دیروز روز عجیبی برای فدراسیون زورخانه‌ای بود. ابتدا خبر ابطال انتخابات فدراسیون رسید. مجمع انتخاباتی ریاست فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای ۱۹ خرداد در سالن فارسی آکادمی ملی المپیک برگزار شد و در پایان مهرعلی باران‌چشمه با کسب ۲۲ رأی در مقابل ۱۹ رأی مجتبی جوهری، به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد. 

پس از برگزاری این انتخابات، مجتبی جوهری رئیس سابق و کاندیدای انتخابات، با اعلام تخلف و ارائه مدارک مبتنی بر چیدمان مجمع با هدف کسب رأی، به دیوان عدالت اداری طرح شکایت کرد و خواستار رسیدگی‌ دیوان به این موضوع شد.

با این شکایت در نهایت شعبه ۴۵ دیوان عدالت اداری، اقدام به صدور رأی کرد و با دستور موقت، نتیجه انتخابات فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی را بی‌اثر اعلام کرد.

دیوان عدالت اداری در ابلاغیه‌ای به وزارت ورزش، اعلام کرده که نتیجه انتخابات فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی و حکم صادره مهرعلی باران چشمه برای ریاست این فدراسیون و سایر اقدامات متخذه بر آن، تا تعیین تکلیف نهایی «کان لم یکن» و بلااثر است. 

در متن ابلاغیه شعبه ۴۵ دیوان عدالت اداری خطاب به وزارت ورزش آمده است: «... در موضوع پرونده آقای مجتبی جوهری به طرفیت آن مرجع حسب دستور ریاست محترم شعبه حکم ریاست فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی به نام آقای مهرعلی باران چشمه به شماره 1400/ص/۱۰۰/۲۵۳ مورخ 20/۰۳/1400 همچنین سایر اقدامات و تصمیمات متخذه مبنی بر آن تا تعیین تکلیف نهایی در دیوان عدالت اداری «کان‌لم یکن» و بلا اثر گردیده و نتیجه انجام خواسته ظرف حداکثر ۴۸ ساعت پس از ابلاغ، کتباً به این مرجع اعلام گردد.»

شعبه ۴۵ دیوان عدالت اداری در متن حکم صادره به تاریخ ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ نیز آورده است: «... بموجب ماده ۳۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری... قرار توقف عملیات اجرایی صدور ابلاغ ریاست فدراسیون زورخانه‌ای به نام مهرعلی باران چشمه، موضوع انتخابات ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ تا تعیین تکلیف نهایی در دیوان صادر می‌گردد... کلیه سازمان‌ها تابعه پس از ابلاغ دستور موقت مکلف به اجرای سریع و کامل مفاد آن می‌باشند. متخلف یا متخلفان از اجرای این دستور به انفصال از خدمت به مدت ۶ ماه تا یکسال و جبران خسارات وارده محکوم خواهند شد. قرار صادره قطعی و غیرقابل اعتراض است.»

البته موضوع ابطال انتخابات به همین شکل نماند و ساعاتی بعد وزارت ورزش خبری را منتشر کرد که حکایت از رد ابطال انتخابات داشت. مدیرکل امور حقوقی وزارت ورزش و جوانان درباره موضوع ابطال انتخابات فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی توضیحاتی ارائه کرد که قابل تأمل 

است. 

مرتضی فلاح گفت: «در خصوص شکایت یکی از کاندیداهای فدراسیون ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی و اعتراض به ابطال تصمیم مجمع انتخاباتی فدراسیون مزبور به اطلاع می‌رساند، ‌هیچ‌گونه داد‌نامه‌ای دال بر ابطال انتخابات مجمع به هر نحو از انحاء تاکنون صادر نگردیده و صرفاً شعبه ۴۵ دیوان عدالت اداری با تجویز از ماده ۳۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، بدون هرگونه اخذ دفاع از دستگاه طرف شکایت با تشخیص فوریت امر، دستور موقت جلوگیری از توقف عملیات اجرای صدور ابلاغ رئیس فدراسیون را صادر نموده که دلیلی بر ورود خواسته شاکی نمی‌باشد. هرگونه اقدام و اتخاذ تصمیم منوط به رسیدگی شکلی و ماهوی مستندات و دفاعیات این وزارتخانه و فدراسیون در شعبه مربوطه است و همچنین به استناد ماده ۳ آئین‌نامه چگونگی انتخاب رئیس فدراسیون، مسئولیت دعوت و برگزاری تشریفات انتخابات بر عهده فدراسیون‌های ورزشی بوده که با این وصف انتخابات فدراسیون ابطال یا لغو نشده است.»

 مدیرکل امور حقوقی وزارت ورزش و جوانان همچنین تأکید کرد: «از نظر حقوقی و وزارتخانه این دستور موقت ایراداتی بر آن متصور بوده که مستنداً به شعبه محترم اعلام شده است.»

برای انگلیس، بازی بعدی همان بازی مهمی است که انتظارش را می‌کشیدند. آنها در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل تیمی بزرگ از گروه مرگ قرار می‌گیرند و البته دیدارشان هم در ومبلی خواهد بود اما فشار بر انگلیس رو به افزایش است.

آن بازی مشخص می‌کند که آیا انگلیس به مرحله یک‌چهارم نهایی می‌رسد یا به تعطیلات خواهد رفت اما ذهنیت این تیم خیلی خوب است.

مردم بابت اوضاع فعلی انگلیس زیاد هم خوشحال نیستند، چرا که همیشه انتظاراتشان از این تیم بالا است. آنها پس از پیروزی مقابل جمهوری چک، خواستار سبک دیگری از فوتبال هستند اما تیم انگلیس در داخل اردو، خوشحال است. آن‌ها کارشان را عالی انجام دادند و حالا منتظر بازی بعدی هستند. آلمان با سه مدافع و دو بال تدافعی بازی می‌کند و من تعجبی نمی‌کنم اگر انگلیس همین کار را انجام دهد و جان استونز، هری مگوایر و تایرون مینگز در خط دفاعی قرار بگیرند.

انگلیس در پنج، شش سال اخیر با گرت ساوت‌گیت، بارها با سه دفاع بازی کرده است. سطح تاکتیکی این تیم بالا است. این تیم می‌داند که در لحظات متفاوت چه کند و چه واکنشی نسبت به بازی داشته باشد؛ مانند دیدار با جمهوری چک.

همه ما، از جمله ساوت‌گیت، ترجیح می‌دادیم که نیمه دوم بازی با چک مانند نیمه اول با گل آغاز شود و نتیجه بهتری برای انگلیس رقم بخورد اما بازی به شیوه متفاوتی به پیش رفت و انگلیس بازی را مدیریت کرد؛ مانند دیدار با اسکاتلند. سخت بتوان استاندارد بالای نیمه اول را در طول 90 دقیقه حفظ کرد.

بازی برای مگوایر هم مهم بود. حالا که تیم‌ها 26 بازیکن به اردو می‌برند، می‌توان یک بازیکن مصدوم شایسته را هم با خود به همراه برد و مگوایر چنین بازیکنی بود. آنها ریسک کردند و مگوایر هم با اعتماد‌به‌نفس، باثبات و باهوش بود. او بازی‌خوانی خوبی داشت و رابطه خوبی با جان استونز در زمین داشت.

کایل واکر به عنوان یکی از سه مدافع بازی می‌کرد و عالی بود. دلیلش حضور مگوایر بود. تایرون مینگز هم کارش را عالی انجام داد و از بازی کردن خوشحال بود. مینگز می‌تواند رهبری تیم را به عهده بگیرد و ذهنیت خوبی دارد اما مگوایر بازیکن اصلی خط دفاعی است. انگلیس با این سه بازیکن خیالش راحت است.

هر چهار بازیکن تهاجمی انگلیس، یعنی هری کین، جک گریلیش، رحیم استرلینگ و بوکایو ساکا هم عالی بودند و خوب جابه‌جا می‌شدند. گریلیش در وسط بود و استرلینگ و ساکا در کناره‌ها اما این بازیکنان مرتباً جا عوض می‌کردند و حتی گاهی استرلینگ جلوتر از کین بازی می‌کرد.کین نسبت به دو بازی قبلی کاملاً متفاوت بازی کرد. او روی توپ‌های بلند تحرک خوبی داشت و برای تیمش خطا می‌گرفت. او دو پاس قطری را عالی کنترل کرد. بازی‌اش را خیلی دوست داشتم.

تنها نکته منفی این است که انگلیس بار دیگر در کرنرهایی که می‌زد بسیار ضعیف بود. انگلیس روی کرنرها با استونز، مینگز، مگوایر و کین می‌تواند خطرساز شود اما ارسال‌ها خوب نبود.

لوک شاو هم بازی خوبی داشت اما ارسال‌هایش مناسب نبود. کالوین فیلیپس هم همینطور. در دیدارهای حذفی، کرنرها می‌توانند سرنوشت‌ساز باشند؛ ولی انگلیس یک هفته فرصت دارد تا روی این موضوع کار کند.

منبع: سان

محسن آجرلو  سهمیه‌های تنیس روی میز برای حضور در المپیک تقسیم شد اما نابغه چپ دست سهمی از آن نداشت. انتظار همه این بود که مثل دوره قبل که نیما از آسیای مرکزی سهمیه گرفت و نوشاد از طریق رنکینگ، برادران عالمیان هر دو با هم المپیکی شوند اما سهمیه‌های جدید و تغییراتی که در تعداد آن‌ به وجود آمد، نوشاد را پس از دو حضور در المپیک‌های لندن و ریو، از حضور در سومی محروم کرد.

همین اتفاق شاید به تنهایی کافی باشد برای به‌هم ریختن شرایط روحی بهترین بازیکن سال‌های اخیر تنیس روی میز ایران و ستاره‌ای که باعث شده تنیس روی میز ایران خیلی از اولین‌ها را تجربه کند. با این حال طی روزهای اخیر اتفاق‌هایی افتاده که نشان می‌دهد فدراسیون تنیس روی میز نه تنها به فکر رسیدگی به شرایط روحی این ورزشکار و بودن در کنار او نیست، بلکه در مقابلش ایستاده و مته به خشخاش می‌گذارد.

***

از بازی و شرایط روحی نوشاد در فینال لیگ هم مشخص بود که وضعیت چندان مساعدی ندارد. بردن به زحمت بازیکنان رده پایین‌تر، گوشه‌گیری و خیلی نشانه‌های دیگر گواه این بود که ستاره تنیس روی میز ایران دوران خوبی را سپری نمی‌کند و نیازمند این است که از جانب فدراسیون، مربیان و مسئولان تیم حمایت شود تا بتواند این برهه چند ماهه را سپری کند. اتفاقی که نه تنها نیفتاد، بلکه فدراسیون بدترین رفتار ممکن را با او کرد و برخلاف بسیاری از ادوار انتخابی، مجبورش کرد در انتخابی شرکت کند!

اتفاقی که شرایط روحی او را بدتر کرد. سعی کرد با بهانه مصدومیت از این شرایط ناخوشایند فرار کند اما نتوانست. در آخر هم که ماجرای دادن کارت قرمز به او آنقدر بزرگ شد و توسط خود فدراسیون در رسانه‌ها بازتاب داده شد تا این سرمایه ارزشمند در یکی از معدود سال‌های بد خودش، شاهد بدترین رفتارها باشد.

***

اجرای عدالت همیشه یکی از پرشائبه‌ترین و بحث برانگیزترین موضوعات بوده. خیلی‌ها با شعار عدالت در عین بی‌عدالتی رفتار کردند و بسیاری راه را در مسیر عدالت گم کردند. واضح است که عدالت همیشه با مساوات و شرایط برابر یکسان نیست!

در همین ماجرای تنیس روی میز اگر سراغ مسئولین برویم از عدالت صحبت خواهند کرد و اینکه همه باید در انتخابی شرکت کنند. آیا واقعاً حضور نوشاد عالمیان با رنکینگ دو رقمی، برنز بازی‌های آسیایی و سابقه حضور در دو المپیک در کنار سایر نفرات عدالت است؟ آن هم در روزهایی که یکی از بدترین روزهای سال‌های اخیر خود را می‌گذراند و نیاز به حمایت دارد؟

***

گاهی صحبت از انتصاب به جای انتخاب در برخی فدراسیون‌ها و شرایط، حرف بیراهی است و نمی‌شود سیستم و روند ثابت و همیشگی را برای یک نفر و شرایط خاص جابه‌جا کرد. با این حال در تنیس روی میز شرایط به هیچ وجه اینطور نبوده و نیست. بارها و بارها برای همین نوشاد و حتی نیما، شرایط خاص ایجاد شده و در ادوار بسیاری تیم ملی با ترکیب انتخاب و انتصاب بسته شده است.

به همین خاطر هم به هیچ کجا بر نمی‌خورد و هیچکس حق اعتراض نداشت اگر برای نوشاد عالمیان شانس حضور در تیم ملی بدون مسابقه فراهم می‌شد. چراکه این تیم ملی است که به نوشاد نیاز دارد نه نوشادی که بیش از یک دهه برای تیم ملی زحمت کشیده و بخش اعظم هویت امروز تنیس روی میز را یک تنه به آن بخشیده است.

وقتی رسانه‌ها اغلب تیغ تیزشان را به سمت بازیکن‌سالاری می‌گیرند، حداقل در چنین مواردی باید از ورزشکار کم حاشیه و نابغه‌ای مانند نوشاد حمایت کنند و بخواهند به اندازه جایگاهی که دارد، زحماتی که کشیده و افتخارهایی که کسب کرده – و نه بیشتر – قدری احترام ببیند و مورد حمایت قرار بگیرد.

استیو پرایس  

 

ایتالیا با پیروزی برابر ولز، سوییس و ترکیه از مرحله گروهی عبور کرد در حالی که بیشترین ضربه به سمت دروازه رقبا را داشت و حتی یک گل نخورد. تنها اسپانیا بیش از این تیم مالکیت توپ داشته و تنها اسپانیا و دانمارک بیشتر در یک سوم دفاعی حریف صاحب توپ بوده‌اند. تیم روبرتو مانچینی از سال 2018 نباخته و اکنون 11 برد متوالی بدون خوردن گل به دست آورده. آنهایی که قبل از تورنمنت برای آتزوری شانسی قائل نبودند، باید در پیش‌بینی‌شان تجدید نظر کنند.

بلژیک و هلند هم صددرصد امتیازات را در مرحله گروهی گرفتند. هلند با هشت گل بهترین خط حمله تورنمنت را دارد و بلژیک سه برد به دست آورده در حالی که جام را بدون ستاره‌اش، کوین دبروین آغاز کرد، کسی که مقابل فنلاند بهترین بازیکن زمین شد.

اما تاریخ می‌گوید رکورد کامل در مرحله گروهی ربط زیادی به قهرمانی ندارد.

در یورو 2016 پرتغال از مرحله گروهی قسر در‌رفت، با سه تساوی و بدون برد و در نهایت قهرمان شد. تقلای آنها در ابتدای تورنمنت‌ها، حالا دیگر بیشتر عادی است تا استثناء.

در تاریخ جام ملت‌های اروپا تنها اسپانیای 2008 و فرانسه 1984 نهایت امتیازات را در مرحله گروهی گرفتند و بعد به عنوان قهرمانی رسیدند. در یورو 2016 هیچ تیمی در مرحله گروهی 9 امتیاز نگرفت، این هم جالب است چون تورنمنت 24 تیمی شد و تصور می‌شد مرحله گروهی با رقابت کمتری همراه باشد.

از وقتی پیروزی سه امتیازی شده، تنها در یورو 1996 هیچ تیمی در مرحله گروهی 9 امتیازی نشده بود. در سال‌های دیگر از بین 9 امتیازی‌ها، آلمان از مرحله نیمه‌نهایی یورو 2012 حذف شد مثل جمهوری چک در سال 2004. کرواسی و هلند در سال 2008 حتی تا آنجا هم نرسیدند. در سال 2000 هلند و پرتغال تا نیمه‌نهایی و ایتالیا تا فینال پیش رفتند اما فرانسه به قهرمانی رسید در حالی که در مرحله گروهی به هلند باخته بود.

یونان قهرمان یورو 2004 با تنها چهار امتیاز و با تفاضل گل صفر به دلیل گل زده بیشتر نسبت به اسپانیا در رده دوم گروهش قرار گرفت و صعود کرد.

درباره جام جهانی هم همین داستان است. تنها برزیل 2002 و 1970 و فرانسه 1998 در مرحله گروهی حداکثر امتیاز را گرفتند و در نهایت جام را بالای سر بردند.

شاید دلیلش این باشد که گرفتن بیشترین امتیاز در بعضی گروه‌ها آسانتر از گروه‌های دیگر است. هیچ تیمی در یورو 2020 آسان محسوب نمی‌شود. در بازی‌های ملی فروردین، مقدونیه شمالی، آلمان را برد و ترکیه، هلند را شکست داد اما همه تیم‌های گروه F یا همان گروه مرگ قطعاً دوست داشتند در گروه‌هایی بودند که ایتالیا، بلژیک و هلند در آن حاضر بودند و با امثال مقدونیه و ترکیه بازی کنند.

مراحل حذفی داستانی کاملاً متفاوت دارد به این معنا که نباختن به اندازه بردن مهم است. هدف هر بازی ماندن در تورنمنت است و اگر شما با تساوی‌های بدون گل و پیروزی در ضربات پنالتی به این هدف برسید بهتر از آن است که یک مسابقه را 3 بر صفر ببرید و بازی بعدی را یک بر صفر ببازید.

تقابل با رقبای سخت در مرحله گروهی از جهاتی باعث می‌شود تیم آمادگی بهتری برای مراحل حذفی داشته باشد تا اینکه در گروه آسانی قرار گیرد. در سه تا از شش تورنمنت قبلی، قهرمان با یکی از تیم‌های حاضر در نیمه‌نهایی همگروه بوده بنابراین بازی با تیم‌های سخت در مرحله گروهی یک مزیت به حساب می‌آید اگر بتوان از گروه عبور کرد.

اما علاوه بر کسب 9 امتیاز در مرحله گروهی، این سه تیم احتمالاً از مسیر آسانتری تا نیمه‌نهایی برخوردار می‌شوند و شانس حذفشان زیاد نیست. پرتغال در یورو 2016 از یک قرعه دلخواه بهره برد و کرواسی سخت‌ترین حریفش تا فینال با فرانسه بود. امسال هلند ممکن است در یک‌هشتم‌نهایی با حریفی سخت روبه‌رو شود اما در مرحله بعد شانس دارد که با ولز یا دانمارک بازی کند در حالی که ایتالیا بسیار خوشحال می‌شود از اینکه در نخستین مرحله حذفی باید با اتریش بازی کند هر چند احتمال رویارویی‌اش با بلژیک در یک‌چهارم‌نهایی وجود دارد.

ایتالیا، بلژیک و هلند از جمله مدعیان قهرمانی این تورنمنت هستند اما اگر شش یا هفت امتیاز هم در گروه می‌گرفتند، همچنان مدعی محسوب می‌شدند. آنها تیم‌های جذابی بودند اما بازی‌های بزرگتر و سخت‌تری در راه دارند. نباید فراموش کنیم مرحله گروهی که به پایان می‌رسد، همچنان 16 تا از 24 تیمی که جام را شروع کردند، همچنان در آن حضور دارند.

منبع: فوربز

صمد نیکخواه؛ پرچمدار ایران در توکیو

انتخاب اصلح!

پرچمدار کاروان ایران در توکیو بالاخره انتخاب شد. در فاصله کمتر از یک ماه تا آغاز المپیک توکیو و مراسم افتتاحیه، ستاد‌های بازی‌های المپیک از میان چهار گزینه مطرح، صمد نیکخواه بهرامی، کاپیتان تیم بسکتبال را به عنوان پرچمدار انتخاب کرد. 

انتخابی که به حق از میان چهار گزینه مطرح شده بهترین بود و مسئولین ستاد کسی را انتخاب کردند که سوای شرایط ظاهری، از لحاظ اخلاقی و شخصیتی نیز کاملاً مناسب پرچمداری است. شخصیتی جنگنجو که همیشه و در هر شرایط تشنه پیروزی و از باخت متنفر است.

صمد نیکخواه پیش از این و در بازی‌های آسیایی 2010 گوانژو هم پرچمدار ایران بود و حالا پس از 11 سال یک بار دیگر این افتخار را تجربه خواهد کرد.

به غیر از صمد نیکخواه، میلاد عبادی‌پور از والیبال، علی پاکدامن از شمشیربازی و میرهاشم حسینی از تکواندو گزینه‌های پرچمداری کاروان ایران از میان چهار رشته‌ای بودند که در روز رژه در دهکده حضور دارند.

 

 

اعزام کشتی‌گیران آزاد به روسیه و ترکیه

تعدادی از کشتی‌گیران آزادکار ایران در قالب دو تیم جداگانه به منظور حضور در رقابت‌های بین‌المللی جام علی علی‌اف در جمهوری داغستان روسیه و جام یاشار دوغو در ترکیه، روز گذشته (چهارشنبه) عازم این دو کشور شدند.

این مسابقه‌ها در روزهای 4 تا 6 تیر‌ماه به ترتیب در شهر کاسپیسک جمهوری داغستان روسیه (جام علی علی‌اف) و استانبول ترکیه (جام یاشاردوغو) برگزار می‌شود.

 

از وقتی که هری کین برای جدایی از تاتنهام ابراز تمایل کرده، منچسترسیتی دارد خودش را به آب و آتش می‌زند تا کاپیتان و ستاره خط حمله رقیب را جذب کند اما هم پپ گواردیولا و هم کارفرمایان اماراتی او می‌دانند که بازیکن گرفتن از دنیل لوی رئیس باشگاه تاتنهام کار آسانی نیست. یکی از پیشنهادهایی که آنها امیدوار بودند بتوانند روی میز لوی بگذارند، معاوضه بازیکن است. رحیم استرلینگ بال انگلیسی سیتی گزینه این باشگاه برای معاوضه با کین بود اما او حاضر به ترک اتحاد به مقصد وایت‌هارت‌لین نیست.

در واقع سیتی در ابتدا در نظر داشت پیشنهادی 100 میلیون پوندی ارائه کند که نتوانسته نظر لوی را جلب کند چون او 150 میلیون پوند می‌خواهد. به همین دلیل سیتی حالا قصد دارد علاوه بر پول، یکی، دو بازیکنش را هم بدهد که استرلینگ هم جزو آنها بود اما ESPN گزارش کرده که این بازیکن 26 ساله نمی‌خواهد تن به خواسته باشگاهش بدهد.

استرلینگ از سال 2015 که به سیتی پیوست یکی از مهره‌های کلیدی این تیم بوده و به آن برای کسب 9 جام شامل سه قهرمانی در لیگ برتر جزیره کمک کرد. او اما در پایان فصل اخیر از ترکیب اصلی سیتی حذف شد و به همین دلیل سؤالاتی درباره آینده‌اش شکل گرفت. این در حالیست که هنوز دو سال دیگر به پایان قرارداد او مانده است. طبق گزارش ESPN استرلینگ اگر بخواهد سیتی را ترک کند به میل خودش خواهد بود نه در قالب معاوضه اجباری برای ورود بازیکنی دیگر به این تیم.

در طرف دیگر ماجرا، هری کین هنوز سه سال دیگر با تاتنهام قرارداد دارد اما ناکامی‌های فصل گذشته و اخراج ژوزه مورینیو که ظاهراً بیش از همه مهاجم انگلیسی را ناراحت کرده، او را به فکر رفتن از وایت‌هارت لین انداخته است. او می‌خواهد به تیمی برود که شانس قهرمانی داشته باشد و فرصت بازی در لیگ قهرمانان اروپا را هم به او بدهد. او با وجود به ثمر رساندن 221 گل برای تیم دوران نوجوانی‌اش هنوز نتوانسته با این تیم جامی کسب کند.