رضا عباسپور
از اینکه مجبور شده وطن، زادگاهش اهواز، پدر و مادر، خانواده و رفقایش را به اجبار ترک کند تا از هدف و عشقش یعنی وزنهبرداری جا نماند، خیلی ناراحت و غصه دار است اما معتقد است که اگر این سختیها را نمیکشید حالا نمیتوانست جایگاهی در وزنهبرداری ترکیه داشته باشد. هرچند برای «علی مکوندی» که عضو تیم ملی وزنهبرداری ایران در رقابتهای مختلف بینالمللی مثل بازیهای آسیایی 2018 جاکارتا بوده است، این موضوع خیلی هم اتفاق عجیب و غریبی نیست اما او تأکید دارد که هیچوقت تا آخر عمرش محمدحسین برخواه سرمربی تیم ملی وزنهبرداری و علی مرادی رئیس فدراسیون و تمامی آنهایی را که مسبب دور شدن از وطن و خانوادهاش شدند را نمیبخشد و حلالشان نخواهد کرد.
به خاطر یک شکست و دفاع از حق حذفم کردند!
علی مکوندی ملیپوش وزن 85 کیلوگرم تیم ملی وزنهبرداری ایران در بازیهای آسیایی 2018 اندونزی معتقد است که او را به خاطر ناکامی در جاکارتا و رسانهای کردن ماجرای پاداشهای جام فجر از تیم ملی و وزنهبرداری ایران محروم و حذف کردند: «من قبل از بازیهای آسیایی 2018 اندونزی شرایط بسیار خوبی از نظر بدنی و رکوردی داشتم اما در زمان مسابقه به خاطر اینکه هم وزن زیادی کم کرده بودم و هم از نظر مزاجی شرایطم در روز مسابقه به هم ریخته بود نتوانستم عملکرد خوبی داشته باشم و با وزنههای بدی که سرمربی تیم ملی آن روز برایم انتخاب کرد در یکضرب اوت کردم و حذف شدم. آن اتفاق تلخ برای من خیلی سنگین تمام شد، چون سرمربی تیم ملی و مسئولین فدراسیون از این بابت حسابی شاکی بودند و دنبال اینکه یک نفر را برای فرار از زیر بار فشار رسانهها و منتقدین قربانی کنند میگشتند. آن قربانی هم من بودم که نهایتاً از تیم ملی خطم زدند و کنارم گذاشتند. البته حسین برخواه سرمربی تیم ملی بعد از مسابقه به خاطر اینکه من مصاحبه کردم و حقیقت را برای رسانهها بازگو کردم، کلاً با من چپ افتاد و دیگر حتی اسمم را در لیست دعوتیها به اردو با وجود شرایط بسیار خوبی که از نظر رکوردی داشتم نگذاشت. علی مرادی هم دلش از من سر ماجرای رو کردن پاداشهای دلاری که در جام فجر به ما اهدا کرد و پشت صحنه با تهدید آن را از ما پس گرفت خون بود. به همین دلیل او هم به سرمربی تیم ملی دستور داده بود که به هیچ وجه نام مکوندی را در لیست اردونشینان قرار ندهد. مرادی حتی سر یک خالکوبی کوچکی که من داشتم با پدرم حرفش شد و بگومگو و جر و بحث شدیدی داشتند. تا جایی که گویا به پدرم گفته بود تا زمانی که من هستم دیگر بچه تو جایگاهی در تیم ملی نخواهد داشت. همه این ماجراها دست به دست هم داد تا من از تیم ملی برای همیشه خط بخورم و اسمم را ببرند در لیست سیاه.»
وقتی امیدی نداشتم مجبور شدم مهاجرت کنم
علی مکوندی ملیپوش سابق تیم ملی وزنهبرداری در خصوص اینکه چرا به یکباره تصمیم گرفت به ترکیه مهاجرت کرده و وطنش را برای همیشه ترک کند میگوید: «من مدت زمان زیادی را صبوری کردم شاید سرمربی تیم ملی و رئیس فدراسیون بیخیال کدورتهای گذشته شده و دوباره به اردو دعوتم کنند اما وقتی دیدم زمان را دارم از دست میدهم و عمر و جوانیام در حال گذر است، با تحقیقاتی که برای مهاجرت به ترکیه انجام داده بودم و هماهنگیهایی که برای ادامه تمریناتم و عضویت در تیم ملی ترکیه انجام داده بودم، تصمیم گرفتم هرطور شده از اینجا دل کنده و مهاجرت کنم. واقعاً این تصمیم تصمیم سخت و عجیبی بود چون پدر و مادر و خانواده و رفقا و زادگاهم برایم خیلی ارزشمند و بزرگ بودند اما برای فراموش نشدن و ماندگاری در دنیای قهرمانی چارهای نداشتم جز اینکه بروم و ترک وطن کنم. من سالها برای اینکه بتوانم در وزنهبرداری روی سکوی جهانی و المپیک بایستم زجر کشیدم و شب و روز نداشتم. پدرم و خانوادهام برایم از جانشان مایه گذاشتند تا من بشوم علی مکوندی ملی پوش اما وقتی دیدم که هیچ امید و راه بازگشتی برایم به تیم ملی باقی نگذاشتند، چارهای نداشتم جز اینکه ادامه مسیر قهرمانیام را در کشوری دیگر دنبال کنم. حقیقتاً برایم دوری از عزیزانم خیلی سخت است اما وقتی چارهای نیست مجبور بودم جدایی و ترک وطن را برای پیشرفتم انتخاب کنم اما خدا شاهد است که تا آخر عمرم برخواه و علی مرادی و تمامی کسانی که باعث و بانی رفتن اجباریام از ایران و تیم ملی شدند را نه میبخشم و نه حلالشان میکنم.»
عضو تیم ملی ترکیه شدم و 4 مسابقه پیش رو دارم
علی مکوندی با بیان اینکه چون 4 سال است برای تیم ملی وزنهبرداری ایران روی تخته نرفته مشکلی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی وزنهبرداری ترکیه ندارد و از این پس برای این کشور روی تخته خواهد رفت: «من 4 سال است که برای وزنهبرداری ایران به خاطر شرایطی که عرض کردم روی تخته نرفتم و به همین دلیل حالا به عضویت تیم ملی وزنهبرداری ترکیه درآمدم. فکر میکنم در چند ماه آتی 4، 5 مسابقه و تورنمنت معتبر بینالمللی پیش رو داریم که طبق اعلام فدراسیون ترکیه قرار است با دوبنده این کشور برایشان در این رویدادها روی تخته رفته و وزنه بزنم. فقط صادقانه این را باید بگویم که متأسفم برای مسئولین فدراسیون وزنهبرداری و سرمربی تیم ملی وزنهبرداری ایران که به این راحتی پشتوانههای مملکت ما را میسوزانند و از بین میبرند. پشتوانههایی که برایشان از بیتالمال هزینه شده و سرمایههای ناب این کشور هستند اما راحت آنها را نابود میکنند تا به مقاصد پلید خودشان برسند. نه من و نه خانوادهام تا عمر داریم و زندهایم آنها را حلال نمیکنیم و نمیبخشیم به خاطر ظلم بزرگی که در حق من و وزنهبرداری ایران مرتکب شدند. واقعاً حیف این جوانها و استعدادها که اینطور عمرشان با افراد ناکاربلد و غیرحرفهای باطل و ضایع میشود. از من که دیگر گذشت، امیدوارم مسئولان ورزش هر چه زودتر فکری به حال وضعیت اسفبار وزنهبرداری ایران و فدراسیون وزنهبرداری کنند که هیچ امیدی به آینده آن نیست.»