برد بزرگ برابر بارسا

حتی با آن که واکنش آلیسون باعث شد نتیجه از 3-صفر بدتر نشود، لیورپول در بازی برگشت کاری بسیار سخت پیش رو داشت. آنها نه‌تنها باید چهار گل مقابل بارسلونا می‌زدند، بلکه باید دروازه‌شان را مقابل مسی بسته نگه می‌داشتند. آلیسون می‌گوید: «اوضاع بسیار مشابهی را در فصل گذشته‌اش در رم تجربه کرده بودم. در بارسلونا با نتیجه چهار بر یک باخته بودیم، ولی در ورزشگاه المپیک با نتیجه سه بر صفر پیروز شدیم و به نیمه‌نهایی رسیدیم. بسیاری می‌گفتند که بازگشت غیرممکن است اما من هرگز با آنها هم‌عقیده نبودم. ما می‌دانستیم که هدف اول این است که گلی نخوریم و به این ترتیب بود که بخت خود را حفظ می‌کردیم. بعد مسأله این بود که در کل مسابقه عالی و باثبات باشیم. ما نمی‌توانستیم شتاب‌زده بازی کنیم؛ باید خونسرد می‌بودیم و طبق برنامه به پیش می‌رفتیم، چون نمی‌شود که در یک لحظه دو گل بزنید. در فوتبال از این بازگشت‌ها اتفاق می‌افتد اما مردم همیشه می‌گویند این بار دیگر غیرممکن است اما تیم باور داشت که می‌توانیم این کار را انجام دهیم. برای اینکه چنین معجزه‌هایی روی دهد باید باور داشته باشید.» بازی فینال مقابل تاتنهام – که آنها هم بازگشتی خیره‌کننده مقابل آژاکس داشتند – جذابیت بسیار کمتری داشت. محمد صلاح و دیووک اوریگی گل‌زنی کردند و لیورپول برنده شد. آلیسون می‌گوید: «ببینید، شاید عجیب به نظر برسد اما در هیچ مسابقه‌ای در عمرم به اندازه آن بازی لذت نبرده‌ام. خنده‌دار است، نمی‌خواستم بازی تمام شود، هرچند که داشتیم قهرمان می‌شدیم. من از زندگی در لحظه خیلی خوشحال بودم. البته وقتی وارد زمین می‌شوید تا فینال لیگ قهرمانان را برگزار کنید، دلتان پرآشوب است و آدرنالین در بالاترین حد ممکن است اما من در وضعیت آرامی بودم. چند ساعت پیش از فینال، وقتی که در اتاق هتلم احساس اضطراب به سراغم آمد، دعا کردم. من فقط می‌خواستم از بازی لذت ببرم، چون می‌دانستم که بازی در چنین مسابقه‌ای امتیاز به شمار می‌رود. نتیجه هم که کار را بهتر کرد. پس از بازی، ناتالیا، همسرم، با من تماس تصویری گرفت. متأسفانه او به دلیل اینکه در اواخر بارداری‌اش بود نمی‌توانست شخصاً سفر کند و پیش من باشد. ما نمی‌توانستیم زیاد حرف بزنیم؛ چون ورزشگاه پر از همهمه بود. من فقط گفتم: انجامش دادیم! انجامش دادیم! انجامش دادیم! ماتئو، پسر ما، دو هفته بعدتر به دنیا آمد و برزیل هم بعد از آن فاتح کوپا آمه‌ریکا شد.» آلیسون در آن رقابت‌ها تا فینال گلی دریافت نکرد و برزیل در دیدار نهایی هم پرو را سه بر یک برد. دیگر کسی از نمایش‌های آلیسون شگفت‌زده نمی‌شد. لیورپول شهری با تاریخی غنی از موسیقی است. آلیسون گیتاریستی مشتاق است، ولی انتظار نداشته باشید به‌زودی گروه موسیقی‌اش را راه بیندازد. او می‌گوید: «در همان اوایل حضورم در لیورپول، بازیکنان جدید باید یک آهنگ را می‌خواندند. زمان کارائوکه بود و آنها به نحوی فهمیده بودند که دوست دارم گیتار بزنم. نمی‌دانم چطور شد اما در نهایت برایشان گیتار زدم. بهتر است انتظار نداشته باشید که «بیتلز جدید» از تیم ما بیرون بیاید. من می‌دانم که بابی فیرمینو کلاس پیانو رفته و او می‌تواند پیانیست ما باشد. خیلی مطمئن نیستم اما آیا مربی درامز نمی‌زند؟ فکر کنم می‌زند اما ما موزیسین کم داریم! بهتر است به جای ساز، به ما توپ بدهید...»

منبع: FourFourTwo