سوییس می‌خواهد شوکی بزرگ به یورو 2020 وارد کند و فرانسه، قهرمان جهان را در نشنال آره‌نا در بخارست شکست دهد. آبی‌ها در گروه مرگ اول شدند و سوییس توانست به عنوان یکی از تیم‌های سوم برتر به دور بعد راه یابد.
مردان دیدیه دشان نتوانستند نمایش دیدار نخست برابر آلمان را مقابل مجارستان یا پرتغال تکرار کنند. مجارهای سرسخت – که با وجود آخر شدن در گروه، با بازی‌های خوبشان دل تماشاگران بی‌طرف را ربودند – توانستند یک امتیاز از فرانسه بگیرند. فرانسه در بازی آخر هم با پرتغال بازی کرد. این بازی با درخشش کریستیانو رونالدو که به رکورد گل ملی علی دایی رسید و دو گل کریم بنزما، با تساوی دو بر دو خاتمه یافت.
البته کسب 9 امتیاز از مرحله گروهی، رویایی خام برای فرانسه بود اما دشان در هر حال توانست تیمش را صدرنشین گروه کند و برای سومین بار پیاپی آنها راهی مرحله حذفی شدند. البته مجارستان نشان داد که آنها آن تیم قدرتمند جام جهانی نیستند.
آینده کیلیان امباپه مبهم است و با این حال، دشان می‌خواهد بهترین عملکرد را از او بگیرد تا تیمش در یورو 2020 زود حذف نشود. البته آخرین باری که فرانسه در یک دیدار رسمی شکست خورده، به بیش از دو سال پیش برمی‌گردد.
تساوی دو بر دو فرانسه مقابل پرتغال به معنای آن بود که این تیم ده بازی پیاپی در تورنمنت‌هاست که نباخته است. فرانسه البته سال گذشته در دیداری دوستانه مقابل فنلاند باخت. آنها همچنان مدعی قهرمانی یورو 2020 هستند، ولی سوییس می‌خواهد مقابل این تیم شگفتی‌ساز شود.
ژردان شکیری با وجود همه مشکلاتی که در لیورپول داشته، در تیم ملی انگیزه کافی را دارد. این بازیکن 29ساله مقابل ترکیه دو گل زد و کمک کرد تیمش در آخرین دیدار مرحله گروهی با نتیجه سه بر یک پیروز شود. هریس صفروویچ گل اول این مسابقه را زده بود. استیون زوبر هم به دلیل اینکه هر سه گل تیمش را ساخت، تحت توجه رسانه‌ها قرار گرفت. سوییس به این ترتیب توانست با وجود تساوی مقابل ولز و شکست برابر ایتالیا، به عنوان تیم سوم گروه صعود کند.
مردان ولادیمیر پتکوویچ مرحله گروهی فوق‌العاده‌ای نداشتند اما در هر حال به دور حذفی راه یافتند. آنها حالا چهار بار پیاپی است که به مرحله حذفی یک تورنمنت بزرگ می‌رسند اما سوییس از سال 2014، در جام جهانی و یورو در همین مرحله حذف شده است.
فرانسه و سوییس در یورو 2016 با هم بازی کردند و نتیجه دیدارشان تساوی بدون گل بود. دو سال پیش از آن، فرانسه در جام جهانی 2014 توانسته بود سوییس را پنج بر دو شکست دهد. سوییس از سال 1992 که در دیداری دوستانه فرانسه را برده، دیگر موفق به شکست دادن این تیم نشده است.
عثمان دمبله در فرانسه مصدوم شده و ادامه دیدارهای یورو 2020 را از دست داده است. لوکاس دینیه هم در مرحله یک‌هشتم نهایی غایب است. این بازیکن اورتون مقابل پرتغال به عنوان بازیکن جانشین به زمین رفت و تنها هفت دقیقه دوام آورد. به این ترتیب دشان امیدوار است لوکاس هرناندز به موقع به میادین برگردد. در غیر این صورت، لئو دوبوا یا آدرین رابیو باید پست خود را تغییر داده و به سمت چپ خط دفاعی بروند.
مارکوس تورام و توماس لمار هم در تمرینات آسیب جزئی دیده‌اند، ولی تلاش می‌کنند به این دیدار برسند اما دشان بعید است که در خط حمله‌اش تغییری ایجاد کند.
در سمت دیگر، سوییس می‌تواند بهترین ترکیب خود را برای این دیدار به میدان بفرستد. پتکوویچ هیچ بازیکن مصدوم یا محرومی در بخارست نخواهد داشت.
رمو فرویلر توانسته تاکنون دنیس زکریا را نیمکت‌نشین کند و انتظار می‌رود دوباره همین کار را انجام دهد. تنها مسأله پتکوویچ این است که در سمت راست، به کوین امبابو بازی دهد یا به سیلوان ویدمر.
دو گل شکیری مقابل ترکیه باعث شد او بهترین گلزن تاریخ سوییس در مجموع یورو و جام جهانی شود. یک گل دیگر باعث خواهد شد او از رکورد هاکان یاکین (سه گل) عبور کند و عنوان بهترین گلزن سوییس در یورو را هم از آن خود کند.

‌ترکیب احتمالی
فرانسه: یوریس؛ پاوار، واران، کیمپمبه، هرناندز؛ کانته، پوگبا، تولیسو؛ گریزمان؛ امباپه، بنزما.
سوییس: زومر؛ الودی، آکانجی، رودریگز؛ ویدمر، ژاکا، فرویلر، زوبر؛ شکیری؛ امبولو، صفروویچ.



 

اسپانیا می‌خواهد عملکرد پنج‌ستاره‌اش در آخرین دیدار مرحله گروهی‌اش را برابر کرواسی تکرار کند. این دو تیم در مرحله یک‌هشتم نهایی یورو 2020 با هم بازی خواهند کرد.
اسپانیا در گروه E دوم شد و کرواسی که در یورو 2016 در همین مرحله حذف شده بود، در گروه D پشت سر انگلیس دوم شد.
کرواسی در اولین دیدارش مقابل انگلیس با نتیجه یک بر صفر شکست خورد. آنها بعد با جمهوری چک به تساوی یک بر یک رسیدند. کار برای مردان زلاتکو دالیچ سخت شد اما در آخرین دیدارشان در مرحله گروهی، با گل‌های نیکولا ولاسیچ، لوکا مودریچ و ایوان پریشیچ برابر اسکاتلند به پیروزی سه بر یک دست یافتند.
این پیروزی در همپدن پارک باعث شد کرواسی بالاتر از جمهوری چک در رده دوم قرار بگیرد و البته به قرعه سختی برخورد کند. تیم دالیچ در جام جهانی 2018 به فینال راه یافت اما کرواسی در جام ملت‌های اروپا عملکرد خوبی نداشته است و تاکنون از مرحله یک‌چهارم نهایی عبور نکرده است.
با وجود عملکرد خوب برابر اسکاتلند، سخت بتوان تصور کرد که آنها بتوانند مدعی قهرمانی این رقابت‌ها باشند، چرا که در بخش دشوار جدول قرار گرفته‌اند. این تیم اگر اسپانیا را ببرد، در مراحل بعد با قرعه دشواری روبه‌رو خواهد بود.
اسپانیا از سوی دیگر بهترین نمایش خود را چهارشنبه مقابل اسلواکی داشت و توانست این تیم را با نتیجه پنج بر صفر شکست دهد. به نظر می‌رسید آنها صدرنشین گروه E شوند اما سوئد با گلی دیرهنگام لهستان را شکست داد و به عنوان تیم اول صعود کرد. به این ترتیب، مردان لوییس انریکه دوم شدند.
اسپانیا رقابت‌ها را با تساوی بدون گل مقابل سوئد آغاز کرد و پنج روز بعد، برابر لهستان هم به تساوی یک بر یک رسید. به این ترتیب، قهرمان سه دوره جام ملت‌های اروپا با خطر حذف از مرحله گروهی روبه‌رو شد. اما نمایش پنج‌ستاره آنها برابر اسلواکی، با گل‌های آیمریک لاپورت، پابلو سارابیا، فران تورس و دو گل‌به‌خودی باعث شد به دور بعد راه یابند.
اسپانیا می‌خواهد چهارمین قهرمانی خود را در این رقابت‌ها تجربه کند که در این صورت به‌تنهایی پرافتخارترین تیم تاریخ یورو خواهد شد. در حال حاضر، آنها در کنار آلمان این عنوان را در اختیار دارند. اسپانیا در سال‌های 1964، 2008 و 2012 فاتح جام ملت‌های اروپا شده است. به نظر می‌رسد ترکیب کرواسی مشابه تیمی باشد که برابر اسکاتلند به میدان رفت و مودریچ، مارسلو بروزوویچ و ماتئو کواچیچ در کنار هم، خط میانی سه‌نفره ترکیب 3-3-4 این تیم را تشکیل دهند.
ولاسیچ در بازی با اسکاتلند به ترکیب رسید و با گلی که زد، نشان داد که شایسته حضور در جمع 11 نفر اصلی است. به این ترتیب او شاید در این مسابقه در ترکیب ثابت قرار بگیرد.
شیمه ورسالیکو هم امیدوار است که پست مدافع راست را از یوسیپ یورانوویچ بگیرد. ابتلای پریشیچ به کرونا و غیبت او در این مسابقه می‌تواند ضربه بدی به کرواسی بزند و احتمالاً ربیچ جای او را در خط حمله می‌گیرد و کنار برونو پتکوویچ زوج خط حمله خواهد بود.
در تیم اسپانیا هم تردیدی نیست که عملکرد مقابل اسلواکی رضایت انریکه را جلب کرده است و به این ترتیب احتمالاً سارابیا دوباره در خط حمله به بازی گرفته می‌شود.
سسار آسپیلیکوئتا احتمالاً دوباره مارکوس یورنته را در پست مدافع راست نیمکت‌نشین می‌کند اما ممکن است خط دفاعی اسپانیا دچار تغییر شود و پائو تورس جانشین اریک گارسیا شود و کنار لاپورت قرار بگیرد.
فران تورس و تیاگو آلکانتارا هم در ترکیب قرار نمی‌گیرند، هرچند که مقابل اسلواکی به عنوان بازیکن جانشین به میدان رفته و خوش درخشیدند.
جایگاه آلوارو موراتا در تیم، محل مناقشه است اما این بازیکن 28ساله که برابر اسلواکی یک پنالتی را از دست داد، با حمایت کامل مربی‌اش روبه‌رو است و احتمالاً در مرکز خط حمله به میدان خواهد رفت. جرارد مورنو از ویارئال هم شاید در ترکیب حضور یابد.

‌ترکیب احتمالی
 کرواسی: لیواکوویچ؛ ورسیالیکو، لوورن، ویدا، گواردیول؛ مودریچ، بروزوویچ، کواچیچ؛ ولاسیچ، پتکوویچ، ربیچ.
اسپانیا: سیمون؛ آسپیلیکوئتا، لاپورت، تورس، آلبا؛ پدری، بوسکتس، کوکه؛ سارابیا، موراتا، ج. مورنو.


 

آخرین بازی مرحله گروهی کوپاآمه‌ریکای 2020 مبارزه نابرابری است میان بولیوی که در چهار سال گذشته تنها سه پیروزی در رقابت‌های مختلف داشته و بدون شک بدترین تیم منطقه آمریکای جنوبی به حساب می‌آید و آرژانتین که به دنبال صدرنشینی در گروه اول مسابقات متشکل از تیم‌های جنوبی قاره است و می‌خواهد از آخرین فرصت‌ها برای بردن جام با فوق‌ستاره‌اش، لیونل مسی بهره بگیرد. در واقع با حذف بولیوی از این گروه، صعود چهار تیم دیگر این گروه قطعی شده و این بازی و دیدار همزمان اروگوئه و پاراگوئه برای تعیین رتبه تیم‌ها در گروه است. تیم چهارم این گروه در مرحله یک‌چهارم‌نهایی با برزیل صدرنشین گروه دیگر بازی می‌کند و به همین ترتیب تیم‌های دیگر در صورت داشتن رتبه بهتر، شانس بازی با حریف آسان‌تری در مرحله بعد را دارند.
تیم لیونل اسکالونی بعد از تساوی ناامیدکننده یک بر یک مقابل شیلی دو برد اقتصادی یک بر صفر مقابل اروگوئه و پاراگوئه به دست آورد که با توجه به بازیکنان هجومی آلبی سلسته چندان درخشان نیست. بولیوی هم که بدون امتیاز در قعر جدول گروه قرار دارد، در سه بازی قبلی خود شش گل خورده و یک گل زده.
بولیوی حریف خوشایندی برای آرژانتین به حساب می‌آید چون در 38 بازی 26 برد به نام این تیم ثبت شده. آخرین باخت آرژانتین برابر بولیوی، در مقدماتی جام جهانی 2018 بود که بدون مسی رقم خورد اما در مقدماتی جام جهانی پیش رو، آرژانتین با گل‌های لوتارو مارتینس و آنخل کوره آ انتقام گرفت.
این تیم آرژانتین اگرچه در سه بازی آخرش در تورنمنت تنها سه گل زده اما سخت هم گل می‌خورد و آخرین بار در نیمه‌نهایی کوپاآمه‌ریکای قبلی در سال 2019 مقابل برزیل طعم شکست را چشیده است.
سزار فاریاس مربی بولیوی با بدشانسی هم مواجه بوده و سه بازیکن کلیدی‌اش را در آخرین لحظات به دلیل تست مثبت کووید 19 از دست داده هرچند کاپیتان مارسلو مورنو در بازی آخر مقابل اروگوئه روی نیمکت نشست و احتمالاً در این بازی در ترکیب ثابت خواهد بود. اسکالونی هم مشکل مصدومیت و بیماری ندارد اما به دلیل قطعی شدن صعودش شاید از بازیکنان جدید استفاده کند.

 

گابریله مارکوتی
 آن را ترسناک بنامید، آن را چراغ هشدار‌دهنده روی داشبورد بدانید. آن را یک تذکر بدانید که نباید گول هیاهوی‌های تبلیغاتی را خورد. آن را فرصتی بدانید تا ارزیابی کنید چه مشکلی وجود دارد و چه چیزی نیاز به اصلاح دارد.
اسمش را فوتبال بگذارید چون همان‌گونه که این جمله کلیشه‌ای می‌گوید، هر بازی صفر-صفر شروع می‌شود. پس شما این فرصت را دارید که داستان خود را بنویسید و آنچه که تا پیش از این برای‌تان رخ داده تا حد زیادی بی‌ربط است. البته مگر اینکه از مبارزات قبلی خود درس گرفته باشید؛ و ایتالیا با وجود پیروزی یک بر 2 در وقت اضافی نبرد با اتریش، چیزهای زیادی برای یادگیری خواهد داشت.
اتریش در حالی به عنوان یک تیم کم‌شانس از مرحله گروهی صعود کرد که در آن مرحله مقابل تیمی که انتظار می‌رفت آن را شکست دهد، مقدونیه شمالی، پیروز شد؛ مقابل تیمی که انتظار می‌رفت به آن ببازد، هلند، باخت و برابر تیمی که تقریباً‌ همسطحش بود و انتظار می‌رفت آن را با اختلافی نزدیک برای کسب مقام دوم مغلوب کند، یعنی اوکراین هم به پیروزی رسید. پس انصافاً این «دانشجوی متوسط» توانسته انتظارات را برآورده کند و نمی‌توان از آن انتقاد کرد.
با وجود شکست، اتریشی‌ها تا دقیقه پنجم وقت اضافی با ایتالیا ایستادگی کردند و چه کسی می‌داند که اگر VAR‌ نبود آیا باز هم ایتالیا می‌توانست صعود کند یا نه. شاید حتی اتریش می‌توانست حریفش را شکست دهد. چطور؟ با به کار بستن درس‌هایی که از حریفان ایتالیا در مرحله گروهی گرفت و فقط لازم بود بهتر از آنها این درس‌ها را انجام دهد. در حالی که امثال ترکیه، سوییس و ولز به دفاع پرداختند و به دنبال فرصت‌های ضد حمله بودند که هرگز به دست نیامد، روش اتریش تا حدودی متفاوت بود. آنها هم بعضی اوقات در عمق زمین قرار می‌گرفتند اما زمان تملک توپ هم هوشمندانه بازی را مدیریت می‌کردند و به عنوان یک گروه واحد به جلو فشار می‌آوردند و توپ را حفظ می‌کردند (تصادفی نیست که ایتالیا فقط 52 درصد تملک توپ داشت).
به نظر می‌رسید برنامه‌ای که روبرتو مانچینی در این بازی برای ایتالیا در نظر داشت، چیزی بود که به اندازه کافی روی آن کار نشده است. در سومین بازی مرحله گروهی، ایتالیا که صعودش را قطعی کرده بود، به 8 بازیکن ترکیب اصلی‌اش استراحت داده بود. در بازی مقابل اتریش او همان ترکیب دو بازی نخست تیمش در مرحله گروهی که خیلی خوب به نظر می‌رسید را به میدان فرستاد البته با یک استثنا: مارکو وراتی. وراتی که در ابتدای مسابقات کاملاً آماده نبود، به جای مانوئل لوکاتلی در ترکیب قرار گرفته بود. شاید اضافه کردن بازیساز دیگری مانند وراتی در کنار ژورژینیو ایتالیا را غیر قابل پیش‌بینی می‌کرد اما در عوض در دقایق زیادی باعث کند شدن روند بازی آتزوری شده بود.
وقتی بازی به وقت‌های اضافه می‌رفت، این اتریش بود که از اعتماد به نفس بالایی برخوردار بود. در طرف مقابل ایتالیا  با وجود شکستن رکوردی 47 ساله برای ثبت طولانی‌ترین مدت زمان بدون گل خورده، خیلی روحیه جالبی نداشت. مانچینی به آندرا بلوتی و فدریکو کیه‌زا که پدرش، انریکو، یکی از بزرگترین‌های ایتالیا بود رو آورد و از قضا هر دو تعویض سرنوشت‌ساز شدند.
مانچینی بعد از بازی گفت: «شاید در نیمه اول می‌توانستیم گل بزنیم اما بعد از نظر بدنی تحلیل رفتیم، بنابراین این پیروزی را مدیون آنهایی هستیم که به صورت تعویضی وارد زمین شدند. آنها با خودشان نه تنها انرژی آوردند، بلکه ذهنیت درست و خواندن درست بازی را به ارمغان آوردند.»
برخلاف تیم‌های ایتالیایی گذشته، تیم مانچینی پس از زدن گل اول توسط کیه زا در وقت‌های اضافه تلاش کردند که دومین گل را هم بزنند چون می‌دانستند زحمت کشیدن برای زدن گل دوم از تلاش برای جبران گل خوردن آسان‌تر است. در ایتالیا، خیلی از تیم‌ها شاید به این واقعیت اعتقادی نداشته باشند اما این همان تفاوت و برگه برنده‌ای است که مانچینی می‌توانست به تیم ملی کشورش بدهد و نتیجه‌اش هم گل دوم تیمش توسط پسینا بود که اجازه نداد تنها گل اتریش توسط ساشا کالاژیچ بازی را به ضربات پنالتی ببرد.
در نهایت همین یک گل تفاوت باعث عبور ایتالیا از سد اتریش شد. برای ایتالیا، این بازی یک محک جدی بود و شاید همانطور که آچربی بعد از بازی گفت یک زنگ خطر. او گفت: «بعد از مرحله گروهی از ما خیلی تعریف و تمجید شد و شاید به طوری که خودمان هم متوجه‌اش نبودیم آن تعریف‌ها روی عملکرد ما تأثیر گذاشت. اعتماد به نفس مهم است اما شما نباید دچار اعتماد به نفس کاذب شوید.»


 

جاناتن ویلسن
هیچ چیز در فوتبال قاطعانه و همیشگی نیست. درست و غلط زیادی وجود ندارد، همه چیز ممکن است اما حتی در همین شرایط، به سختی می‌شود درباره بازی فرداشب انگلیس و آلمان اظهارنظر صریحی کرد. هر یک از دو تیم قطعیات کمی دارند و در واقع با سؤالات زیادی مواجه هستند. حداقل درباره آلمان نسبت به شکل این تیم قطعیت نسبی وجود دارد. یواخیم لوو بعد از فاجعه جام جهانی قبل بین دفاع سه و چهار نفره دودل بود اما در نهایت به سیستم 3-4-3 رضایت داد که نقطه قوت آن قدرت هجومی بال-مدافعان تیم، یاشوا کیمیش و روبین گوسنز است. به جز جایگزینی توماس مولر مصدوم با لروی سانه، لوو در هر سه بازی مرحله گروهی از بازیکنان مشخصی استفاده کرده بنابراین منطقی به نظر می‌رسد که فرض کنیم تغییر عمده‌ای در این تیم صورت نمی‌گیرد.
مولر احتمالاً آمادگی لازم را به دست آورده که از ابتدا در ترکیب باشد، یک تغییر ممکن دیگر این است که لئون گورتزکا به ترکیب آورده شود تا قدرت فیزیکی عقب خط میانی بیشتر شود. لوو دو پاسور یعنی ایلکای گوندوغان و تونی کروس را ترجیح داده و اگر به کار با این دو ادامه دهد، شاید در این منطقه برتری فیزیکی به نفع انگلیس شود. قابل توجه است که میسون ماونت اخیراً در لیگ قهرمانان از هر دو بازیکن عملکرد بهتری ارائه داده است.
اما ماونت شاید در دسترس نباشد. او باید به موقع از قرنطینه خارج شود ولی از طرف دیگر با وجود هوش بالای ماونت شاید گرت ساوت‌گیت به این نتیجه برسد که نمی‌تواند بازیکنی را در ترکیب اصلی قرار دهد که به طور کامل در تمرین‌های تاکتیکی تیم حضور نداشته. ماونت تازه شروع یکسری معما است. در واقع باید گفت تیم ساوت‌گیت نسبت به دو هفته پیش با ابهامات و سؤال‌های بیشتری مواجه است و این را می‌توان وجه منفی داشتن یک نیمکت قوی دانست.
قبل از رسیدگی به تیترهای خبری بزرگ مانند «دردسر گریلیش، پتانسیل ساکا یا ابهام ماونت»، ساوت‌گیت ابتدا باید درباره شکل تیمش تصمیم بگیرد. دفاع سه نفره همیشه در این تورنمنت مد نظر قرار داشته، چینشی که انگلیس را به نیمه‌نهایی جام جهانی برد و بعد برای دیدگاهی مترقی کنار گذاشته شد، تغییر حالت داد و دوباره در فروردین کنار رفت. آیا کاملاً رها شده یا در دسترس است و هر وقت لازم باشد می‌توان از آن استفاده کرد و اگر در دسترس است و انگلیس می‌تواند از سه دفاع استفاده کند، آیا الان وقت مناسبی است؟
مزیت برابری شکلی با آلمان این است که گوسنز و کیمیش آن جلو درگیر می‌شوند و از آن همکاری و رفت و آمدی که باعث شد پرتغال اینطور به هم بریزد، جلوگیری می‌شود؛ بال-مدافعان مجارستان نسبتاً به خوبی آنها را خنثی کردند. اینکه بال مدافع انگلیس چه کسی باید باشد، سؤال دیگری است اما این به معنای آن است که یک هافبک کم می‌شود.
اگر دکلان رایس و کالوین فیلیپس در انتهای خط میانی به کار گرفته شوند، آن وقت خطر از کار افتادن مثلث هجومی به وجود می‌آید. ماونت می‌تواند در راست بازی کند تا با هری کین و رحیم استرلینگ ارتباط ایجاد کند (این فرض را قطعی می‌گیریم که هر دو در ترکیب اصلی خواهند بود) اما این بار سنگینی روی قدرت پاسکاری فیلیپس قرار می‌دهد ضمن اینکه به درستی نمی‌شود از ضعف آلمان در پشت خط میانی استفاده کرد.
راه حل جایگزین استفاده از سیستم 3-3-4 است که سؤال را دوباره متوجه آلمان می‌کند. در حالی که هر دو مهاجم در کناره‌ها مستقر می‌شوند و به فضای پشت سر بال-مدافعان حمله می‌شود، کیمیش و گوسنز چه می‌کنند؟ عقب می‌مانند، از مشارکت هجومی خود دست بر می‌دارند یا بدون توجه به جلو می‌روند و به انگلیس اجازه می‌دهند آن فضا را مورد هجوم قرار دهد با پاس‌های بلندی که در دیدار با کرواسی بارها از آن استفاده کرد. حتی اگر انگلیس با سه مدافع بازی کند، این فضایی است که باید از آن به بهترین شکل استفاده کند؛ اگر در حمله ضعیف باشند، بازی پیچیده می‌شود.
اگر تیم 3-3-4 بازی کند، چه کسی باید نفر سوم در کنار کین و استرلینگ باشد؟ فیل فودن گزینه مرجح در هر دو بازی مقابل کرواسی و اسکاتلند بود اما در هر دو بازی کار خاصی نکرد (اگرچه یک انتخاب ماجراجویانه استفاده از او در مرکز است اگر ماونت نتواند بازی کند). جیدون سانچو به ندرت در این تورنمنت مورد استفاده قرار گرفته چون او بهترین بازی‌اش را زمانی ارائه می‌دهد که با یک مدافع کناری هجومی جفت شود و ساوت‌گیت اصرار دارد که مدافعان کناری‌اش را عقب نگه دارد. جک گریلیش و بوکایو ساکا چه؟
گریلیش شاید انتخاب محبوب‌تری باشد اما او مثل فودن چپ را ترجیح می‌دهد. ساوت‌گیت درباره ظرفیت دفاعی او مردد است و بعد از بازی دوستانه با رومانی در میدلزبورو به صورت خاص با او درباره کار بدون توپ صحبت کرد. این یعنی ساکا شانس بیشتری دارد. او در حملات به سوی دروازه جمهوری چک خیلی خوب عمل کرد و رابطه خوبی با فیلیپس به وجود آورد اما به عنوان مدافع کناری هم تجربه خوبی دارد و درباره کار دفاعی‌اش نگرانی وجود ندارد. الزامات جلوگیری از سلطه بال-مدافعان آلمان مثل بازی با پرتغال، مستلزم بازگشت زوج کایل واکر-کایران تریپیر است که در بازی اول مقابل کرواسی در ترکیب اصلی بودند. یک مزیت تریپیر این است که بهترین ایستگاهی زن انگلیس است و این اهمیت زیادی پیدا می‌کند اگر ساوت‌گیت تصمیم بگیرد ماونت بازی نکند. کرنرها مهم‌ترین حربه هجومی انگلیس در روسیه بود اما در این تورنمنت به جز ضربه سر جان استونز که به تیر دروازه اسکاتلند خورد، کار دیگری نکرده‌اند و آلمان همانطور که مقابل پرتغال ثابت شد، در شروع مجددها آسیب‌پذیر است.
اینها همه ساوت‌گیت را مجبور می‌کند ترمز دستی را بکشد و شاید یکی از هافبک‌های دفاعی‌اش را بیرون بگذارد اما بازی باز مقابل آلمان با این سرعت و تحرک یک ریسک فوق‌العاده است ولی مربی انگلیس قصد ندارد شخصیت تیمش را رها کند. قوت انگلیس در بازی با کرواسی و همچنین نیمه دوم بازی با جمهوری چک، سطح کنترلی بود که بر بازی داشتند.
در مسابقه‌ای که پر از سؤال و گزینه است، یک چیز قطعیت دارد: آلمان درخشان است اما نامنظم و غیرقابل پیش‌بینی و به عنوان تیمی پر از آشفتگی به این بازی می‌آید؛ انگلیس مستحکم و بدون خلاقیت، شاید کمی خشک اما باید حریف را به نظم بیاورد.
منبع: گاردین