهد است که تا آخر عمرم برخواه و علی مرادی و تمامی کسانی که باعث و بانی رفتن اجباری‌ام از ایران و تیم ملی شدند را نه می‌بخشم و نه حلالشان می‌کنم.»

عضو تیم ملی ترکیه شدم و 4 مسابقه پیش رو دارم

علی مکوندی با بیان اینکه چون 4 سال است برای تیم ملی وزنه‌برداری ایران روی تخته نرفته مشکلی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی وزنه‌برداری ترکیه ندارد و از این پس برای این کشور روی تخته خواهد رفت: «من 4 سال است که برای وزنه‌برداری ایران به خاطر شرایطی که عرض کردم روی تخته نرفتم و به همین دلیل حالا به عضویت تیم ملی وزنه‌برداری ترکیه درآمدم. فکر می‌کنم در چند ماه آتی 4، 5 مسابقه و تورنمنت معتبر بین‌المللی پیش رو داریم که طبق اعلام فدراسیون ترکیه قرار است با دوبنده این کشور برایشان در این رویدادها روی تخته رفته و وزنه بزنم. فقط صادقانه این را باید بگویم که متأسفم برای مسئولین فدراسیون وزنه‌برداری و سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری ایران که به این راحتی پشتوانه‌های مملکت ما را می‌سوزانند و از بین می‌برند. پشتوانه‌هایی که برایشان از بیت‌المال هزینه شده و سرمایه‌های ناب این کشور هستند اما راحت آنها را نابود می‌کنند تا به مقاصد پلید خودشان برسند. نه من و نه خانواده‌ام تا عمر داریم و زنده‌ایم آنها را حلال نمی‌کنیم و نمی‌بخشیم به خاطر ظلم بزرگی که در حق من و وزنه‌برداری ایران مرتکب شدند. واقعاً حیف این جوان‌ها و استعدادها که اینطور عمرشان با افراد ناکاربلد و غیرحرفه‌ای باطل و ضایع می‌شود. از من که دیگر گذشت، امیدوارم مسئولان ورزش هر چه زودتر فکری به حال وضعیت اسفبار وزنه‌برداری ایران و فدراسیون وزنه‌برداری کنند که هیچ امیدی به آینده آن نیست.»

علی مکوندی عضو تیم ملی وزنه‌برداری ایران در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا در دسته وزنی 85 کیلوگرم و یکی از چهره‌های شاخص، بااستعداد و آتیه‌دار وزنه‌برداری ایران به واسطه بی‌اعتنایی و طرد شدن از سوی محمدحسین برخواه سرمربی تیم ملی و علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه‌برداری بعد از ناکامی در بازی‌های آسیایی و متعاقباً رسانه‌ای کردن ماجرای پاداش جام فجر به وزنه‌برداران خودی که روی صحنه توسط رئیس فدراسیون به آنها اهدا شد و پشت صحنه با تهدید از آنها پس گرفته شد، عطای ماندن و منزوی شدن در وزنه‌برداری ایران را به اجبار و از روی ناچاری به لقایش بخشید و با مهاجرت به کشور همسایه یعنی کشور ترکیه مدتی است به عضویت تیم ملی وزنه‌برداری بزرگسالان ترکیه درآمده است و با انجام تمرینات اختصاصی تحت نظر مربیان این کشور خود را برای حضور در رویدادهای معتبر بین‌المللی آتی با دوبنده تیم ملی وزنه‌برداری ترکیه مهیا می‌کند! اتفاقی تلخ‌تر از زهر برای وزنه‌برداری ایران و اهالی این رشته ورزشی که باردیگر به خاطر سوءمدیریت و بی‌تدبیری سیستم مدیریتی و فنی فعلی وزنه‌برداری روی سر این رشته آوار شد و راهی هم برای خروج از آن نیست.

 

تیشه به ریشه وزنه‌برداری با فراری دادن پشتوانه‌ها

خیلی سخت است سال‌ها با بدترین شرایط سر کنی به امید اینکه روزی صاحب دوبنده تیم ملی وزنه‌برداری کشورت شوی اما وقتی به هدفت رسیدی به خاطر اینکه از حقت دفاع کنی و جلوی ظلم سر خم نکنی، از خانه و زادگاه هر آنچه برایش سال‌ها خیالبافی می‌کردی به اجبار رانده شوی! سخت است پدر و مادری که سال‌ها برایت زحمت کشیدند و خون دل خوردند تا تو ملی‌پوش شوی و مایه مباهات و افتخار آنها باشی با تمام سختی و زجری که از این بابت می‌کشی را ترک کنی تا از دنیای قهرمانی و وزنه‌برداری عقب نمانی و سرخورده نشوی.

 سخت و دردآورتر از آن ترک وطن و کشوری است که با گوشت و پوست و استخوانت دنبال آن بودی تا روزی در میادین مهم بین‌المللی برایش بدرخشی و پرچمش را در دنیا به اهتزاز درآوری اما اینقدر راحت مسئول و سرمربی که باید همه جوره حمایت و هدایتت کنند، زیر پایت را خالی کنند تا زمین بخوری و نتوانی کمر راست کنی! اینها را اگر به درد غریب و دوری از خانه و رفقا و دوستان و هموطنانت اضافه کنی می‌بینی که ترک وطن به خاطر فراموش نشدن و از دست نرفتن فرصت‌هایی که برای رسیدن به آن ثانیه شماری می‌کردی خیلی هم راحت و ساده نیست.

 این اتفاق تلخ و دردآور البته برای یکی از استعدادهای ناب و آتیه‌‌دار وزنه‌برداری ایران امروز رخ داده تا اویی که همه اینطور فکر می‌کردند که می‌تواند جایگزینی شایسته برای اسطوره‌هایی مثل کیانوش رستمی و سهراب مرادی در تیم ملی وزنه‌برداری ایران باشد، تنها به خاطر یک ناکامی که برای او در در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا رخ داد، همچنین حواشی که برایش بعد از احقاق حقی که از او در زمان اهدای پاداش‌های جام فجر اهواز ایجاد شد، از تیم ملی و وزنه‌برداری ایران طرد و محروم شود! آنقدر که مجبور شود به خاطر منزوی نشدن ازدنیای وزنه‌برداری و فراموش نشدن از دنیای قهرمانی، «ترک وطن» و دوری از خانه و خانواده را به ماندن و از دست رفتن فرصت‌های طلایی زندگی حرفه‌ای‌اش ترجیح دهد.

 علی مکوندی ستاره جوان و باآتیه خوزستانی تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان که در سال 2018 عضو تیم ملی در بازی‌های آسیایی جاکارتای اندونزی بود به همین راحتی و به خاطر بی‌توجهی ادامه‌دار محمدحسین برخواه سرمربی تیم ملی و متعاقباً دعوت نشدن به اردو، همینطور کینه‌ای که علی مرادی رئیس فدراسیون از او و پدرش به خاطر لو دادن ماجرای پر سر و صدای پاداش‌های چند سال پیش جام فجر اهواز که روی صحنه به قهرمانان وطنی داده شد و پشت صحنه از آنها پس گرفته شد به دل گرفته بود، مجبور شد ترک وطن کرده و با مهاجرت به کشور همسایه یعنی کشور ترکیه و گرفتن اقامت این کشور، دوبنده تیم ملی وزنه‌برداری ترکیه را بر تن کرده و از این پس برای آنها به عنوان وزنه‌بردار ملی‌پوش ترک در عرصه‌های مختلف بین‌المللی روی تخته برود! اتفاقی تلخ برای وزنه‌برداری ایران و سیستم فشل فعلی مدیریتی این رشته ورزشی که به جای ساختن و حمایت همه‌جانبه از پشتوانه‌ها و استعدادهای ناب وزنه‌برداری ایران تیشه‌ای برداشته و مدام به ریشه وزنه‌برداری ایران می‌کوبد. تیشه‌ای که اگر برای مهار و رهایی از آن فکر اساسی و کارآمدی نشود قطعاً زودتر از آنچه که فکرش را کنیم ریشه وزنه‌برداری کشورمان را می‌خشکاند. 

واقعاً چرا باید اینقدر راحت و آسان از کنار استعدادهایی درخشان مثل علی مکوندی عبور کنیم با این بهانه که به آنها فرصت داده شده اما نتوانستند از فرصت به دست آمده استفاده کنند؟ مگر ما چند نفر وزنه‌بردار بااستعداد و توانمند مثل علی مکوندی داریم که با نادیده گرفتن آنها به بهانه‌های واهی و آب دوغ خیاری دنبال رسیدن به اهداف شوم خود هستیم؟ وزنه‌برداری ایران در حال حاضر و بعد از خداحافظی ستاره‌های اسم و رسم‌دار این رشته خلأ بزرگی به نام کمبود سرمایه انسانی توانمند در تیم ملی دارد.

 بعد چطور اینقدر راحت می‌توانیم با نادیده گرفتن وزنه‌برداران ارزشمند و جوانی مثل مکوندی اینقدر ساده آنها را کنار گذاشته و دودستی تقدیمشان کنیم به رقبای دور و اطراف و کشورهای فرصت طلب همسایه؟! امثال علی مکوندی که از این سیستم فنی و مدیریتی ناکارآمد وزنه‌برداری زخم کاری خورده و با پذیرفتن مهاجرت اجباری از وزنه‌برداری ایران فراری شدند کم نیستند. استعدادهایی که هر کدامشان می‌توانستند برای ما افتخارآفرین باشند اما به خاطر سوءتدبیر و ناکارآمدی تصمیم سازان این مجموعه آواره دنیا شده و حسرت دوباره داشتنشان را به دل ما گذاشتند. علی مکوندی حالا به جای افتخارآفرینی برای ورزش ایران از این به بعد با پرچم ترکیه روی تخته‌های بین‌المللی خواهد رفت و در عوض کسب افتخار برای ما با دوبنده کشور دیگری افتخارآفرینی می‌کند. قطعاً اگر مسئولین ورزش فکر اساسی و کارآمدی برای ایجاد تغییرات اساسی و ریشه‌ای در مدیریت فنی و اجرایی وزنه‌برداری نکنند، بعد از مهاجرت اجباری مکوندی باید منتظر تکرار این وضعیت از سوی ستاره‌های دیگر وزنه‌برداری که به عناوین مختلف مورد بی‌مهری مسئولان این مجموعه واقع شدند نیز باشیم.

مبارز ایرانی مقابل حریف روس خود با عملکردی ضعیف ناک اوت شد. 

امیر علی‌اکبری مبارز MMA ایرانی در دومین مبارزه خود در سازمان ONE CHAMPIONSHIP به مصاف آنتونی مالیخین روس رفت و در کمتر از 3 دقیقه ناک اوت شد. حریف روس با مشت‌های سهمگین توانست مبارز ایرانی را از پای دربیاورد و بعد از زدن چندین ضربه، علی اکبری تعادل خود را از دست داد و ناک اوت شد و داور بعد از دو دقیقه و 57 ثانیه پایان این مبارزه را اعلام کرد در حالی که علی اکبری تقریباً کار خاصی در این دیدار نکرد. او قبل از این دیدار گفته بود در این سازمان رقیب ندارد اما علی اکبری تقریباً 6 ماه بعد از باخت به حریف کره‌ای در کمتر از 2 دقیقه این بار به حریف روس خود باخت تا عملکرد پرانتقادی داشته باشد.

 سرنوشت امیر علی اکبری در مسابقات هنرهای رزمی ترکیبی حالا با ابهام‌های زیادی روبه‌رو شده و به احتمال بسیار زیاد او را دیگر نباید در این مسابقات دید.

 امیر علی اکبری جزو اولین نفرات و مبارزان در ایران بود که وارد رشته هنرهای رزمی ترکیبی شد اما عملکردی که او در دو مبارزه اخیر داشته است بسیار ضعیف بوده و با شروع بسیار پر خبر او فاصله زیادی دارد.

امیر علی اکبری دو سال پیش قصد ورود به UFC را داشت اما به دلیل دوپینگ و محرومیت مادام‌العمر او از سوی وادا باعث شد تا قرارداداش را با این سازمان معتبر لغو کند. ورود او به این سازمان جدید هم چندان برایش خوش یمن نبوده و با دو شکست در شرایط بسیار بدی قرار گرفته و حالا این احتمال وجود دارد که او برای همیشه با این ورزش خداحافظی کند.

 

کشتی‌گیر سنگین وزن روسیه ۴ سال محروم شد

طلای مشترک برای ماخوف و کمیل!

داورزنی: همدلی و انسجام تیمی

 یکی از دلایل قهرمانی بود