رم، شهر ابدی، امشب میزبان دو رقیب ابدی، لاتزیو و رم است و دربی دلا کاپیتاله بازی شاخص هفته ششم سری A به حساب می‌آید. تیم مثلاً میزبان لاتزیو در هفته‌های اخیر افت کرده اما همشهری جالوروسی با ژوزه مورینیو خوب نتیجه می‌گیرد و او قرار است برابر دیگر مربی سابق چلسی، مائوریتزیو ساری زورآزمایی کند.

دربی رم به عنوان یکی از مهم‌ترین بازی‌های لیگ ایتالیا همیشه محل بروز شدید عشق و نفرت هواداران هر دو تیم بوده بنابراین حضور پرشور تماشاگران در این بازی بزرگ فرصت بسیار مغتنمی است بعد از آنکه سال گذشته بازی‌ها بدون تماشاگر برگزار شد و یک بار لاتزیو 3 بر صفر و یک بار رم 2 بر صفر به پیروزی رسید.

مورینیو باعث شده ثبات به اردوی جالوروسی برگردد و این تیم به یک ماشین پیروزی تبدیل شده تا جایی که در هشت بازی لیگ ایتالیا و لیگ کنفرانس اروپا تنها یک باخت داشته‌اند و هفت برد به دست آورده‌اند. آخرین آنها پنجشنبه با تک گل تامی آبراهام برابر اودینزه رقم خورد تا باخت تلخ 3 بر 2 برابر ورونا فراموش شود. این تیم در 9 بازی آخرش در لیگ در گلزنی موفق بوده تا مورینیو زندگی خوبی را در پایتخت ایتالیا شروع کرده باشد.

در آستانه دربی شماره 155 سری A لاتزیو شاید 39 برد در برابر 55 پیروزی رم داشته باشد اما در چهار بازی آخرش به عنوان میزبان دربی شکست نخورده، ضمناً لاتزیو در 15 بازی خانگی آخرش نباخته و این آمار برای تیم ساری روحیه بخش باشد. با رفتن سیمونه اینتزاگی به اینتر، ساری جایش را گرفت و تیمش از پنج بازی هشت امتیاز گرفته و هفتم است. پنجشنبه با خوش‌شانسی و پنالتی وقت‌های تلف‌شده چیرو ایموبیله به تیم سابقش، تورینو یک امتیاز گرفتند. لاتزیو در چهار بازی آخرش برد نداشته، چون بعد از باخت به میلان و گالاتاسرای دو تساوی برابر کالیاری و تورینو کسب کرده. ایموبیله که قهرمانی یورو 2020 را در کارنامه دارد، در دربی اول فصل قبل هم گل زد اما این بار برابر تیم قبراق رم کار سخت‌تری دارد.

 

اخبار تیمی

غیر از ماتیا زاکانی که چند بازی نمی‌تواند لاتزیو را همراهی کند و بابی آدکانیه که زانویش مصدوم شده، ساری تیم کاملی در آستانه نخستین تجربه‌اش از دربی رم در اختیار دارد. خود ساری به علت درگیری لفظی با چند بازیکن میلان دو جلسه محروم شده و او که بعد از دو بازی به نیمکت برمی‌گردد، از همان چینش محبوب خود، 3-3-4 بهره می‌گیرد. چیرو ایموبیله، پدرو و فلیپه اندرسون مثلث هجومی بیانکوچلستی را تشکیل می‌دهند و سرگی میلینکوویچ ساویچ، لوکاس لیوا و مانوئل لاتزاری بعد از بیرون ماندن از ترکیب اصلی در بازی با تورین، احتمالاً از ابتدا در زمین خواهند بود.

انتظار می‌رود مورینیو بیشترین بازیکنان دیدار با اودینزه را فرا بخواند با آنکه فاصله کمی بین دو بازی بوده. تنها کاپیتان لورنزو پلگرینی به دلیل اخراج بی‌مورد خود در بازی پنجشنبه محروم است و استفان الشعراوی فرصتی برای بازی پیدا می‌کند در کنار نیکولو زانیولو و هنریخ مخیتاریان. به جز لئوناردو اسپیناتزولا که مدت زیادی دور است، جالوروسی مصدوم دیگری ندارد چون ماتیاس وینا می‌تواند به نیمکت برسد. در نبود او، ریکاردو کالافیوری که گل پیروزی را در بازی قبل ساخت، در دفاع چپ در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد.

 

 

بعد از دوران تلخ بازی‌های بدون تماشاگر، هواداران آماده حضور در ورزشگاه امارات هستند تا از نزدیک شاهد مبارزه رقبای سرسخت شمال لندن باشند. آرسنال با پیروزی 3 بر صفر برابر ویمبلدون در جام اتحادیه و تاتنهام با بردن ولورهمپتون در ضربات پنالتی برای این بازی آماده شدند.

مارتین اودگارد با یک گل در دربی فصل قبل در همین ورزشگاه خودش را برای هواداران عزیز کرد اگرچه طرفداران آنجا نبودند اما هفته گذشته در زمین برنلی، طعم جادوی ستاره اسکاندیناویایی را چشیدند که تک گل او برد تیم‌شان را رقم زد. آرسنال می‌توانست یک بار دیگر تاوان فرصت خراب کنی‌اش را بدهد اما ستاره سابق رئال مادرید با ضربه آزاد زیبایش تیم را به پیروزی رساند و بعد تیم دوم باشگاه برابر ویمبلدون دسته سومی به مرحله یک‌هشتم‌نهایی جام اتحادیه صعود کرد.

با توجه به پیروزی توپچی‌ها برابر نوریچ سیتی، آرسنال با سه برد و سه کلین‌شیت به دربی شمال لندن می‌رود، میکل آرتتا ثمره حضور مدافعان اصلی‌اش را گرفت اما همچنان در رده سیزدهم جدول لیگ برتر دست و پا می‌زند.

آرسنال مقابل نوریچ از 17 ضربه به سمت دروازه حریف تنها یک گل زد و مقابل برنلی هم آماری به همین میزان نگران‌کننده داشت و از 9 ضربه به یک گل رسید، حالا اگر دوباره بخواهند از موقعیت‌های خود درست استفاده نکنند، برابر تیمی که مثل خودشان به دنبال سهمیه اروپایی است، به مشکل می‌خورند. 

در عین حال آرسنال از شروع قرن جدید هرگز در گلزنی در خانه تاتنهام در لیگ برتر ناکام نبوده و با توجه به فرم اخیر رقیب، شانس پیروزی بالایی دارد.

در نقطه مقابل، تاتنهام است که در روزهای شکست و گل نزدن آرسنال، پیروز می‌شد و گل نمی‌خورد اما با دو باخت 3 بر صفر پیاپی برابر کریستال پالاس و چلسی در لیگ برتر روحیه‌اش به شدت تضعیف شده. اگرچه نونو اسپیریتو سانتو در بازگشت به ورزشگاه «مالی نیو» تیم سابقش را در جام اتحادیه شکست داد اما در آن بازی هم دو گل برتری را از دست دادند و ضربات پنالتی به صعودشان حکم کرد.

نکته مثبت این برد نخستین گل داخلی هری کین در این فصل بود، کاپیتان تیم ملی انگلیس هنوز در لیگ برتر گل نزده و حالا در دربی به دنبال دلبری است.

دو تیمی که تا اینجای لیگ روی هم پنج گل زده‌اند شاید برای هواداران بی‌طرف جذابیتی نداشته باشند اما همیشه داستان دربی شمال لندن فرق داشته. آرسنال فصل قبل در این بازی 2 بر یک تیم ژوزه مورینیو را برد اما تاتنهام در بازی برگشت 2 بر صفر به پیروزی رسید. تاتنهام در 28 بازی آخرش در خانه آرسنال در لیگ تنها یک برد داشته است.

 

اخبار تیمی

آرسنال اوضاع خوبی دارد و با تیمی کامل به مصاف تاتنهام می‌رود چون کایران تیرنی از مصدومیت برگشته و سه جلسه محرومیت گرانیت ژاکا هم به پایان رسیده است. سخت است که آلبرت سامبی لوکونگا را کنار بگذارد اما آرتتا زمزمه تحسین از ژاکا را قبل از این بازی سر داده و احتمالاً بازیکن تیم ملی سوئیس را در کنار توماس پارتی قرار ‌دهد.

آرون رمسدیل بعد دو کلین‌شیت پیاپی در لیگ برتر دوباره درون دروازه قرار می‌گیرد و پیر امریک اوبامیانگ امیدوار است جلوتر از الکساندر لاکازت مهاجم نوک تیم باشد با وجود آنکه بازیکن فرانسوی در شش دربی شمال لندن آخرش چهار گل زده است.

مربی پرتغالی اسپرز تأیید کرده لوکاس مورا برای بازی امشب آماده است اما استیون برخواین و رایان سسنیون جای امنی در مرکز درمان باشگاه دارند. با توجه به اینکه سون هئونگ مین دوباره به آمادگی کامل بدنی رسیده و در سمت چپ حمله بازی می‌کند، مورا می‌تواند آن طرف به کار گرفته شود و جووانی لوسلسو روی نیمکت بنشیند.

تانگوی اندومبله کم کم در برنامه‌های سانتو جا باز می‌کند و گل اول تیمش را در جام اتحادیه زد اما احتمالاً او کنار می‌رود تا ستاره غیرقابل جایگزین خط میانی، پیر امیل هویبرگ در ترکیب اصلی باشد.

 

 

بارسلونای زخم‌خورده می‌خواهد در لالیگا به روند پیروزی برگردد. آنها میزبان لوانته هستند که در پایین جدول حضور دارد و در شش بازی، تنها چهار امتیاز گرفته است.

بارسا در لالیگا هنوز شکست نخورده اما در پنج بازی اخیر خود تنها دو برد داشته است. بازی بارسا با لوانته از این جهت هم حساس است که دیدار بعدی آنها پیش از تعطیلات دیدارهای ملی، در واندا متروپولیتانو و برابر اتلتیکو مادرید خواهد بود. پس از دیدارهای ملی هم بارسا با والنسیای احیا شده و البته رئال مادرید بازی دارد.

فشار سنگینی روی کومان وجود دارد تا مقابل بنفیکا در لیگ قهرمانان هم نتیجه مثبتی بگیرد.

بارسلونا در شش دیدار اخیر مقابل لوانته در لیگ، چهار پیروزی کسب کرده است اما در آخرین باری که این دو تیم به مصاف هم رفتند، نتیجه 3 -3 رقم خورد.

لوانته البته در این فصل مقابل رئال مادرید امتیاز گرفته و با این تیم هم به تساوی 3-3 رسیده است. این تیم نمایش‌های خوبی در لالیگا داشته و به نظر می‌رسد که پیروزی برای آنها از راه خواهد رسید.

بارسلونا امیدوار است که آنسو فاتی به این بازی برسد. او بیش از 10 ماه است که مصدوم است و اگر آماده باشد، در ترکیب ثابت قرار خواهد گرفت. البته عثمان دمبله، سرخیو آگوئرو، پدری، جوردی آلبا و مارتین برایت‌ویت همه مصدوم هستند و الخاندرو بالده هم شاید به این بازی نرسد.

فرنکی دیونگ مثل کومان در بازی قبل اخراج شده و غایب است؛ و سرخی روبرتو شاید در کنار گاوی و سرخیو بوسکتس در مرکز میدان قرار بگیرد.

احتمالاً در حمله از لوک د‌یونگ و ممفیس دیپای استفاده خواهد شد و شاید فیلیپه کوتینیو جای یوسف دمیر را بگیرد.

در لوانته هم روبرتو سولدادو، انیس باردی و خوسه کامپانیا مصدوم هستند و میکل مالسا هم به دلیل مشکل ساق پا احتمالاً غایب خواهد بود.

 

کارلوس دل سرو گرانده پیش از خوان لاپورتا این کار را انجام داد. پیش از نیمه‌شب پنجشنبه بود که داور به سمت خط طولی زمین رفت و کارت قرمز نشان داد. او رونالد کومان را اخراج کرد و البته این کارش استعاره‌ای ناگزیر هم به همراه داشت. کومان حرفی زد که باعث محرومیت‌اش شد و به این ترتیب شاید این آخرین حضور او روی نیمکت بارسا بود، حتی اگر تا دیدار با لوانته در نوکمپ، همچنان مربی بارسلونا باشد. تنها دلیل ماندن کومان این خواهد بود که باشگاه نمی‌تواند هزینه اخراج او را بپردازد و گزینه مناسبی هم در اختیار ندارد.

کومان گفت: «در این کشور، شما را بی‌دلیل اخراج می‌کنند.» البته اگر حرف او درباره کارت قرمز باشد، بیراه نبوده است اما وقتی صحبت از اخراج از باشگاه می‌شود، باشگاه دلایل فراوانی برای این کار دارد. بارسلونا پس از اخراج فرنکی د‌یونگ، بازی با تیم رده چهاردهم کادیس را با تساوی بدون گل به پایان برد. این سومین بازی پیاپی بارسا بدون پیروزی است و فاصله آنها با صدر جدول زیاد شده، هر چند که یک بازی عقب‌افتاده هم دارند. بارسلونا در پنج بازی اخیر تنها یک پیروزی را تجربه کرده و آن هم به شکلی غیرجذاب و با نتیجه دو بر یک مقابل ختافه بوده؛ تیمی که تک‌تک دیدارهایش را باخته است.

آلوارو سرورا، مربی کادیس گفت: «وقتی که بازی بازتر شد، ما خطرناک‌تر از آنها ظاهر شدیم». تیم او دو برابر بارسلونا ضربه به سمت دروازه حریف زد. سه روز قبل از آن، ضربه سر دقایق پایانی رونالد آرائوخو باعث شد که بارسا مقابل گرانادا – تیمی که در منطقه سقوط است – به یک امتیاز برسد. بازی قبل‌تر هم با باخت سه بر صفر مقابل بایرن مونیخ به پایان رسید. بارسا در آن بازی به‌حدی ضعیف‌تر از رقیب بود که باشگاه آلمانی نیازی به فشار چندانی نداشت. جرارد پیکه گفت: «ما همینیم دیگر. اوضاع همین است.» کومان هم موافق بود: «باید در زندگی واقع‌گرا بود.» در حال حاضر هم واقعیت این است که بارسلونا خیلی خوب نیست.

مسأله فقط نتایج نیست، بلکه به روش بازی هم برمی‌گردد. پس از تساوی مقابل گرانادا بود که کومان گفت: «اگر به لیست بازیکنان نگاه کنید، به این سؤال می‌رسید که من دیگر قرار است چه کار کنم؟ تیکی‌تیکی بازی کنم؟» او با اشتباه تلفظ کردن تیکی‌تاکا، خشم همه را به جان خرید. پاسخ طرفداران بارسا مشخص بود: «بله، دقیقاً!» در باشگاه یوهان کرویف، جایی که وفاداری سرسختانه به اصول می‌تواند مشکل‌ساز باشد، قرار است سبک بازی قربانی شود. به علاوه، بین فلسفه‌ای که ظاهراً همه چیز را هدایت می‌کند و این واقعیت، شکاف بزرگی وجود دارد.

بارسلونا مقابل گرانادا 54 سانتر انجام داد که اکثر آنها بی‌هدف بود. خط حمله آنها در دقایق پایانی بازی تشکیل شده بود از پیکه، آرائوخو و لوک دیونگ. این آخری مهاجمی بود که کومان شخصاً درخواست جذبش را داد و گفت که او در هوا از نیمار بهتر است. بارسا مقابل بایرن، زیر میز قایم شده بود، گارد گرفته بود و فقط تلاش می‌کرد که مقاومت کند. آنها دیگر بیشتر از این نمی‌توانستند عقب بنشینند. مقابل کادیس، سخت بتوان مشخص کرد که سبک بازی بارسا چه بود.

لاپورتا پس از بازی با بایرن، ویدئو کوتاهی که با موبایل گرفته بود را منتشر کرد. او خواستار صبوری و خونسردی هواداران شد. او در این 30 ثانیه که خبری از کاریزمای همیشگی‌اش نبود، گفت: «این سناریویی است که همیشه انتظارش را داشتیم، ولی خودم هم ناامید شده‌ام. ما این را درست خواهیم کرد.»

کارهای زیادی برای درست کردن وجود دارد. مشکلات چندلایه شده و به عمق 1/35 میلیارد یورو بدهی بارسلونا است. اینکه بهترین بازیکن تاریخ بارسلونا مجبور به جدایی شد، حتماً دلیلی داشته؛ در واقع بیش از یک میلیارد دلیل. صحبت از واقع‌گرایی می‌تواند منطقی و حتی ضروری باشد اما این حرف او می‌تواند روی بارسلونا تأثیر منفی بگذارد.

مربی بخشی از بحران است اما بیش از همه مقصر دانسته می‌شود، حتی اگر این وضعیت مدت‌ها بوده که ادامه داشته؛ این مشکلی است که لاپورتا در بارسا به ارث برده است. به محض آنکه رئیس بتواند، کاری که می‌خواسته را انجام خواهد داد: اینکه مربی‌اش را اخراج کند اما آیا او مربی‌اش است؟ نه، او مربی مدیران قبلی است. مسأله این است: او چه زمانی می‌تواند این کار را انجام دهد؟ و چگونه؟ اخراج کومان 12 میلیون یورو هزینه دارد و بارسلونا که هنوز غرامت ارنستو والورده و کیکه ستین را نپرداخته، چنین پولی در بساط ندارد. آنها در تابستان هم نتوانستند مربی جدیدی پیدا کنند و انجام این کار حالا راحت‌تر نشده است، هرچند که نام افرادی مانند روبرتو مارتینس و ژاوی ارناندس مطرح است.

اما یک چیز قطعی است: کومان راه بازگشت ندارد. رابطه او و بارسا ترمیم‌ناپذیر است، تفاوت‌های آنها بیش از حد علنی و مشخص است و هر لحظه که می‌گذرد، شکاف بین آنها عمیق‌تر می‌شود. این را می‌شد پیش‌بینی کرد اما می‌شد سبک بازی بارسلونا به اینجا نرسد. پیکه پنجشنبه شب در مونولوگی طولانی گفت: «این تنش به هیچ‌کس کمک نمی‌کند. ما نیاز به ثبات و آرامش داریم. می‌دانم که سخت است اما این وضعیت را می‌توان مدیریت کرد. ما می‌توانیم اعتراض کنیم اما بهتر است همه در یک جهت حرکت کنیم.»

در تابستان بود که لاپورتا از کومان دو هفته فرصت خواست تا مربی بهتری پیدا کند اما کسی را نیافت و آنها به کار با هم ادامه دادند. پیش از بازی با بایرن، حتی این خبر رسید که باشگاه به دنبال تمدید قرارداد کومان است اما برای این کار شرط و شروطی دارد: او باید با سیستم 3-3-4 بازی کند که سبک بارسلونا است و حتی گفته شده که بارسا شرط گذاشته بود که ریکی پوچ باید در ترکیب ثابت باشد. کومان از این ماجراها ناراحت شده بود. او در یک برنامه تلویزیونی در هلند گفت: «لاپورتا زیادی حرف می‌زند.» او در اسپانیا هم گفت: «لاپورتا و من بحث‌های کوچکی با هم داریم که حل شده است.» اما در واقع، اوضاع بدتر شده بود و کومان دیگر حاضر نیست وانمود کند که اوضاع خوب است. او مرتباً رئیس خود را به چالش می‌کشد. او چهارشنبه به نشست خبری رفت، عینک‌اش را به چشم زد، حاضر نشد به پرسش‌ها جواب دهد و بیانیه‌ای 2 دقیقه و 49 ثانیه‌ای خواند که در آن خواسته شده بود از او هم در حرف و هم در عمل حمایت شود. او در این بیانیه گفت: «پایان فصل در رده‌های بالای جدول به معنای موفقیت خواهد بود و انتظار معجزه در لیگ قهرمانان را نداشته باشید». سرخی روبرتو جوابش را داد: «پایان دادن به فصل در جمع چهار تیم برتر کافی نیست.» پیکه هم گفت: «من این پیراهن را نمی‌پوشم که سوم شوم. من این پیراهن را می‌پوشم تا قهرمان شوم.»

لاپورتا هم تأکید کرد: «چیزی که دوست ندارم، این رفتار است؛ اینکه آدم شکست را بپذیرد. اجازه چنین کاری را در بارسلونا نمی‌دهیم. ما می‌توانیم قهرمان لالیگا شویم.» حالا دیگر جنگ علنی شده. لاپورتا گفته بود که اوضاع کومان بستگی به بازی در کادیس ندارد. حرفش هم درست است. مسأله دیگر بر سر کادیس نبود و برای نجات او خیلی دیر شده است اما این حرف او کمکی به شرایط نکرد. وقتی که از او درباره آینده کومان سؤال شد، گفت: «همه مربیان بر اساس نتایج و در باشگاه ما، همچنین بر اساس سبک بازی ارزیابی می‌شوند.» در نهایت نه نتیجه‌ای گرفته شد و نه سبک بازی خوب بود. یک تساوی بدون گل رقم خورد، یک کارت قرمز داده شد و مربی تیم از روی نیمکت اخراج شد و مجبور شد که تنها، زمین را ترک کند.

منبع: ESPN

 

 یوونتوس که به آستانه بحران رسیده بود، با پیروزی 3 بر 2 برابر اسپتزیا با گل‌های دیرهنگام فدریکو کیزا و ماتیس دلیخت کمی آرام گرفت و حالا بعد از سه بازی بدون شکست خودش را برای یک ماه سخت آینده آماده می‌کند. غول تورینی امشب میزبان سمپدوریا است اما در چند هفته آینده با چلسی و زنیت سنت پترزبورگ در لیگ قهرمانان بازی می‌کند و در دربی دلا موله با تورینو و در دربی ایتالیا با رقیب همیشگی‌اش اینتر روبه‌رو می‌شود ضمن اینکه بلافاصله بعد از وقفه بازی‌های ملی برابر رم ژوزه مورینیو قرار می‌گیرد.

برای همین ماسیمیلیانو آلگری که تیمش را به نخستین پیروزی لیگ رسانده، به هیچ وجه نمی‌خواهد روند تیم متوقف شده و به دنبال سه امتیاز دیگر از دومین حریف لیگوریایی چند روز اخیر است. آمار هم به شدت به نفع بیانکونری است که چهار بازی آخرش در لیگ برابر سمپدوریا را برده، هر بار حداقل دو گل زده، تنها یک گل خورده و در سه دیدار آخر کلین‌شیت کرده است. تیم روبرتو دی آورسا هم که هفته گذشته برابر امپولی نخستین برد فصلش را به دست آورده بود، پنجشنبه شب در ورزشگاه خانگی با چهار گل برابر تیم سرحال ناپولی در هم کوبیده شد تا به رده سیزدهم سقوط کند. حالا باید در خانه تیمی بازی کند که در شش سفر آخرش به آنجا باخته آن هم با آمار گل 19 در برابر2. آلگری در چهارصدمین بازی‌اش به عنوان مربی سری A -که در آن 59 برد بیش از نزدیک‌ترین رقیبش به دست آورده- قصد دارد در آستانه دوران سخت به برخی بازیکنانش استراحت دهد. برای همین کیزا که قبل از بازی چهارشنبه تنها یک بار در ترکیب اصلی قرار گرفته بود، یک بار دیگر فرصت بازی از ابتدا را به دست می‌آورد، همینطور ماتیا دی شیلیو، آلوارو موراتا و خوان کوادرادو احتمالاً در ترکیب اصلی خواهند بود. آرتور و کایو ژرژ دوران ریکاوری را طی می‌کنند و جورجو کیه‌لینی به دلیل تب به زمین اسپتزیا نرفت. جای مانوئل لوکاتلی و رودریگو بنتانکور در وسط زمین رزرو شده و آرون رمزی برای جایگاه سوم با آدرین رابیو و وستون مک کنی رقابت دارد.

 

 

در حالی که یک فصل جدید دیگر برای تاتنهام با کاپیتان دور از فرمش هری کین آغاز شده، شاید خیلی هم لازم نباشد که عمیقاً به نقش او در تیم فکر کنیم. او همیشه در چنین مقطعی از فصل می‌شکفت و گل اخیرش مقابل ولورهمپتون در جام اتحادیه هم می‌تواند به روند بازگشتش به روزهای اوج سرعت بدهد اما سایه تلاش نافرجام برای رفتن به منچسترسیتی، هنوز روی آمار هری کین دیده می‌شود. شاید هم خیلی اتفاقی نباشد که امسال او بدترین شروعش در لیگ برتر انگلیس را تجربه کرده است و شاید تنش‌هایی که به خاطر اتفاقات تابستان به دو طرف وارد شد اثر خودش را گذاشته باشد.

این فصل مانند فصول دیگر نیست. کین بعد از 5 بازی در فصل جدید لیگ برتر آمار شوک‌‌آور تنها 10 لمس توپ در محوطه جریمه تیم حریف را به ثبت رسانده است. او در 4 بازی که در ترکیب اصلی بوده، هیچ گلی نزده است، اتفاقی بی‌سابقه برای این مهاجم انگلیسی از فصل 16-2015. روی هم رفته او 4 شوت به سمت دروازه رقبا شلیک کرده است. بدتر از آن اینکه او برای اولین بار در تمام دوران بازیگری‌اش، در بازی مقابل کریستال پالاس در محوطه جریمه حریف نتوانست حتی برای یک بار توپ را لمس کند.

روزها، روزهای نگران کننده‌ای برای کین و تاتنهام است اما ما نمی‌توانیم عملکرد یک بازیکن را جدا از تیمش بدانیم. تغییر تاکتیکی تیم و سایر اتفاقاتی که در تاتنهام بعد از ورود نونو اسپریتو سانتو به عنوان سرمربی جدید رخ داده، سبب شد که شروع فاجعه‌آمیز کین تا حدودی کمرنگ‌تر دیده شود.

نونو اسپریتو روز سه‌شنبه گفت: «تیم ما کلی مشکل دارد که باید حل شوند. هری هم مانند همه ما بخشی از تیم است. همه چیز به شیوه انجام کارها بستگی دارد. هر کسی باید به نوبه خودش نقش‌آفرینی کند.»

تاتنهام هرگز در لیگ برتر انگلیس شروعی به خوبی این فصل نداشته و 3 بازی اولش را برد، اگرچه بعد دو بار باخت. نونو هم یک ساختار دفاعی نسبتاً قوی را به لطف کیفیت غافلگیر کننده زوج خط دفاعی‌اش، اریک دایر و داوینسون سانچس ساخته و همین موضوع سبب شده است که با وجود مصدومیت برخی از بازیکنان تدافعی تیم، ضعف چندان بزرگ در عملکرد دفاعی‌شان مشاهده نشود. نونو از نظر کلی منضبطی مانند ژوزه مورینیو است که تشکیل یک ساختار دفاعی مستحکم و فشرده میان خطوط با پرسینگ حداقلی که بازیکنان را در فضایی تنگ در میانه میدان قرار می‌هد، برایش در اولویت است. او مانند مورینیو از بازیکنانش انتظار دارد که به میزان زیادی حملات‌شان را به صورت فی‌البداهه آغاز کنند، از ضدحملات برای نفوذ پشت سر مدافعان حریف استفاده و در گذر زمان روی همکاری با یکدیگر تمرکز داشته باشند. تا زمانی که ژوزه مورینیو سرمربی تاتنهام بود، هری کین روزهای خوبی را می‌گذراند و دلیلش هم دقیقاً به این خاطر بود که به او آزادی عمل فراوانی برای بازی در پست شماره 10 داده می‌شد تا بتواند به موازات سون هئونگ مین کار کند و احتمالاً او چنین مجوزی را هم از نونو اسپریتو سانتوس دریافت خواهد کرد.

بنابراین، مشکل از ناسازگاری نیست، بلکه این روزهای اولیه مربی جدیدی است که هنوز ایده‌های او به طور کامل اجرایی نشده است. تاتنهام در تلاش است تا به طور منسجم از خطوط عبور کند اما این تیم هنوز در حرکاتش کمی ایستا به نظر می‌رسد و نمی‌تواند توپ را به درستی از دفاع به حمله برساند چون که هنوز نحوه انتقال از حالت دفاعی سفت و سخت را درک نکرده‌اند. وضعیت کنونی کین تا حدی نشانه‌ای از وجود یک مشکل بزرگتر برای تاتنهام در فاز هجومی است.

اسپرز از نظر تعداد پاس‌های پیش برنده (متوسط 62/12 در هر بازی) در رده‌های پایانی لیگ قرار دارد (منظور پاس رو به جلویی است که تیم را به میزان قابل توجهی به دروازه حریف نزدیک کند) و سومین تیم از آخر در فرار‌‌های روبه جلو (متوسط 9/52 در هر بازی) است. با این اوصاف تعجبی هم ندارد که این ناتوانی برای ایجاد موقعیت حمله باعث شده که این تیم در این فصل از حیث شوت به سمت دروازه‌ رقبا در لیگ برتر نوزدهم باشد (9/2 شوت در هر بازی). شروع کین در این فصل ضعیف بود اما شروع نونو اسپریتو هم خیلی سخت‌تر از چیزی است که نتایج رقم خورده برای تیمش نشان می‌دهد. به هر حال دلیلش هر چه باشد، کین شدیداً نیاز دارد که در این هفته، تغییری در وضعیتش ایجاد کند چرا که فعلاً در تاتنهام نونو گیر افتاده است. این تیم نه می‌تواند کاپیتانش را نیمکت‌نشین کند نه با حضور او در ترکیب، بازی روان همیشگی‌اش را دارد. اسپرز در این فصل لیگ برتر انگلیس در بازی‌هایی که کین در میدان حضور داشته تنها یک گل زده است.

منبع: گل