منچسترسیتی به دنبال فتح چهارگانه است. آنها در حالی امشب میزبان بوروسیا دورتموند در ورزشگاه اتحاد هستند که تیم پپ گواردیولا در مرحله قبل توانست به‌آسانی بر یک تیم آلمانی دیگر، بوروسیا مونشن‌گلادباخ، پیروز شود و به مرحله یک‌چهارم نهایی راه یابد. دورتموند هم نبرد سختی با سویا داشت اما در نهایت توانست برنده شود و به این مرحله راه یابد.

پپ گواردیولا گفته تیمش را نباید مدعی چهارگانه دانست اما آنها این هفته در لیگ برتر با نتیجه دو بر صفر در خانه لسترسیتی پیروز شدند و با قدرت در صدر جدول لیگ هستند. کسب چهار برد از هفت بازی باقی‌مانده در لیگ باعث می‌شود آنها قهرمان شوند. گواردیولا در فصل‌های گذشته نشان داده که حاکم لیگ برتر است اما این مربی سابق بارسلونا و بایرن مونیخ همچنان به دنبال نخستین قهرمانی خود در اروپا با سیتی است. غول‌های منچستری سه سال است که در مرحله یک‌چهارم نهایی این مسابقات حذف می‌شوند.

با این حال، برد چهار بر صفر مقابل مونشن‌گلادباخ باعث شد که آمار کلین‌شیت تیم گواردیولا در لیگ قهرمانان به هفت بازی پیاپی برسد. تنها آرسنال در فصل 06-2005 توانست در بازی‌های پیاپی بیشتری کلین‌شیت کند. سیتی از بازی مقابل تیم‌های بوندس‌لیگایی خاطرات خوبی دارد. آنها در لیگ قهرمانان در 11 دیدار اخیر با رقبای آلمانی، 10 بار پیروز شده‌اند اما دورتموند و مهاجم مرکزی پرطرفدار این تیم می‌خواهند که اوضاع را عوض کنند.

ارلینگ برات هالند به مصاف یکی از چندین باشگاه خواهان خود می‌رود. این ملی‌پوش نروژی در زمینی به میدان خواهد رفت که سرخیو آگوئرو در 10 سال گذشته در آن خوش درخشیده است. هالند شاید در فصل بعد جانشین آگوئرو شود.

هالند رکورد سریع‌ترین مدت‌ زمان رسیدن به 20 گل در لیگ قهرمانان را از آن خود کرده است. او در شش بازی اخیر در اروپا برای دورتموند گلزنی کرده است و می‌تواند پا جای پای امثال کریستیانو رونالدو، روبرت لواندوفسکی، ادینسون کاوانی و رود فان‌نیستلروی بگذارد؛ البته اگر برای هفتمین بازی پیاپی هم گل بزند. البته گفتن این حرف آسان‌تر از عمل کردن به آن است. خط دفاعی سیتی عالی است و دورتموند در بازی اخیر خود در بوندس‌لیگا نتیجه نگران‌کننده‌ای گرفته است. هالند مقابل آینتراخت فرانکفورت نتوانست گل بزند و بازی با گل دیرهنگام آندره سیلوا با نتیجه دو بر یک به سود رقیب به پایان رسید.

راهیابی به فصل بعد لیگ قهرمانان برای مردان ادین ترزیچ بسیار دشوار شده است. آنها از فصل 13-2012 به این سو هم از مرحله یک‌چهارم نهایی عبور نکرده‌اند. در آن فصل، بایرن مونیخ در فینال این تیم را شکست داد.

تیم ترزیچ در چهار بازی اخیر خود در لیگ قهرمانان هم نتوانسته دروازه‌اش را بسته نگه دارد. آنها در بازی رفت مقابل سویا به برد سه بر دو رسیدند و بازی برگشت با نتیجه دو - دو به پایان رسید. به این ترتیب دورتموند در مجموع با نتیجه 5 بر 4 پیروز شد.

دورتموند البته هفت بازی است که در لیگ قهرمانان نباخته است. این دو تیم در فصل 13-2012 در مرحله گروهی به مصاف هم رفتند، جایی که من‌سیتی در خانه با دورتموند به تساوی یک - یک رسید و در آلمان با نتیجه یک - صفر باخت.

گواردیولا بار دیگر تیمی از بازیکنان آماده را در اختیار دارد. البته ژوائو کانسلو و فرناندینیو، در صورتی که در بازی رفت اخطار بگیرند، در بازی برگشت غایب خواهند بود.

البته بعید است که فرناندینیو در این مسابقه در ترکیب ثابت باشد، چرا که ایلکای گوندوغان برگشته است اما کانسلو احتمالاً جای کایل واکر را در خط دفاعی می‌گیرد. بنجامین مندی هم پس از گل خوبی که مقابل لستر زد، نمی‌خواهد ذخیره باشد.

برناردو سیلوا و رحیم استرلینگ احتمالاً در خط حمله قرار می‌گیرند، و فیل فودن گزینه دیگر گواردیولا است. او نمی‌خواهد روی سرخیو آگوئرو، بازیکنی که به‌زودی آزاد خواهد شد، ریسک کند و او را در معرض مصدومیت قرار دهد. جیدون سانچو، ستاره سابق منچستر سیتی به دلیل مصدومیت عضله ران غایب است و مقابل تیم سابقش به میدان نخواهد رفت. البته این امید وجود دارد که او در بازی برگشت که هفته بعد برگزار می‌شود، آماده باشد.

دن-اکسل زاگادو، مدافعی که زیر نظر آرسنال قرار دارد و اکسل ویتسل مصدوم هستند و نیکو شولتز احتمالاً جای خود در پست مدافع چپ را به رافائل گوئریرو می‌دهد. شولتز مقابل فرانکفورت یک گل‌به‌خودی زد. هالند هم یک کارت زرد تا محرومیت فاصله دارد اما بی‌تردید در این مسابقه روی نیمکت نمی‌نشیند. جود بلینگهام و امره جان هم امیدوار هستند که در بازگشت به انگلیس، در ترکیب ثابت دورتموند قرار بگیرند.

ترکیب احتمالی منچسترسیتی: ادرسون؛ کانسلو، دیاز، استونز، مندی؛ رودری، گوندوغان، ده‌بروینه؛ سیلوا، استرلینگ، فودن

ترکیب احتمالی بوروسیا دورتموند: هیتز؛ جان، آکانجی، هوملس، گوئریرو؛ دلانی، بلینگهام، دهود؛ آزار، هالند، رویس.

منبع: SportsMole

 

گواردیولا: دورتموند پول زیادی به ایجنت‌ها می‌دهد

 

محمد صلاح در مصاحبه هفته گذشته با روزنامه مارکا خیلی صریح حرف نزد اما به اندازه کافی برای روزنامه ورزشی نزدیک به باشگاه رئال مادرید آشکار شد که او آماده است یک روز در لالیگا بازی کند و اینکه برای بازی امشب در یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان، لیورپول انگیزه ویژه‌ای دارد. بازی دوباره با قهرمان اسپانیا چیزی است که او و لیورپول بعد از آن باخت حسرت انگیز در کیف در فینال سال 2018 به شدت انتظارش را می‌کشند.

البته فرصتی برای انتقام شخصی از سرخیو راموس وجود ندارد چون کاپیتان رئال به خاطر مصدومیت، حاشیه نشین شده اما این بازی میان دو غول فوتبال اروپا اهمیتی خیلی بیشتر از تقابل صلاح-راموس دارد. همانطور که نتیجه آن فینال خیلی بیشتر از خطای خشن مدافع رئال مادرید روی مهاجم مصری بود که او را بعد از تنها 25 دقیقه مجبور به ترک زمین کرد. لوریس کاریوس بعد از دو اشتباه مضحک که باخت تیمش را رقم زد، در پایان بازی غمگین و افسرده زمین مسابقه را ترک کرد و گرت بیل با آنکه تنها 29 دقیقه در زمین بود، جایزه بهترین بازیکن میدان را به دست آورد و در نقطه مقابل دروازه‌بان لیورپول قرار گرفت.

«انگیزه ویژه» هنوز هم برای صلاح و شش بازیکن دیگر لیورپول که آن شب در ورزشگاه المپیک کیف قرمزها را همراهی می‌کردند، وجود دارد (ویرجیل فان‌دایک و جوردن هندرسون اگر امکان بازی داشتند، این عدد را به 9 بازیکن می‌رساندند) و اهمیتی ندارد که راموس بازی نمی‌کند.

نبود این بازیکن که سابقه چهار قهرمانی اروپا را دارد، برای رئال مادرید گران تمام می‌شود؛ بدون او هفت تا از 10 بازی آخرشان در لیگ قهرمانان را باخته‌اند. شاید سن و سال روی راموس که سه‌شنبه گذشته 35 ساله شد، اثر گذاشته و در مصدومیت‌های متعدد و افت سطح بازی خودنمایی می‌کند اما جایگاه او به‌عنوان رهبر تیم زین‌الدین زیدان و به‌عنوان یک چهره تأثیرگذار و کاریزماتیک در فوتبال اسپانیا دست نخورده باقی مانده است.

همچنین توانایی او در ارائه بهترین عملکرد در بازی‌های بزرگ و زمانی که رئال بیشترین نیاز را دارد-مثل فصل قبل که با شروع دوباره لیگ بعد از تعطیلی ناشی از شیوع ویروس کرونا 10 بازی متوالی را بردند و به قهرمانی لالیگا رسیدند-، ستودنی است. تیبو کورتوآ، لوکا مودریچ، تونی کروس و کریم بنزما این فصل مشارکت بیشتری در تیم داشته‌اند اما در دفاع، مادرید اتکای زیادی به او دارد. رافائل واران و ناچو فرناندس بدون راهنمایی‌های راموس چندان مطمئن نیستند هرچند موضوع تمدید قرارداد راموس و لجبازی رئیس باشگاه، فلورنتینو پرس سایه ناخوشایندی روی فصل سخت زیدان انداخته است.

با توجه به شکست اتلتیکومادرید برابر سویا و پیروزی رئال برابر ایبار، فاصله رئال با اتلتیکوی صدرنشین به سه امتیاز رسیده و کورس قهرمانی لالیگا بسیار داغ‌تر از قبل شده اما شاید اگر حذف تحقیرآمیز از جام حذفی اسپانیا به وسیله تیم دسته سومی آلکویانو و تردیدها درباره آینده زیدان را در نظر بگیریم، لیگ قهرمانان می‌تواند تکلیف فصل رئال مادرید را روشن کند.

همتای انگلیسی هم با فشار زیادی مواجه است ضمن اینکه بر خلاف رئال به نظر می‌رسد تنها راهش برای حضور در فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا، فتح این رقابت‌ها برای هفتمین بار در استانبول است.

به ماه چهارم سال 2021 رسیده‌ایم و لیورپول هنوز در آنفیلد بردی به دست نیاورده است. تنها برد «خانگی»‌شان در مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان برابر لایپزیگ در بوداپست مجارستان بود و شنبه آینده فرصت دارند مقابل استون ویلا این روند تحقیرآمیز را از بین ببرند قبل از آنکه چهارشنبه از رئال میزبانی کنند.

با این وجود در یک تورنمنت کسالت‌آور، کاملاً معمولی و نامتمایز، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر چهار بازی تا سومین فینال اروپایی‌اش در چهار سال گذشته فاصله دارد. این برای یک تیم سرحال و پرمهره دستاورد بزرگی محسوب می‌شود و برای تیمی در شرایط لیورپول یک موفقیت فوق‌العاده است.

روند گلزنی باثبات صلاح-5 گل در اروپا و 26 گل در همه رقابت‌ها- تمام امید لیورپول در برابر مشکلاتی است که با آن مواجه شده از جمله اثر منفی که مصدومیت تمام مدافعان وسط تیم روی چینش مهره‌های خط میانی و برنامه‌ریزی برای حمله از دفاع داشته.

عملکرد هر سه مهاجم اصلی تیم تحت تأثیر قرار گرفته بخصوص روبرتو فیرمینو که با درخشش دیوگو ژوتا حسابی جایش تنگ شده. فیرمینو در 38 بازی این فصل 6 گل زده هرچند گل تنها شاخص اثرگذاری این برزیلی در تیم یورگن کلوپ نیست و سادیو مانه در 38 بازی 12 گل زده.

آمار صلاح همچنان قابل توجه است. او در این فصل توانست از رکورد استیون جرارد به‌عنوان رکورددار گلزنی لیورپول در لیگ قهرمانان عبور کند (اگر بازی‌های مقدماتی را حساب کنیم همچنان کاپیتان سابق لیورپول 30-25پیش است) و درست مانند کیف، رئال مادرید به خوبی می‌داند خطر از کجا نشأت می‌گیرد.

وضعیت خطرناک برای لیورپول این است که بازیکنی در اندازه صلاح که خرداد ماه 29 ساله می‌شود، زمزمه جدایی سر دهد اگر باشگاهش نتواند در پایان این فصل سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را بگیرد. کلوپ تلاش کرده به این گمانه‌زنی‌ها پایان دهد و تأکید می‌کند که تنها بحث وفاداری در میان تیمش مطرح نیست بلکه بازیکنان او باور دارند اگر کابوس مصدومیت از سر تیم دست بردارد، می‌توانند جبران کنند و به جایگاه شایسته‌ای برسند.

ماه گذشته وقتی رامی عباس عیسی، مدیر برنامه‌های صلاح بعد از تعویض زودهنگام موکلش در دیدار مقابل چلسی توییت معناداری منتشر کرد، مربی لیورپول واکنش نشان داد و گفت: «الان در وضعیتی نیستیم که یک بازیکن تیم بگوید ما به لیگ قهرمانان نمی‌رویم پس من می‌خواهم بروم. این اتفاق نخواهد افتاد. آنقدر از بازیکنانم شناخت دارم که این را با قاطعیت می‌گویم. می‌دانم بازیکنان به تیم کاملاً وفادار هستند.»

شاید این واقعیت داشته باشد و پیشرفت اخیر لیورپول با بازگشت فابینیو به قلب خط میانی و خلاصی ژوتا از مصدومیت –که در برد 3 بر صفر شنبه شب برابر آرسنال درخشید- ایده کلوپ که افت داخلی این فصل نشانه سقوط بلندمدت و ساختاری تیم نیست، را تقویت می‌کند.

از طرف دیگر زمان و مکان مصاحبه صلاح با مارکا رمزآلود است. مهاجم تیم ملی مصر به ندرت به مصاحبه تن می‌دهد اما در چهار ماه گذشته دو بار با بزرگترین رسانه ورزشی اسپانیا به گفت‌وگو نشسته است. او شاید بذر یک خروج پرهزینه یا یک قرارداد جدید با لیورپول را می‌کارد. قرارداد فعلی او دو سال دیگر اعتبار دارد؛ هنوز هیچ چیز معلوم نیست و تا آن زمان اتفاقات زیادی ممکن است رخ دهد.

یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان که آینده نزدیک لیورپول و رئال مادرید را شکل می‌دهد، قبل از آن است.

منبع: گاردین

 امشب دو تا از غول‌های فوتبال اروپا که طرفداران زیادی در سراسر جهان دارند، با یکدیگر شاخ به شاخ می‌شوند. آخرین بازی لیورپول و رئال مادرید پایان غم‌انگیزی برای تیم انگلیسی داشت، با خطای زودهنگام سرخیو راموس شانه محمد صلاح در رفت و با اشتباهات کودکانه لوریس کاریوس جام قهرمانی از دستان پرافتخارترین تیم بریتانیا در مسابقات اروپایی در رفت اما این آغاز یک سفر برای لیورپول بود.

یک سال بعد لیورپول با شکست تاتنهام در مادرید جام قهرمانی اروپا را بالای سر برد و سال بعدش مانع بزرگتری را از پیش رو برداشتند و به نخستین جام قهرمانی لیگ برتر در 30 سال رسیدند.

آن روزهای پرافتخار گذشته و لیورپول در حالی خود را برای بازی مرحله یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان برابر رئال آماده می‌کند که شباهتی به دو فصل قبل ندارد. قلعه آنفیلد بدون تماشاگران خانه رویاهای تیم‌های میهمان شده و بعد از تقریباً چهار سال بدون شکست خانگی در لیگ، قرمزها برای نخستین بار در تاریخ‌شان شش باخت پیاپی در آنفیلد متحمل شده‌اند. تیم یورگن کلوپ رقابت سختی برای رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان از مسیر لیگ دارد و مصدومیت‌ها رمقش را گرفته. جوردن هندرسون، کاپیتان تیم و ویرجیل فان‌دایک، جو گومز و ژوئل ماتیپ، سه مدافع میانی، هر دو بازی با رئال را از دست می‌دهند و بعید است این فصل بازی کنند. تیاگو آلکانتارا و دیوگو ژوتا، خریدهای تابستانی هم بخش مهمی از فصل را با مصدومیت از دست دادند اما این فصل سخت می‌تواند پایان امیدبخشی داشته باشد. برد 3 بر صفر شنبه در زمین آرسنال کامل‌ترین بازی تیم در سال 2021 بود. ژوتا در چهار بازی آخر ملی و باشگاهی‌اش 6 گل زده و تیاگو با بازگشت فابینیو به خط میانی ریتم خود را پیدا کرده است.

اما رئال هم فصل خوبی نداشته، در واقع از سه سال قبل که سومین قهرمانی متوالی اروپا را به دست آورد و بعد کریستیانو رونالدو راه تورین را در پیش گرفت، رئال دیگر در اروپا مدعی حساب نشده. خرید شاخص تیم در همان سال یعنی ادن آزار درگیر مصدومیت است و اصلاً انتظارات را برآورده نکرده. زین‌الدین زیدان به هسته قدیمی تیم مانند لوکا مودریچ، کاسمیرو، تونی کروس و کریم بنزما وفادار بوده اما باشگاه هم به خاطر شیوع ویروس کرونا اوضاع مالی افتضاحی دارد و خریدهای جدید غیرممکن است.

در عین حال، رئال خیلی وقت‌ها در مراحل حذفی لیگ قهرمانان اوج گرفته و حالا امید پیدا کرده که از عنوان قهرمانی‌اش در لالیگا دفاع کند.

هر دو تیم باور دارند عبور از یک‌چهارم‌نهایی در مسیر یک قهرمانی اروپایی دیگر قرارشان می‌دهد و بعد از این مرحله می‌توانند سخت‌ترین رقبا را نیز از پیش بردارند. در سال 2018 دو تیم می‌دانستند پیروزی آنها را به قهرمانی می‌رساند و حالا امیدوارند بردن این بازی آغاز یک تحول باشد.

 

اخبار تیمی

بزرگترین غایب رئال مادرید در این بازی خانگی سرخیو راموس است که به دلیل آسیب‌دیدگی کشاله ران قادر به همراهی تیمش نیست، همچنین شاید برای بازگشت دنی کارواخال و فدریکو والورده این بازی کمی زود است. ادن آزار در بازیابی توان جسمی‌اش از مشکل عضلانی پیشرفت خوبی داشته و این احتمال وجود دارد ستاره بلژیکی بخشی از تیم رئال در این دیدار باشد.

رافائل واران در بازی با ایبار استراحت کرد و برای این مسابقه به ترکیب اصلی بر می‌گردد ضمن اینکه تونی کروس و وینیسیوس جونیور هم احتمالاً از ابتدا در زمین باشند با توجه به اینکه زیدان احتمالاً از سیستم 2-5-3 برای این بازی استفاده می‌کند.

کلوپ هم برای این بازی تقریباً همان نفراتی را در اختیار دارد که در بازی با آرسنال می‌توانستند کنارش باشند. شاید کائویمین کلر و دیووک اوریگی به نیمکت این بازی برسند ضمن اینکه احتمالاً جورجینیو واینالدوم جای جیمز میلنر را در وسط زمین می‌گیرد.

ژوتا مقابل آرسنال به‌عنوان بازیکن جانشین به زمین آمد و دو گل زد تا کلوپ در یک سوم هجومی تیمش مجبور به تصمیم‌گیری سختی باشد هرچند تعجب‌برانگیز نیست اگر بازیکن تیم ملی پرتغال یک بار دیگر بازی را از روی نیمکت شروع کند تا محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو خط حمله را تشکیل بدهند.

 

سابقه رویارویی

دو تیم بزرگ فوتبال اروپا که روی هم 19 قهرمانی در بالاترین سطح باشگاهی قاره دارند، تا به حال شش بار مقابل هم قرار گرفته‌اند که سهم هر کدام سه برد و سه شکست بوده. رئال مادرید علاوه بر پیروزی 3 بر یک در فینال سال 2018 مقابل لیورپول، در مرحله گروهی فصل 2015-2014 دو بار لیورپول را شکست داد.

لیورپول هم دو بار در مرحله یک‌هشتم‌نهایی فصل 2009-2008 برابر رئال مادرید به پیروزی رسید و در فینال سال 1981 که آن موقع با نام جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا برگزار می‌شد، با یک گل رئال را شکست داد.

 

 

افراد کمی یادشان مانده که دوران ریاست آندره‌آ آنیلی در یوونتوس با قهرمانی آغاز نشد. در حقیقت یوونتوس در نخستین فصل ریاست او با هدایت لوئیجی دل‌نری در فصل 11-2010، هفتم شد و حتی سهمیه رقابت‌های اروپایی را هم نگرفت. نقطه عطف عملکرد این تیم اما در تابستان سال 2011 شکل گرفت زمانی که آنتونیو کونته به‌عنوان سرمربی تیم منصوب شد، آندره‌آ پیرلو هم به‌عنوان بازیکن آزاد به بانوی پیر پیوست و بیانکونری برای نخستین بار در استادیوم تازه تأسیسش فصل را آغاز کرد. یوونتوس با هدایت کونته سه سال پیاپی قهرمان شد و پس از آن هم با ماسیمیلیانو آلگری 5 بار دیگر این افتخار را کسب کرد. آخرین و نهمین قهرمانی متوالی‌ یوونتوس هم سال گذشته با هدایت مائوریتزیو ساری رقم خورد. ساری، سرمربی سابق ناپولی با خودش فلسفه‌ای متفاوت و هجومی را به یوونتوس آورد. پیش از او هم آلگری هم در 5 فصل 11 جام با یوونتوس کسب کرد و دو بار این تیم را به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسانده بود. یووه اما او را یک سال به پایان قراردادش اخراج کرد که شاید دلیلش فراموش کردن این اصل بود: «پیروز شدن مهم نیست، بلکه تنها چیزی است که اهمیت دارد». درست است که ساری اسکودتو را برد اما او نتوانست این اصل را به بازیکنانش تفهیم کند. فلسفه فوتبالی او در تضاد کامل با آموزه‌های کهنه‌کاران یوونتوس بود، ضمن اینکه در رختکن تیم نیز او حامیان زیادی نداشت. اخراج ساری اما دوای درد یوونتوس نبود و روی کار آمدن یک مربی دیگر مانند پیرلو نتایج تیم را بهتر که نکرد هیچ اوضاع بدتر هم شد.

یوونتوس پیرلو الان در فاصله 10 هفته به پایان فصل خودش را در فاصله 12 امتیازی صدرجدول می‌بیند که در تسخیر اینتر است. هافبک سابق یووه یکی از مهره‌های کلیدی آغاز عصر قهرمانی‌های متوالی یوونتوس بود. اکنون اما به شیوه‌ای طعنه‌آمیز خود او دارد به خاطر دلایلی متفاوت به همین عصر پایان می‌دهد. یوونتوس در حال حاضر تیم چهارم جدول است و تنها به خاطر تفاضل گل بهتر نسبت به ناپولی بالاتر از این تیم قرار دارد. این جایگاه هم اما به زودی ممکن است از چنگ بانوی پیر خلاص شود چرا که بانوی پیر چهارشنبه شب در دیداری معوقه از هفته سوم میزبان ناپولی خواهد بود. پیرلو پس از تساوی 2-2 اخیر تیمش در خانه تورینو درباره بازی برابر ناپولی گفت: «این بازی مانند یک فینال خواهد بود.» یوونتوس پیرلو در این فصل هرگز بیش از سه برد متوالی نداشته است. این در حالی است که اینتر آنتونیو کونته این هفته نهمین پیروزی متوالی‌اش را کسب کرد. نراتزوری نسبت به میلان رده دومی هم هشت امتیاز بیشتر دارد آن هم با یک بازی کمتر. این یعنی که اینتر به طور بالقوه، حاشیه امنیتی 11 امتیازی دارد و این در حالیست که 10 بازی دیگر به پایان فصل باقیست. پس روی کاغذ باید اینتر را برنده اسکودتو دانست و به استحقاقش برای کسب این افتخار هم اذعان کرد. اینتر باثبات‌ترین تیم این فصل سری A بوده است و داستان عملکردش در لیگ هیچ سنخیتی با عملکردش در لیگ قهرمانان اروپا که در مرحله گروهی آن چهارم شد، ندارد.

اینتر برخلاف یوونتوس از حضور مربی بهره می‌برد که ایده‌های تاکتیکی روشن‌تری دارد. این بدان معنا نیست که اینتر بهترین بازی‌های لیگ را ارائه می‌کند و تیمی بی‌عیب و نقص است چون این تیم هم نقص‌هایی داشته بخصوص در اروپا و در دو فصل حضورش در اروپا با هدایت کونته هرگز به مرحله یک هشتم نهایی هم صعود نکرده است. بازیکنان این تیم اما با یکدیگر متحد هستند و به خوبی برنامه سرمربی‌شان را پیاده می‌کنند. این تیم همیشه طوری بازی می‌کند که انگار همه چیز را تحت کنترل دارد. مهم‌تر از همه اینکه کونته توانسته ذهنیت پیروزی طلبی‌اش را به بازیکنانش هم انتقال دهد. یوونتوس اما آسیب‌پذیر به نظر می‌رسد حتی زمانی که از حریفان خود پیش می‌افتد.

برای نخستین بار از فصل 11-2010 یوونتوس ریسک خارج شدن از جمع 4 تیم بالای جدول را با تمام وجودش احساس می‌کند و عدم کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا سناریویی است که هیچ کسی در ابتدای فصل برای این تیم پیش‌بینی نمی‌کرد. قطعاً یوونتوس یک دهه سلطه‌اش بر سری A را کامل نخواهد کرد دهه‌ای که با کونته شروع شد و حالا به دست او هم دارد تمام می‌شود. آندره‌ آنیلی هرگز کونته را به خاطر رها کردن تیم یک روز پیش از شروع اردوی پیش فصل در سال 2013 نخواهد بخشید و به خاطر همین هم بود که چندی پیش در استادیوم آلیانتس استقبال سردی از او انجام داد و حتی خطاب به او ژستی توهین‌‌آمیز گرفت اما کونته حالا دارد انتقام سختی از او می‌گیرد و به عصر سلطه تیمش برکالچو پایان می‌دهد.

منبع: فوتبال ایتالیا