استقلال به حساب شخصی مجیدی چه کار دارد؟
اداره استقلال به سبـــک 30 سال پیش!
نگاه فنی
حمیدرضا عرب
سالهای پیش (شاید قریب به سه دهه) وقتی میگفتند منصور پورحیدری -یا مربیانی از جنس او- بهخاطر استقلال حاضر به فروش خانه یا مغازهاش شده، یک ورزشگاه به احترامش تمامقد میایستادند و رفتار سرمربی خود را میستودند. هرچند منصور پورحیدری در دوران حیات خود هرگاه با سؤالاتی درباره ماجرهای هزینههای شخصیاش برای استقلال مواجه شد، از پاسخ دادن به آن طفره رفت و حتی از پرسشگران نیز میخواست پی این ماجرا را نگیرند، اما این قبیل رفتارها در دوران خود حامیان زیادی داشت و بسیاری چنین ابتکاراتی را ناشی از حس عمیق تیمدوستی مربیان به تیمهای خود میدانستند و رسانهها نیز صفحات زیادی را در مدح این تصمیم سیاه میکردند.
در شیوه نوین مدیریت باشگاهها (دوران کنونی) که باشگاههای بزرگ داخلی از لحاظ سبک مدیریت تغییراتی نسبت به گذشته داشتهاند و مهمتر اینکه از راه تبلیغات و حق پخش هزینههای جاری خود را تأمین میکنند، چنین اقداماتی هرگز با حمایت یا تأیید افکار عمومی مواجه نمیشود و هرقدر هم در ظاهر اقدامی که اخیراً فرهاد مجیدی انجام داده و مبالغی را از حساب شخصیاش بهعنوان پاداش به بازیکنان پرداخت کرده جذاب باشد، اما این ماجرا منتج به آسیبهایی جدی به شخصیت یک باشگاه مردمی و با عیار بالایی از ظرفیت درآمدزایی میشود و مهمتر اینکه جایگاه سست و بیاثر مدیران این باشگاه را به رخ میکشد و بازخوردهایی منفی بهدنبال دارد.
شاید طیفی از هواداران باشگاه استقلال بهجهت علاقهای که به سرمربی خود دارند، تصمیم او را اقدامی نشانه تیمدوستی و عمق علاقه به باشگاه مطبوع خود بدانند -که غیر از این هم نیست- اما از همین طیف هم گروه قابل توجهی هستند که از اصل ماجرا انتقاد میکنند و همچون منتقدان که با دید کارشناسی به ماجرا مینگرند، بر این باورند که مدیریت باشگاه استقلال باید آنقدر توانمند باشد که بتواند از پس پرداختهای اینچنینی برآید و رأساً در راستای چنین پرداختیهایی اقدام کند.
انتظار عجیب و غیرقابل اجرایی نیست اگر مدیران باشگاه استقلال نمیتوانند در زمان مقرر پرداختی حقوق بازیکنان را بهروز کنند، اما در پرداخت پاداشها منظم عمل کنند، اما بیتوجهیهای سریالی و اثرات مخرب آن بر روح و روان بازیکنان، فرهاد مجیدی را به نقطهای رسانده که از حساب شخصیاش اعتبار خرج میکند تا شاید روند پیروزیهای استقلال در فصل جاری پاره نشود و این تیم بتواند به طی طریق ادامه داده و احتمالاً جامی را در پایان این فصل به دست آورد.
فرهاد مجیدی میداند اهمیت بالا بودن روحیه بازیکنانش در بازی مهم جام حذفی مقابل رقیب سنتی (پرسپولیس) تا چه اندازه مهم و تأثیرگذار است. او به همین دلیل در تلاش است روحیه بازیکنانش را تا فرا رسیدن آن بازی مهم حفظ کند اما پرسش این است که چرا مدیران و تصمیمگیران در سطوح بالاتر اساساً اجازه میدهند سرمربی از حسابش خرج کند و آیا آنها بازخوردهای منفی این ماجرا را درک نمیکنند که چنین اجازهای به سرمربی خود میدهند که وظایفی که به دوش آنهاست را سرمربی تیم انجام دهد؟ آیا حس بیتفاوتی میان مدیران باشگاه استقلال تا این اندازه رشد کرده! که آنها بهسادگی از کنار چنین تصمیمهایی میگذرند و خیال میکنند شاید مجیدی در حال انجام وظایفش است؟!
فرهاد مجیدی در این ایام که استقلال بازیهای مهمی در لیگ دارد و پیامدش با پرسپولیس در جام حذفی مواجه میشود باید تمام فکر خود را معطوف به برنامهریزیهای تاکتیکی و تمرینی کند تا تیمی آماده را به آن پیکار بفرستد، اما به نظر میرسد ذهن سرمربی استقلال درگیر مسائل مالی تیم هم هست و او بهنوعی مسئولیتهایی که بر عهده مدیران باشگاه استقلال محول شده را به دوش میکشد.
این ماجرا از هرجا که شروع شده باید بهسرعت خاتمه یابد و تصمیمگیران و سیاستگذاران باشگاه استقلال باید بهسرعت افسار پرداختی به بازیکنان بخصوص در بخش پاداشها را خود در درست بگیرند و اجازه ندهند سرمربی از حساب شخصیاش برای بازیکنان هزینه کند تا اعتبار مجموعه نیز بیش از این خدشهدار نشود.
مدیران استقلال حتی باید بهسرعت در راستای بازگرداندن تمام هزینههایی که فرهاد مجیدی تا امروز انجام داده اقدام کنند تا این ماجرا بیش از این به جایگاه استقلال در جامعه لطمه وارد نکند و استقلال در ظاهر هم که شده مانند باشگاهی به نظر برسد که همه ارکان آن در جایگاه خود به وظایفشان عمل میکنند و همه در اوج مسئولیتپذیری قرار دارند.