لوتار ماتئوس، اسطوره بوندس‌لیگا و تیم ملی آلمان تردیدی ندارد که روبرت لواندوفسکی به رکورد گرد مولر در این فصل خواهد رسید. مولر در سال 1972 در یک فصل بوندس‌لیگا 40 گل زد و لواندوفسکی هم در این فصل در تنها 24 مسابقه، 32 گل به ثمر رسانده است.

لواندوفسکی در حال حاضر دارد بی‌وقفه گل می‌زند. به نظرت می‌تواند رکورد گرد مولر در زمینه گل‌زنی در یک فصل را بشکند؟

من شکی ندارم که او این رکورد را خواهد شکست، نه‌تنها به خاطر کیفیتی که دارد، که به دلیل سبک بازی بایرن. زمانی که برای بایرن بازی می‌کنید و تیم در لیگ قهرمانان و بوندس‌لیگا در هر بازی به صورت میانگین چهار گل می‌زند، نام مهاجم تیم هم در میان گل‌زنان قرار می‌گیرد. حتی اگر آنها در هر بازی سه گل می‌زدند هم یکی از این گل‌ها را مهاجم تیم می‌زد. پس او همیشه فرصتش را دارد. لواندوفسکی مقابل بروسیا دورتموند 9 ضربه زد که سه تایش را گل کرد. عملکرد او دیوانه‌کننده است و وقتی از 30 متری شوت می‌زند، فقط برای این نیست که بختش را امتحان کرده باشد. زمانی که لواندوفسکی شوت می‌زند، واقعاً برای رقیب خطرناک است. او همچنین پنالتی‌ها را می‌زند و من می‌گویم او در این فصل دست کم 41 گل خواهد زد و رکورد مولر را خواهد شکست.

آر بی لایپزیگ هم در کورس قهرمانی است. آنها تا چه زمانی می‌توانند رقیب بایرن در این فصل باشند؟

بازیکنان آنها بهتر شده‌اند. ما همیشه می‌گوییم که بایرن لواندوفسکی و نویر را دارد اما لایپزیگ بازیکنانی از خارج جذب کرده است. در ترکیب اصلی آنها بازیکنان آلمانی خیلی کمی هستند اما این تیم بازیکنان مؤثری دارد، مانند ویلی اوربان و دومینیک سوبوسلای مجارستانی، مارسل زابیتسر اتریشی، امیل فورسبرگ از سوئد، یوسف پولسن از دانمارک و گروهی از بازیکنان فرانسوی. آنها کیفیت بالایی دارند. مربی‌شان هم جاه‌طلب است و تیم در سیستم‌های مختلفی بازی می‌کند، هم در دفاع و هم در حمله. لیست بازیکنان آنها غنی‌تر از بایرن است و نیمکت قدرتمندی دارند. آنها شایسته جایگاهشان هستند که رده دوم بعد از بایرن است. اگر آنها 10 بازی بعدی‌شان را ببرند قهرمان می‌شوند. لایپزیگ یک بازی مقابل بایرن دارد و تنها چهار امتیاز عقب است. البته آنها هر 10 بازی را نمی‌برند اما مدعی جدی هستند و بایرن این را می‌داند.

چه چیزی باعث می‌شود فکر کنیم نبرد قهرمانی تا آخرین روز ادامه می‌یابد؟

یادم رفت بگویم؛ لایپزیگ نتایج فصل پیش را هم دارد. آنها در سال 2019 به فینال جام حذفی رسیدند و فصل گذشته به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان راه یافتند. این از نظر روانی برای بازیکنان مهم است که این نوع موفقیت را تجربه کنند. آنها قهرمان نشدند اما رسیدن به چنین سطوحی برای این باشگاه نوپا باعث می‌شود بازیکنان اعتماد به نفس خاصی پیدا کنند.

آیا بازیکنان بایرن را می‌توان شکست داد؟

بله، این احتمال وجود دارد. البته لایپزیگ نباید هیچ اشتباهی انجام دهد. مسأله مهم این است که اگر می‌خواهید تیمی مانند بایرن را در لیگ شکست دهید، در دیدار مقابل آنها این بخت را دارید اما خود لیگ طولانی است. اگر می‌خواهید قهرمان شوید، بایرن هم باید لغزش داشته باشد که دو بار این اتفاق افتاد. آنها در دو هفته‌ای که بایرن یک امتیاز گرفت، شش امتیاز کسب کردند. آن‌وقت بود که بایرن دریافت در راه قهرمانی تنها نیست. برای بوندس‌لیگا و طرفداران خوب است که رقابت قهرمانی وجود داشته باشد. لایپزیگ رقیب مدعیان کسب سهمیه لیگ قهرمانان هم است. 

در حال حاضر، مانوئل نویر، پیتر گولاچی، یان زومر و لوکاس هرادچکی در بوندس‌لیگا هستند و به این ترتیب دروازه‌بانانی قدرتمند در این لیگ حضور دارند. کدامشان برایت جذاب‌تر است؟

اگر قرار بود بین این چهار نفر یکی را انتخاب کنم، نویر را انتخاب می‌کردم. اگر مانوئل نویر در تیم من باشد، نیازی به سه نفر دیگر ندارم. او مانند اولیور کان است. مانوئل بهترین است و دیگران هم این را می‌دانند. 

وقتی به آلفونسو دیویس فکر می‌کنی، چه چیزی به ذهنت می‌رسد؟

سرعت بالا. او بازیکن جوانی است که از پستی تهاجمی به عقب‌تر رفته و عالی کار کرده، مانند زمانی که من در سال 1979 در مونشن‌گلادباخ بودم. درست است، ما در دسته سوم یا چهارم بودیم اما من ناگهان از پست مهاجم به پست هافبک دفاعی رفتم. برای یک بازیکن جوان چنین کاری آسان‌تر است چون با سرعتی که او دارد می‌تواند واکنش نشان دهد. آلفونسو دیویس مشکلات تاکتیکی دارد. او همیشه در بهترین جا قرار نمی‌گیرد. او همیشه در حمله بهترین پاس را نمی‌دهد اما او یک امتیاز بزرگ دارد و زمانی که اشتباه می‌کند یا در جایگاه اشتباهی است، با سرعت بسیار بالایش می‌تواند اشتباهاتش را برطرف کند.

منبع: بوندس‌لیگا

 با حذف یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا لبه تیز انتقادات متوجه کریستیانو رونالدو شد. او دو قهرمانی لیگ ایتالیا را به دست آورده اما خیلی‌ها می‌گفتند او در کاری که برای انجامش به تورین آورده شده، ناکام بوده. بعضی‌ها تند رفتند و آلسیو تاکیناردی بعد از حذف برابر پورتو خواستار عذرخواهی CR7 شد.

رونالدو اما پاسخش را در زمین داد و بعد از شکستن رکورد پله مدعی است هنوز خیلی مانده تا داستانش تمام شود. فوق‌ستاره 36 ساله پرتغالی با پنجاه و هفتمین هت‌تریک دوران حرفه‌ای خود، یوونتوس را به پیروزی 3 بر یک برابر کالیاری رساند. او در دقیقه 10 گل اول را زد و دقیقه 32 هت‌تریک خود را کامل کرد تا بعد از هت‌تریک 20 دقیقه‌ای در سال 2015 برای رئال مادرید برابر اسپانیول، سریعترین هت‌تریک خود را ثبت کند.

بعد از بازی در ساردینیا از مصاحبه خودداری کرد اما در اینستاگرامش نوشت: «هفته‌های اخیر پر شد از اخبار و آماری که من را بهترین گلزن تاریخ فوتبال معرفی می‌کرد و اینکه از آمار 757 گل رسمی پله عبور کنم. اگرچه از آن خوشحال بودم اما وقتش رسیده توضیح بدهم چرا تا به حال این رکورد را به رسمیت نشناخته بودم. من به آقای ادسون آرانتس دو ناسیمنتو و دستاوردهایش در اواسط قرن بیستم احترام زیادی می‌گذارم و این باعث شد آمار او را 767 گل بدانم با این توجیه که 9 گل او در تیم ایالت سائوپائولو و همچنین تنها گلش برای تیم ارتش برزیل را رسمی تلقی می‌کردم. زمان از آن موقع تغییر زیادی کرده و همینطور فوتبال اما این دلیل نمی‌شود که بخواهیم تاریخ را به نفع خودمان تغییر دهیم. من امروز به آمار 770 گل رسمی رسیدم و نخستین حرف‌هایم را با پله می‌زنم. هیچ بازیکنی در جهان نیست که داستان‌هایی درباره بازی‌های او، گل‌های او و موفقیت‌های او نشنیده باشد و من هم استثنا نیستم. به همین دلیل است که به خاطر شکستن رکورد او و قرارگرفتن در صدر جدول بهترین گلزنان جهان احساس لذت و افتخار می‌کنم، این چیزی است که در کودکی‌ام در مادیرا حتی خوابش را هم نمی‌دیدم. از همه کسانی که در این سفر فوق‌العاده همراهم بودند، تشکر می‌کنم. هم‌تیمی‌ها، رقبا، هواداران و بالاتر از همه خانواده و دوستان نزدیکم. حرفم را باور کنید که بدون شما نمی‌توانستم این کار را انجام دهم. حالا بی‌صبرانه منتظر بازی‌ها و مبارزه‌های بعدی هستم، جام‌ها و رکوردهای بعدی. باور کنید، داستان هنوز برای من تمام نشده. آینده همین فردا است و هنوز چیزهای زیادی مانده که با یوونتوس و پرتغال ببرم.»

به نظر می‌رسد پله هم شکسته شدن رکوردش را قبول کرده و برای رونالدو پیام تبریک فرستاد. او هم در اینستاگرام نوشت: «کریستیانو، زندگی یک مبارزه انفرادی است. هر کسی راه خودش را می‌رود و تو چه مسیر زیبایی را طی می‌کنی. خیلی تحسینت می‌کنم، عاشق تماشای بازی‌ات هستم و همه این را می‌دانند. تبریک می‌گویم که رکورد گلزنی من در بازی‌های رسمی را شکستی. حسرت می‌خورم که نمی‌توانم تو را در آغوش بگیرم اما این عکس را به افتخارت می‌گذارم که نشانی از دوستی سال‌های طولانی است.» او این مطلب را همراه با عکسی از خودش و رونالدو در مراسم فیفا منتشر کرد.

فابیو پاراتیچی مدیر ورزشی یوونتوس هم به دفاع از ستاره تیم پرداخت و در واکنش به شایعه فروش رونالدو گفت، او بخش مهمی از آینده باشگاه است: «او در 38 بازی سال گذشته 41 گل زده، با 23 گل در صدر جدول گلزنان ایتالیا است و پنج توپ طلا برده. داشتن او برای ما نعمت است، قطعاً نقش مهمی در آینده ما دارد.»

 

سرخیو راموس شنبه به ترکیب رئال مادرید برگشت اما آیا او آمده تا بماند یا قصد رفتن دارد. راموس بعد از دو ماه درگیری با مصدومیت زانو، در پیروزی مقابل الچه یک ساعت بازی کرد تا آمادگی حضور در دیدار برگشت مقابل آتالانتا را که امشب در ورزشگاه آلفردو دی استفانو برگزار می‌شود، داشته باشد. حضور او برای رئال مادرید که در ایتالیا با یک گل به پیروزی رسیده، روحیه بخش است. رئال می‌خواهد اولین و شاید تنها اسپانیایی باقیمانده در لیگ قهرمانان باشد؛ بارسلونا و سویا حذف شده‌اند و اتلتیکومادرید در بازی رفت در خانه شکست خورده.

اما شاید حضور راموس بیشتر از آنکه برای تقویت تیم باشد، با هدف ارتقای جایگاه او باشد و به این امید که بعد از تابستان هم در تیم بماند. رسانه‌های اسپانیایی گزارش دادند فلورنتینو پرس رئیس باشگاه به راموس پیشنهاد تمدید دو ساله با 10 درصد کسر قرارداد داده یا اینکه با دستمزد فعلی قراردادش یک سال تمدید شود. راموس می‌خواهد قرارداد دوساله با همین دستمزد و امکان تمدید خودکار یکساله آن را ببندد.

جایگاه و اثرگذاری راموس محل تردید نیست، شاید بهترین مدافع دوران مدرن باشد و قطعاً موفق‌ترین‌شان است. اگرچه در سال‌های اخیر اشتباهاتی بوده اما همچنان نقش مؤثری دارد. فصل گذشته که قهرمانی لالیگا را به دست آوردند، راموس مهم‌ترین بازیکن رئال بود و برای همین زین‌الدین زیدان هفته گذشته ابراز امیدواری کرد مسأله او با باشگاه حل شود. از طرف دیگر او دو هفته دیگر 35 ساله می‌شود و جدایی در تابستان باعث می‌شود کمی از بار مالی روی دوش باشگاه برداشته شود.

درآمد رئال مادرید در فصل گذشته 50 میلیون یورو کاهش داشت و انتظار می‌رود اوضاع در این فصل بدتر شود به دلیل اینکه در تمام فصل از همراهی هوادارانش محروم شده. همچنین تنشی بین راموس و پرس شکل گرفته، نوعی از جنگ قدرت و حالا هیچ کدام نمی‌خواهند در این مبارزه جدید بازنده شوند.

اما شاید از همه مهم‌تر این است که رئال مادرید دوباره با این سؤال مواجه شده که تغییر را باید از کجا شروع کرد؛ اینکه بتواند میان حفظ ستاره‌های فعلی تیم و تزریق خون جدید به رگ‌های تیم تعادل ایجاد کند.

راموس نماد باشگاه است و مؤثرترین و کاریزماتیک‌ترین چهره باشگاه در دوره‌ای که رو به اتمام است اما صریح‌ترین و گران‌ترین بازیکن تیم هست. برای خودش سبک بازی و تأثیرگذاری بیشترین اهمیت را دارد: «سانتیاگو برنابئو یک بار گفته بود نمی‌شود به صرف جوانی یا پا به سن گذاشتن درباره یک بازیکن قضاوت کرد. من می‌توانم سه، چهار یا پنج سال دیگر بازی کنم اگر بدنم حمایتم کند. می‌خواهم سربلند و از در جلویی باشگاه بروم.»

باشگاه اما نگرانی‌های دیگری درباره نداشتن تغییر دارد، چماقی که هر بار تیم نتیجه نمی‌گیرد، زیدان را با آن می‌کوبند. اگر می‌خواهند پول لازم برای جذب کیلیان امباپه یا ارلینگ هالند را داشته باشند، باید بازیکنانی را فدا کنند. از طرف دیگر درباره تغییر بدون برنامه هم باید مراقب باشند؛ گل‌های لوییس سوارس برای اتلتیکومادرید یادآور این است که راموس می‌تواند هدیه‌ای برای رقبا باشد چه داخلی و چه اروپایی.

خود راموس به موضوع کریستیانو رونالدو اشاره کرده به عنوان نمونه‌ای که جدایی‌اش به نفع هیچ کس نبود: «کریستیانو و رئال هر دو باختند. دست من بود نمی‌گذاشتم برود چون یکی از بهترین‌های جهان است و به ما کمک زیادی می‌کرد. بعضی‌ها را باید تا آخر نگه داشت.»

 

 دو فصل قبل که منچسترسیتی نخستین و تنها سه گانه داخلی انگلیس را با منچسترسیتی به دست آورد، پپ گواردیولا گفت احتمال رسیدن به چهارگانه تقریباً غیرممکن است. در فصلی که ویژگی‌اش مصدومیت، فشردگی بازی‌ها، خستگی بازیکنان، شیوع ویروس کرونا و برای سیتی بدون پیش‌فصل بوده، این احتمال باید کمتر از قبل هم باشد اما سیتی در مسیری قرار گرفته که می‌تواند غلط بودن پیش‌بینی گواردیولا را ثابت کند.

تیم پپ با 14 امتیاز اختلاف در صدر جدول رده‌بندی لیگ برتر قرار گرفته و این یعنی باید درباره زمان سومین قهرمانی در چهار سال اخیر سؤال کرد و نه احتمالش. سیتی امشب در بازی برگشت مرحله یک‌هشتم ‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا در بوداپست میزبان بوروسیامونشن گلادباخ است در حالی که بازی رفت را با 2 گل برده. هفته آینده در یک‌چهارم‌ نهایی جام حذفی انگلیس میهمان اورتون هستند و اوایل اردیبهشت در فینال جام اتحادیه انگلیس با تاتنهام روبه‌رو می‌شوند.

سیتی شنبه در زمین فولام با 3 گل برنده شد و بیست و سومین پیروزی در 24 بازی اخیر به درستی نشان داد گواردیولا چطور تیمش را به اینجا رسانده. میزبان باروحیه به خاطر پیروزی در آنفیلد برابر لیورپول و تنها یک شکست در شش بازی آخر، هیچ حرفی برابر سیتی نداشت که با هفت تغییر به میدان آمده بود. تیم گواردیولا با 94 تغییر در این فصل در میان تیم‌های لیگ برتری رکورددار است.

کوین دبروین، ایلکای گوندوغان و ریاض محرز در میان ستاره‌هایی بودند که 90 دقیقه روی نیمکت نشستند در حالی که نام رحیم استرلینگ اصلاً در فهرست تیم برای بازی نبود. گواردیولا گفت: «ما در دو، سه یا چهار ماه اخیر همه را درگیر کرده‌ایم. گاهی سخت می‌شود اما همه باید در تیم مشارکت داشته باشند تا در مهم‌ترین و سخت‌ترین مقطع فصل آمادگی لازم را داشته باشیم.»

در حالی که غیبت تماشاگران در ورزشگاه‌ها حتی به ثروتمندترین باشگاه‌های اروپا ضربات سهمگینی وارد کرده، جای تعجب نیست که سیتی تحت حمایت ثروت حکومت ابوظبی ضدضربه شده است. سیتی در دومین بازی فصل در خانه 5 بر 2 برابر لسترسیتی در‌هم کوبیده شد اما گواردیولا توانست برای روبن دیاز، مدافع میانی بنفیکا 62 میلیون پوند هزینه کند در حالی که سیتی با همین مربی بیش از 300 میلیون پوند برای جذب مدافعان، کایل واکر، بنژامین مندی، ژوائو کانسلو، آیمریک لاپورت، جان استونز و ناتان آکه خرج کرده بود. بعد از دیاز و آکه، خریدن فران تورس هزینه تابستانی سیتی را به 120 میلیون پوند رساند.

اما حضور دیاز بیشترین تأثیر را داشت. بازیکن تیم ملی پرتغال یکی از معدود بازیکنانی است که گواردیولا تمایلی ندارد استراحت کند و در تمام بازی‌های لیگ برتر به جز یکی در ترکیب اصلی قرار داشته. او همچنین باعث شده جان استونز که در جام جهانی 2018 برای انگلیس درخشید، بعد از دو فصل ضعیف بهترین بازی‌هایش را انجام دهد.

با همه موفقیتش در رقابت‌های داخلی، گزینش نفرات تیم برای بازی لیگ کاملاً مشخص کرد اولویت پپ موفقیت در لیگ قهرمانان است. تنها جام بزرگی که مالکان باشگاه برای به دست آوردنش گواردیولا را آوردند و از پنج سال قبل که او آمده، نتوانسته به آن برسد اما به ندرت پیش آمده بود که منابع غنی سیتی اینطور باعث مزیتش در اروپا شود. در حالی که بایرن‌مونیخ، رئال مادرید و پاری‌سن‌ژرمن هنوز درگیر رقابت نزدیک داخلی هستند و بارسلونا و یوونتوس از لیگ قهرمانان اروپا حذف شده‌اند، سیتی می‌تواند با آرامش به سوی قهرمانی لیگ قدم بردارد و انرژی‌اش را برای لیگ قهرمانان حفظ کند.

 

 

  چه کسی به پیر امریک اوبامیانگ نیاز دارد؟

آرسنال برای اولین بار طی سه سال گذشته در دربی شمال لندن پیروز شد و در حالی تاتنهام را بردند که کاپیتان و چهره اصلی تیمشان زانوی غم به بغل گرفته بود و روی نیمکت نشسته بود.

میکل آرتتا او را به دلیل دیر رسیدن به اردوی تیم قبل از مسابقه، روی نیمکت نشانده بود. اوبامیانگ حتی یک دقیقه هم بازی نکرد اما توپچی‌ها توانستند در حالی که با گل اریک لاملا عقب افتاده بودند، بازی را با نتیجه دو بر یک ببرند.

آرسنال شایسته این پیروزی بود. آنها در طول بازی عالی کار کردند و با این نمایش امیدهای کمرنگ آنها برای حضور در جمع شش تیم برتر زنده ماند.

اما این برد برای اوبامیانگ یادآور آن بود که مهم نیست چه کسی باشید؛ اگر از قوانین آرتتا تخطی کنید، جریمه خواهید شد.

این تصمیم مربی آرسنال بسیار شجاعانه بود. او پس از بازی گفت: «کاری را کردم که به نظرم تصمیم درست بود. ما خطوط قرمز را مشخص کرده‌ایم. ما می‌دانیم که اوبا چقدر برای ما و برای باشگاه مهم است اما همین است. ما این موضوع را مدیریت کردیم و دیگر از آن عبور کنیم.»

وقتی آرتتا وارد آرسنال شد، مرتباً درباره موارد غیر قابل مذاکره صحبت کرد و آشکارا گفت که هر کسی این موارد را رعایت نکند، جریمه خواهد شد.

اما او بی‌تردید درباره اینکه با کاپیتانش چه کند برای مدتی طولانی و به شکلی سخت فکر کرده است. اوبامیانگ در دو بازی خانگی قبلی مقابل تاتنهام گل زده بود و در 12 بازی اخیر برای آرسنال هم 9 گل به ثمر رسانده بود.

او حالا آشکارا دریافته که تخطی از پروتکل‌های پیش از مسابقه به معنای جریمه شدن است. می‌گویند او به این دلیل روی نیمکت نشسته که دیر به جمع بازیکنان ملحق شده است اما با توجه به برنامه فشرده بازی‌های آرسنال و بازی حساس پنجشنبه در لیگ اروپا مقابل المپیاکوس، نیمکت‌نشینی اوبامیانگ در هر صورت خیلی تعجب‌برانگیز نبود.

اگر آرتتا در مصاحبه پیش از بازی چیزی نمی‌گفت، احتمالاً بحث جریمه اوبامیانگ به شکلی داخلی باقی می‌ماند و کسی از آن حرف نمی‌زد. پس اینکه مربی آرسنال علناً پیش از مسابقه در این باره اطلاعات داده است، نشان می‌دهد که می‌خواسته موضوع مهمی را به کاپیتان تیمش اثبات کند؛ اینکه هیچ‌کس فراتر از قانون نیست.

این کار آرتتا باعث شد کاپیتان آرسنال در میانه مهم‌ترین روزهای فصل آرسنال، در معرض همگان جریمه شود.

از آرتتا سؤال شد که چرا اوبامیانگ را در لیست بازیکنان جریمه‌شده قرار داده و او گفت: «برای من، پایه و اساس تیم مهم است و به این ترتیب است که می‌توانیم پروژه‌ای میان‌مدت و بلندمدت بسازیم که پایدار باشد. این می‌تواند باعث شادی ما شود. بدون این اصول، پروژه ما در بلندمدت به نتیجه نمی‌رسد. به همین دلیل است که درباره‌اش حرف می‌زنم و عمل می‌کنم.»

آرتتا حالا امیدوار است که اوبامیانگ پیام درست را متوجه شده باشد و زمانی که به تیم برمی‌گردد به بهترین شکل ممکن پاسخ بدهد. بازی با المپیاکوس فوق‌العاده مهم است و می‌توان انتظار داشت که این مهاجم تیم ملی گابن به ترکیب ثابت برگردد و حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

او بازی مقابل تاتنهام را از کنار زمین تماشا کرد و بی‌تردید آزرده‌خاطر شد اما این بازیکن 31ساله حتماً از عملکرد بازیکنان تیم بدون او خوشحال شده است.

آرسنال مقابل تاتنهام کاملاً حاکم میدان بود و شایسته اولین پیروزی‌اش در دربی شمال لندن از دسامبر 2018 تاکنون بود. آرسنال در نیمه اول 10 شوت داخل چارچوب داشت و دو بار هم تیر دروازه حریف را به لرزه درآورد. حالا آرسنال 10 امتیاز با تیم چهارم جدول فاصله دارد و 10 بازی هم تا پایان فصل مانده است اما نکته مهمتر این است که آنها تنها پنج امتیاز کمتر از اورتون، تیم ششم جدول دارند.

آرسنال در جدول دهم است اما فاصله را با تیم‌های بالاتر کاهش داده و در این میان به فاصله چهارامتیازی تاتنهام هم رسیده است.

آرتتا که دو بازی قبلی خود در دربی شمال لندن را باخته بود، حالا با این نتیجه می‌تواند بگوید نیمکت‌نشینی کاپیتان تیم درست بوده است. حالا می‌توان با قدرت گفت که شمال لندن متعلق به آرسنال است.

منبع: سایت گل

 

کلیپرز دست خالی ماند

 چهلمین بازی تیم بسکتبال لس‌آنجلس کلیپرز با ثبت شکستی دیگر در کارنامه این تیم همراه بود. کاوی لنارد و یارانش که امیدوار بودند با کسب پیروزی در این بازی فاصله خود را با رقیب همشهری کاهش دهند، 135 بر 115 برابر نیواورلینز پلیکانز بازنده میدان را ترک کردند و در جایگاه قبلی خود ماندند. در این مسابقه برای تیم پلیکانز، زایون ویلیامسون با 27 امتیاز و 5 پاس گل و 2 ریباند در 32 دقیقه بازی امتیاز‌آورترین بازیکن تیم بود. در سمت مقابل برای تیم کلیپرز هم کاوی لنارد با 23 امتیاز، 2 پاس گل و 5 ریباند در 29 دقیقه برترین بود.

در حالی که تیم نیواورلینز 53 تا از 81 پرتاب کوتاهش و 12 تا از 26 پرتاب 3 امتیازی‌اش را وارد سبد کرد، کلیپرز 42 پرتاب 2 امتیازی (از 92 پرتاب) و 15 پرتاب 3 امتیازی (از مجموع 43 پرتاب سه امتیازی) موفق داشت. این پانزدهمین باخت در چهلمین بازی کلیپرز (نهمین باخت در بیست‌و‌یکمین بازی خارج از خانه) بود که این تیم را در رده چهارم جدول کنفرانس غرب نگه داشت. پلیکانز اما با کسب دومین برد متوالی‌اش که هفدهمین پیروزی این تیم در سی‌و‌نهمین بازی‌اش در این فصل بود، به رده یازدهم جدول کنفرانس غرب صعود کرد.

 

 

شیکاگو بولز، کانادایی‌ها را شکار کرد

در شب درخشش پاتریک ویلیامز، تیم شیکاگوبولز موفق شد به باخت‌های متوالی‌اش پایان دهد و برابر یکی از قدرت‌های کنفرانس غرب لیگ NBA به پیروزی دست پیدا کند. ویلیامز با 23 امتیاز، 4 پاس گل و 6 ریباند طی 27 دقیقه بازی و زاک لاوین که در 34 دقیقه حضورش در میدان 15 امتیاز، 3 پاس گل و 5 ریباند داشت، امتیاز‌آورترین بازیکنان تیم‌شان شدند تا قهرمان سال‌های دور NBA، میهمان کانادایی خود تورنتو رپتورز را با 23 امتیاز اختلاف و با نتیجه 118 به 95 شکست دهد.

برای تورنتو رپتورز هم نورمن پاول با کسب 32 امتیاز، 5 پاس گل و 4 ریباند در 32 دقیقه امتیازآورترین بازیکن بود.

شیکاگویی‌ها در این بازی 5/45 درصد از 97 پرتاب‌ 2 امتیازی‌شان (44 مورد) و 3/27 درصد از 44 پرتاب سه امتیازی‌شان (12 مورد) را داخل سبد انداختند. این آمار برای رپتورز 34 از 89 پرتاب 2 امتیازی و 12 پرتاب از 45 پرتاب 3 امتیازی بود. تیم میزبان با کسب اولین پیروزی خود بعد از باخت‌های خانگی‌ برابر فیلادلفیا سونی سیکسرز و میامی هیت، شمار پیروزی‌‌هایش در سی‌و‌هفتمین بازی این فصل خود را به 17 مورد افزایش داد و به لطف آن به رده دهم جدول صعود کرد تا به صعود به مرحله پلی‌آف از کنفرانس شرق امیدوار باشد. اما تیم تورنتو رپتورز هم که روی دور باخت است، با قبول پنجمین باخت متوالی‌اش به سقوط آزاد در جدول ادامه داد و اکنون در رده یازدهم جدول کنفرانس شرق قرار دارد. این بیست‌و‌دومین باخت در سی‌و‌نهمین بازی تیمی است که دو سال پیش قهرمان NBA شد.

 

 

غافلگیری صدرنشین برابر گلدن استیت

به لطف یک نمایش درخشان دیگر از استفن کری و پرتاب‌های موفق 3 امتیازی وی، گلدن‌استیت وریرز موفق به کسب پیروزی مهم 131 بر 119 مقابل یوتا جاز شد.

کری در 36 دقیقه حضورش در میدان 32 امتیاز گرفت، 9 پاس گل داشت و 5 ریباند هم به ثبت رساند تا امتیازآورترین بازیکن باشد و به تیم سانفرانسیسکویی کمک کند تا صدرنشین جدول رده‌بندی کنفرانس غرب یعنی یوتا را شکست دهد. برای تیم یوتا جاز هم رودی گوبرت و دوناوان میچل هر کدام با 24 امتیاز بیشترین امتیاز را کسب کردند اما در بین آنها گوبرت که در 32 دقیقه بازی آمار فوق‌العاده 28 ریباند را هم به ثبت رساند، عملکرد بهتری داشت. در حالی که وریرز 50 تا از 89 پرتاب 2 امتیازی‌اش و 16 تا از 31 پرتاب سه امتیازی‌اش را داخل سبد انداخت، یوتا جایز 41 پرتاب موفق 2 امتیازی از مجموع 93 پرتاب و 15 پرتاب سه امتیازی موفق از مجموع 44 پرتاب پشت قوس داشت. گلدن استیت با این نتیجه برای بیستمن بار در سی‌و‌نهمین بازی‌اش در این فصل موفق به کسب پیروزی شد و اگرچه هنوز در رده نهم جدول کنفرانس غرب قرار دارد اما شانس خود را برای راهیابی به بازی‌های مرحله پلی‌آف افزایش داد. یوتا جاز اما با قبول سومین شکست در 4 بازی اخیرش که مجموعاً دهمین باخت در سی‌و‌هشتمین بازی این تیم هم محسوب می‌شود، همچنان صدرنشین بلامنازع جدول و شانس اول صعود به مرحله پلی‌آف از کنفرانس غرب است.