تروی دینی / مهاجم بیرمنگام

 

لی گرانت دروازه‌بان منچستریونایتد گفته در شب اولین بازی کریستیانو رونالدو برای این تیم، هیچ‌کدام از بازیکنان حاضر نشدند در هتل دسر بخورند.

آنها دیدند که رونالدو کینوا و آووکادو می‌خورد و تصمیم گرفتند از رژیم غذایی سالم او پیروی کنند به همین دلیل لب به پودینگ همیشگی‌شان نزدند.

این ماجرا کاملاً حقیقت دارد. اگر رونالدو وارد رختکن ما می‌شد هم همین کار را می‌کردم. در واقع اگر ببینم رونالدو پیش از مسابقه، مدفوع اسب می‌خورد، من هم همین کار را می‌کنم!

همه می‌دانند رونالدو تا چه حد مواظب سلامتی خودش هست.

ما به‌عنوان فوتبالیست‌های حرفه‌ای از نظر بدنی اوضاع بدی نداریم، اما همه به سیکس‌پک رونالدو حسودی می‌کنند.

اگر رونالدو هم‌تیمی شما باشد، به این فکر نمی‌کنید که به اندازه او خوب باشید، بلکه می‌خواهید حرفه‌ای بودن او را از نزدیک تماشا کنید و هر کاری که او انجام می‌دهد الگوی شما باشد تا خودتان تا جای ممکن پیشرفت کنید.

اگر رونالدو ساعت 8 صبح به تمرین برود، من هم ساعت 8 صبح به تمرین خواهم رفت. اگر او ساعت 7 عصر تمرینات را ترک کند، من هم ساعت 7 عصر خواهم رفت.

در رختکن یونایتد بازیکنان بزرگی حضور دارند، اما رونالدو نخبه‌ترین نخبگان است و مطمئنم همه در رختکن از دیدن او در حیرت هستند.

شاید یکی، دو بازیکن تلاش کرده‌اند هنگام ورود او، خود را خونسرد نشان دهند، اما این کار به چه دردی می‌خورد؟ دست‌کم در چند هفته نخست شما فقط هوادار او خواهید بود.

من اعتماد به نفس بالایی دارم و فردی رک هستم، اما اگر رونالدو بیاید و به من سلام کند، زبانم بند می‌آید.

یک‌بار در مراسمی دیوید بکام را برای اولین‌بار دیدم. آنجا هم حس من همین بود. به‌ویژه که او آمد و گفت: «سلام تروی، چطوری؟» من فکر کردم: «او اصلاً نام من را از کجا می‌داند؟» وقتی بچه بودم، او فردی بود که ضربه ایستگاهی را مقابل یونان به گل تبدیل کرد تا انگلیس را به جام‌جهانی ببرد. او همان فردی بود که کفش پردیتورز آدیداس را می‌پوشید و به‌خاطر او همه کفش پردیتورز آدیداس را پوشیدیم.

من مدت خوبی در لیگ برتر بازی کرده‌ام و به اندازه خودم به من توجه شده است، اما وقتی بکام یا رونالدو مقابل شما قرار می‌گیرد، تجربه شما به هیچ کاری نمی‌آید.

چند کارشناس بودند که می‌پرسیدند آیا رونالدو واقعاً یونایتد را بهبود بخشیده؟ و آیا می‌تواند تفاوتی واقعی را در لیگ برتر رقم بزند یا نه؟

من هم به این موضوع فکر می‌کردم، اما پس از پیروزی 4 بر یک یونایتد برابر نیوکاسل می‌خواستم به خودم سیلی بزنم!

رونالدو گل اول را چنان بو کشید و چنان سرعتی روی گل دوم داشت که جای هیچ توضیحی باقی نمی‌ماند.

او یکی از بهترین بازیکنان تاریخ است. او بزرگترین بازیکنی است که تاکنون دیده‌ام.

اگر مجبور به انتخاب باشم، او را به لیونل مسی ترجیح می‌دهم، چون او پیشرفت قابل توجهی داشت و در نقش مهاجم نوک خود را بازتعریف کرد و در لیگ‌های بسیار متفاوتی خود را به چالش کشید.

رونالدو حالا باهوش‌تر و بالغ‌تر شده است و بی‌تردید یک حرفه‌ای تمام‌عیار است. هم‌تیمی‌های رونالدو در یونایتد می‌بینند که او بالاتر از بقیه است، حتی از پل پوگبا، و رونالدو هم این را می‌داند. او اجازه خواهد داشت غرورش را به رخ بکشد. این بازیکن تقریباً 800 گل باشگاهی و ملی زده است.

اگر او یک اشتباه فاحش انجام دهد، چند هم‌تیمی شاید بگویند: «بی‌خیال، رون»، اما بسیار بعید است که بگویند: «تو مزخرف محض هستی!»

او به‌زودی یکی از چهره‌های اصلی رختکن می‌شود. آنها به حضور او در تیم عادت خواهند کرد.

بازیکنان همه تلاش می‌کنند نشان دهند شایستگی حضور در تیمی را دارند که رونالدو هم در آن است، به همین دلیل به‌دنبال بالا بردن معیارهای خود خواهند بود.

برخی رقیبان ممکن است رونالدو را در تونل ببینند و وحشت کنند. او از نظر روحی، قدرت خاصی به یونایتد می‌بخشد.

همچنین اگر شما یک مدافع باشید و مقابل او قرار بگیرید، بی‌تردید سطح بازی خود را بالاتر خواهید برد.

هر ورزشکار حرفه‌ای می‌خواهد خود را مقابل بهترین‌ها محک بزند و شما نمی‌خواهید مقابل او تحقیر شوید و از سقوط شما میم اینترنتی بسازند.

اگر من قرار باشد پیش‌بینی کنم، هنوز فکر نمی‌کنم یونایتد قهرمان این فصل لیگ برتر خواهد شد. به نظرم فاصله چهار تیم بالای جدول، شش، هفت امتیاز خواهد بود، اما فکر می‌کنم منچسترسیتی، چلسی و لیورپول، همه نسبت به یونایتد برتری دارند.

اما رونالدو باعث می‌شود بازیکنان یونایتد بهترین عملکرد را داشته باشند؛ حتی اگر معنی‌اش این باشد که مجبور شوند پای سیب جمعه‌شب را فراموش کنند.

منبع: سان

 

یولین ناگلسمان مربی بایرن‌مونیخ، روبرت لواندوفسکی را بهترین مهاجم جهان توصیف کرد بعد از آنکه روند گلزنی‌اش را به 19 مسابقه رسمی پیاپی رساند. کاپیتان تیم ملی لهستان بعد از آنکه در برد 3 بر صفر برابر بارسلونا در لیگ قهرمانان دو گل زد، گل پنجم باواریایی‌ها را در پیروزی هفت‌گله مقابل بوخوم زد تا آمارش به 9 گل در شش بازی این فصل برسد. لوای 33ساله به آمار جالبی رسیده، در پانزدهمین بازی متوالی لیگ گل زده، به رکورد جدید بوندس‌لیگا در گلزنی در 13 بازی خانگی پیاپی دست یافته و تنها بازیکن فعال است که توانسته به هر 18 تیم کنونی بوندس‌لیگا گل بزند.

اینها برای ناگلسمان تردیدی باقی نگذاشت و او بعد از بازی با بوخوم گفت: «او می‌خواهد در هر بازی گل بزند. اشتیاق فراوانی برای گلزنی در هر بازی دارد مثل انگیزه‌اش برای ساختن گل. در این بازی سه یا چهار پاس عالی در یک‌سوم دفاعی حریف داد برای همین در حال حاضر بهترین مهاجم جهان است و گل‌های زیادی در این فصل برای ما می‌زند.» با متوسط گلزنی در هر 56 دقیقه نباید به حرف‌های ناگلسمان شک کرد. او که فصل قبل به رکورد 41 گل در یک فصل رسید، گفته احساس می‌کند از همیشه بهتر است. فرصت بعدی بازی جمعه برابر تیم تازه صعودکرده گرویترفورت است که در قعر جدول قرار دارد و با 13 گل در پنج بازی بدترین دفاع لیگ را دارد.

 

بارسلونا به‌دنبال آن است که از شکست سه‌گله مقابل بایرن‌مونیخ رهایی یابد. آنها امشب در لالیگا به مصاف گرانادا می‌روند.

تیم رونالد کومان در سه بازی‌اش در لالیگا هفت امتیاز کسب کرده است و در ابتدای این هفته در رده هفتم جدول ایستاده بود. گرانادا هم هفدهم است. آنها در 4 بازی تنها دو امتیاز به دست آورده‌اند.

نبرد دوشنبه، اولین بازی بارسلونا در لالیگا در 20 روز گذشته است. بازی آنها با سویا که قرار بود هفته گذشته انجام شود، به‌دلیل تداخل با بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی در آمریکای جنوبی و دیر برگشتن ستاره‌های تیم، به زمان دیگری موکول شد.

تیم کومان البته هفته گذشته در لیگ قهرمانان به میدان رفت و در خانه برابر بایرن‌مونیخ با نتیجه 3 بر صفر شکست خورد. به این ترتیب فشار زیادی روی مربی است تا نتیجه مثبتی بگیرد.

اما با در نظر گرفتن همه جوانب، بارسلونا شروع خوبی در لالیگا داشته. آنها رئال‌سوسیداد را با نتیجه 4 بر 2 بردند و سپس در خانه اتلتیک‌بیلبائو به تساوی یک بر یک رسیدند.

غول‌های کاتالان سپس ختافه را 2 بر یک شکست دادند و حالا می‌خواهند پیش از بازی در خانه بنفیکا در لیگ قهرمانان، در سه بازی در لیگ، گرانادا، کادیز و لوانته را ببرند.

اکتبر برای بارسلونا با سفر به مادرید برای دیدار با اتلتیکو آغاز می‌شود و گفته می‌شود اگر کومان در سه بازی پیش رو امتیاز از دست بدهد شاید در آن مسابقه روی نیمکت بارسا نباشد.

گرانادا در فصل گذشته در خانه بارسلونا با نتیجه 2 بر یک پیروز شد. آنها در واقع در چهار رویارویی اخیر در لیگ با بارسا، دو پیروزی به دست آورده‌اند. به این ترتیب این تیم با اعتماد به نفس به مصاف بارسا می‌رود، هرچند فصل را خوب شروع نکرده است.

تیم میهمان پس از بازگشت به سطح اول فوتبال اسپانیا، دو فصل را در رده‌های هفتم و نهم به پایان رسانده است. اما آنها در این مرحله از فصل در رده هفدهم جدول حضور دارند.

تیم روبرتو مورنو فصل را با دو تساوی پیاپی برابر ویارئال و والنسیا آغاز کرد و پیش از دیدارهای ملی، با نتیجه 4 بر صفر مقابل رایو وایکانو شکست خورد. آنها می‌خواستند برابر رئال‌بتیس به روند پیروزی برگردند اما 2 بر یک باختند و گل سرخیو کانالس در دقیقه 89 نتیجه بازی را رقم زد.

البته عجیب است که آنها در این فصل به‌دنبال فرار از سقوط باشند، چراکه تیم‌شان کیفیت خوبی دارد، اما در هر حال این تیم باید در پنج بازی پیش رو چهار دیدار سخت را پشت سر بگذارد که برابر بارسلونا، رئال‌سوسیداد، سویا و اتلتیکومادرید است.

بارسلونا در حال حاضر مصدومان پرشماری دارد. پدری، جوردی آلبا، مارتین برایت‌ویت، آنسو فاتی، سرخیو آگوئرو و عثمان دمبله در بازی دوشنبه غایب هستند. ساموئل اومتیتی هم تمرین جمعه را به‌دلیل مشکل عضلانی از دست داد و از این سو رونالد آرائوخو در کنار جرارد پیکه در مرکز خط دفاعی قرار می‌گیرد.

الخاندرو بالده در بازی با بایرن به‌دلیل مصدومیت آلبا به میدان رفت و اولین بازی‌اش با پیراهن تیم اصلی بارسلونا را تجربه کرد. این بازیکن 17ساله برابر گرانادا احتمالاً بازی خواهد کرد.

در خط حمله هم احتمالا ًفیلیپه کوتینیو کنار لوک دی‌یونگ و ممفیس دیپای به میدان خواهد رفت. سرخی روبرتو هم به مرکز میدان می‌رود.

در گرانادا، نیدی لوزانو به‌دلیل مصدومیت بلندمدت از ناحیه پا دور از میادین است. اما تیم میهمان مشکل زیادی در زمینه مصدومیت ندارد. عجیب نیست اگر مورنو بخواهد در نوکمپ از دفاع سه‌نفره بهره ببرد و لوییس سوارس و داروین ماچیس در خط حمله به میدان بروند.

لویس آبراهام مقابل بتیس به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت و خوش درخشید. او امیدوار است در ترکیب باشد اما به‌احتمال زیاد مونچو جایگاهش را در خط میانی حفظ خواهد کرد.

 

هواداران، تحقق یک رویا را می‌خواستند و همین هم شد. فقط 10 دقیقه بعد از آنکه به‌عنوان بازیکن جانشین با پیراهن رایو وایکانو ماجرایش را آغاز کرد، رادامل فالکائو برابر بیشترین جمعیت حاضر در وایکاس بعد از پاندمی کرونا گلزنی را جشن گرفت.

پنجشنبه حدود دو هزار نفر در مراسم معارفه مهاجم کلمبیایی شرکت کردند. شنبه برای میزبانی ختافه از هشت صبح هزاران نفر جمع شدند تا دست‌شان به بلیت بازی برای جشنواره فالکائو برسد. بعضی‌ها پیراهن کلمبیا را به تن کرده بودند که نام مهاجم 35ساله را پشتش داشت. حتی یک نفر سر تا پا لباس ببری پوشیده بود برای ال تیگره. جو خاصی حاکم شده بود.

فالکائو اواسط نیمه دوم گرم کردن را تمام کرد و در دقیقه 71 در فرصتی مناسب در میان تشویق ایستاده هواداران حاضر در «کمپو د فوتبال د وایکاس» به زمین آمد. دقایقی بعد اسماعیل سیس برتری برابر ختافه را دو برابر کرد و 9 دقیقه به پایان بازی یک پاس عالی به فالکائو داد. از آنجا به بعد فالکائو همان کاری را انجام داد که در آن بهترین است؛ توپ را به تور دروازه چسباند تا پیروزی قاطعانه 3 بر صفر تیمش را تکمیل کند.

این نوع از استعداد هرگز ناپدید نمی‌شود، حتی وقتی سن بالا می‌رود و مصدومیت‌های گاه‌و‌بیگاه رهایت نمی‌کند. برای همین است که نوعی خوشبینی در اردوی رایووایکانو شکل گرفته است. امضای قرارداد با بهترین گلزن تاریخ تیم ملی کلمبیا یک ریسک نیست؛ فالکائو می‌تواند و باید بازی‌های زیادی برای تیمش انجام دهد.

اول البته باید برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی تلاش کند و مربی تیم، آندونی ایرائولا به‌آسانی این را به او نمی‌دهد. ایرائولا به‌خوبی فالکائو را می‌شناسد. در فینال لیگ اروپای سال 2012 که اتلتیکومادرید 3 بر صفر اتلتیک بیلبائو را شکست داد، فالکائو دو گل زد و ایرائولا کاپیتان تیم بازنده بود.

رندی انتکا تا به حال نفر اول خط حمله وایکانو بوده و اگرچه این فرانسوی شماره 9 تخصصی نیست اما عملکرد خوبی داشته. فالکائو باید ثابت کند می‌تواند جلوتر از انتکا یا همراه او در ترکیب اصلی قرار بگیرد. زمان کم است اما او می‌تواند. فقط گلش برابر ختافه نبود، او چند بار با فرصت‌های حفظ توپ و ارتباط مناسب با هم‌تیمی‌ها خودش را نشان داد.

 

رویای زدن بیش از 15 گل

پنجشنبه شب در گفت‌و‌گو با ایستگاه رادیویی کادنا کوپ، از فالکائو پرسیدند برای فصل 2022-2021 می‌خواهد چقدر گل بزند؟ ابتدا می‌خواست از پاسخ به این سؤال فرار کند؛ مثل کاری که با مدافعان حریف می‌کند. به او گفتند 15 گل منطقی است. فالکائو اما با اعتماد به نفس پاسخ داد: «چرا به 15 گل راضی شوم اگر بتوانم بیشتر بزنم؟»

حتی زدن 14 گل در 33 بازی باقی‌مانده لالیگا درخواست زیادی است از بازیکنی که 25 بازی فصل قبل و 23 بازی در فصل 2020-2019 را به‌دلیل مصدومیت از دست داده است. علاوه بر این، فالکائو دیگر مثل تمام دوران حرفه‌ای خود برای یکی از بهترین تیم‌های لیگ بازی نمی‌کند. او حالا پیراهن تیمی را به تن می‌کند که برای بقا می‌جنگد و در نبرد بقای سال گذشته هیچ مهاجمی بیشتر از رافا میر، بازیکن اوئسکا گل نزد که در 38 بازی حاضر بود و 13 گل به ثمر رساند.

خب نه؛ یک مهاجم 35ساله که دائماً مصدوم می‌شود و برای یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های لالیگا بازی می‌کند، نباید انتظار 15 گل یا بیشتر داشته باشد. اما بله؛ فالکائو می‌تواند تعداد گل‌هایش در این فصل را برای رایو وایکانو دورقمی کند. ال تیگره خاص است و همین حالا در 20 دقیقه بازی به یک گل رسیده. او قطعاً در ادامه فصل 2022-2021 می‌تواند 9 گل دیگر بزند.

منبع: مارکا

 

هافتور بیورنسون بعد از پیروزی قاطع برابر دوون لارات که تخصصش در مسابقات مچ‌اندازی است، بلافاصله برای ادی هال رجز خواند و گفت ناک‌اوتش می‌کند. غول ایسلندی در دبی با لارات مسابقه داد که جانشین هال شده بود و در راند اول او را ناک‌اوت کرد.

هال قرار بود در رینگ بوکس با ستاره سریال بازی تاج و تخت مسابقه بدهد اما به‌دلیل مصدومیت عضله بازو نتوانست مبارزه کند و بیورنسون که لقب کوه از آن سریال هنوز رویش باقی مانده، به‌سرعت برای رقیبش پیام داد.

بیورنسون در مصاحبه بعد از مسابقه گفت: «شما خیلی خوب می‌دانید برای مبارزه بعدی چه کسی را می‌خواهم. یالا، کی بود؟ می‌دانم ادی در خانه روی کاناپه لم داده و پاپ‌کورن و کولا می‌خورد. رفیق، از زندگی‌ات لذت ببر، به همین زودی تو را هم ناک‌اوت می‌کنم.»

بیورنسون 32ساله خیلی تهاجمی مسابقه را آغاز کرد و با ضربات پی‌درپی خود اختیار مبارزه را به دست گرفت. البته لارات 47ساله از قدرت حریف وحشت‌زده نشد و خودش را جمع‌و‌جور کرد اما دو ضربه اساسی خورد که باعث شد داور شمارش معکوس را آغاز کند. لارات با تمام تلاشش نتوانست مقابل حریف 147کیلوگرمی خود کاری بکند و کوه به‌عنوان برنده این بازی اعلام شد.

بیورنسون همچنین به تمجید از حریف پرداخت: «واقعاً فوق‌العاده بود، دوون یک مبارز سرسخت است و جرأت زیادی دارد. او واقعاً خاص است. اینکه بپذیری چنین مسابقه‌ای بدهی آن هم در فاصله پنج هفته تا آن واقعاً شجاعت می‌خواهد.»

لارات کانادایی هم از هوادارانش تشکر کرد و به‌شوخی خواست یکی از قهرمانان مچ‌اندازی انتقامش را بگیرد: «از همه کسانی که از من حمایت کردند و به توانایی من باور داشتند، تشکر می‌کنم. می‌دانم یک قهرمان مچ‌اندازی پیدا می‌شود که خیلی بهتر از من باشد. لطفاً انتقام من را از تور بگیرید. یک نفر از دنیای مچ‌اندازی بیاید و کاری بکند.»

این نخستین مسابقه بوکس حرفه‌ای هافتور بیورنسون، قوی‌ترین مرد جهان در سال 2018 بود که نسبت به حریفش 24کیلوگرم سنگین‌تر و با 205سانتیمتر قد 10سانتیمتر بلندتر بود ضمن اینکه کوه برای این مسابقه یک سال و نیم تمرین کرده بود و تمرین لارات به یک ماه و نیم هم نرسید. ادی هال بریتانیایی که در سال 2017 و یک سال قبل از بیورنسون به‌عنوان قوی‌ترین مرد جهان معرفی شد، با آسیب‌دیدگی عضلانی مجبور به لغو مسابقه شد اما انتظار می‌رود سنگین‌ترین مسابقه بوکس تاریخ در اوایل سال 2022 به انجام برسد.

 

 

نه ترنت الکساندر آرنولد، نه اندی رابرتسون و نه جوئل ماتیپ؛ اما برای هواداران لیورپول هیچ جای نگرانی نیست. مردان یورگن کلوپ دوباره به قلمروی آشنا برگشته‌اند؛ صدر جدول  لیگ برتر با بردن بازی‌ها و یادآوری یک موضوع به همه آنهایی که روی نام این تیم به‌عنوان مدعی قهرمانی خط کشیده بودند، اینکه تیم قرمزپوش مرسی‌ساید هنوز مدعی است. در روزی که منچسترسیتی در خانه‌اش به تساوی با ساوتهمپتون رضایت داد، قرمزپوشان مرسی‌ساید از فرصت به دست آمده نهایت استفاده را بردند و با کسب پیروزی 3 بر صفر مقابل کریستال‌پالاس، در صدر قرار گرفتند. کریستال‌پالاس یکی از تیم‌هایی است که در فصول اخیر یقه بسیاری از مدعیان را گرفته اما لیورپول مقابل این تیم بدون دردسر موفق به کسب پیروزی شد؛ از آن پیروزی‌هایی که شکاکان نسبت به قدرت  و پشتوانه تیم یورگن کلوپ را مجبور به تجدید نظر در عقایدشان کرد. این سومین پیروزی در 7 روز اخیر برای شاگردان مرد آلمانی بود که به‌خوبی توانست فرمول استفاده از سیستم چرخشی را پیدا کند. کلوپ برای بازی با پالاس آرایش خط دفاعی تیمش را به‌کلی عوض کرد. فیرجیل فان‌دایک بعد از آنکه برای بازی مقابل میلان در لیگ قهرمانان استراحت کرد، به ترکیب برگشت و برای این بازی یک زوج جدید مانند ابراهیما کوناته داشت؛ کسی که تابستان امسال از لایپزیگ به لیورپول پیوست و اولین بازی رسمی‌اش را برای تیم انگلیسی انجام داد.

لیورپول در این مسابقه هیچ‌یک از دو مدافع کناری تراز اولش، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون را در اختیار نداشت. الکساندر آرنولد به‌دلیل اینکه احساس ناخوشی می‌کرد (البته تست کرونای او منفی شد) و رابرتسون هم به‌دلیل خستگی ناشی از بازی‌های پی‌در‌پی برای باشگاه و تیم ملی، به میدان نرفتند.

این اولین‌بار از ماه دسامبر سال 2018 بود که لیورپول بدون هیچ‌یک از این دو بازیکن در لیگ برتر بازی می‌کرد و برای اولین‌بار از ماه نوامبر سال 2017 بود که هیچ‌یک از آنها در آنفیلد به میدان نرفتند. کلوپ اما نه‌تنها نگران غیبت این دو نشد بلکه از تماشای عملکرد مهره‌های جایگزین‌ آنها خوشحال هم بود.

کاستس سیمیکاس روی دو گل لیورپول تأثیرگذار بود در حالی که جیمز میلنر هم با وجود علاقه نه‌چندان زیاد به بازی در پست جدیدش، همچون یک دفاع راست کهنه‌کار عمل کرد و به شیوه‌ای تحسین‌برانگیز ویلفرد زاها، بال خطرناک حریف را کنترل کرد. میلنر 35ساله با وجود پا به سن گذاشتن هنوز هم مهره مهمی در تیم کلوپ است و تجربه بالا، توانایی‌اش برای بازی در چند پست و عطش کسب موفقیت به او کمک کرده پیش بتازد.

تماشاگران حاضر در ورزشگاه آنفیلد در شرایطی از تماشای پیروزی تیم‌شان لذت بردند که تیم میزبان برای مدت طولانی نمی‌توانست قفل دفاع حریف را بشکند. در واقع تا دقیقه 78 بازی طول کشید که لیورپول ضربه نهایی را به پیکر میهمان زده و به گل دومش برسد و شادی بعد از گل محمد صلاح که پیراهنش را درآورد نشان می‌داد او و هم‌تیمی‌‌هایش به‌خاطر تلاش‌های نافرجام مکررشان برای گلزنی به مرز جنون رسیده بودند. صلاح با این گل، شمار گل‌هایش در لیگ برتر برای لیورپول را به عدد 99 رساند (او دو گل هم برای چلسی در لیگ برتر زده) و این اتفاق دقایقی بعد از 100تایی شدن گل‌های سادیو مانه برای لیورپول در تمامی رقابت‌ها بود. ستاره سنگالی این اواخر به‌خاطر از دست دادن موقعیت‌های گلزنی فراوان، با انتقادات زیادی مواجه شده بود اما این‌بار موقعیتی که خیلی حساس بود را به گل تبدیل کرد. این نهمین گل متوالی سانه در مصاف‌های لیورپول با پالاس بود که از این حیث یک رکورد محسوب می‌شود.

کلوپ از تماشای گلزنی مردان اصلی خط حمله‌اش خوشحال خواهد شد. دیوگو ژوتا هم می‌‌توانست نام خودش را به فهرست گلزنان بازی اضافه کند اما این اتفاق برای یکی دیگر از بازیکنان نیمکت‌نشین تیم یعنی نبی کیتا رخ داد؛ کیتایی که به‌جای تیاگو آلکانتارای مصدوم به میدان رفت. این اولین گل او برای لیورپول بعد از 14 ماه بود که با یک ضربه زیبا با پای چپ به ثمر رسید.

شاید هنوز برای قضاوت درباره عیار تیم‌ها زود باشد، اما رقابت مدعیان برای صدر جدول از همین حالا آغاز شده و در این میان سیتی به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی به‌خاطر از دست دادن 5 امتیاز در 5 هفته نخست رقابت‌ها بیش از سایر مدعیان تحت فشار است و این هم در شرایطی است که مردان پپ گواردیولا هفته آینده هم در یک آزمون سخت میهمان چلسی خواهند بود و بعد از آن در نبردی جذاب‌تر در آنفیلد برابر لیورپول صف‌آرایی خواهند کرد.

منبع: گل