بیژن طاهری مربی سابق استقلال در خصوص وضعیت این تیم می‌گوید: «آبی‌پوشان از ابتدای فصل تا به الان تغییرات زیادی داشته‌اند. عمده‌ترین تغییرات آنها استعفای محمود فکری و جانشینی فرهاد مجیدی است.

 استقلال با محمود فکری بد نتیجه نگرفت اما در چند بازی آخر نتایجی رقم خورد که برای هواداران راضی‌کننده نبود و فشار آنها باعث شد تا مدیران استقلال و محمود فکری به این نتیجه برسند که قطع همکاری کنند.» طاهری در مورد اخراج محمد دانشگر توسط فرهاد مجیدی می‌گوید: «به اعتقاد من مجیدی شباهت‌های زیادی به مرحوم حجازی دارد. او همانند حجازی به یکباره تصمیماتی می‌گیرد که به سود استقلال است.

 بازیکنان باید بدانند جایگاهشان کجاست؟ آنها رایگان بازی نمی‌کنند که بخواهند چنین رفتاری از خود نشان دهند. در دوره ما وقتی که خیلی جوان بودیم حتی اجازه به خود نمی‌دادیم حرف بزنیم و وقتی هم که در استقلال رشد کرده و تجربه کسب کردیم سعی کردیم الگوی جوانان باشیم. بنابراین کار مجیدی را می‌پسندم و اعتقاد دارم او بهترین رفتار را انجام داد.» مربی سابق استقلال در مورد دیدار روز چهارشنبه استقلال برابر ماشین‌سازی تبریز در هفته هجدهم لیگ برتر می‌گوید: «با توجه به نفراتی که مجیدی در اختیار دارد چه ماشین‌سازی و چه هر تیم دیگر برابر آبی‌پوشان قرار بگیرد محکوم به شکست است. استقلال بازی سختی نخواهد داشت و برنده این دیدار خواهد بود.» طاهری در پایان در پاسخ به این پرسش که چرا فکری نتوانست در استقلال موفق باشد، می‌گوید: «یک روز شانس با شما یار است و روز دیگر بدشانس هستیم. فکر می‌کنم محمود فکری هم بدشانس بود.»

 ثبت قرارداد آخرین لحظه

 مسئولان باشگاه استقلال بعد از کش و قوس‌های فراوان سرانجام موفق شدند روز یکشنبه طلب نیکولای بودوروف مدافع بلغارستانی سابق خود را پرداخت کنند. این بازیکن با شکایت به فیفا باشگاه استقلال را به پرداخت 140 هزار دلار محکوم کرد و البته پنجره نقل و انتقالاتی باشگاه را نیز بست. حالا با پرداخت پول این بازیکن، مسئولان استقلال نامه‌نگاری‌های لازم را با فیفا انجام داده‌اند و امیدوارند طی یکی، دو روز آینده پنجره نقل و انتقالاتی‌شان باز شود. در چنین شرایطی تا زمانی که پنجره نقل و انتقالاتی استقلال باز نشود، مسئولان باشگاه حق استفاده از بازیکنان جدید خود را ندارند. سعید مهری، عرفان گل‌محمدی و آرمان رمضانی 3 بازیکن جدید استقلال هستند که هنوز قراردادهایشان در سازمان لیگ به ثبت نرسیده است. مدیران استقلال اما امیدوارند تا نهایتاً روز چهارشنبه این قراردادها ثبت شود و نفرات مذکور مشکلی برای همراهی تیمشان در آینده نداشته باشند.

 

منتظر حکم نهایی

پرونده‌های شکایت آندره‌آ استراماچونی و لئوناردو پادوانی دو خارجی سابق باشگاه استقلال همچنان باز است و مشخص نیست چه حکمی در این خصوص صادر می‌شود. کمیته تعیین وضعیت فدراسیون جهانی فوتبال حکم اولیه خود را درباره شکایت سرمربی و بازیکن سابق استقلال علیه این باشگاه صادر کرده اما با اعتراضی که آبی‌ها انجام دادند، این پرونده‌ها به مراجع بالاتر رفته و حالا مسئولان باشگاه استقلال در انتظار حکم نهایی هستند.

 

اسپانسر استقلال را نجات داد؟

باشگاه استقلال به طور رسمی اعلام کرد که مبلغ 140 هزار دلار طلب نیکولای بودوروف مدافع بلغارستانی سابق خود را به همراه سود این پول به طور کامل پرداخت کرده است. بعد از این اتفاق صحبت‌های زیادی درباره منبع پرداخت پول مطرح شد و برخی کانال‌های مجازی نیز شایعاتی را درباره کمک‌های برخی نهادها به استقلال مطرح کردند. امروز اما حجت نظری سخنگوی باشگاه استقلال توضیحاتی را ارائه کرد. نظری درباره نحوه تأمین پول بودوروف گفت: «یادم نمی‌آید. اعضای هیأت مدیره برای تأمین مبلغ بدهی بودوروف قراری با هم داشته باشند اما درباره اینکه این پول از چه طریقی تأمین شده باید بگویم شرکت های‌وب به عنوان اسپانسر استقلال بخشی از این مبلغ را به عنوان قرض برای ما تأمین و به استقلال کمک کرد.»

 پیروزی برابر فولاد و پیامدش برتری مقابل پیکان و به احتمال زیاد بردی دیگر در تقابل با ماشین‌سازی در آخرین بازی سال 1399 بازگشت دوباره مجیدی به استقلال را مقتدرانه جلوه خواهد داد اما سال جدید که شروع شود، مصائب فرهاد هم تازه آغاز خواهد شد.

فرهاد مجیدی به واقع سال پرماجرایی پیش رو دارد و به دلایل نهان و آشکار این دوره از مربیگری‌اش در استقلال بسیار حیاتی و مهم است. شاید فرهاد را به واسطه نتایجش در دوره اول و دوم مربیگری‌ در فصل هجدهم و نوزدهم نتوان سرزنش کرد اما این بار هیچ عذری از او پذیرفتنی نخواهد بود و هر قدر هم که باشگاه با مشکلات مالی و گاهاً سخت‌افزاری مواجه باشد، بهانه‌تراشی برای توجیه شکست‌های احتمالی هرگز مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

دلایل محکم و روشنی وجود دارد که فرهاد مجیدی باید دوره سوم مربیگری‌اش در استقلال را متفاوت سپری کند و لااقل یک جام را به دست آورد. او حتی اگر توفیق دستیابی به جام حذفی را هم داشته باشد و در لیگ برتر نتایج مناسبی را خلق کند، به طوری که قابل دفاع باشد بازهم به فصل بیست و یکم خواهد رفت اما اگر مجیدی دوباره در جام حذفی به همان سرنوشتی دچار شود که فصل پیش شد یا در لیگ نیز با نتایج استقلال هواداران را راضی نکند، جایگاهش در این باشگاه عمیقاً سست خواهد شد.

 ساختن سیمای یک مربی ناجی از سوی برخی سینه‌چاکان فرهاد در فضای مجازی است که عملاً توجیه‌پذیر جلوه دادن ناکامی‌های احتمالی را غیرقابل پذیرش می‌نماید. این طیف، نجات استقلال از تفکرات محمود فکری را تنها در برنامه‌های فرهاد مجیدی جست‌وجو می‌کردند. در واقع حامیان فرهاد فضایی را ایجاد کردند که حالا توقعی جز موفقیت از استقلال مدل او نرود. آنها خواسته یا ناخواسته الزام به قهرمان شدن استقلال را در ظهور دوباره فرهاد مجیدی ایجاد کرده‌اند و تردیدی نیست اگر دکترین فرهاد این بار نیز گره از کار استقلال باز نکند او حتی حامیان سرسخت مجازی خود را هم از کف خواهد داد.

 تصاحب به دستاورد‌های تازه در واقع مستلزم آن است که فرهاد مجیدی تا رسیدن به روزهای حساس و سرنوشت‌ساز لیگ برتر در هفته‌های پایانی و مراحل بالا‌تر جام حذفی نتایج امیدوار‌کننده‌ای را رقم بزند که شاید حضور در عرصه آسیایی که این بار با شرایط خاصی برگزار می‌شود تا حد زیادی نتیجه‌گیری را برای مجیدی دشوار کند.

 باید توجه داشت ادامه همین روندی که مجیدی در هفته‌های پایانی سال پدید آورده تا چه اندازه می‌تواند مهم و حیاتی باشد. مجیدی سال 1400 را با دو بازی در لیگ برتر آغاز خواهد کرد. او باید دوباره رخ در رخ پیکان قرار بگیرد؛ همان تیمی که به سختی در جام حذفی شکستش داد. سپس استقلال او در حالی که زمان کوتاهی تا شروع لیگ قهرمانان آسیا دارد باید در آبادان با صنعت نفت هم بازی کند؛ دیداری که همواره برای استقلال دشوار بوده و برای مربیان نیز چالش‌هایی را به وجود آورده است. این دو بازی در حقیقت مقدمه‌ای برای ورود مجیدی به یک دوره پراسترس است. فرهاد در اندک زمانی باید تیمش را مهیای حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا کند و شش روز بعد از آخرین بازی لیگ برتر در آسیا مقابل رقبا قرار بگیرد. در حقیقت اگر بخواهیم نمایی از برنامه بازی‌های استقلال را تصویرسازی کنیم باید حدفاصل 25 فروردین تا 10 اردیبهشت را یاد‌آور شویم که استقلال بعد از برگزاری دو بازی در لیگ برتر شش بازی آسیایی پیش روی خود دارد.

در عین حال به دلیل در پیش بودن اردوهای تیم ملی آبی‌ها با حداقل استراحت ممکن ناچارند بلافاصله بعد از بازگشت از عربستان بازی هفته بیست و یکم را هم برگزار کنند. استقلال در این هفته با شهرخودرو بازی دارد اما جای امیدواری است که آبی‌ها در این میدان میزبان خواهند بود و دوباره رنج سفر را به دوش نخواهند کشید. در واقع این عدد ممکن است با بازی مقابل شهرخودرو در کمتر از یک ماه به 9 هم برسد و هیچ بعید نیست سازمان لیگ برنامه بازی با شهرخودرو را با حداقل استراحت ممکن لحاظ کند.

 با این حال حتی اگر بازی با شهرخودرو را هم ملاک قرار ندهیم، استقلال که اکنون هیچ شانسی برای صدرنشینی پیش از پایان سال ندارد سال 1400 را با فشارهای ناشی از بازگشت به صدر جدول آغاز خواهد کرد. سالی که در یک ماهه اول آن استقلال 8 یا 9 بازی برگزار خواهد کرد که 6 نبرد در آسیا رقم خواهد خورد.

 فرهاد خود با قاعده بازی در تیم‌های عربی به خوبی آشنا است. او نیک می‌داند که بالقوه همه تیم‌های گروه c لیگ قهرمانان آسیا از اقبال صعود به مرحله بعد برخوردارند.

 شاید اگر استقلال از شانس میزبانی بهره می‌برد وکنفدراسیون فوتبال آسیا به راحتی حقوق فوتبال ایران را پایمال نمی‌کرد می‌شد با قطعیت استقلال را یکی از دو تیم صعودکننده به مرحله بعد نامید چرا که روی کاغذ وقتی نام استقلال کنار تیم‌های الاهلی عربستان، الدحیل و الشرطه قرار می‌گیرد باید شانس بیشتری نسبت به سایرین برای صعود داشته باشد اما برگزاری مجتمع بازی‌ها در شهر جده عربستان تا حد زیادی از لحاظ روانی روی دوش بازیکنان و کادرفنی سنگینی ایجاد خواهد کرد.

حال خوشبینانه تصور کنید مجیدی تیمش را طوری راهی این عرصه کند که منتج به صعود شود. آیا بعد از عبور از این یک ماه ترسناک عرصه برای مربیگری مجیدی و احتمالاً کسب نتایج بهتر باز‌تر نخواهد شد؟ روشن است که مجیدی اگر قابلیت عبور موفقیت‌آمیز از این کوران سخت رقابتی را داشته باشد در ادامه لیگ نیز نتایج بهتری را رقم خواهد زد و چه بسا آثار روانی صعود آسیایی آن هم در کشور ثالث نیرویی دوچندان بر ساق‌های بازیکنان ایجاد کند تا امتیاز‌های عقب‌افتاده را نیز جبران کنند و لاک‌پشت‌وار به صدر جدول برسند. بدون شک اگر استقلال اکنون در وضعیت امتیازی مناسبی قرار داشت که نسبت به از دست دادن جایگاهش در صدر جدول نگران نبود با آسودگی خاطر به سال جدید وارد می‌شد اما مسأله استقلال این است که در دوران مربیگری فکری آنقدر فرصت‌سوزی کرد که پرسپولیس با وجود قرار داشتن در رتبه‌های پایین جدول توانست به صدر جدول برسد و به موقعیتی برسد که اکنون 4 امتیاز هم از استقلال بیشتر داشته باشد. سپاهان هم همین شرایط را تجربه کرد.

نگاه فنی

رضا حمیدی      

 

از لحظه‌ای که رسانه‌ باشگاه استقلال عقد قرارداد رمضانی را تأیید کرد موجی از انتقاد‌ها علیه تصمیم‌گیران باشگاه به خصوص فرهاد مجیدی که مسئول نخست تأیید نام بازیکنان برای حضور در این تیم است، به پا شد. خرید رمضانی شاید به خودی خود اهمیت آنچنانی نداشته باشد، چون روشن است که او با بودن دیاباته، قایدی و مطهری اصلاً شانسی برای بازی در ترکیب ندارد اما سؤالی که یارگیران باشگاه استقلال باید بر آن تأمل کنند این است که چرا استقلال سراغ ترمیم نقاط دیگر خود نمی‌رود و دست گذاشته روی پستی که تعدد بازیکنان در آن نقطه موج می‌زند؟!

نگاهی به آنچه هافبک‌های استقلال در بازی‌های نیم‌فصل رقم زدند به وضوح نشان می‌دهد که هیچ‌یک از گزینه‌ها در حد نام استقلال ظاهر نشده‌اند.

استقلال در شرایطی گام به لیگ بیستم گذاشت که تصور می‌شد مهدی مهدی‌پور بتواند جای خالی علی کریمی را پر کند و به بازیکنی محوری بدل شود. مهدی‌پور اما نه تنها در استقلال به مهره‌ای اثرگذار بدل نشد و نتوانست در خط میانی فرمانده خوبی برای استقلال باشد بلکه این اواخر نیز به یک نیمکت‌نشین محض تبدیل شده و حتی نمی‌تواند در ترکیب اصلی تیمش بازی کند.

در واقع مهدی‌پور در هیچ بازه‌ای از فصل در اوج قرار نداشت و هیچ‌گاه نتوانست حتی در یک بازی نام خودش را به عنوان مرد برتر تیمش معرفی کند. او همواره در سایه دیگر بازیکنان - به خصوص مهاجمان- قرار گرفت؛ در حالی که ابتدای فصل با هدف ایجاد یک وضعیت محوری در مرکز میدان خریداری شد تا شاید استقلال نسبت به کریمی احساس دوری نکند.

دیگر هافبک‌های استقلال نیز چنگی به دل نزدند و تنها مهدی‌پور نبود که نتوانست حس رضایتمندی ایجاد کند. در اغلب بازی‌هایی که از هافبک‌های آبی در لیگ بیستم دیدیم نقطه درخشانی دیده نشد. فرشید اسماعیلی به جز اثرات مقطعی و یک گل 3 امتیازی که وارد دروازه نساجی کرد، بازیکن چشم‌نوازی نبود. اسماعیلی در اغلب بازی‌هایی که به میدان می‌رود همچنان آثار شتاب زدگی در ساق‌هایش دیده می‌شود به طوری که می‌شود اینطور برداشت کرد که با وجود اینکه سال‌ها از عمر حضورش در استقلال می‌گذرد هنوز نتوانسته با فضای بازی در این تیم خو بگیرد. در واقع رشد فرشید اسماعیلی در استقلال در یک نقطه متوقف شد و این بازیکن دیگر نتوانست از حد متوسط و حتی گاه پایین‌تر از متوسط جلو‌تر برود.

درباره آرش رضاوند نیز می‌شود همین تحلیل‌های مشابه را ارائه کرد. او هم روند رو به رشدی در استقلال نداشته و به رغم آنکه بازی‌های زیادی فرصت یافت در ترکیب تیمش قرار بگیرد اما از آن ویژگی‌های یک هافبک کامل که لازمه موفقیت در تیم‌های بزرگ است همواره بی‌بهره بوده است. شاید رضاوند در تیم‌های نفت یا سایپا بتواند به بازیکنی کلیدی تبدیل شود اما او نیز به مانند اسماعیلی در استقلال یک هافبک متوسط جلوه کرده است.

استقلال به جز این 3 نفر مسعود ریگی را هم همیشه در خط میانی خود دیده است. بازیکنی که روی یک نوار ثابت حرکت کرده و نه بالا رفته و نه پایین آمده است. به واقع یکنواختی در چنین سطحی نمی‌تواند نیاز‌های استقلال را تأمین کند و ریگی نیز به رغم زحماتی که همیشه در خط میانی تیمش کشیده نتوانسته به بازیکنی تبدیل شود که فقدانش در ترکیب به مسأله‌ای حاد و نگران‌کننده تبدیل شود.

در واقع اگر بخواهیم تحلیل روشنی از وضعیت هافبک‌های استقلال ارائه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که بود و نبود آنها چندان در استقلال اثرگذار نیست و آنها از کیفیتی برخوردار نیستند که اگر روزی به هر دلیل در ترکیب حضور نداشتند کسی غصه فقدان‌شان را بخورد.

با این وجود اما یارگیران باشگاه استقلال در نقل و انتقالات نیم‌فصل سراغ تقویت خط میانی نرفتند. هرچند که سعید مهری مهره‌ای است که قابلیت بازی در خط میانی را دارد اما او نیز ذاتاً هافبک دفاعی است و در بهترین شرایط ممکن بازیکنی درحد همین مسعود ریگی خواهد بود و نه بیشتر.

استقلال البته می‌توانست پیش از شروع لیگ انتخاب‌های بهتری برای خط میانی خود داشته باشد. هرچند که آن روز‌ها نام مهدی‌پور وسوسه‌انگیز می‌نمود اما از بد قصه این خرید نیز جواب مثبت نداده و شاهد سقوط فنی مشارالیه در استقلال لیگ بیستم هستیم.

با این حال تجربه ناکام جذب این بازیکن نباید مدیران استقلال را به سمت مسیری اشتباه سوق دهد. استقلال همین حالا نیاز به خرید یک هافبک طراح دارد. بازیکنی که از ظرفیت‌های کافی برای برقراری توازن و ارتباط میان هافبک‌ها و مهاجمان برخوردار باشد. شاید یکی از دلایلی که باعث شد آبی‌ها مذاکراتی سطحی با دژاگه داشته باشند همین احساس نیاز باشد که البته جذب این بازیکن هم منتفی شد. به هر حال استقلال هنوز برای پرکردن لیست خود زمان دارد و می‌تواند باز هم به رایزنی و تحقیق بپردازد تا شاید مهم‌ترین مشکل فنی و تاکتیکی آبی‌ها که در نیم‌فصل نخست هم مشهود بود، تا حدی بهبود یابد.

 مهدیه دریابیگی

 

آرمان رمضانی دومین پرسپولیسی است که در فصل جاری به استقلال پیوسته اما هر چقدر انتقال محمد نادری برای هواداران استقلال جذاب بود و به نظرشان رقیب دیرینه را اذیت می‌کرد، انتقال رمضانی پر از ابهام و عجیب بود. این انتقال وقتی عجیب‌تر به نظر می‌رسد که استقلال مهاجمان خوبی دارد و در خط حمله با مشکل جدی روبه‌رو نیست، برعکس خط دفاع متزلزلی دارد که در تمام بازی‌های بزرگ باعث نگرانی و دلهره هستند. این نکات را وقتی کنار انتخاب و انتقال‌های پرسپولیس می‌گذاری تازه متوجه عمق فاجعه می‌شوی. بازگشت مهدی ترابی، خرید شهریار مغانلو و تمام شدن محرومیت آل‌کثیر تیم صدر جدولی پرسپولیس را که چهار سال متوالی قهرمان شده است به طور حتم قوی‌تر می‌کند، در حالی که استقلال به جای برطرف کردن ضعف‌هایی که به طور حتم در بازی‌های آسیایی و حتی بازی‌های بزرگ لیگ بلای جانش می‌شود، به دنبال خرید بازیکنانی است که هیچ‌کس چرایی آن را نمی‌داند. روزی که آرمان رمضانی با پیراهن استقلال در کنار مدیرعامل این تیم قرار گرفت و عکس‌اش منتشر شد حتی خود پرسپولیسی‌ها نیز تعجب کردند چه برسد به استقلالی‌ها که این روزها تشنه یک قهرمانی هستند. پنجره نقل و انتقالاتی به زودی بسته می‌شود و اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم در این شرایط حساس استقلال هیچ قدم مثبتی برای رفع ضعف‌های خود برنداشته است. خصوصاً اینکه به دلیل تخلف بعضی از بازیکنان از جمله محمد دانشگر سرمربی استقلال آنها را در اختیار باشگاه قرار داده و از این حیث هم دست استقلال خالی می‌شود. بازی‌های حساس استقلال را اگر در ذهن مرور کنیم به این باور می‌رسیم که این تیم بیشترین ضربه را از خط دفاعی نامنسجم خود خورده، نمونه بارز این ادعا بازی دربی است اما در این چند وقت اخیر مسئولان استقلال هیچ اقدامی برای جذب بازیکنی که بتواند در این پست به استقلال کمک کند، نکرده‌اند! استقلال در خط هافبک نیز مشکل دارد. هیچ‌کدام از هافبک‌های این تیم نتوانستند تاکنون به خوبی خط حمله استقلال را تغذیه کنند و شاید پایین آمدن آمار گلزنی مهاجمان استقلال نیز به این نکته برگردد. استقلال روزهای سختی را در پیش دارد، حضور در سه جام می‌تواند توان بازیکنان را کم کرده و درصد مصدومیت‌ها را بالا ببرد و همین نکته هم خودش معضلی است برای ادامه کار. رسیدن به سکوی قهرمانی ابزاری می‌خواهد که مهم‌ترین آن داشتن بازیکن سرحال و آماده است. استقلال شاید به طور کلی بازیکنان خوبی داشته باشد اما ضعف‌های این تیم را نمی‌توان نادیده گرفت و برای جبران این ضعف‌ها نیاز به تدبیر اساسی دارد که تاکنون این تدبیر را از کادرفنی و مسئولان تیم ندیده‌ایم. اینکه استقلالی‌ها دائماً برای خود دشمن فرضی درست کرده و همین دشمن فرضی را عامل ناکامی‌های خود می‌دانند نکته عجیبی است که می‌تواند به بدنه تیم لطمه زده و واقعیت‌ها را طوری وارونه ببینند که راه گریزی برای آنها پیدا نشود. کنار گذاشتن این دشمن فرضی و تدبیر درست برای ادامه راه مهم‌ترین نکته‌ای است که می‌تواند استقلالی‌ها را به آنچه سال‌ها دستشان از آن کوتاه مانده برساند. به شرطی که یادشان باشد که دشمن فرضی آنها خریدهایی شبیه آرمان رمضانی نداشته و هیچ‌کس آنها را مجبور به کاری نمی‌کند که لطمه‌اش را در ادامه لیگ ببینند.

 آرش رضاوند بازیکن استقلال درباره شرایط این تیم برای بازی مقابل ماشین‌سازی تبریز در هفته هجدهم لیگ برتر می‌گوید: «خوشبختانه با دو برد اخیر شرایط خوبی پیدا کرده‌ایم و امیدوارم روندی را که داریم، ادامه دهیم و بتوانیم با نتایج خوب باعث خوشحالی هواداران شویم.

 هنوز کار داریم که به شرایط ایده‌آل برسیم.

 کادر فنی جدید نیاز به زمان دارد تا افکارش را پیاده کند؛ اگر چه کادر فنی سال گذشته هم حضور داشت و با بازیکنان آشنایی دارد. برد مقابل فولاد خوزستان و پیکان در جام حذفی به تیم استقلال کمک کرد، چون چند هفته نبرده بودیم و شرایط خوبی را سپری نمی‌کردیم.»