اینجا عمارت پاتریک ویرا است. در ریویرای فرانسه (منطقه جنوب شرقی این کشور)، در تنها 30 کیلومتری شهر کن در خط ساحلی، جایی که او فوتبالش را آغاز کرد. مربی نیس اینجا در خانه‌اش است.
ویرا از لحظه‌ای که از میان گوی بلورین در ورودی زمین تمرین تیمش وارد می‌شود، اقتدارش را به همه نشان می‌دهد.
او روی صندلی قرمزرنگ چرمی در دالان بزرگ زمین تمرین می‌نشیند تا از او عکس گرفته شود. این اسطوره 190 سانتیمتری آرسنال کاملاً انگار رئیس این ساختمان است.
ویرا در دوران بازی‌اش هم احترام بازیکنان را برمی‌انگیخت. او حالا در هنگامی که از کنار بازیکنانش رد می‌شود، با آنها دست می‌دهد و سپس از پله‌های مارپیچی بالا می‌رود.
این مکان انگار بهترین جا برای این مربی فرانسوی است اما او می‌داند که قهرمان ملی بودن (او در خاک کشورش در سال 1998 قهرمان جام جهانی شد) مشکلات خود را به همراه دارد.
او که بلوزی آبی‌رنگ و یک کت به تن دارد، می‌گوید: «این موضوع باعث می‌شود فشار و انتظارات بسیاری به من تحمیل شود. مردم از شما انتظار دارند که عالی کار کنید، چون قهرمان جام جهانی هستید اما اینکه قهرمان جام جهانی باشید، باعث می‌شود به عنوان مربی تنها یک یا دو هفته فرصت بیشتری پیدا کنید. میراث من و اعتماد هواداران، بازیکنان و افراد باشگاه بستگی به این خواهد داشت که در میدان چه کار کنیم و من می‌خواهم که مردم درباره من به عنوان مربی صحبت کنند، نه به عنوان بازیکن.
من بازیکن بودم و به دستاوردهایم هم رسیدم. واقعاً به آنها افتخار می‌کنم. این فوق‌العاده است اما من آن دستاوردها را به کناری نهاده‌ام. من از آن تجربه‌ام برای صحبت با بازیکنان و توصیه کردن به آنها استفاده می‌کنم اما می‌خواهم مردم به من به عنوان مربی نگاه کنند.»
9 سال از زمانی که ویرا 43ساله بازی در میادین را کنار گذاشت می‌گذرد. حالا دوران مربیگری او در مراحل اولیه‌اش است. او در میانه فصل دوم حضورش در نیس به سر می‌برد.
نیس در فصل اول حضور او هفتم شد و حالا در جدول یازدهم است، ولی تنها چهار امتیاز با رده‌های راهیابی به رقابت‌های اروپایی فاصله دارد. او پیش از آن دو فصل مربی نیویورک سیتی در MLS بود. البته او پس از خداحافظی از میادین در منچستر سیتی، کار را در همین باشگاه آغاز کرد و ابتدا مدیر توسعه فوتبال آنجا شد و سپس مربی تیم زیر 21ساله‌هایشان. هر قدمی که او برداشته، استراتژیک و در جهت رسیدن به اهدافش بوده است. ویرا می‌گوید: «هر قدمی که برمی‌دارم من را برای آینده آماده می‌سازد. من می‌خواهم به بهترین جایی که می‌توانم برسم و کاری می‌کنم که بیشترین بخت را برای رسیدن به آن داشته باشم. من می‌خواهم قهرمانی به دست بیاورم. من می‌خواهم موفق باشم.
من در سیتی زمان‌های زیادی را در بخش‌های مختلف گذراندم و می‌دانم که یک باشگاه چطور اداره می‌شود. آنها تمامی درهای ممکن را به روی من باز کردند تا کارم را یاد بگیرم. من به نیویورک رفتم، جایی که فشار نتیجه گرفتن و کار با بازیکنان حرفه‌ای را برای اولین بار تجربه کردم. آن تجربه‌ای باورنکردنی بود.
به نیس آمدم چون اینجا باشگاهی است که همچنان دارد رشد می‌کند و جایی است که من هم در آن می‌توانم رشد کنم. من دیدم که سیتی چطور پیشرفت کرد و اینجا هم همین است. فلسفه باشگاه این است که استعدادهای جوان را پرورش بدهد و آنها اهداف جاه‌طلبانه‌ای هم دارند. نیس دارد ساختاری می‌سازد که طبق آن، به صورت مداوم در رقابت‌های اروپایی حضور داشته باشد.
18 ماه گذشته برای من در داخل و خارج میدان پرچالش بوده است اما این تجربه‌ها باعث می‌شود که مربی بهتری شوم. اگر یک روز نیس را ترک کنم، دوست دارم مردم بگویند: پاتریک این باشگاه را به سطح دیگری برد. این واقعاً برای من مهم است.»
چالش بزرگ خارج از میدانی که ویرا به آن اشاره می‌کند، تغییر مالکیت باشگاه است. در سال گذشته بود که چین لی، مالک میلیاردر باشگاه، آن را به جیم رتکلیف، ثروتمندترین مرد انگلیس واگذار کرد.
ویرا می‌گوید حس می‌کند که حالا زیر نظر رتکلیف بیشتر در باشگاه جا افتاده است، هرچند که رتکلیف طرفدار منچستر یونایتد است و سال پیش هم گفت که پیش‌تر از این کاپیتان سابق آرسنال متنفر بوده است.
کاپیتان سابق آرسنال لبخند می‌زند: «ما با هم در این باره صحبت می‌کنیم و می‌خندیم. واقعاً رابطه‌ای پر از عشق و نفرت بین طرفداران آرسنال و یونایتد وجود دارد اما مسأله اصلی، عشق ورزیدن به فوتبال است و دانش او از فوتبال باورنکردنی است. او همانطور که در انگلیس می‌گویند، جنتلمن است، با آن که به‌شدت طرفدار یونایتد است!»
از او خواسته شد که شخصیت خود را به عنوان یک مربی توصیف کند و او گفت: «من خونسرد هستم اما لحظاتی هست که اجازه ابراز احساسات را به خودم می‌دهم.» این صحبت از سوی بازیکنی که در لیگ برتر هشت بار اخراج شده و رکورددار است، عجیب نیست. او می‌گوید: «وقتی بازی می‌کردم، در داخل میدان، خودم بودم. حالا می‌خواهم به عنوان مربی هم خودم باشم. من همچنان می‌خواهم شور و شوق دوران بازی‌ام را نشان دهم. من می‌خواهم خودم را ابراز کنم. من نمی‌خواهم وانمود کنم که فرد دیگری هستم.»
ویرا که به عنوان بازیکن رهبری الهام‌بخش در تیمش بود، همیشه استانداردهای بالایی داشت و دیگران از آن استانداردها پیروی می‌کردند. او در مربیگری هم همین کار را می‌کند: «زمانی که یک بازیکن به دستورهای من احترام نمی‌گذارد، این را به رویش می‌آورم. البته که می‌توانم فریاد بزنم. زمانی که خوشحال نیستم واقعاً صدایم بلند می‌شود، چون بازیکنان باید درک کنند که چیزهایی هست که من نمی‌توانم آنها را تحمل کنم. اگر ما می‌خواهیم که با احترام کنار هم زندگی کنیم، باید قواعدی داشته باشیم و باید به آنها احترام بگذاریم. افرادی که به این قواعد احترام نمی‌گذارند ممکن است جریمه شده و از تیم کنار گذاشته شوند. من نگهبان این قواعد هستم، همانطور که نگهبان روش بازی‌مان در داخل میدان هستم.»
یک بازیکن به قواعد ویرا احترام نمی‌گذاشت: ماریو بالوتلی. این مهاجم ایتالیایی در اولین پیش‌فصل زیر نظر ویرا، هم دیر به اردوی تیم آمد و هم اینکه ناآماده بود. او شش ماه بعد به مارسی فروخته شد. ویرا می‌گوید: «ذهنیت ماریو برای یک ورزش جمعی چندان مناسب نبود. من به دنبال فلسفه‌ای بودم که در تیم جا بیندازم. من می‌خواستم بازیکنان متحد باشند و روحیه کاری داشته باشند. برایم سخت بود که با بازیکنی مانند ماریو کار کنم. واقعاً برای هر دو نفرمان دشوار بود که با هم کار کنیم، پس تصمیم گرفتیم مسیرمان را جدا کنیم.»
روش بی‌رحمانه ویرا بسیار شبیه به سر الکس فرگوسن است، مربی‌ که ویرا کابوسش شده بود. با این حال، مربی الهام‌بخش ویرا، آرسن ونگر است که زیر نظر او توانست سه بار قهرمان انگلیس و سه بار فاتح جام حذفی شود.
هنگامی که از او سؤال شد که بهترین ویژگی ونگر چه بوده، او پاسخ داد: «خونسردی. حتی زمانی که آرسن در دوران سختی بود، در همان سطح خونسردی باقی می‌ماند. مسأله این نبود که اگر پیروز شویم او انرژی بگیرد و وقتی که ببازیم او انرژی‌اش را از دست بدهد. این چیزی است که من واقعاً دوست دارم و به عنوان یک بازیکن مهم است که مربی‌تان اینگونه باشد اما همه مربیانی که من داشته‌ام، از ونگر تا ژوزه مورینیو تا روبرتو مانچینی، همه بازیکنان را می‌شناختند و می‌دانستند که چطور با آنها ارتباط برقرار کنند.»
او درباره سبک بازی هم گفت که به سبک همه مربیانی که داشته احترام می‌گذارد، به علاوه مربیان دیگر مانند پپ گواردیولا: «پپ جزییات بسیاری در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد. او ساختارهای مهمی را به بازیکنان می‌دهد. روش تحلیل بازی او عالی است و همه چیز برای بازیکنان آشکار است. آنها دقیقاً می‌دانند که باید مقابل حریف چه کاری انجام بدهند. او تیم را همانطوری آماده می‌کند که دیگران شطرنج بازی می‌کنند اما من نمی‌خواهم از پپ کپی کنم چون او بازیکنان متفاوتی دارد. من روش بازی لستر زیر نظر برندان راجرز را دوست دارم و کارهای او را می‌پسندم و تلاش می‌کنم که آنها را درک کنم اما من نگاه می‌کنم، یاد می‌گیرم، با سایر مربیان تبادل نظر دارم و روش بازی‌ام را سازگار با بازیکنانی می‌کنم که دارم. من دوست دارم تیم‌هایم فوتبال مالکانه خوبی داشته باشند و پرفشار به پیش بتازند.»
به نظر می‌رسد روزی خواهد رسید که ویرا مقابل امثال گواردیولا و راجرز در لیگ برتر قرار بگیرد. او پیش از آن که مربی نیس شود، با آرسنال صحبت کرده بود تا جانشین ونگر شود. او می‌گوید: «صحبتی درباره اوضاعم داشتیم، اینکه کجا هستم و گام بعدی چیست. هیچ چیزی از آن حاصل نشد.»
آیا پس از اخراج اونای امری در ماه نوامبر، با او صحبتی نشد؟ «نه، چون من اصلا قصد چنین صحبت‌هایی را نداشتم. تمرکز من اینجاست. این پروژه مناسب من و دستاوردهایی است که می‌خواهم داشته باشم. شایعه درباره رفتن به آرسنال تاثیری روی من نداشته است. من نمی‌دانم که در آینده چه خبر خواهد شد اما به همین دلیل است که نمی‌خواهم ذهنم را درگیر مسائلی کنم که وجود ندارند. این باشگاه می‌داند که من می‌خواهم بمانم و من می‌دانم که آنها می‌خواهند بمانم. صد درصد.»
مارتین کیون، نویسنده دیلی‌میل اخیراً او را به عنوان بهترین بازیکن خارجی تاریخ لیگ برتر انتخاب کرده است. ویرا زیر خنده می‌زند: «ما با هم واقعاً صمیمی بودیم، شاید به همین خاطر بوده که من را انتخاب کرده! همیشه شنیدن نامتان جذاب است اما من خودم را اینطور نمی‌بینم. من خودم را به عنوان یکی از بازیکنان واقعاً خوب می‌بینم اما نه بهترین بازیکن. برای من، دنیس برکمپ یکی از بهترین‌ها است. همینطور تیری آنری.»
اما باید از بزرگ‌ترین رقیب ویرا، روی کین، هم نام برد: «من از بازی مقابل او لذت می‌بردم. این یکی از دلایل علاقه شدید مردم به بازی آرسنال و یونایتد بود. تقابل بین دو مربی؛ تقابل بین من و او. ما افرادی بودیم که می‌خواستیم به هر قیمتی که می‌شود پیروز شویم.»
آرسنال و یونایتد در آن هنگام برای قهرمانی می‌جنگیدند، در حالی که حالا در لیگ برتر دهم و پنجم هستند و با آن روزها فاصله زیادی دارند. توپچی‌ها از فصل 04-2003 که فصل ماقبل آخر ویرا در آرسنال بود، دیگر قهرمان لیگ برتر نشده‌اند. ویرا می‌گوید: «من غافلگیر شده‌ام اما رقابت از سوی سایر تیم‌ها بسیار بالا است. آرسنال در همان سطح باقی ماند اما تیم‌های دیگر بهتر شدند. باشگاه باید خرج کند و بازیکنانی را پیدا کند که تیم را به سطح دیگری ببرند اما میکل آرتتا زمان زیادی را با پپ و گروه سیتی گذرانده است و کارش را دارد واقعاً خوب انجام می‌دهد.»
البته یورگن کلوپ دارد کارش را بهتر انجام می‌دهد: «آنها می‌توانند بدون شکست قهرمان شوند و می‌توانند با پیروزی‌هایی بیشتر از ما قهرمانی را جشن بگیرند. روحیه، اتحاد، و شتابی که این تیم گرفته عالی است. آنها به خود باور دارند. آنها باورنکردنی بوده‌اند اما این تیم را تنها در سال اخیر نساخته‌اند، بلکه ساختنش پنج سال طول کشیده است. برای یک مربی خوب است که فرصت داشته باشد.»
مربیان معمولاً زمان اندکی در اختیار دارند و به همین دلیل است که آنها مربیگری را رها کرده و به سراغ کارشناسی در تلویزیون می‌روند اما ویرا این کار را نکرده است. چرا؟ او پاسخ می‌دهد: «چون من عاشق این بازی هستم. به همین سادگی.»
منبع: دیلی ‌میل


 

پرواز دوباره کهکشانی‌ها روی بال‌های زیدان

در پایان فصل 18-2017 زمانی که زین‌الدین زیدان از مربیگری رئال مادرید استعفا کرد، کریستیانو رونالدو هنوز از آن تیم جدا نشده بود اما زمانی که سرمربی فرانسوی تصمیم گرفت به سانتیاگو برنابئو برگردد، او با تیمی مواجه شد که گلزنی برایش به یک معضل تبدیل شده بود.
رئال مادرید در سه فصل دوره نخست حضور زیدان در هر بازی به طور متوسط 5/2 گل می‌زد اما در دوره دوم مربیگری او در این تیم این میانگین به 7/1 گل کاهش یافت. کریم بنزما تنها بازیکنی بوده که تلاش کرده جای خالی رونالدو را پر کند چون دیگر ستاره‌های هجومی تیم از جمله گرت بیل نتوانستند در حد یک سوپراستار برای کهکشانی‌ها ظاهر شوند.
با این شرایط زیدان تصمیم گرفت که تمرکز خود را روی ساختن یک دیوار دفاعی مستحکم برای رئال مادرید قرار دهد که نتیجه‌اش کاهش میانگین گل‌های خورده تیمش به متوسط 81/0 گل در هر بازی بوده است. فصل گذشته رئال مادرید در هر بازی به طور میانگین 3/1 گل خورد و به رکوردی نزدیک شد که در فصل 17-2016 به ثبت رسانده بود (2/1 گل خورده در هر بازی). در آن فصل که رئال مادرید دوگانه لالیگا و لیگ قهرمانان را کسب کرد اما خط حمله رئال مادرید هم قوی بود و به طور متوسط در هر بازی 88/2 گل می‌زد.
در فصل جاری رئال مادرید در هر بازی به طور متوسط 11/2 گل زده که به مراتب بهتر از میانگینش در فصل گذشته (45/1 گل در هر بازی) است. در همین حال آمار این تیم در فاز دفاعی آن را به دارنده بهترین خط دفاعی در 5 لیگ بزرگ فوتبال اروپا تبدیل کرده است. در این فصل هیچ تیمی گل‌های خورده کمتری از رئال مادرید نداشته است. رئال تا این مقطع از فصل تنها 12 گل خورده و در کنار اتلتیکومادرید بهترین خط دفاعی لالیگا را در اختیار دارد. حتی لیورپول، صدرنشین بلامنازع لیگ برتر انگلیس که خیلی‌ها آن را قویترین تیم حال حاضر اروپا می‌دانند هم 14 گل خورده است. در بوندس‌لیگای آلمان، مونشن‌گلادباخ با 18 گل خورده، در ایتالیا، اینتر با 16 گل خورده و در فرانسه، پاری‌سن‌ژرمن با 13 گل خورده قویترین خطوط دفاعی را در لیگ‌های داخلی خودشان دارند.
منبع: مارکا


 

قهر یانگ در تمرین یونایتد
می‌خواهم به اینتر بروم

اشلی یانگ تمرینات منچستر یونایتد را به حالت قهر ترک کرد تا باشگاه را وادار به فروشش به اینتر کند. گفته می‌شود یانگ با قیمت 5/1 میلیون پوند به اینتر می‌پیوندد. اینتر مدت‌هاست که به دنبال جذب بازیکن از لیگ برتر است و در همین تابستان روملو لوکاکو و الکسیس سانچس را از اینتر جذب کرده است. آنها می‌خواهند پس از سال‌ها سیطره یوونتوس بر سری آ، آنها را به زیر بکشند.
یانگ جلسه تمرین یونایتد را نیمه‌کاره رها کرد و به باشگاه بدنسازی رفت تا به صورت انفرادی تمرین کند. به این ترتیب بود که نام یانگ از لیست بازی برابر نوریچ خط خورد.
قرارداد این بازیکن که کاپیتان یونایتد هم بود، در تابستان منقضی می‌شود اما او ترجیح می‌دهد که در همین ژانویه از این تیم جدا شود. یونایتد مشتاق آن بود که این بازیکن را نگه دارد اما او پیشنهاد این باشگاه برای تمدید یک‌ساله قراردادش را رد کرد.
کریستال پالاس، واتفورد و وستهم هم به جذب یانگ علاقه داشته‌اند اما او ترجیح داده که به ایتالیا برود.
یانگ از سال 2011 که به یونایتد پیوست، 261 بازی برای این تیم انجام داده و 19 گل زده و 43 گل ساخته است. یانگ به این ترتیب مجدداً همبازی لوکاکو و سانچس خواهد شد.
 

یداکردن جانشین برای سوارس، متحول کردن عثمان دمبله و افزایش آمادگی جسمانی
همه وظایف سخت ستین

پیت جنسن


با وجود آنکه کیکه ستین مربی جدید بارسلونا یک تیم صدر جدولی را به دست می‌گیرد اما به نظر می‌رسد او خودش را وارد شرایط بحرانی می‌کند. او باید بازیکنانش را آماده یک ماه بازی‌های سخت در لیگ کند شامل بازی در والنسیا و همچنین تیم سابق او، رئال بتیس می‌شود اما چه کارهایی پیش روی ستین است؟
 
بالا بردن آمادگی جسمانی بازیکنان
ارنستو والورده به بازیکنانش استراحت داد وقتی در نیمه‌نهایی سوپرجام اسپانیا به اتلتیکومادرید باختند. ستین در نخستین روز کاری‌اش یعنی سه‌شنبه دو جلسه تمرین برگزار کرد. البته این بخشی از یک نمایش است. تعطیلی آخر هفته برنامه‌ریزی طبیعی بود بعد از سفر طولانی که به جده داشتند. دو جلسه تمرین سه‌شنبه هم قبل از آن مقرر شده بود که ستین رسماً به عنوان مربی معرفی شود اما این یک پیام برای هواداران دارد، بازیکنان زیر نظر مربی قبلی درست تمرین نمی‌کردند و مربی جدید همه چیز را تحت کنترل دارد. مربی بدنساز ستین، فران سوتو می‌تواند کارش را با تیم شروع کند و با بازیکنان آشنا شود و مرد شماره 2 ستین که توانایی‌های زیادی هم دارد، یعنی ادر سارابیا خودش را به تیم نشان می‌دهد.
 
بهبود رکورد خارج از خانه
بارسلونا 10 بازی در خارج از خانه انجام داده، تنها چهارتا را برده، در سه تا مساوی کرده و سه تا را باخته. کار به جایی رسیده بود که بارسلونا در بازی‌های خارج از خانه به میزبان خود اجازه می‌داد بر بازی مسلط شود و اختیار توپ و زمین را به دست بگیرد. این اتفاق با مربی جدید که دغدغه‌اش مالکیت توپ است، رخ نخواهد داد، شیوه تمرین تیم این را ثابت می‌کند.
 
متحول کردن بوسکتس
وقتی بتیس ستین در بازی فصل قبل بارسلونا را 4 بر 3 شکست داد، سرخیو بوسکتس پیراهنش را به عنوان هدیه به ستین داد. ستین به هافبک بارسلونا گفت: «باید چیزی رویش بنویسی چون می‌خواهم آن را قاب کنم.» بوسکتس نوشت: «تقدیم به کیکه به خاطر تحسین شیوه نگاهش به فوتبال.» بوسکتس دوباره بازیکنی کلیدی برای بارسلونا شده، در تمام آن سه باخت خارج از خانه بوسکتس در ترکیب اصلی قرار نداشته. او دوباره به اساس خط میانی تبدیل می‌شود که می‌تواند در بازی‌های خارج از خانه برای تیم مفید باشد.
 
هواداران باید ژاوی را فراموش کنند
تعداد مربی‌هایی که بارسلونا با آنها مذاکره کرد و پیشنهاد مربیگری‌اش را داد، زیاد نبود تا اینکه به سراغ ستین رفتند. بعد از آنکه ژاوی پاسخ منفی داد، رونالد کومان هم دست رد به سینه تیم زد، به سراغ موریسیو پوچتینو رفتند اما هیچ‌وقت به او پیشنهاد رسمی ندادند چون می‌دانستند پاسخش نه است اما ایده آمدن ژاوی به نیمکت بارسلونا واقعاً هواداران را هیجان زده می‌کرد اما راه ستین برای متقاعدکردن هواداران با ژاوی شباهت بسیاری دارد: علاقه کاپیتان سابق بارسلونا به سبک کار یوهان کرویف او را در موقعیت خوبی قرار می‌دهد.
 
پیداکردن جانشین سوارس
شاید این اتفاق در فصل نقل و انتقالات رخ ندهد. بارسلونا احتمالاً ترجیح می‌دهد در تابستان لوتارو مارتینس را از اینترمیلان بخرد تا جانشین بلندمدت سوارس باشد نه اینکه یک بازیکن بیاورد که فعلاً جای خالی مهاجم اروگوئه‌ای را پر کند. آنها سال گذشته کوین پرینس بواتنگ را با همین هدف خریدند، او به ندرت بازی کرد و این اشتباه خجالت‌آوری بود. ستین شاید ناراحت نشود اگر یک مهاجم به تیمش اضافه نشود، او لیونل مسی، آنتوان گریزمان، آنسو فاتی و کارلس پرس را دارد به همراه بازیکن تیم زیر 21 سال اسپانیا، آبل رویس. او ترجیح می‌دهد دو تا از این پنج نفر را بازی بدهد و یک نفر دیگر به خط میانی اضافه کند. او همچنین می‌تواند از اواسط بهمن روی بازگشت عثمان دمبله حساب کند و از گزینه بازی گرفتن از مسی به عنوان 9 کاذب بین گریزمان و دمبله استفاده کند.
 
گرفتن بهترین بازی از مهاجمان فرانسوی
نبودن سوارس ضربه بزرگی است. از 60 گلی که بارسلونا در این فصل زده، 25 تا مهاجم اروگوئه‌ای زده یا ساخته. حالا گریزمان فرصت دارد خودش را به عنوان دومین بازیکن مهم بارسلونا ثابت کند. خیلی نمی‌شود روی دمبله حساب کرد. او هیچ‌وقت نتوانست به اعتماد والورده پاسخ مثبت بدهد. مربی سابق بارسلونا تلاش کرد او را از مشکلات ذهنی و لغزش‌های همیشگی‌اش که باعث شده بود تنها ذره‌ای از استعدادش را به کار بندد، خلاص کند. ستین به خاطر شیوه کار همراه با آرامشش شهرت دارد، او باید امیدوار باشد دمبله این بار پاسخ بدهد.
 
استفاده از هر دو آرتور
آرتورو ویدال در هفته‌های آخر سال گذشته ناراضی بود. او ناراحت بود از اینکه به اندازه کافی وقت بازی به او نمی‌رسد و احساس می‌کرد به خاطر این مورد بی‌مهری مربی قرار گرفته که از دریافت نکردن پاداش‌هایش در بارسلونا شکایت کرده. آرتور ملو به این شکل علناً نارضایتی خود را ابراز نکرد اما او ارتباطش را با تیم از دست داده بود. او که با مشکل مصدومیت کشاله ران درگیر است، نمی‌تواند به این زودی‌ها در خدمت مربی جدید باشد. اگر روی فرم باشد نزدیکترین بازیکن به ژاوی سابق و دقیقاً همان چیزی است که بارسلونا می‌خواهد بنابراین بارسلونا باید به او انگیزه کافی بدهد و این کاری است که گویا از دست والورده برنیامد.
 
اولین بازی‌های بارسلونا با مربیگری ستین
بارسایی‌ها فردا در خانه میزبان گرانادا هستند، شنبه بعدش در زمین والنسیا بازی دارند. 12 بهمن در نوکمپ با لوانته روبه‌رو می‌شوند، 19 بهمن میهمان رئال بتیس هستند و در دو بازی بعدی میزبان ختافه و ایبار هستند.
منبع: دیلی میل

دست‌ و دلبازی سرمربی جدید کاتالان‌ها در بدو ورود
ستین بازیکنان بارسلونا را به صرف شام دعوت کرد


کیکه ستین، سرمربی جدید بارسلونا برای اینکه از همان ابتدا نشان دهد که به دنبال برقراری رابطه‌ای دوستانه با بازیکنانش است، آنها را پنجشنبه شب به صرف شام دعوت کرد. سرمربی سابق رئال بتیس که دوشنبه شب به عنوان جانشین ارنستو والورده معرفی شد، بازیکنانش را به یکی از رستوران‌های معروف بالای‌شهر بارسلونا برد و از این فرصت برای آشنایی‌ بیشتر با خصوصیات اخلاقی و شخصی آنها استفاده کرد.
طبق گزارش شبکه TV3 اسپانیا، هدف ستین از این ضیافت، برگرداندن روحیه به بازیکنان بارسلونا در آستانه مصاف فردا شب آنها با گرانادا در لالیگا و آشنا کردن آنها با دستیارانش بوده است. به هر حال اگرچه هیچ‌یک از بازیکنان بارسلونا به برکناری والورده واکنشی منفی نشان نداده‌اند اما برخی از آنها از جمله لیونل مسی و لوئیس سوارس با پیام‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی برای وداع با سرمربی اخراجی‌شان منتشر کردند، نشان دادند که حامی او بوده‌اند. پیش از این هم البته اخباری از اردوی کاتالان‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه ستین با برخی از بازیکنان بارسلونا از جمله لیونل مسی، آنسو فاتی و ریکی پوج صحبت‌هایی داشته است.