سام ستارزاده
روزنامه نگار
اسپانیایی‌ها از آغاز دوره گذشته جام‌جهانی خاطره شوک‌آوری را در ذهن دارند؛ عقد قرارداد جولن لوپتگی با رئال‌مادرید در فاصله چند روز مانده به آغاز تورنمنت و برکناری ناگهانی وی از تیم‌ ملی اسپانیا؛ اتفاقی شوم که هم چوب لای چرخ رویاهای لاروخا بود و هم مانعی که بر دوش لوپتگی سنگینی کرد و عمر حضورش در سانتیاگو برنابئو را نیز کوتاه ساخت. اکنون، ما در آستانه دوره جدید جام‌جهانی قرار داریم اما تراژدی برای فوتبال اسپانیا تغییری نکرده ‌است. جمعه جاری، لوئیز انریکه در حالی لیست نهایی بازیکنان لاروخا برای اعزام به قطر را منتشر خواهد ساخت که قراردادش با ماتادورها پس از پایان سال میلادی به اتمام می‌رسد. تلاش‌ها برای تمدید قرارداد لوچو تاکنون در حالی بی‌ثمر بوده‌اند که گمانه‌زنی‌ها در مورد مقصد بعدی وی روز به ‌روز داغ‌‌تر می‌گردند. آتلتی‌ها و لیورپولی‌هایی که روزهای درخشان‌شان با کلوپ و دیه‌گو سیمئونه رو به پایان است، تا بارسایی‌هایی که دل‌شان برای دوران انریکه به‌شدت تنگ شده و حتی پاریسین‌های جاه‌طلب، هر یک ممکن است پس از جام‌جهانی و یا حتی در حین آن، به‌طور بی‌رحمانه خیز خود را برای جذب سرمربی موفق اسپانیایی‌ها بردارند. آن‌چه آینده انریکه در اسپانیا را دچار تردید بیشتری می‌سازد، آخرین اظهارنظر لوئیس روبیالس، رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا در این باب است که عنوان می‌کند: «لوئیز می‌تواند بماند یا برود. این می‌تواند تصمیم از طرف او یا ما باشد و این جزئی از فوتبال است.» این سخنان از آنجا عجیب و قابل تأمل است که اصرار تمایل شدید به حفظ لوچو در آن دیده ‌نمی‌شود. اسپانیا همانند دوره گذشته کار خود را از گروه مرگ آغاز می‌کند و به مصاف آلمانی می‌رود که نسل قبلی فوتبال‌شان با شکست آن به فینال جام‌جهانی ۲۰۱۰ رسیده‌. پس از نایب ‌قهرمانی در لیگ ملت‌های اروپا، جام‌جهانی پیش رو شاید رقص آخر لاروخای لوئیز انریکه باشد. اگر سوئیس در فیفادی گذشته موفق به شکست اسپانیا نمی‌شد، ماتادورها با رکورد یک ‌سال شکست‌ناپذیری متوالی پا به قطر می‌گذاشتند. با این حال، جاه‌طلبی، در کنار حمله و پرس، جزیی جدا نشدنی از فلسفه تیم‌های تحت هدایت لوئیز انریکه بوده؛ آن‌چه وی را مصمم ساخته تا حتی اگر قرار باشد داستانش با نیمکت تیم‌ملی زادگاهش به آخر خط برسد، فصل آخر این داستان را با پایانی شیرین بنویسد.

محمد قراگزلو
روزنامه نگار
داستان هانسی فلیک و مانشافت قرار است طولانی باشد. هر چقدر هم بدبین باشیم او را هم در دسته مربیان ناکامی مثل اریش ریبک یا رودی فولر نمی‌گذاریم و تصور می‌کنیم چیزی شبیه به سپ هربرگر فقید یا همین یوآخیم لوو باشد که بیش از یک دهه روی نیمکت تیم ملی آلمان نشستند و مانشافت را در پوزیشن کابوس برای سایر بزرگان فوتبال جهان حفظ کردند. تصور می‌کنم جام جهانی قطر برای فلیک و تیمش مقدمه‌ای باشد برای موفقیت در یورو 2024 به میزبانی آلمان اما قرار نیست کابوس تلخ 2018 تکرار شود. هانس دیتر فلیک که حالا هانسی صدایش می‌کنیم در قطر مأمور احیای‌شأن و اعتبار لکه‌دار شده مانشافت در عرصه بین‌المللی فوتبال خواهد بود. او بعد از یک دوره رکود (2018 تا 2021) هدایت تیم ملی کشورش را در دست گرفته تا دوباره آلمان را به جمع 4 تیم جام جهانی پیش رو برساند. اتفاقی که در بسیاری از تورنمنت‌های بزرگ برای آلمان معمول و نرمال به نظر می‌رسید و همین حالا مانشافت رکورددار حضور در نیمه نهایی این رقابت‌هاست اما این بار ماجرا کمی فرق دارد. فلیک با تجربه بزرگ موفقیت در جام جهانی 2014 برزیل و رسیدن به قله در آن تورنمنت، به قطر می‌آید اما هم این جام جهانی شبیه تورنمنت‌های قبلی نیست هم آلمان تا حدودی خالی از ستاره شده و تکرار موفقیت‌های بزرگ دوران همکاری با یوآخیم لوو تا حدی دست نیافتنی به نظر می‌رسد. هر چقدر تصور کنیم که این مربی خونسرد و بدون ری اکشن‌های احساسی با توانایی‌های فنی‌اش قادر به پیش راندن تیم خود تا مراحل بالایی جام جهانی است اما ابزار دست او ناقص به نظر می‌رسد و اینطوری به چنگ آوردن موفقیت برای گران‌ترین سرمربی تورنمنت نشدنی است. فلیک بعد از لوو تحول بزرگی در مانشافت ایجاد نکرده و تنها برخی بازیکنان را به خودباوری رسانده و با همین تفاوت نتایج خوبی ثبت کرده (15 بازی و فقط یک باخت) اما تجربه اخیر عدم صعود در لیگ ملت‌های اروپا و اتفاقات بعد از آن مثل مصدومیت تیمو ورنر، مانوئل نویر و مارکو رویس به علاوه فقدان حضور فرمانده در تیمش و البته خلأهایی که در برخی پست‌های مهم احساس می‌کند، می‌تواند هواداران او را از آنچه در همین تیم به عنوان دستیار یا سرمربی بایرن به دست آورده بود، ناامید کند.

لوئیز انریکه (اسپانیا)
لوئیز انریکه، سرمربی اسپانیا، کشورش را در جام جهانی 2022 هدایت خواهد کرد، قطر پس از یورو سال گذشته که انریکه با تیمش به نیمه نهایی رسید، دومین تورنمنت بزرگ ملی خودش را پشت سر می‌گذارد. انریکه که 62 بار در طول دوران بازیگری خود پیراهن تیم ملی اسپانیا را بر تن کرده، در سال 2018 به نیمکت این تیم رسید و سال بعد به دلایل شخصی کناره‌گیری کرد. دستیار دیرینه او روبرتو مورنو، در غیاب او هدایت تیم را بر عهده داشت، اما پس از آن توسط انریکه در میان اتهامات عدم وفاداری به دلیل تمایل برای غصب جایگاه او به صورت دائمی اخراج شد.
 
هانسی فلیک (آلمان)
آلمان با هانسی فلیک که سال گذشته جانشین یوآخیم لوو شد به مسابقات جام جهانی قطر وارد خواهد شد. لوو که از سال 2006 تا یورو 2020 هدایت تیم ملی آلمان را برعهده داشت، پس از حذف مقابل انگلیس در مرحله یک هشتم پایانی از سمت خود کنار رفت. بعد از آن فلیک وارد شد تا جای مردی را که مدت‌ها دستیار او بود پر کند. این زوج تا زمانی که فلیک پس از قهرمانی جام جهانی 2014 جدا شد، با هم کار کردند. آلمان‌ها با روی کار آمدن هانسی فلیک به عنوان سرمربی، هشت بازی متوالی را بردند و به راحتی بلیت قطر را دریافت کردند. مانشافت با 9 پیروزی از 10 بازی و 9 امتیاز اختلاف نسبت به مقدونیه شمالی که در رده دوم گروه به کار خود پایان داد به جام جهانی صعود کردند.

هاجی موریاسو (ژاپن)
چشم بادامی‌ها همیشه مربیان صاحب سبکی روی نیمکت خود داشته‌اند. از فیلیپ تروسیه فرانسوی که به جادوگر سفید شهرت داشت تا آلبرتو زاکرونی سرمربی اصولگرای ایتالیایی و ایویکا اوسیم تاکتیسین شهیر بوسنیایی و البته زیکوی برزیلی. آنها اما چند سالی است که با تکیه بر انگاره هوش ژاپنی، به استفاده از مربیان وطنی روی آورده‌اند و اعتقاد دارند که هوش ژاپنی سرآمد همه جهان است و از همین رو دلیلی ندارد که وابسته بوده و باید در همه زمینه‌ها مستقل باشند. هاجی موریاسو هافبک سابق تیم ملی ژاپن که بیشتر دوران حرفه‌ای‌اش را در سانفریس هیروشیما چه در دوران بازیگری و چه در دوران مربیگری سپری کرده، روی نیمکت چشم بادامی‌ها در قطر خواهد نشست.
 
ولید رگراگوی (مراکش)
ولید رگراگوی یک مراکشی اروپایی است. مردی که اصالتاً فرانسوی به شمار می‌رود و در فرانسه به دنیا آمده اما تبار مراکشی دارد. ولید دوران بازیگری خود را در باشگاه‌های فرانسوی و در لوشامپیونه گذارند و در این لیگ معتبر توپ می‌زد. او البته در همان دوران به تیم ملی مراکش نیز دعوت می‌شد و ملی‌پوش بود. با وجود این رگراگوی پس از آویختن کفش‌ها در کشورش مشغول به کار شد و به غیر از یک دوره کوتاه در الدحیل هرگز از جغرافیای مراکش بیرون نرفته. او جانشین وحید هلیل هودزیچ مشهور شده و همه انتظار دارند که در جام‌جهانی با توجه به گروه نسبتاً آسان مراکشی‌ها را به مرحله بعد برساند.

 

هومن جعفری
روزنامه نگار
می‌شد سرمربی استقلال شود. همان روزهایی که منصوریان از استقلال رفت، اسم دالیچ به عنوان گزینه جانشینی او روی زبان‌ها آمد اما در نهایت کار به شفر رسید. مجسم کن می‌آمد تهران. مردی که بعدها با کرواسی، نایب قهرمان جام جهانی شد، می‌آمد در کمپ حجازی تا استقلال را تمرین دهد. سر و کارش می‌افتاد به مدیرانی مثل مددی. افشار کنار همه مصاحبه‌هایش می‌ایستاد. پیج‌های اینستاگرامی به او لقب دلال زاگرب را می‌دادند! در کنفرانس‌های مطبوعاتی خبرنگارها دستش می‌انداختند. معرکه‌ای می‌شد! احتمالاً خدا خیلی دوستش داشت که نگذاشت در ایران کار کند. حالا سرمربی کرواسی است. او بعد از برکناری کاسیچ از این سمت، روی نیمکت کروات‌ها نشست و توانست این تیم را در پلی‌آف به جام جهانی ببرد و در نهایت عنوان نایب قهرمانی این رقابت‌ها را در مصاف نهایی با فرانسه به دست بیاورد. آنها در مرحله گروهی آرژانتین را 3 بر صفر شکست دادند و در نیمه نهایی نیز انگلیس را 2 بر یک شکست دادند تا کلکسیون شگفتی‌ها را به ارمغان بیاورند. در حقیقت کرواسی با دالیچ، به عنوان نایب قهرمان دور قبل در مسابقات شرکت می‌کند.
آنها امسال وضع خوبی دارند. صعود سختی به جام جهانی نداشتند. الان هم گروه دشواری ندارند. مراکش، بلژیک و کانادا بعید است بتوانند کرواسی را در مرحله گروهی حذف کنند. کرواسی و بلژیک احتمالاً صعودکنندگان این گروه باشند هر چند فوتبال را روی کاغذ بازی نمی‌کنند! باید دید که دالیچ، مرد عمدتاً نایب قهرمان که یک نایب قهرمانی جام جهانی با کرواسی، یک نایب قهرمانی لیگ عربستان با الهلال و یک نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا با العین امارات را در کارنامه خود دارد، امسال و در این مسابقات دستش به چه عنوانی می‌رسد؟

روبرتو مارتینز (بلژیک)
روبرتو مارتینز در جام جهانی 2022 سومین تورنمنت بین‌المللی مهم را با شیاطین سرخ تجربه خواهد کرد. سرمربی سابق ویگان، بلژیکی‌ها را چهار سال پیش به مقام سوم روسیه رساند و در یورو 2020 در مرحله یک چهارم نهایی توسط ایتالیا، قهرمان آن جام حذف شدند. آنها با 6 برد و 2 تساوی بدون شکست، راهی قطر شدند. روبرتو مارتینز پس از اینکه در دو دوره قبلی با باخت به قهرمان از رسیدن به فینال ناکام ماند حالا به دنبال قهرمانی در یک تورنمنت بزرگ است.

زلاتکو دالیچ (کرواسی)
هدایت کروات‌ها در قطر بر عهده زلاتکو دالیچ خواهد بود، جایی که او به دنبال تکرار شگفتی 4 سال پیش است و می‌خواهد بار دیگر تیم کشورش را به فینال ببرد. کرواسی تنها یک بار در مقدماتی شکست خورد و در صدر گروه خود قرار گرفت و با یک امتیاز جلوتر از روسیه و همچنین بالاتر از اسلواکی، اسلوونی، قبرس و مالت به سومین جام جهانی متوالی رسید. دالیچ که در سال 2017 جانشین آنته چاچیچ شد، 4 سال پیش کشورش را به مقام دومی در روسیه رساند، اما آنها تابستان گذشته در مرحله یک هشتم نهایی یورو 2020 توسط اسپانیا با نتیجه 5-3 در یک بازی هیجان‌انگیز حذف شدند.
 
جان هردمن (کانادا)
جان هردمن به عنوان سرمربی در جام جهانی 2022 هدایت کانادا را بر عهده خواهد داشت، کانادایی‌ها اولین حضور خود را در این مسابقات پس از 36 سال تجربه می‌کنند. این مرد انگلیسی مسیر غیرمتعارفی را برای رسیدن به اوج طی کرده، اما از زمانی که هدایت تیم ملی کانادا را در سال 2018 بر عهده گرفت، موفقیت بزرگی داشته است. این مربی 47 ساله کانادایی‌ها را به مقام اول در مقدماتی کونکاکاف رساند تا برای اولین بار از سال 1986 به جام جهانی صعود کند و این دومین بار در تاریخ کانادا بود که به این تورنمنت می‌رسند.
 
لوئیز فرناندو سوارز (کاستاریکا)
لوئیس فرناندو سوارز، سرمربی کاستاریکا، برای سومین بار البته باز با تیم متفاوتی راهی جام جهانی 2022 قطر خواهد شد. این مربی 62 ساله کلمبیایی در دوران بازی خود یک مدافع بود و در سال 1989 با اتلتیکو ناسیونال قهرمان کوپا لیبرتادورس شد. او پس از رساندن اکوادور در 2006 و هندوراس در 2014 اکنون وظیفه رهبری کاستاریکا را در قطر بر عهده دارد، تا این تیم بتواند افتخار‌آفرینی سال 2014 کاستاریکایی‌ها را دوباره تکرار کنند. لوس تیکوس در گروه E قطر مقابل آلمان، اسپانیا و ژاپن قرار دارد و سوارز امیدوار است تیمش در جام جهانی کاستاریکا بتواند برای حریفان دردسرساز شود.