عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6927 /
۱۴۰۰ شنبه ۲۷ آذر
|
قانونی که میتواند بازار نقل و انتقالات را زیر و رو کند!
رایولا و دوستان فقط 6 درصد
اگر سوپرلیگ اروپا از قبل موضوعی پرتنش در بین عوامل فوتبال بود، ایده اخیر فیفا میتواند جنجالهای بیشتری را به همراه داشته باشد. قانون جدید که از اول جولای 2022 به بعد اجرا میشود، به دنبال جلوگیری از درآمد میلیون یورویی توسط مدیربرنامهها، وکلا، اعضای خانواده یا سایر نمایندگان است.
به گزارش ایلنا، در حال حاضر پیشنویس حکمی وجود دارد که هنوز نهایی یا قطعی نشده است، اما با مخالفت عوامل اصلی مانند مینو رایولا مواجه شده است که برای زیر سؤال بردن قانونی بودن چنین حکمی متحد شدهاند و در صورت اجرای حکم میتوانند علیه آن اقدام قانونی کنند.
نحوه کار کمیسیونها
امروزه هیچ قانونی علیه کمیسیونهایی که مدیربرنامهها در نقل و انتقالات دریافت میکنند وجود ندارد، اگرچه فیفا توصیه میکند که دستمزد آنها از سه درصد ارزش معامله تجاوز نکند.
این تا حدودی دور از واقعیت است، با ارقام فصل گذشته که نشان میدهد 450 میلیون یورو توسط واسطهها کسب درآمد صورت گرفته است! فیفا فقط کل مبلغ کسب شده را فاش میکند، اگرچه اتحادیه فوتبال انگلیس با تفکیک میزان درآمد هر نماینده وارد جزئیات میشود.
از آنجایی که فیفا در سال 2015 رابطه خود را با گروهی از عوامل به نام خانواده فوتبال پایان داد، هر فدراسیون را موظف کرد تا احکام و اقدامات جدید را انجام دهد. این بدان معناست که فیفا کنترل قانونی خود را از دست داده و قادر به مداخله در درگیریهای بین بازیکنان و باشگاهها نیست.
نظارت فیفا روی کمیسیون
برای به دست آوردن مجدد این کنترل، فیفا پیشنهاد میکند که کمیسیونها را از طریق یک ارگانیسم جدید به نام Clearing House مدیریت کند که تمام پرداختها را مدیریت میکند. باشگاهها مبلغ کمیسیون را به فیفا میپردازند و «خانه تسویه حساب» از طریق سیستم مدیریت پول به واسطهها دستمزدشان را پرداخت میکند.
باشگاهها دیگر مستقیماً به واسطهها پرداختی نخواهند داشت تا فیفا مطمئن شود که کمیسیونها از شش درصد کل ارزش یک جابهجایی تجاوز نمیکند. همچنین کنترل بیشتری روی قراردادها وجود خواهد داشت، حکم جدید همچنین به این معنی است که قرارداد بین یک بازیکن و یک مدیربرنامه از دو سال به سه سال تغییر خواهد کرد.
نقطه درگیری
واسطهها ناراضی هستند زیرا این حکم محدودیتی در کمیسیون برای نمایندگان ایجاد میکند. به عنوان مثال، رایولا میتوانست 20 میلیون یورو از انتقال بازیکنی مانند ارلینگ هالند به دست آورد، اما اکنون میتواند 6 میلیون یورو درآمد داشته باشد.
قانون جدید به این معنی است که او میتواند درصدی از دستمزد بازیکن را مستقیماً از بازیکن و درصدی را از باشگاه خریدار دریافت کند. گزینه دیگر، که هر یک از این منابع درآمد را رد میکند، این است که آنها 10 درصد از مبلغ انتقال را از باشگاه فروشنده دریافت کنند.
در هر صورت، نماینده فقط میتوانست یکی از این دو گزینه را دریافت کند، که میتواند به معنای محدود کردن کمیسیون آنها به تنها شش درصد باشد. به گفته نمایندگان، این برخلاف قوانین اتحادیه اروپاست.
کارگزاران میگویند که این خلاف حقوق آنهاست و اقداماتی که میخواهند انجام دهند بسیار شبیه به سوپرلیگ اروپاست. آنها قصد دارند در دادگاهی در یک کشور اروپایی اقدام قانونی انجام دهند، که امیدوارند این پرونده را به دیوان عدالت اتحادیه اروپا برساند تا مشخص شود که آیا این امر مغایر با قانون بازارهای آزاد و گردش آزاد سرمایه و خدمات است یا خیر؟
تأثیر فوری قانون جدید
این حکم میتواند در بازار نقل و انتقالات ژانویه تأثیر بگذارد، زیرا واسطهها میتوانند برای جلوگیری از تأثیرگذاری نقل و انتقالات، مشتاق باشند. هیچ مثالی بهتر از هالند وجود ندارد، که میتوان او را تشویق کرد که در بازار زمستانی به جای منتظر ماندن تا تابستان، زمانی که رایولا نتواند از هیچ معاملهای به این اندازه درآمد داشته باشد، اکنون تیمش را انتخاب کند.
طنزیم
امیرخان!
هومن جعفری
میکل ارتتا در سالگرد دو سالگی حضورش در آرسنال گفت من میتوانم چند جلد کتاب درباره هر آنچه در دو سال گذشته اتفاق افتاده است، بنویسم. احتمالاً یک روز باید متوقف شود و به این چیزها فکر کند. نکته جالب اینجاست که هواداران آرسنال کاملاً با صحبتهای آقای آرتتا موافقند. آنها نه فقط از میزان حضور پرشور ایشان در دو فصل گذشته بلکه از وضعیت سیاه تیمشان در سالهای اخیر هم میتوانند به اندازه یک کتابخانه کتاب بنویسند!
*
بعد از رأیی که در فدراسیون فوتبال و علیه گلگهر سیرجان صادر شد، باید از امیر قلعهنویی درخواست کنیم یک فکری به حال خودش و آدمهای دور و برش داشته باشد که حیثیت او را اینگونه به باد فنا میدهند.
در سالهای اخیر امیر قلعهنویی چند بار با تصمیمات عجیبش، خود و تیمش را در وضعیت نامناسبی قرار داد. یکی در سپاهان و با سه امتیازی که به تیم پرسپولیس هدیه داد. دلیلش چه بود؟ عدم حضور تیم در زمین!
یکی دیگر در گلگهر با مصاحبه عجیبش که خودش را چند ماه محروم کرد! حالا هم که با جذب بازیکن بیکیفیت و بیسابقه و اصرار در بازی دادن به او، ۹ امتیاز در پاچه تیمش فرو رفت!
برادر! با خودت لج نکن! مشاوران دور و برت را عوض کن که اینها فعلا شرشان بیشتر از سودشان است!
مراقب باش برادر!
در چنین روزی
مجتبی رفیعی
هفت سال پیش در چنین روزی روزنامه ایران ورزشی تیتر نخست خود را به صحبتهای محمد خاکپور که به عنوان سرمربی تیم المپیک منصوب شده بود، اختصاص داده بود: «بزرگتر از خودم میآورم» خاکپور بلافاصله بعد از انتخاب به این عنوان تأکید کرد به دنبال ایجاد شخصیت و هویتی ملی برای تیمش است. او اعتقاد داشت که در 40 سال گذشته این تیم هویت ملی نداشته و به همین دلیل موفق به صعود به المپیک نشده است. در این مطلب و از زبان محمد خاکپور میخوانیم: «من در همه ردههای ملی بازی کردهام و کاپیتان تیم ملی ایران در جام جهانی هم بودهام. مدرک مربیگری من A فیفا است که آن را در سال 2002 از آمریکا گرفتم. بعد از آن هم بنا به دلایلی سعی کردم از کار دور باشم ولی وقتی که کمیته فنی فدراسیون از من درخواست همکاری کرد، این مسئولیت را قبول کردم» برای خواندن این مطلب به آرشیو روزنامه ایران ورزشی مراجعه کنید.
حتی پس از پیروزی بزرگ مقابل سپاهان
استقلال هنوز به ساخت بازی نیاز دارد
استقلال اگر بتواند کوین یامگا را دوباره به خط حمله یا پست گوش بفرستد و رودی ژستد را در نوک حمله حفظ کند و از هافبکهایش دقیق و با برنامه بازی بگیرد، آنگاه تیم موفقتری در لیگ برتر خواهد بود و چه بسا فاصله امتیازاتش را با رقیبان بیشتر کند
استقلال در بازی با سپاهان فقط برنده یک بازی نشد، بلکه ۳ امتیازی را از سپاهان گرفت که رقیب را در کورس پشت سر گذاشت. اگرچه تغییر نتایج ۳ بازی گلگهر مقابل استقلال، سپاهان و پیکان به ۳ - صفر (به دلیل تخلف در استفاده از بازیکن غیرمجاز)، سپاهان را با تفاضل گل بهتر به صدر جدول فرستاد اما استقلال بازی رو در رو مقابل سپاهان را برده است و طبق آییننامه جدید سازمان لیگ، این پیروزی میتواند برای استقلال بسیار ارزشمند باشد، بخصوص اگر استقلال در بازی برگشت بازنده نباشد.
فارغ از پیچیدگیهای جدول، پیروزی مقابل سپاهان برای استقلال بار انگیزشی دارد و استقلال را برای بازیهای آینده امیدوار و آماده کرده است.
استقلال در بازی با سپاهان اما فقط برنده نتیجه بود و در شکل و فرم بازی، سپاهان را شکست نداد. استقلال در خط میانیاش هنوز مشکلات بسیاری دارد و ساخت بازی را بلد نیست. هافبکهای استقلال صاحب ایده برای بازی نیستند و در بسیاری از دقایق بازی میدان را به حریف میسپارند یا بدون برنامه بازی میکنند.
استقلال اما در خط دفاع تیم منسجم و خوبی میشود و توان مقابله حتی مقابل طراحیهای سپاهان را دارد. سپاهان هم البته در طراحی حمله کار نهایی را بلد نبود و حملاتش آنطور پیش نمیرفت که سازنده گل باشد. این انتقاد به محرم نویدکیا هم وارد است که تیمش حملات را طراحی میکند اما طرح و ایدهاش برای تمام کردن کار، کارآیی ندارد.
استقلال اگر بتواند کوین یامگا را دوباره به خط حمله یا پست گوش بفرستد و رودی ژستد را در نوک حمله حفظ کند و از هافبکهایش دقیق و با برنامه بازی بگیرد، آنگاه تیم موفقتری در لیگ برتر خواهد بود و چه بسا فاصله امتیازاتش را با رقیبان بیشتر کند.
استقلال اما برای انجام این کار نیاز دارد که ما با ایدههای هجومی گابریله پین نیز بیشتر آشنا شویم. پین بیش از آنکه در ساخت بازی برای استقلال اثر گذاشته باشد، انگار در سازماندهی خط دفاع تلاش کرده است، تلاشی که البته نتیجه داده است.
مهمترین تفاوت استقلال این فصل
سربلند در جنگ مستقیم
استقلال ۱۰ هفته است که شکست نخورده و برابر سپاهان و پرسپولیس با امتیاز بیرون آمده. چیزی که شاید بتواند در پایان فصل موجب دستیابی این تیم به جایگاهی بهتر از رقبا شود. چرا که در هر رقابت لیگی، پیروزی در بازیهای مهم و مدعیهای قهرمانی، یکی از فاکتورهای تعیینکننده رسیدن به قهرمانی است
استقلال مهمترین بازیاش تا اینجای فصل را با پیروزی پشت سر گذاشت. آنها در هفتهای که همامتیاز با سپاهان و دوش به دوش آنها در مسیر رسیدن به صدر جدول بودند، به مصاف هم رفتند و استقلال ۳ امتیاز بازی را به جیب زد و از درهای ورزشگاه آزادی خارج شد.
تا پیش از ماجرای بازیهای گلگهر و بازیکن غیرمجازش بین تیم اول و ششم جدول تنها ۲ امتیاز اختلاف بود و هر تیمی میتوانست خودش را در جایگاه صدرنشینی ببیند. البته که حالا استقلال و سپاهان با ۲۲ امتیاز صدرنشین هستند. این نزدیکی امتیازات البته به دلیل کیفیت بالای رقابتهای لیگ و مبارزههای زیبا و دوشبهدوش نیست. در واقع تیمها چنان در این هفتهها امتیاز از دست دادهاند که تعداد تیمهای با بخت بالا برای قهرمانی زیاد است.
از این مسأله اگر بگذریم، استقلال بازی مهمی را با پیروزی پشت سر گذاشت. آنها از ۳ بازی مهم فصلشان تا اینجای کار سربلند پیروز آمدهاند. استقلال ۱۰ هفته است که شکست نخورده و برابر سپاهان و پرسپولیس با امتیاز بیرون آمده. چیزی که شاید بتواند در پایان فصل موجب دستیابی این تیم به جایگاهی بهتر از رقبا شود. چرا که در هر رقابت لیگی، پیروزی در بازیهای مهم و مدعیهای قهرمانی، یکی از فاکتورهای تعیینکننده رسیدن به قهرمانی است.
اما در دیدار با سپاهان چه گذشت؟ سپاهانیها که بازنده این نبرد بودند، تلاش میکنند با اشاره به میزان مالکیت توپ در بازی پیروزی استقلال را کمرنگ کنند. اگر به عدد مالکیت توپ در این بازی هم نگاه کنیم، میبینیم که پربیراه نیست. ۶۳ درصد بازی در اختیار سپاهانیها بود و استقلال در خانه خودش تنها ۳۷ درصد بازی را در اختیار داشت. عدد پاسهای دو تیم هم نشان میدهد که سپاهان تیم مسلط بازی بوده.
آنها ۴۵۸ پاس رد و بدل کردند و استقلالیها تنها ۲۲۵ پاس! اما این همه ماجرا نیست.
همیشه گفته شده فوتبال مالکانه تصمیم قطعی پیروزی نیست.
تفاوت استقلال و سپاهان را شاید بتوان در میزان زهردار بودن حملاتشان دید. سپاهانیها در این بازی ۱۵ شوت زدند و استقلالیها تنها ۶ شوت اما آمار جالب توجه که نشان میدهد استقلال لایق این برتری بود، اینجاست که از ۱۵ شوت سپاهان تنها یکی در چارچوب بود و از ۶ شوت استقلال ۴ شوت.
در واقع استقلالیها کم اما مؤثرتر حمله کردند و در این میان به مدد خط دفاعی خوبشان که تنها دو گل تا اینجای کار دریافت کرده، توانستند هم از موقعیتهایشان استفاده کنند و هم دروازهشان را بسته نگه دارند. استقلال البته به خوبی میداند که برای قهرمان شدن باید کیفیتی بهتر از این داشته باشد.
لجبازی برابر بدیهیات
برنده کمکیفیت
میعاد نیک
پیروزی تیم فوتبال استقلال در جدال بزرگ هفته دهم لیگ برتر ایران به طور حتم یک برتری 6 امتیازی مقابل رقیب مستقیم آبیپوشان در کورس قهرمانی رقابتهایی است که از یکسوم روزهایش عبور کرده اما نمایش شاگردان فرهاد مجیدی در این تقابل، چنگی به دل نمیزد. استقلال پس از مدتها توانست طلاییپوشان دیار زایندهرود را در تهران زمینگیر کند اما این مسابقه در بهترین شرایط شاید میتوانست به نتیجه تساوی ختم شود؛ نه پیروزی آبیهای تهرانی. استقلالیها با کمترین خلق موقعیت و برخورداری از غیرمنعطفترین استراتژی تاکتیکی ممکن، روی یک غفلت تدافعی از سوی رقیب به گل رسیدند و تمام نیمه دوم را در حفظ و صیانت از آن گل 3 امتیاز به سر بردند تا در پایان 90 دقیقه این مشتهای گره کرده و گردن سرافراز فرهاد مجیدی باشد که قاب دوربین عکاسان شده؛ نه کسی از نیمکت سپاهان.
واقعیت اما این است که استقلال هنوز با بحرانهایی جدی در ترکیب خود روبهروست. اصرار کادرفنی آبیپوشان به بهرهگیری از مهرههایی که به هیچ وجه در حدواندازههای نام استقلال که هیچ؛ حتی در اندازه بازی در تیمهای درجه 2 لیگ برتری هم نیستند، باعث شده تا کیفیت بازی تیم فوتبال استقلال در حد چشمگیری افت کند. تمول باشگاههای صنعتی و داشتن دست بالا در بازار نقلوانتقالاتی در کنار نفوذ ایجنتها به رختکن سرخابیها، باعث شده تا بازیکنان کمکیفیت با قیمتی گزاف به این 2 تیم قالب شوند و حالا نزول تدریجیشان بیشتر به چشم بیاید. اصرار فرهاد مجیدی به استفاده از محمدحسین مرادمند با وجود برخورداری از محمد دانشگر یا عارف آقاسی یکی از همین مثالهاست؛ شاید بتوانیم قبول کنیم که کیفیت نازل جعفر سلمانی حتی به رغم گلی که به ثمر رساند، ناشی از بیرقیب بودن او در پست تخصصی است اما استقلال در پست دفاع میانی از بازیکنان بسیار خوبی برخوردار است که استمرار به استفاده از بیکیفیتها در آیندهای نزدیک گریبان موفقیت را خواهد فشرد.
گل نخوردن، اولویت استقلال
برد پارتیزانی
سام ستارزاده
پیروزی مقابل طلاییهای دیار زایندهرود، با تمام بردهای گذشته استقلال مدل ۱۴۰۰ متفاوت بود. ضربه قوسدار و دقیق جعفر سلمانی که به گوشه دروازه کریستوفر نت رسید، پسران آبی را به صدر جدول لیگ فرستاد، نوار بردهای محرم نویدکیا مقابل استقلال را پاره کرد و فرهاد مجیدی را در آستانه جابهجایی رکورد شکستناپذیری استقلال در تاریخ لیگ پس از ۱۲ سال قرار داد اما بالاتر از تمام این آمار و ارقام، این نخستین پیروزی آبیپوشان پایتخت در لیگ بیستویکم برابر یک رقیب مدعی بوده.
کمتر کسی میتواند تیمی جز سپاهان را بهعنوان پرمهرهترین تیم فوتبال باشگاهی ایران در خطوط میانی و حمله بداند. نمایش استقلال مقابل این میهمان پرمهره، هرچند هجومی نبود اما نشان داد که مجیدی چگونه میتواند با ابزار فعلیاش نفس هر رقیب قدرتمندی را بگیرد. برخلاف سالهای نخست مجیدی، استقلال وی دیگر تیمی که بیمهابا حمله کند و برای به توپ بستن دروازه حریف ریسک دریافت چند گل را به جان بخرد، نیست؛ بلکه اولویت را روی گل نخوردن قرار داده؛ کاری که در ده دوره گذشته لیگ، هشت بار تیم قهرمان آن را بهتر از سایرین انجام میداده. در رویارویی استقلال و سپاهان، شاگردان نویدکیا بیشک در ارائه بازی مالکانه و حتی خلق موقعیت، یک سروگردن مسلطتر ظاهر شدند.
با این حال، هفته دهم، هفته تیمهایی بود که میدانستند چگونه از بختهای اندک و مالکیت کم خود، بیشترین بهره را ببرند. بازی بزرگ هفته نیز از این قاعده مستثنی نبود.
آبیپوشان موفقشدند با متراکمشدن در یکسوم دفاعی خود در زمان دفاع، طرح و نقشههای رقیب مدعی خود را بهخوبی خنثی کنند؛ طوری که حتی تکنیک یاسین سلمانی و مهارت شوتزنی محمدرضا حسینی و سجاد شهباززاده برای عبور از خط دفاع قلدر استقلال کفایت نمیکرد. در عوض، با افزایش سرعت انتقال از دفاع به حمله، تلاش آبیها برای متراکم ساختن زمین سپاهان در زمانی بود که مدافعین اصفهانی کاملا جلو کشیده و آسیبپذیرتر از حالت عادی بودند.
نمایش پارتیزانی شاگردان مجیدی، او را از نیمکت استقلال به پادشاهی لیگ رسانده. برای نگهداشتن این موقعیت، استقلال به ادامه شکستناپذیری خود مقابل رقبای قدرتمندی نظیر آلومینیوم، فولاد و مس رفسنجان نیاز دارد. با این وجود، مجیدی مقابل سپاهان فقط سه امتیاز را به دست نیاورد، بلکه از طرح فنی متفاوت خود برای غلبه بر این سه رقیب سرسخت رونمایی کرد.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو