عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6800 /
۱۴۰۰ يکشنبه ۱۳ تير
|
این ایتالیا، برای جام جهانی بسته شده
تام کولوموسه
پیروزی در یکچهارم نهایی یورو یکی از اتفاقات مهم فوتبال است اما برای ایتالیا اهمیت خاصی دارد. تعویق یورو 2020 به دلیل شیوع ویروس کرونا باعث شده تنها 16 ماه با جام جهانی 2022 فاصله داشته باشیم و هم ایتالیای پیروز و هم حتی بلژیک شکست خورده، برنامه ویژهای برای رسیدن به بزرگترین جایزه فوتبال یعنی جام جهانی که نخستین بار در قطر و در زمستان برگزار میشود، تدارک دیدهاند. اینکه تیم اول قاره اروپا باشی افتخار بزرگی به حساب میآید، ضمن اینکه بردن یورو سختتر از جام جهانی است، به خاطر بالاتربودن استانداردهای کلی جام ملتهای اروپا اما از هر فوتبالیستی بپرسید بزرگترین موفقیت در فوتبال چیست، در رده ملی و باشگاهی به ترتیب به جام جهانی و لیگ قهرمانان اشاره میکند.
حالا این ایتالیا با تیم جام جهانی 1978 مقایسه میشود که در آرژانتین چهارم شد و چهار سال بعد قهرمانی را به دست آورد. تیمی که روبرتو مانچینی ساخته میتوانند هسته اصلی تیم او در جام جهانی 2022 را تشکیل دهند.
از ترکیب اصلی بازی با بلژیک در مونیخ تنها دو مدافع میانی، جورجو کیلینی و لئوناردو بونوچی و دو مهاجم تیم، چیرو ایموبیله و لورنزو اینسینیه بالای 30 سال داشتند وقتی این تورنمنت شروع شد. اگر نیکولو زانیولو، مهاجم 22 ساله رم در دو سال اخیر با دو مصدومیت جدی زانو درگیر نمیشد، میتوانست یکی از بازیکنان ثابت تیم مانچینی در این تورنمنت باشد و میانگین سنی تیم را حتی پایینتر هم بیاورد و امیدوار است که این اتفاق در جام جهانی قطر رخ دهد.
هواداران بلژیک هم نگران بودند نسل آینده تیمشان اینچنین بااستعداد نباشد اما همچنان دلایل زیادی برای خوشبینی به آینده وجود دارد. روملو لوکاکو و کوین دبروین در قطر به ترتیب 29 و 32 ساله خواهند بود و میتوانند به درخشش ادامه دهند. تیبو کورتوآی 29 ساله که از همتایش در ایتالیا، جانلوییجی دوناروما هفت سال بزرگتر است، یکی از بهترینهای جهان محسوب میشود. ژرمی دکوی 19 ساله پنالتی تنها گل بلژیک در این بازی را گرفت. شارل دکتلار، هافبک هجومی 20 ساله بروژ مایه امید است و رومئو لاویا هافبک دفاعی 17 ساله منچسترسیتی قرار است برای پیشفصل به تیم پپ گواردیولا ملحق شود. اگر بلژیک و ایتالیا سال آینده دوباره با هم روبهرو شوند، شاید تکرار بازی نفسگیر مونیخ سخت باشد اما هواداران هر دو تیم امیدهای زیادی دارند که تیمشان به سوی قهرمانی جهان حرکت کند.
منبع: دیلی میل
کلینزمن: قهرمانی برای ایتالیا ارزش فوقالعادهای دارد
یورگن کلینزمن از ایتالیا تمجید کرده است. ایتالیا توانست بلژیک را با نتیجه دو بر یک شکست دهد و به مرحله نیمهنهایی یورو 2020 برسد. کلینزمن میگوید که این نتایج برای مردم ایتالیا که از همهگیری ویروس کرونا بسیار آسیب دیدهاند، اهمیت زیادی دارد.
کلینزمن گفت: «از همان روز نخست، ایتالیا حضور خود را اعلام کرد و میخواست به همه نشان دهد که آمده تا قهرمان شود. آنها این را بازی به بازی اثبات کردهاند. این قهرمانی برای طرفدارانشان به اندازه یک دنیا ارزش دارد. ایتالیا در کووید بسیار زجر کشید، بهویژه در مناطق شمالی در میلان و برگامو. به این ترتیب این عنوان برایشان رویایی خواهد بود. وقتی که بحث دفاع از نتیجه بازی باشد، سخت بتوان ایتالیاییها را در هم شکست. آنها میدانند که چطور وقتکشی کنند. آنها نشان دادند که در حملات هم قوی هستند. فوتبال آنها در بالاترین سطح است.»
آلن شیرر هم گفت: «زمانی که در ویمبلی بودیم و بازی آنها مقابل اتریش را دیدیم، آنها باید نمایش متفاوتی میداشتند اما در بازی امشب، آنها همه کار کردند. کیفیت در خط حمله، قدرت در خط میانی و ... . ایتالیا در 20 دقیقه پایانی با جان و دل دفاع کرد و این کار را به شکلی عالی انجام داد.»
جوکوویچ: از گرگها الهام میگیرم
زمانی که نواک جوکوویچ در جریان یک بازی تنیس میغرد، این کار برایش معنای خاصی دارد. جوکوویچ میگوید که از دوران کودکیاش در صربستان، رابطه خوبی با گرگها داشته و گاهی آن انرژی را در میدان تخلیه میکند.
او پس از پیروزی در دور سوم ویمبلدون مقابل دنیس کودلا گفت: «من گرگها را راهنماهای روحی خود میدانم. در کودکیام، در جنگلهای اطراف کوهستانی که بزرگ شدم، گرگها را میدیدم که زوزه میکشند. این تجربه باعث شد از آنها بترسم و البته ارتباط بیشتری با آنها برقرار کنم. من رابطه خوبی با گرگها دارم و این را شخصاً حس میکنم. این ارتباط همراه من است و هر زمان که نیاز به انرژی داشته باشم، به کمکم میآید. این انرژی پویا گاهی تبدیل به غرش یا فریاد میشود اما اکثر اوقات انرژی مفیدی است.»
گرگ یکی از سه حیوان ملی صربستان است. پس از صحبتهای او بود که جان مکانرو خطاب به پاتریک، برادر کوچکترش گفت: «شاید مشکل ما این بود. ما در کویینز که بزرگ میشدیم زیاد گرگ ندیدیم!»
جوکوویچ در یوگسلاوی جنگزده دهه 1990 بزرگ شد و خانوادهاش بهسختی روزگار میگذراندند. جوکوویچ یک بار گفته بود: «در آن زمان ده مارک آلمان در حد ده دلار بود و پدرم یک بار ده مارک را به سمت ما گرفت و گفت این همه پولی است که داریم. او گفت که ما بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم که با هم باشیم و دریابیم که چه کار انجام دهیم. آن لحظه در زندگی همه ما نقش بسیار قدرتمند و اثرگذاری داشت.
جوکوویچ وقتی 12 سال داشت، خانهاش را ترک کرد و به آکادمی تنیس نیکی پیلیچ در مونیخ پیوست.
او در اکثر دوران ورزشیاش زیر سایه راجر فدرر و رافائل نادال بوده است اما اگر یک قهرمانی دیگر در گرنداسلمها کسب کند، به آمار 20 قهرمانی بزرگ این دو تنیسور میرسد.
او در این مدت 150 میلیون دلار جایزه کسب کرده است و به این ترتیب خانواده او تا چند نسل میتوانند زندگی راحتی داشته باشند.
جوکوویچ پس از فتح اوپن فرانسه در ماه گذشته، تنها فردی در دوران مسابقات اوپن است که همه قهرمانیهای این رقابتها را دو بار کسب کرده است. او در سال جاری توانسته اوپن استرالیا و فرانسه را به دست بیاورد و حالا به دنبال «گلدن اسلم» است که برای کسب آن باید در المپیک هم قهرمان شود.
مسی آرژانتینی است اما بهترین بازیکن تاریخ است
آلوز: برای مبارزه زندهام
پسربچهای 9 ساله روی سکویی سیمانی میخوابید در حالی که از رطوبت و دمای بالای 40 درجه ذله شده بود. او را چهار صبح بیدار میکردند تا در مزرعه کار کند، سمپاشی میکرد و بارهای سنگین برمیداشت. بعد مجبور بود 18 کیلومتر راه برود تا به مدرسه برسد و همین مسیر را برمیگشت تا در تمرینهای فوتبال شرکت کند. دانیل آلوز اما با عشق این کار را میکرد. در واقع یک رویا ساعتهای سخت را برایش آسان میکرد: میخواست فوتبالیست حرفهای شود. این اهل ژوازیرو حالا 38 سال دارد و نه فقط یک بازیکن حرفهای است بلکه پرافتخارترین بازیکن تاریخ فوتبال است و هنوز رویا دارد؛ اول مدال طلای المپیک، بعد قهرمانی در جام جهانی 2022 و تبدیل شدن به نخستین بازیکن با جام قهرمانی. کسی که به او لقب «خوب دیوانه» دادهاند، درباره اهدافش، بارسلونا، لیونل مسی و نیمار با سایت فیفا حرف زده است.
آندره ژاردین، مربی تیم جوانان برزیل گفته وقتی با تو از احتمال بازی در المپیک حرف زده، چشمانت درخشیده. چه احساسی داشتی؟
حس خاصی بود. هرگز چنین چیزی را تجربه نکرده بودم. همیشه رویای بازی در المپیک را داشتم بنابراین فوقالعاده لذتبخش بود. من عاشق وطنم هستم و نمیتوانم حسم موقع پوشیدن پیراهن برزیل را توصیف کنم. اینکه نماینده مردم و کشورم در تورنمنتی با ارزش المپیک باشم، حسی باورنکردنی دارد.
تو 38 سالهای و برزیل تنها میتواند از سه بازیکن بالای 23 سال استفاده کند، فکر نمیکنی شانس زیادی نداری؟
هیچ وقت فکر نمیکنم فرصت ندارم. خودم را خیلی باور دارم و این را در مراقبت از خودم و تمرین و بازی نشان میدهم. دو بار توپ را به تیرک زدهام و در مرتبه سوم شانس دارم که از مدال طلای برزیل دفاع کنم. برای همین زندهام و این چالشها به من انگیزه میدهد.
تو بیشتر از هر بازیکن دیگری جام بردهای؟ بردن مدال طلا چه حسی به تو میدهد؟
هر جامی اهمیت خودش را دارد اما بعضیها خاص هستند. المپیک خاصتر است. مثل جام جهانی است. هر چهار سال یک بار پیش میآید. بهترین ورزشکاران و بهترین تیمها از سراسر جهان هستند. جادویش فرق میکند. ما گروهی داریم که برای اولین بار در المپیک بازی میکنند و این فوقالعاده است اما باید روی مأموریتمان تمرکز کنیم؛ بردن یک طلای دیگر برای کشورمان.
چقدر دوست داری در جام جهانی بعدی بازی کنی؟
راستش این بزرگترین هدفم است. دعوت به تیم المپیک واقعاً شگفتانگیز بود اما بعد از جدایی از پاریسنژرمن، به خودم قول دادم با تمام وجود برای بازی در جام جهانی تلاش کنم. در زندگی باید هدف تعیین کنی و به دنبالش باشی. شاید برسی شاید هم نه اما اگر به جام جهانی نروم، مطمئن هستم به خاطر کمکاری نیست و در آن صورت بزرگترین هوادار سلسائو خواهم بود اما همیشه به جام جهانی فکر میکنم و میخواهم به این هدف برسم.
درباره نیمار چه نظری داری؟
او یک استعداد نادر است که قدرش را کسی نمیداند. در کشور من، موفقیت چیزی شبیه جرم است. فکر میکنم او تاوان برزیلی بودن را میدهد. اگر اهل کشور دیگری بود و این دستاوردها و رکوردشکنیها را میکرد، برزیلیها برایش خیلی ارزش قائل میشدند. نیمار کاری کرده که بچهها عاشق فوتبال شوند. وقتی بچه بودم با جادوی بازیکنان برزیل عاشق فوتبال شدم. فوتبال خسته کننده و خیلی تاکتیکی شده. فوتبال باید هنر بماند و زیبا؛ تماشای بازی نیمار چنین حسی را میدهد. هیچ جادوگری مثل او نیست. من عاشق فوتبال و تماشای بازی نیمار هستم.
جادوگرهایی که تو را عاشق فوتبال کردند، چه کسانی بودند؟
من عاشق جادوی رونالدینیو و روماریو بودم اما میخواستم یک فوتبالیست شوم و الگویم کافو بود. ما اهالی ژوازیرو هیچوقت تصور جادوگرشدن نداریم، ما اهل مبارزهایم و اسطوره من کافو بود. داستان او و سبک مبارزهاش برایم الهامبخش بود. دوست ندارم با او مقایسهام کنند. خودم را خیلی قبول دارم و حس گرفتن اسکار هالیوود را پیدا میکنم اما بینهایت برای او احترام قائلم و این بحثها را دوست ندارم.
دوران بازیات در بارسلونا چطور بود؟
بینظیر. من فکر میکنم در بهترین تیم تاریخ بازی کردهام. هرگز یک تیم جادویی ندیدهام که بازیکنانش اینطور با هم هماهنگ باشند. ما همه در تمام 90 دقیقه روی یک طول موج بودیم. فوقستارههای جهانی که مثل بچهها فوتبال بازی میکردند. ما فقط برای بردن بازی نمیکردیم، سرگرم بودیم. تک تک بازیکنان ما خارقالعاده بودند و یک نفر که از دنیای دیگری آمده بود. توضیحش سخت است چون فقط کسانی که عضو آن تیم بودند میتوانند درک کنند. ما لحظاتی را تجربه کردیم که لذتش وصفنشدنی است.
آیا آن یک نفر بهترین بازیکن تاریخ است؟
من فقط میتوانم درباره بازیکنانی حرف بزنم که در زندگیام دیدهام. من استعدادهای فوقالعادهای دیدهام اما آنها نتوانستند برای مدتی تا این حد طولانی در بالاترین سطح باشند. بنابراین با آنکه آرژانتینی است اما اعتراف میکنم مسی بهترین بازیکن تاریخ است.
فکر میکنی الان بهترین بازیکن جهان چه کسی است؟
نیمار.
دوران کودکی سختی داشتی...
خیلی از بچهها چنین دورانی دارند. من خوششانس بودم که پدر و مادرم همه تلاششان را میکردند تا همیشه غذایی برای خوردن داشته باشیم و برای همین قهرمان زندگی من خواهند بود اما برای من امکاناتی که بعضی بچههای دیگر داشتند، فراهم نبود. از سن خیلی کم مجبور به کار بودم اما همین در برخورد با موانعی که در زندگی پیش میآید، کمک میکند، در رسیدن به رویاها. شما شاید مشکلاتی داشته باشید اما وقتی رویاهای بزرگ داشته باشید، ذهنتان را مشغول میکند و به سختیها فکر نمیکنید. در آن صورت همه تلاشتان را میکنید تا به آنها برسید، خیلیها رویاهای بزرگ دارند اما برایش کاری نمیکنند.
تا به حال 43 جام ملی و باشگاهی بردهای. چه حسی داری و فکر میکنی میتوانی نخستین بازیکن با 50 جام شوی؟
واقعاً به خود افتخار میکنم و به این فکر میکنم که چقدر برای همه این دستاوردها زحمت کشیدهام. بله، این یک موفقیت خارقالعاده است، بینظیر و تاریخی. امیدوارم به این 50 بزرگ برسم و این شامل جام جهانی هم باشد.
منبع: فیفا
کمک بزرگ کارمند سابق بانک به تیم ملی ایتالیا
4830 روش برای زدن ضربات ایستگاهی!
یادداشت
جان بون
زمانی که لورنتزو اینسینیه مقابل اسپانیا پشت یک ضربه ایستگاهی قرار بگیرد، میتواند از بین حدود پنجهزار روش مختلف برای آزار رساندن به رقیب، یکی را انتخاب کند.
ایتالیاییها با بازیهای تهاجمی، سریع و زهردار خود در جام ملتهای اروپا، طرفداران فوتبال را به وجد آوردهاند اما آنها تنها در زمینه پاس دادن عالی نیستند. مردان روبرتو مانچینی روی ضربات شروع مجدد هم خطرناک بودهاند.
برای مثال، گل متئو پسینا مقابل ولز روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رسید که از قبل تمرین شده بود. روی این ضربه، دو ستاره ایتالیا در موقعیت آفساید قرار گرفتند تا خط دفاعی ولز را گیج کنند.
این برنامهها کار ذهن جیانی ویو است که 4830 روش مختلف برای ضربه زدن به حریفان روی ضربات ایستگاهی دارد. او در سالهای گذشته به باشگاههایی مانند لیدز یونایتد، برنتفورد و میلان کمک کرده که روی ضربات ایستگاهی بهتر شوند.
این کارمند سابق بانک که 66 سال دارد، بعد جدیدی به فوتبال ایتالیا بخشیده است.
وقتی ویو داشت مدرک مربیگریاش را میگرفت، عنوان تز او این بود: «ضربات شروع مجدد: مهاجم 15گله». این تز تأثیر بسیاری روی کتاب «آن 30 درصد بیشتر» گذاشت. او این تحقیق خود را زمانی انجام داد که کارمند بانک اونیکردیت در ونیز بود.
کار او الهامگرفته از تیم کویینتو دی ترویزو در سری D و دو بازیکن دوقلویی بود که برای این تیم بازی میکردند.
ویو به این دو برادر که کاملاً شبیه هم بودند میگفت که در هنگام ضربات ایستگاهی، رو به دروازهبان بایستند و به چشمان او زل بزنند. این کار نهتنها مدافعان حریف را به هم میریخت، بلکه دروازهبانها را هم آشفته میکرد. هیچکس نمیتوانست آنها را از هم تشخیص دهد.
اما این یکی از بارهایی بود که ایدههای ویو پیادهسازی شد. او با استفاده از بازیکنانی که در اختیار داشت و البته علم روانشناسی، طرحهای دیگری هم ریخت.
ویو که اسرارش را لو نمیدهد، یک بار به یک روزنامه ونیزی گفت: «همه آن چیزی که میگویم این است که باید بازیکنانی که دارید را تحلیل کنید و راه حلهایی پیدا کنید که مطابق با مهارتهای آنها باشد. بازیکنانی هستند که بازیخوانیشان خاص است. از میان آنها در بالاترین سطح، نام سرخیو راموس به ذهن میرسد. هر جا که توپ را بفرستید، او راهی پیدا میکند تا به توپ برسد. روی ضربات ایستگاهی، زمانبندی مهمترین عامل برای گل کردن توپ است.»
در سال 2005 بود که والتر زنگا مربی تیم ستاره سرخ بلگراد شد. در آن هنگام، او کتاب ویو که به همراه الساندرو تتامانتزی روانشناس نوشته بود را خریداری کرد. عنوان کتاب «آن 30 درصد بیشتر» بود؛ چرا که او بر این باور بود که ضربات ایستگاهی میتوانند یک تیم را 30 درصد بهتر سازند. ویو یک بار گفت: «داشتن برنامه روی ضربات ایستگاهی مانند این است که یک مهاجم دیگر در تیمتان داشته باشید.»
زنگا از این کتاب خوشش آمد و با نویسنده آن تماس گرفت. در نهایت، زمانی که زنگا به العین پیوست، ویو را به امارات برد تا برای بازیکنانش یک دوره 20روزه برای آموزش ضربات ایستگاهی برگزار کند. بعدتر، زمانی که زنگا مربی کاتانیا در سری آ شد، اصرار کرد که ویو را به عنوان متخصص ضربات ایستگاهی جذب کند. زنگا گفت: «تنها یک آدم دیوانه مانند من میتواند در هنگامی که برای اولین بار در سری آ مربی میشود، فردی را بخواهد که در بانک کار میکرده و مربی یک تیم خارج از لیگ بوده! جیانی پنجشنبهها با هواپیما پیش ما میآمد و یکشنبهها هم میرفت. واقعاً
دیوانهوار بود.»
اما این کار زنگا جواب داد. 17 گل از 44 گل کاتانیا در آن فصل روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسید و این تیم توانست از سقوط نجات پیدا کند. ویو به این ترتیب انگار یک مهاجم به تیم اضافه کرده بود.
روبرتو مانچینی سال گذشته با ویو تماس گرفت. او میدانست که ضربات ایستگاهی چقدر مهم هستند. ویو گفت: «من به صورت مستقیم با مانچینی صحبت کردم. ما در بولونیا ملاقات کردیم. من از سپتامبر گذشته در تیم ملی کار میکنم.»
نتیجه کارهای ویو در لیگ ملتهای اروپا آشکار شد، زمانی که ایتالیا مقابل بوسنی و هرزگووین بازی داشت. وقتی اینسینیه پشت ضربه ایستگاهی ایستاد، ستارگان ایتالیا دو دیوار پشت دیوار دفاعی حریف تشکیل دادند. آنها سپس حرکت کردند و این کار باعث تعجب بازیکنان بوسنی شد. زنگا میگوید: «مانچینی میداند که جام ملتهای اروپا رقابتی کوتاه است که در آن نهایتاً هفت بازی انجام میدهید و ضربات ایستگاهی میتواند به شما کمک کند قهرمان شوید.»
اگر این اتفاق بیفتد، ایتالیا برای اولین بار پس از سال 1968 فاتح یورو میشود؛ آن هم با کمک یک کارمند سابق بانک.
منبع: سان
برزیل یک گام دیگر به دفاع از قهرمانی نزدیک شد
قبولی سلسائو در آزمون استقامت
پیشروی برزیل برای کسب دومین قهرمانی پیاپی در کوپا آمهریکا ادامه پیدا کرد زمانی که تیم تحت هدایت تیته با وجود 10 نفره شدن، قاطعانه از برتری یک گلهاش مقابل شیلی دفاع کرد و به مرحله نیمه نهایی رسید.
تنها چند ثانیه قبل از اخراج گابریل ژسوس در نیمه دوم، لوکاس پاکتا که به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفته بود تنها گل مسابقه را به ثمر رساند. گل پیروزیبخش مهاجم سابق میلان با شلیک توپ به گوشه سمت چپ دروازه کلودیو براوو در دقیقه 46، هواداران برزیل را به صعود سلسائو به مرحله بعد بسیار امیدوار کرد هرچند تنها دو دقیقه بعد، ژسوس به خاطر ضربه ناشیانهاش به یوجنیو منا، بازیکن شیلی، موقع تلاش برای ضربه زدن به توپ اخراج شد.
دفاع عالی با وجود اخراج
نیمار ستاره برزیلیها و تیته پس از بازی گفتند که ژسوس، منا را ندیده و به طور تصادفی به او لگد زده است. برزیل پس از این اتفاق آنقدر در فاز دفاعی خوب کار کرد که شیلی با وجود برتری عددیاش، نسبت به زمانی که برزیل 11 نفره بازی میکرد، تعداد شوتهای کمتری به سمت دروازه حریفش شلیک کرد: دو در برابر سه.
تیاگو سیلوا مدافع و کاپیتان کهنهکار برزیلیها در این باره گفت: «دفاع خوب از قابلیتهای تیم ماست. صرفنظر از کاری که امروز انجام دادیم، تعداد کمی گل دریافت میکنیم. حتی با وجود 10 نفره شدن، ما فرصتهای مشخصی ایجاد کردیم. من به این تیم به خاطر روحیه جنگندگیاش بسیار افتخار میکنم.»
در پایان نیمه اول که پرتنش بود و با فرصتهای گلزنی اندک برای هر دو تیم، تیته ترجیح داد که قوای هجومیاش را با اضافه کردن پاکتا به ترکیب سلسائو تقویت کند و او جانشین روبرتو فیرمینو شد. برزیل با دریبلهای نیمار و ضد حملههای سریع بارها خطرساز ظاهر شد اما باز هم به نظر میرسید که شیلی خیلی بیشتر به زدن گل تساوی نزدیک است. در واقع همین اتفاق هم رخ داد اما گلی که ادواردو وارگاس زد به دلیل آفساید مردود اعلام شد و ضربه سر بررتون بازیکن انگلیسی-شیلیایی لاروخا هم در دقیقه 68 به تیر افقی برخورد کرد.
نیمار که پس از مسابقه بسیار خسته به نظر میرسید، گفت بازی با 10 نفر یک محک عالی برای برزیل بود. او مانند سایر مسابقات تیمش در کوپا آمهریکا به گلزنی نزدیک نشد اما در حفظ مالکیت توپ برای برزیل نقش مهمی داشت.
نیمار گفت: «هر مسابقه فرصتی است که ما خودمان را محک بزنیم و ببینیم قویتر شدهایم و آیا میتوانیم در هر شرایطی کارمان را انجام دهیم یا نه؟ ما مجبور بودیم کنار هم بایستیم هرچند کار بسیار سختی بود.»
شیلی حذف شد اما ستاره این تیم آرتورو ویدال گفت تیمش با غرور و سربلند مسابقات را ترک خواهد کرد. ستاره اینتر گفت: «ما به تیم بزرگی باختیم، یک تیم مدعی که در خانه خودش بازی میکند اما اگر در آینده هم مثل امروز بازی کنیم، با گذشت زمان و تمرینات بیشتر، این تیم جواب تلاشش را خواهد گرفت. امیدواریم که به جام جهانی صعود کنیم. سخت خواهد بود اما ما میتوانیم.»
حریف برزیل در مرحله نیمهنهایی تیم ملی پرو است که پس از تساوی 3 بر 3 در وقت معمول، در هیجانانگیزترین مسابقه کوپا آمهریکا، پاراگوئه را در ضربات پنالتی با نتیجه 4-3 شکست داد. برزیل و پرو آخرین فینال کوپا آمهریکا در سال 2019 را برگزار کردند که برزیل میزبان 3 بر یک پیروز شد. در آن بازی که در ورزشگاه ماراکانای ریو برگزار شد هم گابریل ژسوس اخراج شد.
مصاف دوباره این دو تیم در ورزشگاه نیلتون سانتوس خواهد بود که برزیل، شیلی را در آن شکست داد، زمینی که تیته از کیفیت چمن آن راضی نیست. تیته که اخیراً به دلیل انتقاد از شیوه برگزاری و سازماندهی مسابقات کوپا آمهریکا توسط کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی جریمه شد، از کیفیت زمین نیلتون سانتوس ایراد گرفت و گفت: «اگر من از خانه تماشا میکردم، میگفتم این میتواند مسابقه خوبی باشد و عجب بازی میشود. اما ادرسون برای زدن ضربات دروازه هم مشکل داشت. لطفاً، مسئولیتپذیر باشید. من میفهمم که برخی افراد در تلاشند تا وضعیت زمین بهتر شود اما لطفاً زمین بهتری برای بازیهای ما پیدا کنید. فینال کوپا آمهریکا در تاریخ 10 جولای در ورزشگاه ماراکانا برگزار میشود.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو