گل پیروزی‌بخش سادیو مانه در برد 2 بر یک در خانه استون‌ویلا، لیورپول را در کورس قهرمانی لیگ برتر انگلیس نگه داشت، اما غلبه بر تیم تحت هدایت استیون جرارد برای شاگردان یورگن کلوپ چندان آسان به دست نیامد. لیورپول با این نتیجه با من‌سیتی هم‌امتیاز شد و تنها به خاطر تفاضل گل کمتر نتوانست به صدر جدل برود (قبل از بازی معوقه سیتی). لیورپول اما برای اینکه به قهرمانی امیدوار بماند باید سایر بازی‌های باقی‌مانده‌اش تا پایان فصل را هم ببرد. البته اگر سیتی هم همین کار را انجام دهد، جام در ورزشگاه اتحاد خواهد ماند. با این حال اگر لیورپول بازی‌های بعدی‌اش را ببرد، اتفاقی مهم برای این تیم رخ خواهد داد چرا که تنها برای سومین بار در تاریخش خواهد توانست لیگ برتر را با 92 امتیاز به پایان برساند. آمارها می‌گویند که در 24 مورد از 29 فصل گذشته، اگر لیورپول در طول یک فصل همین تعداد امتیاز را گرفته بود، قهرمان می‌شد.

 

لطف نه چندان سخاوتمندانه جرارد به کلوپ

بازی برای لیورپول سخت‌تر از چیزی بود که به نظر می‌رسد اما نه تنها از حیث کسب نتیجه بلکه از نظر فیزیکی و استون‌ویلا به هیچ عنوان عقب ننشست. جرارد تیمش را با سیستم 2-4-4 لوزی به میدان فرستاد، همان سیستمی که خودش در لیورپول زیر نظر برندان راجرز بازی می‌کرد و با این سیستم واقعاً لیورپول را آزار داد. استون‌ویلا نه تنها به لیورپول اجازه نداد به آسانی حمله کند بلکه با مدافعان کناری جلوزن خود، متی کش و لوکاس دینیه مدام روی محوطه جریمه حریف خطر می‌ساخت اما حملاتش آنقدر قدرتمند نبود که بتواند قطار مرسی‌ساید را از ریل قهرمانی خارج کند. با این حال استون‌ویلا شرافتمندانه بازی کرد و نشان داد علاقه جرارد به لیورپول دلیلی برای هموار کردن راه قهرمانی این تیم نیست.

 

نگرانی از بابت فابینیو

نشانه‌های تأثیرگذاری خستگی بر عملکرد شاگردان کلوپ کم‌کم دارد نمایان می‌شود. این هم طبیعی است. این تیم در تمام تورنمنت‌هایی که در این فصل در آنها شرکت داشته به فینال رسیده و عملاً هیچ بازی را از دست نداده است. بازی مردان کلوپ برابر استون‌ویلا پنجاه‌و‌نهمین بازی‌ فصل‌شان بود و هنوز 4 تای دیگر هم دارند. تأثیر این خستگی در مصدومیت مهره کلیدی در قلب تیم، فابینیو محرز بود و حالا کلوپ باید امیدوار باشد که ستاره برزیلی تیمش خیلی آسیب ندیده باشد وگرنه هر بازیکنی نمی‌تواند جای او را در میانه میدان برای پوشش فضای جلوی مدافعان پر کند.

باب لانیر، ستاره چپ دست سابق بسکتبال امریکا که در کنار بازیکنانی مانند کریم عبدالجبار به‌عنوان یکی از برترین بازیکنان NBA در دهه 1970 شناخته می‌شد، روز سه‌شنبه در سن 73 سالگی درگذشت. سازمان لیگ ملی امریکا اعلام کرد لانیر یکی از ستاره‌هایی که نامش در تالار مشاهیر بسکتبال امریکا دیده می‌شود، مدتی به‌عنوان سفیر جهانی NBA کار می‌کرد، پس از یک بیماری کوتاه درگذشت. نشریه اتلتیک در سال 2019 گزارش کرده بود که لانیر برای سرطان مثانه تحت درمان است.

لانیر 14 فصل با دیترویت پیستونز و میلواکی باکس بازی کرد و میانگین 20/1 امتیاز و 10/1 ریباند در هر بازی را در دوران حرفه‌ای خود ثبت کرد. او در فهرست برترین‌های پیستونز در هر دو بخش کسب بیشترین امتیاز و بیشترین ریباند سوم است.

آدام سیلور، یکی از مدیران NBA درباره باب لانیر گفت:«او یکی از با استعدادترین بازیکنان تاریخ لیگ ما بود و دستاوردهایش بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین انجام داد. بیش از 30 سال، باب به‌عنوان سفیر جهانی ما و به‌عنوان دستیار ویژه دیوید استرن و سپس من خدمت کرد و به دنیا سفر کرد تا ارزش‌های بازی را آموزش دهد و تأثیر مثبتی بر جوانان علاقه‌مند به بسکتبال بگذارد.» لانیر در سال 1992 به تالار مشاهیر بسکتبال راه یافت. یکی از به‌یاد ماندنی‌ترین نکات درباره لانیر سایز کفش‌های او بود که آنها را به قایق‌ تشبیه می‌کردند. خود او یک بار درباره این موضوع گفت:«بسیاری از مردم می‌توانند هر دو پای خود را در یک لنگه از کفش‌های من کنند.»

یوفا (اتحادیه فوتبال اروپا)، برخی از تغییرات در برگزاری لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰۲5-۲۰۲4 را اعلام کرد.

یوفا پس از پایان جلسه کمیته اجرایی خود در وین اعلام کرد که خطوط کلی این بازنگری را تصویب کرده است و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۵ به‌جای ۳۲ تیم با ۳۶ تیم در مرحله گروهی شروع می‌شود.

این تغییرات رادیکال‌ترین اصلاحات در ۲۰ سال گذشته به حساب می‌آید. رئیس یوفا گفت: «متقاعد شده‌ایم که فرمول انتخاب شده هماهنگ است و تعادل رقابت‌ها را بهبود می‌بخشد و درآمدهای قابل قبولی را تضمین می‌کند و در عین حال جذابیت و محبوبیت مسابقات بین‌ باشگاهی را افزایش می‌دهد.»

 حضور چهار تیم بیشتر به گونه‌ای چیده‌ شده است که تیم‌ها در مرحله گروهی به جای گروه‌های چهار تیمی در گروه‌های پنج تیمی بازی خواهند کرد.

بر اساس این تغییرات هر تیم هشت بازی رفت و برگشت انجام می‌دهد و هشت تیم برتر به مرحله حذفی می‌رسد. از سوی دیگر تیم‌های دیگری که در رتبه‌های نهم تا بیست‌وچهارم قرار گرفته‌اند به مرحله پلی‌آف خواهند رسید تا هشت تیم دیگر به مرحله حذفی صعود کنند.

با طولانی‌تر شدن مرحله نخست بازی‌ها در مجموع ۲۲۵ مسابقه به جای ۱۲۵ مسابقه فعلی برگزار می‌شود که رضایت پخش‌کننده‌ها را در پی خواهد داشت و باشگاه‌ها حتی در صورت حذف زودهنگام درآمد بیشتری از بلیت‌فروشی کسب خواهند کرد.

طبق تغییرات جدید، همچنین یوفا قبول کرده است که به دو کشوری که در رقابت‌های اروپا نتایج بهتری کسب کنند دو سهمیه بیشتر در لیگ قهرمانان بدهد.

دربی شمال لندن می‌تواند سرنوشت دو تیم تاتنهام و آرسنال در این فصل را تعیین کند. این بازی در ورزشگاه تاتنهام برگزار می‌شود.

توپچی‌ها در حالی پا به میدان می‌گذارند که چهار امتیاز بیشتر از رقیبشان دارند. اگر آرسنال در خانه تاتنهام پیروز شود، ضربه سختی به رویاهای تاتنهام و آنتونیو کونته برای حضور در لیگ قهرمانان وارد می‌شود.

دیدار دو تیم قرار بود چهار ماه پیش برگزار شود، اما مصدومان پرشمار آرسنال، حضور بازیکنان این تیم در جام ملت‌های آفریقا و ابتلای بازیکنان به کووید-19 باعث به تعویق افتادن آن شد. اما مردان آنتونیو کونته حالا آماده‌تر از آن هنگام هستند و خریدهای زمستانی این تیم اعتماد به نفس لازم را کسب کرده‌اند.

تاتنهام در ماه آوریل نتایج خوبی نگرفت، اما بعد از آن توانست لسترسیتی را ببرد و بعد هم نوار 12 پیروزی پیاپی لیورپول در آنفیلد را با کسب یک تساوی پاره کرد. کونته از این نگران است که تیمش در هفت دیدار خانگی اخیر در لیگ برتر، تنها یک بار دروازه‌اش را بسته نگه داشته است و در هر چهار دیدار اخیر خانگی، یک گل خورده است. این مربی ایتالیایی خاطرات خوبی هم از رویارویی با آرسنال ندارد. او به‌عنوان مربی هشت بار رودرروی آرسنال قرار گرفته و تنها یک برد داشته است.

مردان میکل آرتتا با پیروزی در خانه تاتنهام می‌توانند صعودشان به لیگ قهرمانان را قطعی کنند و این دستاورد مهمی برای این مربی خواهد بود. آرسنال در دوران عید پاک سه باخت پیاپی داشت ولی سپس چهار برد پشت سر هم برابر چلسی، منچستر یونایتد، وستهم و لیدز یونایتد کسب کرد و حالا سرنوشت صعود به لیگ قهرمانان در دست این تیم است. در این صورت آرسنال برای اولین بار بعد از فصل 16-2015، به لیگ قهرمانان می‌رسد. حتی اگر تیم آرتتا ببازد هم باز بخت خوبی برای راهیابی به لیگ قهرمانان دارد.

تاتنهام در این بازی سرخیو رگیلون، یافت تانگانگا، اولیور اسکیپ و مت دوهرتی را در اختیار ندارد. رگیلون به‌دلیل مشکل کشاله ران شاید تا انتهای فصل غایب باشد. به این ترتیب، رایان سسنیون و امرسون رویال در پست‌های بال تدافعی بازی خواهند کرد و بن دیویس هم که در آنفیلد خوش درخشید، این بار هم در خط دفاعی سه‌نفره تاتنهام قرار خواهد گرفت.

هری کین امیدوار است رکورد 11 گل در 16 دربی برابر آرسنال را بهبود ببخشد، هر چند که او در دو دربی اخیر لندن گلی نزده است.

در آرسنال هم بن وایت، مدافع کلیدی این تیم، دو بازی قبلی آنها را به‌دلیل مشکل همسترینگ از دست داده است، اما آرتتا امیدوار است که این بازیکن 24ساله به این دیدار برسد. آرتتا همچنین گفت که مصدومیت بوکایو ساکا جدی نیست، هر چند که توماس پارتی و کیه‌ران تیرنی مصدوم هستند و تاکه‌هیرو تومیاسو دوباره در سمت چپ حضور خواهد یافت.

 راب هولدینگ از زمانی که به ترکیب اصلی برگشته نمایش‌های خوبی داشته است و آرتتا ممکن است او را به خط دفاعی ببرد، چرا که طرفداران آرسنال دوست ندارند سدریک سوارس مقابل سون هیونگ مین بازی کند.

ترکیب احتمالی:

 تاتنهام: یوریس؛ رومرو، دایر، دیویس؛ امرسون، هویبیرگ، بنتانکور، سسنیون؛ کولوسفسکی، کین، سون.

آرسنال: رمزدیل؛ وایت، هولدینگ، گابریل، تومیاسو؛ ژاکا، الننی؛ ساکا، اودگارد، مارتینلی؛ انکتیا.

«خیلی بی‌رحمانه بود. شما می‌توانید هزار کتاب بخوانید و از هزار نفر بشنوید اما تا وقتی بیست و چهار ساعته با آن درگیر نباشید، متوجه نمی‌شوید. فکر نمی‌کنم مردم درک درستی داشته باشند.» اینها حرف‌های داون آستل دختر جف است که پدر مشهور خود را در ژانویه سال 2002 از دست داد. او حالا مصمم شده ثابت کند ضربات سری که فوتبالیست‌ها به توپ می‌زنند، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برایشان داشته باشد از جمله زوال عقل. ده ماه بعد از فوت آستل، او نخستین فوتبالیست بریتانیایی شد که مرگش را نتیجه نوعی از زوال عقل تشخیص دادند و اعلام کردند آستل که در زمان مرگ 59 سال بیشتر نداشت به‌دلیل ضربات مکرر به توپ فوتبال دچار این عارضه مغزی شده است. حالا بعد از 20 سال داون آستل می‌گوید تلاش‌ها برای کاهش اثرات مرگبار ضربات سر به توپ کافی نبوده. او مصمم است از سایر فوتبالیست‌های سابق در برابر اثرات مخربی که به مرگ پدرش منجر شد، حمایت کند. جف آستل جایگاه فوق‌العاده‌ای در تاریخ تیم وست‌برومویچ دارد و در 361 بازی برای آنها، 174 تا گل زده است. او پنج بازی برای تیم ملی انگلیس نیز انجام داد.

 

یک آسیب مغزی جدی

داون آستل می‌گوید:«این شکستگی یا مصدومیت نیست، یک آسیب جدی مغزی است که باعث مرگ می‌شود. هیچ درمانی وجود ندارد بنابراین فوتبال باید کاری بکند و از بازیکنان حمایت کند.» او از طریق بنیاد خیریه جف آستل از حدود 200 خانواده فوتبالیست‌های سابق که با زوال عقل درگیر هستند، حمایت می‌کند.

او در اسفند ماه موافقت کرد ریاست دپارتمان زوال عقل اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای را بر عهده بگیرد که هدفش حمایت از بازیکنان سابق در برابر بیماری‌های مغزی است.

پنج نفر از اعضای تیم قهرمان انگلیس در جام جهانی 1966 شامل ری ویلسون، مارتین پیترز، نابی استایلز، سر بابی چارلتون و سر جک چارلتون بعد از مرگ آستل به زوال عقل دچار شده‌اند. بسیاری از فوتبالیست‌های گمنام سابق هم با این شرایط وحشتناک مواجه شده‌اند.

در سال 2017 اتحادیه فوتبال انگلیس و اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای به نوروپاتولوژیست دانشگاه گلاسکو، دکتر ویلی استوارت مأموریت دادند تحقیقات مستقلی درباره رابطه اثرات ضربات سر فوتبالیست‌ها به توپ با بیماری‌های مغزی انجام دهد. نتیجه تحقیقات این بود که فوتبالیست‌های حرفه‌ای سه و نیم برابر بیش از مردم عادی در خطر مرگ بر اثر بیماری‌های مغزی قرار دارند.

پیتر بونتی، دروازه‌بان سابق چلسی و انگلیس هم که در سال 2011 ابتلایش به آلزایمر تشخیص داده شد، در سال 2020 درگذشت تا بر تلاش‌های داون آستل صحه گذاشته شود. همسر او به آستل گفت تنها وقتی که شوهرش به توپ فوتبال ضربه نمی‌زد، ساعت سه بعدازظهر شنبه بود که به توپ‌های درمانی ضربه می‌زد تا عضلات گردنش تقویت شود. این درمان‌ها البته منسوخ شده و فوتبال بعد از سال‌ها آسیب‌های جدی،تلاش برای روشن کردن خطرات ضربات مکرر سر به توپ را آغاز کرده است.

 

چه کار احمقانه‎ای!

در سال 2021، لیگ برتر تحقیق روی آکادمی لیورپول و منچسترسیتی و بازیکنان تیم‌های زنان این دو باشگاه را آغاز کرد؛ با استفاده از محافظ دهان در جریان تمرین که در آن میکروچیپ تعبیه شده بود و اطلاعات را به کادر فنی منتقل می‌کرد. این محافظ دهان در بازی‌های راگبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آستل می‌گوید با مشخص شدن نتایج اتحادیه فوتبال و لیگ برتر محدودیت 10 ضربه شدید به توپ در طول هفته را اعمال کرد.

دانشمندان بخش ورزش دانشگاه متروپولیتن منچستر در حال تهیه طرحی هستند برای اینکه فوتبالیست‌ها ضربه سر به توپ را تمرین کنند بدون اینکه خطرات آن متوجه‌شان شود اما آیا این طرح برای بچه‌های زیر 12 سال در انگلیس، اسکاتلند و ایرلند شمالی هم قابل اجرا است؟

آستل درباره این طرح می‌گوید:«این بخشی از فوتبال است که مردم را می‌کشد. فکر می‌کنم 70-80 سال بعد وقتی من مرده‌ام و نیستم، مردم می‌نشینند و در حال تماشای فوتبال می‌گویند: باورتان می‌شود، 70 سال پیش چقدر با سر به توپ ضربه می‌زدند؟ چقدر این کار احمقانه است، بالاخره فهمیدند که این کار باعث مرگ آدم‌ها می‌شود.» او ادامه می‌دهد:«پیداکردن رابطه بین این ضربات و آثار آن بسیار سخت است چون بین آن ده‌ها سال فاصله است.»

 

مغز خود را اهدا کنید

برای همین او خیلی سخت می‌تواند نگرانی خود و خانواده‌اش و خانواده دیگر فوتبالیست‌های سابق را به مقامات فوتبال منتقل کند. این داستان تأثرانگیزی است که بارها آن را مرور کرده اما امید دارد یک روز به ثمر برسد. داون آستل می‌گوید:«فوتبال هر چیزی که به پدرم داده بود، از او گرفت. ما می‌دیدیم هر روز غم و ناامیدی‌اش بیشتر می‌شود و از نظر جسمی به‌شدت ضعیف شده بود. نمی‌توانست حرف بزند و از انجام کوچکترین کارها عاجز شده بود. گاهی چشم‌هایش برق می‌زد و متوجه می‌شدیم یک لحظه ذهنش به کار افتاده اما قلب ما به‌شدت اندوهگین بود. او مقابل چشم من و خواهرهایم و مادرم جان داد و من می‌خواهم به مقامات تصمیم گیرنده فوتبال بگویم فقط یک دقیقه به اینها فکر کنید. این صحنه‌ها را هرگز فراموش نمی‌کنم و هر روز با آنها درگیرم.»

آستل در پایان از فوتبالیست‌های سابق می‌خواهد با اهدای مغزشان موافقت کنند چون پدرش هم درباره اهدای عضوش دغدغه داشته و حالا می‌تواند میراث ماندگار او باشد:«اهدای مغز باارزش‌ترین هدیه برای نسل آینده فوتبالیست‌ها است. مغز پدرم حالا حرف می‌زند و به ما می‌آموزد و برای همین برای نسل امروز و نسل‌های آینده بهتر است. این به من و خانواده‌ام و بنیاد جف آستل ربطی ندارد، این به خاطر پدرم است و می‌خواهم برای همیشه میراث او باشد.»

 

 

 

ارلینگ هالند در آستانه پایان دادن به حضورش در بوروسیادورتموند است. 

همه مقدمات انتقال او به منچسترسیتی فراهم شده و او در پایان فصل از زردپوشان وستفالن جدا می‌شود و به تیم پپ گواردیولا خواهد رفت.

 این بازیکن 21 ساله اما اولین بازیکنی نیست که دورتموند با فروشش پولی هنگفت به جیب می‌زند و یک بار دیگر ثابت شد که دورتموندی‌‌ها استاد شناسایی، پرورش و فروش تؤام با سود استعدادهای فوتبال هستند.

هالند در ازای 60 میلیون یورو به ورزشگاه اتحاد می‌رود که این رقم کمتر از مبلغی است که مدیر برنامه‌های فقیدش مینو رایولا در قرارداد او گنجانده بود. 

ستاره نروژی ماه ژانویه سال 2020 از تیم سالزبورگ اتریش به دورتموند پیوست و آن زمان تیم آلمانی تنها 20 میلیون برای خریدش پرداخت.

 

 ژاوی: نمی‌توانیم بر سر جذب بازیکنان رقابت کنیم

لالیگا رو به پایان است و بارسلونا تابستان پرچالشی را پیش رو خواهد داشت. هنگامی که از ژاوی درباره انتقال ارلینگ هالند به منچستر سیتی سؤال شد، او گفت: «مایه شرمساری است. ما اصلاً نتوانستیم بر سر جذب او رقابت کنیم.» بارسلونا بودجه اندکی برای انتقالات در اختیار دارد و تمرکزش را روی تمدید قرارداد عثمان دمبله و گاوی گذاشته. آنها همچنین آندریاس کریستنسن و فرانک کسیه را در تابستان خواهند گرفت.

 

چفرین: شاید رئال، بارسا و یووه را از لیگ قهرمانان کنار بگذاریم

الکساندر چفرین، رئیس یوفا، گفته که رئال مادرید، بارسلونا و یوونتوس شاید از لیگ قهرمانان کنار گذاشته شوند. این سه باشگاه همچنان به‌دنبال تشکیل سوپرلیگ اروپا هستند. ایده سوپرلیگ در تابستان گذشته مطرح شد، اما به شکست انجامید؛ با این حال، این سه باشگاه هنوز بر سر ایده خود هستند. دادگاهی در مادرید به یوفا اجازه داده که این سه باشگاه را با تنبیه روبه‌رو کند و چفرین گفته: «اول اینکه ممکن است به این حکم اعتراض کنند. زمانی که همه چیز قطعی شد، وارد عمل می‌شویم. می‌توان هر باشگاهی را تنبیه کرد. برخی در این زمینه تردید دارند، اما اشتباه می‌کنند. قواعد برای همه یکی است. برخی می‌گویند یوفا میلیاردها یورو درآمد دارد، در حالی که 93/5 درصد درآمد لیگ قهرمانان به باشگاه‌ها می‌رسد. اما وقتی کسی گوش نمی‌کند، چطور می‌توانیم این را توضیح دهیم؟ چه من را باور کنید و چه نه، با همه باشگاه‌ها برخورد یکسانی خواهیم داشت، چه از اسلوونی، کشور خود من باشند، چه باشگاه‌های بزرگی در فوتبال اروپا.» از چفرین به‌صورت مستقیم سؤال شد که آیا ممکن است رئال، بارسا و یووه از مسابقات یوفا کنار گذاشته شوند و او گفت: «البته که ممکن است. اما این تصمیم کمیته انضباطی یوفا است، که مستقل است.»