عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6841 /
۱۴۰۰ چهارشنبه ۱۰ شهريور
|
در چنین روزی ۱۰ شهریور ۱۳۸۰
انتخابی جامجهانی؛ تایلند صفر – ایران صفر توقف ناباورانه تیم ملی
دیدار تیمهای ملی فوتبال ایران و تایلند در چارچـوب رقابتهای مقدماتی جام جهانی 2002 (منطقه یک آسیا) عصر شنبه با تساوی به پایان رسید.
این دیدار در ورزشگاه راجامانگالا شهر بانکوک و به داوری علی بوسیم از امارات برگزار شد و در پایان دو تیم به تساوی بدون گل دست یافتند.
تیم ایران در این بازی با یک تغییر نسبت به دیدار با عربستان بـــه میدان آمد و طی آن حامد کاویانپور جانشین علی کریمی شد.
در نیمه نخست تیم ایران یک شیوه احتیاط آمیز را در دستور کارخـــود قرار داده بود و بیشتر سعی در اداره بازی و شناخت از سیستم بازی تایلند داشت.
تایلند که به رهبری «پروم روت» در قلب دفاعی، اجازه خودنمایی به مهاجمان ما نمیداد، سعی داشت توپها را برای «کیاتسونک سناموانـــک» مهاجم گریزپای خود ارسال کند که کاپیتان این تیم چند بار از جناح راست گریخت و دروازه ایران را با خطر آشنا کرد. در دقیقه 15 دروازه تیم ایران بهطور جدی تهدید شد اما شوت ناگهانــی «میروت سناموانک» را میرزاپور با هوشیاری به کرنر فرستاد.
در وقت دوم تیم ایران با دو تغییر به میدان آمد و مجاهد خضیــراوی و علی سامره به ترتیب جانشین مهدی مهدویکیا و حامدکاویانپور شدند.
همچنین پیتر وایت مربی انگلیسی تیم میزبان در وقت دوم، تاناچانک بوریبان، سوروچای و سوم سوت کیت را در این نیمه به میدان فرستاد اما ایـــــن تعویضها نتیجهای دربر نداشت. تیم تایلند در این نیمه نیز بواسطه سرعت دادن به بازی و نفوذ به قلب دفاعی تیم ما، در چند نوبت خطرساز شد که با زیرکی دروازهبان تیم ملی کشورمان این حملات بیاثر ماند.
در دقایق 57 و74 دو خطر جدی دروازه تیم ایران را تهدید کرد کـــه در نوبت اول، ضربه سریپان را میرزاپور با رشادت به کرنر فرستاد و در موقعیت بعدی نیز دروازهبان تیم کشورمان ضربه سر نوسالونک را راهی کرنر کرد.
ملی پوشان کشورمان در این دیدار، برخلاف بازی با عربستان کم توان و پراشتباه ظاهر شدند و اگر هوشمندی سنگربان شجاع تیم ما نبود، تایلند میتوانست در این بازی به برتری برسد.
در این نیمه دوسیت چالمسان و علی سامره از داور اماراتی کارت زرد گرفتند.
اسامی تیم ملی ایران: ابراهیم میرزاپور، مهدی هاشمی نسب، یحیی گل محمدی، رحمان رضایی، مهرداد میناوند، مهدی مهدویکیا (مجاهد خضیراوی از دقیقه 46)، سیروس دینمحمدی، جواد نکونام، حامد کاویانپور(علی سامره از دقیقه 46)، علیرضا نیکبخت واحدی و علی دایی (کاپیتان).
تیم ملی فوتبال کشورمان عصر امروز با کسب تساوی مقابل تایلند، جمع اندوختههای خود را به 4 امتیاز رساند تا در رده دوم جدول گروه یک قرار بگیرد. بحرین که همانند ایران 4 امتیازی است به خاطر تفاضل گل بهتــــر در صدر جدول این گروه قرار گرفته است و عربستان هم در رده سوم است.
دراگان به دنبال هتتریک و پوکر
طلسم سوریه
تیم ملی ایران 48 سال است که نتوانسته برابر سوریه در یک بازی رسمی خانگی برنده از زمین خارج شود.
تیم ملی ایران 16 بار موفق به غلبه بر سوریه در رقابتهای مختلف شده و از این نظر به جز کویت هیچ تیمی را در رقابتهای ملی بیش از سوریه شکست نداده است ولی سوریه دو چهره کاملاً متفاوت مقابل ایران داشته؛ یک چهره در بازیهای دوستانه که حریف سهل و آسانی بوده و تیم ملی حتی بردهای پرگلی برابر آن به دست آورده است. تیم ملی در آخرین تقابل خود با سوریه در نوروز همین امسال با نتیجه 3 بر صفر سوریه را مغلوب کرد و پیش از آن هم با هدایت مارک ویلموتس سوریه را با 5 گل شکست داده بود. تیم ملی در زمان مربیگری برانکو سابقه زدن 7 گل به سوریه را هم دارد. چهره دیگر سوریه اما در بازیهای رسمی و در زمین ایران است که حریفی سرسخت و شکستناپذیر نشان داده است.
ایران و سوریه برای هفتمین بار در مقدماتی جامجهانی با هم همگروه شدند و 2 بار هم در انتخابی جامملتهای آسیا با یکدیگر در یک گروه قرار گرفتند که از این بین سوریه در مقدماتی جامجهانی 1978 از ادامه رقابتها کنار کشید و در جامجهانی 1974 هم مسابقات رفت و برگشت در تهران برگزار شد. با این اوصاف این دو تیم 8 بار در یک بازی رسمی در ایران با هم مواجه شدند و تنها پیروزی ایران در اولین بازی و در سال 1973 بود. پس از آن ایران در مسابقه برگشت مغلوب سوریه شد که تنها شکست خانگی رسمی ایران از بدو شکلگیری تیم ملی تا سال 2004 بود که در آن سال مقابل اردن بازنده شد.
ایران پس از آن باخت 7 بار دیگر مقابل سوریه در بازیهای رسمی به میدان رفت که هر 7 مسابقه با نتیجه تساوی به پایان رسید که البته از شانس خوب سوریه تیم ملی در برخی از دورهها مثل جامجهانی 1998 یا جامجهانی 2018 در شرایطی با سوریه روبهرو شد که صعود ایران به مرحله بعدی قطعی شده بود ولی به هرحال از آخرین باری که تیم ملی در یک بازی خانگی رسمی برابر سوریه پیروز از زمین خارج شده است 48 سال میگذرد.
دراگان اسکوچیچ در مدت حضور کوتاه خود در تیم ملی و در راه صعود به جامجهانی تاکنون 2 طلسم مهم را شکسته است. اول برای نخستین بار بحرین را در منامه شکست داد و پس از آن عراق را پس از 10 سال در یک بازی رسمی مغلوب کرد و حالا در شرایطی که حضورش روی نیمکت در بازی با سوریه به دلیل بیماری کرونا در هالهای از ابهام قرار دارد، به دنبال شکستن سومین طلسم تیم ملی است.
پیروزی برابر سوریه به طور همزمان طلسم دیگری را میشکند و دراگان اسکوچیچ تبدیل به اولین مربی تاریخ تیم ملی خواهد شد که در هر 8 بازی ابتدایی خود در تیم ملی به پیروزی رسیده است. در حال حاضر دراگان با فرانک اوفارل با 7 پیروزی در 7 بازی ابتدایی رکوددار است.
طنزیم
بعضی چیزها را کسی نمیداند
هومن جعفری
هنوز که هنوز است یک عده نمیدانند که چرا یک بازیکن برای عقد قرارداد به دفتر یک باشگاه مراجعه کرد و با انگشت جوهری باشگاه را ترک نمود اما نه مصاحبه کرد و نه خبر قرارداد بستنش منتشر شد. اصل ماجرا اینجاست که مدیرعامل باشگاه در عکس حضور نداشته و رئیس هیأت مدیره به جای او پیراهن باشگاه را در دست گرفته و مقابل عکاسان لبخند زده. بازیکن بیچاره باید صبر کند تا آقای مدیرعامل دوباره تشریف بیاورد باشگاه و دوباره خودش را برسان به دفتر او و این بار با حضرت مدیرعامل عکس یادگاری بگیرد تا خبر رسمی پیوستنش به تیم محبوب منتشر شود. هنوز کسی نمیداند چرا تیمی که در آسیا با الهلال بازی مرگ و زندگی دارد، باید بعد از این بازی مهاجم خارجی درست و درمان بخرد. سؤال اینجاست که این بازیکن را برای کدام مربی و مدیر میخرند؟ اوضاع مدیریتی در استقلال طوری است که هرچه مربی و هوادار بیشتر با مدیر مخالف باشند، طرف بیمهتر و ماندنیتر است. در پرسپولیس اگر مدیر همه کار بکند اما یک بازیکن را نخرد، مربی یک اخم میکند و طرف برکنار میشود! جداً چرا؟
خداحافظی با پیرمردها
نگاه به آینده
سامان موحدی راد
اسکوچیچ با یک تجربه موفق در منامه حالا قصد دارد با تکرار همان نمایش در ادامه رقابتها با رساندن ایران به جام جهانی از بزرگترین شانسی که در زندگی حرفهای به او رو کرده نهایت استفاده را بکند. او بعد از یک اردوی شلوغ و استفاده از بازیکنان زیادی از لیگ سرانجام لیست نهایی بازیکنان تیم ملی را برای نخستین بازی برابر سوریه در تهران منتشر کرده است. لیستی که در آن یک موضوع مهم خودنمایی میکند؛ خداحافظی با بازیکنان پا به سن گذاشته تیم ملی. در لیست اسکوچیچ تنها سه بازیکن بالای 30 سال دیده میشوند و سایر بازیکنان جوانانی هستند که در لیگ ایران و لیگهای اروپایی خودنمایی کردهاند. از شانس بد هفته گذشته که بهترینهای لیگ به اردوی بلندمدت تیم ملی دعوت شده بودند، هم اسکوچیچ و هم هاشمیان به کرونا مبتلا شده بودند و اردوی تیم ملی را از دست دادند. ولی حالا با خط خوردن چهرههای زیادی از لیگ برتر ترکیب تیم ملی با بازیکنانی از لیگهای اروپایی و لیگ برتری آماده رویارویی با سوریه شده است.
درون دروازه سه مدعی گردن کلفت دارد که هر سه در لیگهای اروپایی بازی میکنند؛ علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده و پیام نیازمند از لیگهای پرتغال و اسپانیا. در خط دفاعی فعلاً خبری از ترکیب پورعلیگنجی و مجید حسینی نیست و باید به زوج شجاع و کنعانی فکر کنیم که البته با 31 و 27 سال کمی موجب نگرانی است. به ویژه در برابر مهاجمهای سرعتی. در کنار این دو میلاد محمدی و صادق محرمی امتحان پس داده و صالح حردانی و عارف آقاسی جوان امیدهای خوبی برای تغییر چهره خط دفاعی هستند. سیاوش یزدانی هم با 29 سال سن گزینه دیگر اسکوچیچ در خط دفاعی است.
در خط هافبک اما با تعداد زیادی بازیکن جوان مواجه هستیم. یاسین سلمانی اولین دهه هشتادی تیم ملی است که با 19 سال سن قرار است به تیم ملی در راه رسیدن به جام جهانی کمک کند. امید نورافکن، سعید عزتاللهی، محمد کریمی و قلیزاده در اوج جوانی و البته با تجربگی میتوانند بهترین بازیهای دوران حرفهایشان را برای تیم ملی انجام دهند. مسنترین بازیکن تیم هم وحید امیری است که اگرچه 33 سال دارد اما همیشه یک گزینه مطمئن برای تیم ملی بوده. در کنار اینها نباید از سامان قدوس و علیرضا جهانبخش چشمپوشی کنیم که از بهترین لژیونرهای ایرانی هستند.
ترکیب خط حمله اما ترکیب آشنای این چند سال است. زوج سردار آزمون و مهدی طارمی شاید در این سالها بتوانند آخرین جام جهانی زندگیشان را رقم بزنند و هر دویشان به چند گل ملی در جام جهانی نیاز دارند. برای همین شاید انگیزه کافی داشته باشند که بهترینهای خودشان را نمایش دهند و ایران را به جام جهانی برسانند. کریم انصاریفرد که از قدیمیهای تیم ملی است در کنار مهدی قائدی جوان و بهترین محصول لیگ برتر در این سالها هم گزینههای قابل قبولی برای اسکوچیچ هستند.
تیم ملی نسبت به رقابتهای منامه یک سال جوانتر شده و خداحافظی با پا به سن گذاشتهها در ترکیب تیم ملی نشان میدهد که اسکوچیچ به روزهای آینده نگاه بلند مدتتری دارد.
سخت بگیریم و آسان ببریم
فهرستــی برای صعـــود
مازیار گیلکان
تیم ملی برای بازی با سوریه تا بخواهید میتواند ستاره ردیف کند. بازیکنانی که برای پیروزی مقابل سوریه خیالها را آسوده کردهاند و کمتر کسی را نگران این بازی میکنند.
از علیرضا بیرانوند و امیر عابدزاده، از شجاع خلیلزاده و محمدحسین کنعانیزادگان تا صادق محرمی و امید نورافکن، از سعید عزتاللهی و احمد نوراللهی تا سامان قدوس و علیرضا جهانبخش، از مهدی قائدی تا کریم انصاریفرد و مهدی طارمی. جای سردار آزمون و احسان حاجیصفی هم خالی است، مثل جای مرتضی پورعلیگنجی اما این تیم هر تماشاگری را به پیروزی امیدوار میکند.
این حرفها اما خطرناکاند. باید بدانیم که تیم ملی بدون اردوی بلندمدت، بدون بازی تدارکاتی و با سرمربی و مربی که درگیر کرونا شدهاند، باید مقابل سوریه بازی کند و این یعنی ساده فرض کردن بازی با سوریه میتواند خطراتی برای تیم ملی ایران داشته باشد. سوریه خود را آماده کرده است که با امتیاز از تهران برود و برای این هدف اردو برگزار کرده، بازی تدارکاتی انجام داده و حتی تلاش کرده است که میزبانی از ایران سلب شود.
ایران از بازی اول باید گام را محکم بردارد. هنوز از یاد نبردهایم که لغزشهای مارک ویلموتس در دور رفت مرحله مقدماتی مسیر جام جهانی قطر چه بر سر تیم ملی آورد و با چه استرس و عذابی در دور برگشت حاضر شدیم و البته با اقتدار صعود کردیم.
در دور تازه بازیها نباید به آن دردسرها دچار شد. باید در بازیهای آسان هم با قدرت حضور یافت و درخشید و حتی پیروزی پرگل رقم زد و اندوختهها را بیشتر و بیشتر کرد تا صعود آسانتر باشد.
کاش تیم ملی نه فقط برای بازی با سوریه، بلکه برای دو بازی شهریورماه مقابل سوریه و عراق بازی تدارکاتی داشت و کاش در فاصله این دو بازی تا دو بازی بعدی در مهرماه مقابل امارات و کرهجنوبی بازی تدارکاتی برگزار کنیم تا تیم بهتر خودش را بشناسد و مدلهای بازیاش را تمرین کند.
دراگان اسکوچیچ از این همه ستاره باید بهترین ترکیب را بسازد و همانطور که در دور برگشت مرحله مقدماتی درخشید، اینبار نیز بدرخشد، با نتایجی که حکم بقای اسکوچیچ است.
آنها که نیستند، آنها که هستند
خیلی دور، خیلی نزدیک
امیر فروزش
لیست نفرات دعوت شده به تیم ملی فوتبال همواره مورد بحث و جدل بین کارشناسان و طرفداران فوتبال بر سر نفرات انتخاب شده از سوی سرمربی تیم در ادوار مختلف بوده. انتخاب نفرات یک امر کاملاً سلیقهای است و در این باره هر فردی نظر متفاوتی دارد. بیتردید انتخاب نفرات حق طبیعی سرمربی تیم است که افراد حاضر در اردو را بر اساس معیارهایی که در نظر داشته، گزینش کند و به اردوی تیم ملی فرا بخواند. حال ما میخواهیم به این موضوع بپردازیم که تا چه حدی نفرات دعوت شده از دل لیگ برآمده و بهترینهای هرپست در لیگ برتر تا چه اندازه اسکوچیچ را متقاعد کرده که درهای تیم ملی را به روی آنها بگشاید.
در پست دروازهبان علی بیرانوند و امیر عابدزاده از لژیونرهای فوتبال ایران محسوب میشوند و فصل گذشته هم عملکرد قابل قبولی در تیمهای خود ارائه کردهاند. پیام نیازمند نیز براساس آمار بهترین دروازهبان لیگ محسوب میشد.
در پست دفاع میانی محمدحسین کنعانی زادگان نیز آمار خوبی در فصل گذشته داشت و در پست خود از بهترینهای لیگ برتر بود. مدافع وسط تیم استقلال سیاوش یزدانی نیز آمار قابل قبولی در فصل گذشته با پیراهن استقلال داشت و از بهترینهای پست خود محسوب میشود که به لیست اسکو دعوت شده اما ابهام بزرگ در دعوت از عارف آغاسی است که در 10 بازی آخر فولاد به میدان نرفته! ابهامی که با پیوستن او به استقلال بیشتر میشود.
در پست دفاع راست دانیال اسماعیلیفر، سیامک نعمتی و وریا غفوری از بهترینهای پست خود بودند و هیچ کدام جایی در لیست دعوت شدگان پیدا نکردند و انتخاب اسکوچیچ صالح حردانی دفاع راست فولاد است. در پست دفاع چپ امید نورافکن بنا بر آمار از بهترینهای پست دفاع چپ در فصل گذشته به حساب میآید که اسکوچیچ هم او را برای این پست در نظر گرفته اما پوریا آریاکیا دفاع چپ آلومینیوم جزو سه نفر برتر پست خود بود که جایی در لیست تیم ملی پیدا نکرد.
احمد نوراللهی و میلاد سرلک در پست هافبک میانی از بهترینهای لیگ گذشته بودند که باز هم به تیم ملی دعوت شدند ولی سروش رفیعی، مهدی حسینی، احمد زندهروح و مسعود ریگی که از بهترینهای لیگ در پست هافبک میانی بودند، نتوانستند نظر اسکوچیچ را جلب کنند. از هافبک وینگرهای برتر لیگ فقط مهدی ترابی به تیم ملی دعوت شده و سایر نفرات مثل محمدرضا حسینی، فرشاد احمدزاده، امید عالیشاه، مهدی تیکدری نژاد و سعید صادقی از سوی اسکوچیچ دعوت نشدند.
از بهترین مهاجمهای لیگ فقط مهدی قائدی به تیم ملی دعوت شده و دیگر نفرات همچون سجاد شهباززاده، مهدی عبدی و شهریار مغانلو نتوانستند اسکوچیچ را برای دعوت از آنها متقاعد کنند.
نگاهی گذرا به لیست تیم ملی و جاماندهها نشان میدهد که سرمربی چندان به لیگ داخلی و ستارههایش توجهی نداشته و فلش نگاهش به سوی نفرات قبلی و بیشتر لژیونرها بوده است؛ یک فرمول ثابت و همیشگی در اردوی تیم ملی.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو