عناوین این صفحه
- گام اول در هفتخوان قهرمانی
- فرهاد و امیر به وقت شام
- دادگاه داوری ورزش رأی فیفا را میشکند؟
- برخورد ترقه با اتوبوس یا اتوبوس با ترقه!
- حمله آزارگران اینترنتی به گزارشگر زن آلمانی
- استقلال – الهلال در زمین بیطرف
- پیشنهاد 25 میلیاردی از داخل!
- مراقب تله تاریخی باشید
- دو ایرانی در تعقیب مبخوث
- ستارهسوزی بیرحمانه!
- تیم ملی یک مربی برجسته میخواهد
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6792 /
۱۴۰۰ پنج شنبه ۳ تير
|
مس رفسنجان - پرسپولیس
گام اول در هفتخوان قهرمانی
پرسپولیس در شرایطی عصر فردا در رفسنجان مقابل مس قرار خواهد گرفت که آخرین بازی لیگ برتریاش را یک ماه و یک روز قبل در فولادشهر مقابل ذوبآهن برگزار کرده بود تا رقابت شانهبهشانهاش با اصفهان قبل از تعطیلی مسابقات تداوم پیدا کند.
سرخها حالا در اولین گام از هفتخوان قهرمانی و مبارزه جدی با مهمترین رقیبشان باید یکی از بازیهای سخت خارج از خانه خود را مقابل تیم سختکوش محمد ربیعی برگزار کنند.
حضور در این بازی برای پرسپولیس به چند علت دشوار است؛ یکی اینکه بعد از بازگشت ملیپوشان به تمرینات و حضور در سوپرجام شرایط فنی و بدنی آنها صددرصد نیست، دوم اینکه تیم یحیی چهار مصدوم دارد که سهتا از آنها قطعاً به بازی فردا نخواهند رسید و در مورد عیسی آلکثیر هم شرایط مشخص نیست، سوم اینکه اگر محرومیت فرشاد فرجی -که تا لحظه نگارش این مطلب تکلیفش مشخص نشده- سر جای خود باقی باشد پرسپولیس روی نیمکت اصلاً مدافعی ندارد و چهارم فاصله کم بازی با سوپرجام، بازی بیرون از خانه و مهمتر از همه بازی روی چمن مصنوعی است که میتواند برای کادر فنی و تیم پرسپولیس چالشهای بزرگی باشد.
با این حال پرسپولیس اگر قهرمانی میخواهد نباید بهانه بیاورد و با تمام این مشکلات بسازد چراکه بخش عمدهای از این مشکلات بهصورت طبیعی در هر فصل برای هر تیمی وجود دارد هر چند بخشی از این مشکلات به تعدد ملیپوشان این تیم برمیگردد که در مورد تیمهای دیگر از جمله رقیبشان راه قهرمانی وجود نداشته است.
پرسپولیس فردا بهاحتمال فراوان با همان ترکیب بازی تراکتور در میدان حاضر خواهد شد اما نه دروازهبان ذخیره مطمئنی دارد، نه روی نیمکت مدافعی نشسته که در صورت مصدومیت یا اخراج مدافعان به زمین برود. در عین حال یحیی گلمحمدی امیدوار است ملیپوشان تیمش کیفیت بهتری نسبت به بازی قبل ارائه بدهند و از سپاهان عقب نیفتند.
این بازی یک دوئل ویژه هم دارد؛ محمد انصاری که ابتدای همین فصل از پرسپولیس جدا شد در صورت حضور در ترکیب مس رفسنجان روبهروی تیمی قرار خواهد گرفت که او را نخواست.
جمعهشب جذاب قلعهنویی و مجیدی
فرهاد و امیر به وقت شام
حمیدرضا عرب
برگزاری پیدرپی بازیهای لیگ برتر این مزیت را دارد که باشگاه استقلال باز هم از حواشی روزهای اخیر فاصله بگیرد و متوجه دیداری مهم باشد؛ یک دیدار حساس که فرهاد مجیدی را به رقابت با امیر قلعهنویی میفرستد.
باشگاه استقلال بهواقع در روزهای اخیر از یک باشگاه فرهنگی فاصله گرفت و به یک باشگاه پرتنش و حوصلهسربر تبدیل شد؛ باشگاهی که همه ارکانش به یکدیگر انتقاد میکنند و حتی گاهاً الفاظ تندی را هم علیه هم به کار میبرند. این فضا بیش از آنکه منجر به پیروزی طرفهای دعوا شود، نهتنها عمق مناسبات نادرست را در باشگاه استقلال به رخ میکشد، بلکه نشان میدهد این باشگاه نتوانسته ارتباط مطلوبی میان ارکان خود ایجاد کند و دایرهای از سوءتفاهمها و برداشتهای نامناسب سبب شده باشگاه اسفبارترین روزهای خود بهلحاظ وجهه اجتماعیاش را سپری کند.
با این حال حسن ادامه بازیهای لیگ برتر در این است که لااقل برای اندک زمانی از این فضای پرتنش و اعصاب خردکن خارج شده و بهواقع باشگاه استقلال را در مسیر همان وظایف اصلی خود که کسب پیروزی در میدان بازی و شاد کردن دل هوادارانش است، خواهیم دید.
امیر و فرهاد در آن دوران که در استقلال معلم و شاگرد بودند، تنشهای بسیاری با هم داشتند و دایره اختلافها میان دو طرف به حدی گسترده شد که دو طرف مصاحبههای تندی علیه یکدیگر در رسانهها انجام دادند. در آن ایام تیتر اغلب رسانهها به اختلافهای این دو اختصاص داشت اما بعد از پایان دوران فوتبال مجیدی بهطور محسوسی از این تنش کاسته شد و دیگر شاهد جنگهای لفظی دو طرف در رسانهها نبودیم و حتی ارتباط این دو به نقطهای رسید که با جملات مهربانانهتر درباره یکدیگر در رسانهها اظهارنظر کردند.
با این وجود اما نه فرهاد مجیدی که با بردی مناسب مقابل پدیده روحیهای تازه گرفته دوست دارد به امیر قلعهنویی ببازد و نه سرمربی گلگهر سیرجان که بهتازگی قرارداد خود را با این تیم تمدید کرده است. دو طرف عمیقاً دوست دارند برنده این میدان باشند بخصوص مجیدی که چند روز قبل توانست مهدی رحمتی، یکی از مدعیان بالقوه نیمکت استقلال در آینده را هم شکست دهد و به 8 امتیازی صدر جدول برسد.
بیشک اگر مجیدی بتواند گلگهر را هم مغلوب کند، امیدهایش برای خلق شگفتی در ادامه لیگ برتر بیشتر خواهد شد اما پیروزی او مقابل گلگهر باید با شکستهای سپاهان و پرسپولیس مقابل مقابل فولاد و مس رفسنجان توأم باشد تا فاصله امتیازی استقلال با این دو تیم که اکنون روی عدد 8 ایستاده، کمتر شود.
البته امیر قلعهنویی نیز بهسادگی از کنار سه امتیاز این بازی نخواهد گذشت. او میداند اگر این سه امتیاز را از استقلال بگیرد، به دو امتیازی تیم مجیدی میرسد و حتی از اقبال رسیدن به جایگاه سومی جدول نیز برخوردار خواهد شد؛ رتبهای که برای گلگهر بسیار تحسینبرانگیز خواهد بود و چهبسا موجب صعود این تیم به لیگ قهرمانان آسیای فصل بعد هم شود.
قلعهنویی با این دیدگاه گام به گلگهر گذاشته و بیمیل نیست که در اولین سال حضورش در این باشگاه سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را برای این مجموعه به ارمغان آورد تا شاید بعد از سالها اینبار با تیمی ناشناخته گام به عرصه بازیهای باشگاهی در آسیا بگذارد.
تقابل جمعهشب در حقیقت رویارویی اهداف پنهان و آشکار مربیان دو تیم است و تیمی برنده این جدال مهم و حساس خواهد بود که برای لحظهلحظه این بازی برنامه داشته باشد و بهدقت حریف را آنالیز کرده باشد و ایضاً در جریان بازی با تعویضهای مناسب کفه ترازو را به سود خود سنگین کند.
به نظر میرسد مجیدی با برخورداری از مهدی قایدی و آرمان رمضانی تازه جانگرفته، شانس بیشتری برای پیروزی در این میدان خواهد داشت هرچند تیم گلگهر را هم نباید دستکم گرفت که با فوتبال رندانهاش تیمهای بزرگ را هم گاهاً گمراه و زمینگیر میکند.
استقلال و گلگهر جمعهشب ساعت 21:50 رخدررخ هم قرار میگیرند.
آخرین دفاعیات پرونده ویلموتس به امید کاستن از غرامت 6 میلیون یورویی
دادگاه داوری ورزش رأی فیفا را میشکند؟
ایران ورزشی- امروز تکلیف پرونده جنجالی، پیچیده و پرهزینه مارک ویلموتس روشن میشود و آخرین فرصت برای فدراسیون فوتبال است که در دادگاه داوری ورزش بتواند حکم فیفا را بشکند.
ویلموتس در زمان ریاست مهدی تاج بر فدراسیون فوتبال با وعده ارائه فوتبال تهاجمی و با قراردادی سه ساله جانشین کارلوس کیروش شد، ولی همان زمان رقم بالای قرارداد او محل بحث فراوانی بود.
مربی بلژیکی در شروع کارش بازیهای آسانی داشت و نتایج خوبی گرفت، ولی دو بازی حساس مقابل بحرین و عراق را باخت تا تیم ملی در آستانه حذف از مرحله مقدماتی جام جهانی قرار بگیرد. با این حال ضعفهای فنی تنها مشکل همکاری با این مربی نبود و ویلموتس با استفاده از کمکاری فدراسیون و عقب افتادن دستمزدش توانست درخواست فسخ یکطرفه قراردادش را بدهد.
این اتفاق پیش از بازی با عراق رخ داد، ولی فدراسیون با پرداخت بخشی از قرارداد ویلموتس در ترکیه او را متقاعد کرد برای این بازی حساس راهی اردن شود و روی نیمکت تیم ملی بنشیند. شکست در این بازی آخرین بندهای اتصال ویلموتس و فوتبال ایران را پاره کرد و طرفین به سمت قطع همکاری رفتند، ولی مدارکی که این مربی از تعلل مسئولان وقت فدراسیون در پرداخت دستمزدش داشت به او کمک کرد که از فیفا حکمی علیه فوتبال ایران بگیرد.
رقم غرامتی که فیفا تعیین کرده حدود 6 میلیون یورو است و با در نظر گرفتن ارقامی که فدراسیون پیش از این پرداخت کرده، قرارداد ویلموتس را به گرانترین و زیانبارترین قرارداد تاریخ فوتبال ایران تبدیل میکند. خسارت این قرارداد آنقدر سنگین بود که برای تاج چارهای جز استعفا باقی نگذاشت. او برای پرداخت دو میلیون یورو به ویلموتس و راضی کردن او به حضور در بازی عراق دو میلیون یورو از شستا قرض کرده بود که بعداً به دردسر بزرگی برای فدراسیون فوتبال تبدیل شد.
رقم بالای غرامت ویلموتس ماجرای ویلموتس را به یک پرونده ملی تبدیل کرد و پای نهادهای دیگر هم به آن باز شد تا از پرداخت این خسارت ناعادلانه به مربی بلژیکی جلوگیری شود. لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهور یکی از افرادی است که تلاش زیادی برای این پرونده داشته است. او شهریور سال گذشته پس از جلسهای که در اینباره برگزار شد، گفت: «وزیر ورزش و جوانان، معاون حقوقی وزیر امور خارجه، معاون ورزش قهرمانی وزیر ورزش و جوانان، مدیرکل دفتر حقوق بینالملل دفتر رئیس جمهور، معاون امور حقوقی دولت، رئیس امور توافقهای بینالمللی معاونت حقوقی رئیس جمهور، رئیس سابق، سرپرست، دبیر و جمعی از مدیران فدراسیون در این جسله حضور داشتند و قرارداد آقای ویلموتس با فدراسیون مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس نتایج حاصل از مباحث جلسه، تمهیدات لازم برای دفاع مستدل از منافع فدراسیون فوتبال و مصالح ورزش کشور در دادگاه حکمیت ورزش پیشبینی شد.»
معاون حقوقی رئیس جمهور اضافه کرد: «ما امید زیادی داریم با توجه به مستندات مطروحه در این جلسه که قرار شد در اختیار تیم حقوقی قرار گیرد، انشاءالله پرونده را به خوبی مدیریت و هدایت کنیم و برای این کار سازمان حقوقی دولت در مقام کمک به فدراسیون همه تلاش خود را به کار خواهد گرفت. فیفا در نامهای به فدراسیون فوتبال بر اینکه به دلیل تحریمها نمیتواند پولهای فدراسیون فوتبال را پرداخت کند تأکید کرده و این نامه نشان میدهد پرداخت حقوق سرمربی سابق تیم ملی از کانالهای بانکی مقرر، با توجه به محدودیتهای ناشی از تحریم کار آسانی نبوده و لذا نباید از این موضوع به سادگی گذشت.»
او در ماههای گذشته هم این پرونده را دنبال کرده و در این راه دو وکیل خارجی هم در این پرونده همکاری دارند. امروز جلسه دفاعیات در دادگاه داوری ورزش به پایان میرسد و رأی پرونده ویلموتس به زودی اعلام خواهد شد. به نظر میرسد شواهد به نفع مربی بلژیکی باشد، ولی فدراسیون فوتبال امیدوار است که رأی فیفا بشکند و فوتبال ایران مجبور به پرداخت غرامت کمتری شود.
برخورد ترقه با اتوبوس یا اتوبوس با ترقه!
یادداشت
احسان محمدی
وقتی هنوز برنامه نود سرپا بود بارها گزارشهایی از حمله به سوی اتوبوس تیمهای میهمان پخش کرد. از شکستن شیشه تا تعقیب و گریز موتورسواران در شب هنگامی که تیم قصد ترک شهر را داشت، از شکستن سر بازیکنان تا رعب و وحشت ... مثل خیلی از اتفاقات دیگر دیدیم و گذشتیم و گفتیم انشاءالله گربه است.
تازه عدهای گفتند و نوشتند که شلوغش نکنید در خارج هم همینطور است. مگر هواداران وستهم به سوی اتوبوس حامل بازیکنان منچستریونایتد سنگ و بطری پرتاب نکردند؟ مگر هواداران والنسیا به سوی اتوبوس بارسلونا حمله نکردند؟ مگر لیورپولیها همین بلا را سر اتوبوس منچسترسیتی و رئال مادرید نیاوردند؟ مگر شیشه سمت زینالدین زیدان نشکست؟ ...
اینجور توجیهات که «آقا مزه فوتبال به همین چیزاست و سخت نگیرید» همیشه جاده را برای مجرمان آسفالت میکند و آنها برای توجیه این رفتارشان انگار مجوز بینالمللی در دست دارند. البته رسانههای ما در مورد عذرخواهی رسمی باشگاهی که هوادارانش این رفتار را مرتکب شدهاند و مجازاتهای اعمالی چیز زیادی نمینویسند.
حمله با ترقه به سوی اتوبوس باشگاه پرسپولیس در سفر به اصفهان برای دیدار مقابل ذوبآهن اما ماجرا را وارد یک فاز تازه کرد. پرسپولیسیها ماجرا را از طریق حقوقی دنبال کردند و حتی کسانی کوشیدند انگشت اتهام را به سوی هواداران تندروی سپاهان دراز کنند و بگویند ذوبیها هیچوقت اینقدر کُری با ما نداشتهاند که بخواهند با ترقه به طرف اتوبوسمان شلیک کنند.
پرتاب ترقه البته تازگی ندارد. یادمان نرود که 18 سال پیش در ورزشگاه آزادی وقتی تیم ملی ایران از کره شمالی پیش بود، یک هوادار با پرتاب ترقه عملاً «سو هیوک چول» را چنان وحشتزده کرد که تیم را از زمین بیرون کشیدند. بارها در بازیهای باشگاهی هم ترقهها تن همه را لرزاند و حتی یک بار در اصفهان چشم سربازی را کور کرد اما این حمله در رقابت حساس دو تیم شکل دیگری ترجمه شد.
باشگاه پرسپولیس میگوید که این اتفاق روی یک پل رخ داد و اگر مهارت راننده در کنترل اتوبوس به داد نمیرسید ممکن بود خودرو واژگون شود و یک اتفاق هولناک رخ دهد. مخالفان اما میگویند قرمزها پیازداغ ماجرا را زیاد میکنند و چیز خاصی نبوده. صدور حکم محرومیت دوساله حضور در ورزشگاه که برای دو جوان مهاجم صادر شده حالا اسباب جدل شده است. برخی حقوقدانان بر این باورند که جرم در خارج از فضای ورزشگاه رخ داده و چرا اصولاً باید کمیته انضباطی به آن ورود کند و تمام ماجرا را باید به کلانتری فلاورجان میسپرد و باشگاه پرسپولیس هم این مجازات را ناچیز میشمارد و در فضای مجازی برخی هواداران تندرو که راضی نشدهاند از تلافی میگویند!
ادامه بازی «اول اونا شروع کردن» در فحاشی و سنگپرانی و هتاکی در فضای مجازی کار را به جایی رسانده که مدتهاست فوتبال حال و روز خوشی ندارد و هر روز یک ماجرای تازه علم میشود که حال همه را بد میکند و حالا همین را کم داریم که کسانی به صورت حقیقی یا حتی ساختگی اقدام به تلافی کنند. تناسب جرم با مجازات البته که موضوع مهمی است و چه بسا مراجع قضایی بیرون از فدراسیون حکم سنگینتری علیه این افراد صادر کنند اما در نزد افکار عمومی صدای فوتبال بلند است و «محرومیت دو ساله از ورود به اماکن ورزشی» به عنوان حکم نهایی بیشتر در اذهان میماند. کاش این تصمیمات با درایت بیشتری نسبت به بازخوردها و تبعات گرفته شود. اندازه کافی فوتبال زخمی و رنجور هست و فضای هواداری پرتنش. نیازی به ساخت سریال حمله به اتوبوس نداریم!
در حاشیه یورو
حمله آزارگران اینترنتی به گزارشگر زن آلمانی
شبکه ZDF آلمان فاش کرد که کلودیا نیومن پس از گزارش بازی دانمارک و بلژیک در یورو 2020 در توئیتر مورد حملات زنستیزانه آزارگران اینترنتی قرار گرفته است. نویمن به همراه آریان هینگست، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال زنان آلمان که با این تیم قهرمان جهان نیز شده بود، مسابقات قهرمانی اروپا را برای این شبکه گزارش می کند.
به گزارش ورزش۳، توماس فرمن، مدیر ورزشی ZDF، در این باره گفت: «تیم ما این واکنشها را جمعآوری کرده است. ما مخالف انتقاد نیستیم اما برابر نفرت پراکنی و آزار سکوت نخواهیم کرد و برخورد میکنیم. هر کسی که قلدری کند از سوی ما کارت قرمز میگیرد.»
شبکه ZDF اعلام کرده است که برخی از این کامنتها به قدری زننده بودهاند که آنها حتی تحمل خواندنشان را نیز نداشتند.
«صدای زنها با فوتبال نمیخواند»، «او باید برنامه رقص را گزارش کند»، «باز این زن پیر احمق»، «در دنیای ایدهآل نویمن باید در صومعه سکوت میبود»، اینها برخی از ملایمترین کامنتهایی است که ZDF و نویمن دریافت کردهاند.
هیچکدام از این کامنتها درباره خود گزارش نویمن حرفی برای گفتن ندارند و همگی حملاتی شخصی و باانگیزههای زنستیزانه هستند. شبکه ZDF اکنون تصمیم دارد تا از خود و گزارشگرش در برابر این حملات دفاع کند: «مسأله جلوگیری از انتقادات نیست. ما همچنان از انتقادات سازنده و بازخوردهایی بر مبنای واقعیت استقبال میکنیم.»
اما این کامنتها هیچ ارتباطی با بیان انتقاد ندارند بلکه حملهای شخصی به همکار ما هستند و تمام قوانین ارتباطی را نقض میکنند.»
نویمن نخستین زنی بود که یک مسابقه فینال فوتبال مردان را در یورو 2016 به صورت زنده گزارش کرد.
زنان فعال در بخشهای خبری و گزارشهای ورزشی مانند کلودیا نویمن در اینترنت همواره مورد حملات نفرت پراکنانه قرار گرفتهاند اما اکنون یک همبستگی جدید در برابر این حملات در حال شکلگیری است.
این حملات دقیقاً همان تبعیض جنسیتی و زن ستیزی است. کلودیا نویمن در حال حاضر چیزی را تجربه میکند که بسیاری از زنان آن را به خوبی میشناسند و از آن وحشت دارند: هدف آزار و قلدری قرار گرفتن در شبکههای اجتماعی.
با این حال آنچه که نسبتاً جدید است، نادیده نگرفتن و واکنش در برابر این اوباش است. تیم رسانههای اجتماعی ZDF این حملات را نادیده نگرفت، بلکه تصمیم گرفت آنها را سر جای خود بنشاند. این حرکت ZDF مورد حمایت شبکههای رقیب هم قرار گرفت. اکانت توئیتر برنامه ARD sports show نوشت: «صرفنظر از اینکه کلودیا نویمن و آریان هینگست برای ZDF گزارش میکنند، برخورد بهتر و محترمانهتر با همدیگر بهتر است، اینطور نیست؟»
مطالعهای در سال 2019 نشان داد که 88 درصد از کل افرادی که شاهد بروز خشونت در فضای مجازی بودهاند گزارش میدهند که این خشونت علیه زنان انجام شده است. طبق یک تحقیق جهانی که توسط Plan International صورت گرفته است 58 درصد از زنان به صورت آنلاین مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند.
استقلال – الهلال در زمین بیطرف
بخش عربستان وبسایت گل در خبری و به نقل از منابع آگاه در کنفدراسیون فوتبال آسیا مدعی شد که دیدارهای نمایندگان ایران و عربستان در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا در زمین بیطرف برگزار خواهد شد.
علاوه بر وبسایت گل، سایر رسانههای عربستانی از جمله سعودی 360 بلافاصله با پوشش این خبر، مدعی شدند که کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم خود در این خصوص را اتخاذ کرده و دیدار استقلال با الهلال و همچنین النصر با تراکتور در زمین بیطرف برگزار میشود که مکان آن نیز به زودی اعلام می شود.
عبدالمجید الزویدی خبرنگار عربستانی که به عنوان منبع برای نخستین بار این خبر را در صفحه توئیتر خود اعلام کرد، مدعی شده که AFC به زودی و از طریق بیانیهای، این خبر را رسانهای خواهد
کرد.
استقلال که برای برگزاری متمرکز مرحله گروهی لیگ قهرمانان به شهر ریاض سفر کرده بود، امید داشت که برای بازی حساس با الهلال هم بتواند از امتیاز میزبانی استفاده کند و در ورزشگاه آزادی با حریف قدرتمندش روبرو شود.
برای پرسپولیسی که گرانترین بازیکنش قرارداد 5/ 4 میلیاردی دارد
پیشنهاد 25 میلیاردی از داخل!
گزارش
محمدقراگزلو
در حالی که با وارد شدن به 7 هفته پایانی لیگ برتر روزشمار آخر قصه فصل بیستم به حرکت درآمده، در پرسپولیس به موازات تلاش برای قهرمانی و درو کردن جامهای بعدی حواس همه به فصل جدید هم هست؛ هوادارانی که از مدتی قبل نگرانیهایشان را در فضای مجازی بروز دادند و رسانهها هم به آن پرداختند. طبیعتاً کادر فنی هم بیشتر از هرکسی دوست دارد تیم فصل بعدش حتی قدرتمندتر از این فصل باشد و بالطبع مدیران باشگاه هم برای عملی کردن این خواسته به در و دیوار میزنند، اما به نظر میرسد راضی کردن ستارههای پرسپولیس برای تمدیدی قرارداد کار بسیار سختی باشد.
حالا چیزی حدود دو ماه است که مسئولان باشگاه پرسپولیس منتظر 6 بازیکنی هستند که قراردادشان آخر فصل تمام خواهد شد؛ شیری، کامیابینیا، عالیشاه، کنعانیزادگان، امیری و نوراللهی که این سهتای آخر ملیپوش هستند و از تیمهای دیگر هم پیشنهاد دارند. از ابتدا هم مشخص بود بازیکنان تا آخر فصل صبر خواهند کرد تا شرایط باشگاه خودی و پیشنهادها را بسنجند و بعد تصمیم بگیرند کما اینکه از این شش نفر فقط دو نفر بهصورت سربسته و غیرمستقیم در این باره حرف زدهاند؛ یکی نوراللهی که توپ را به زمین مدیران باشگاه انداخته و دیگری عالیشاه که ابراز امیدواری کرده آخر فصل مذاکره کند.
اما باشگاه پرسپولیس برای تمدید با برخی از این نفرات کار بسیار سختی دارد. ابراهیم شکوری دوشنبهشب در یک مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد غیر از تیمهای خارجی، برخی بازیکنان پرسپولیس از تیمهای داخلی پیشنهاد قراردادهای دوساله با ملبغ 60 و 70میلیارد تومان دارند و پیشنهادهای داخلیشان برای هر فصل 20 تا 25میلیارد تومان است.
این ارقام در حالی مطرح میشود که مثلاً قرارداد این فصل امید عالیشاه با پرسپولیس 5/2میلیارد تومان است. گرانترین و بالاترین رقم قرارداد در بین بازیکنان فعلی پرسپولیس مربوط به وحید امیری است که در زمان مدیریت انصاریفرد قراردادی 5/4میلیاردی بست و نفر دوم هم احمد نوراللهی است که قراردادی 5/3میلیاردی دارد.
ابتدای این فصل هم بازیکنان جدیدی در دوره مدیریت مهدی رسولپناه به پرسپولیس پیوستند که گفته شد رقم قرارداد آنها بین 2 تا 5/3میلیارد بوده است، ضمن اینکه بعید است در مورد مهدی ترابی و شهریار مغانلو که در زمان مدیریت سمیعی آمدند قراردادهایی بالاتر از 3 و 4میلیارد بسته باشند.
بازیکنان باتجربهای مثل سیدجلال حسینی و کمال کامیابینیا هم که مثل عالیشاه گفتهاند حاضرند رقم قراردادشان را منتشر کنند بیشتر از 5/2میلیارد تومان قرارداد ندارند، اما اینکه باشگاهی از داخل حاضر میشود مثلاً به کمال کامیابینیا 10 برابر پرسپولیس پول بدهد یا برای کنعانیزادگان پیشنهادی 8 برابر پرسپولیس داده شده حتماً کار را برای مدیران پرسپولیس دشوار میکند و در خوشبینانهترین حالت اگر اینها سر از تیمهای قطری درنیاورند با توجه به پیشنهادهای عجیب داخلی برای ماندن در پرسپولیس احتمالا ًحداقل نصف آن پول را خواهند خواست.
ایتالیا، هلند و لژیک همه بازیهایشان را بردند اما...
مراقب تله تاریخی باشید
استیو پرایس
ایتالیا با پیروزی برابر ولز، سوییس و ترکیه از مرحله گروهی عبور کرد در حالی که بیشترین ضربه به سمت دروازه رقبا را داشت و حتی یک گل نخورد. تنها اسپانیا بیش از این تیم مالکیت توپ داشته و تنها اسپانیا و دانمارک بیشتر در یک سوم دفاعی حریف صاحب توپ بودهاند. تیم روبرتو مانچینی از سال 2018 نباخته و اکنون 11 برد متوالی بدون خوردن گل به دست آورده. آنهایی که قبل از تورنمنت برای آتزوری شانسی قائل نبودند، باید در پیشبینیشان تجدید نظر کنند.
بلژیک و هلند هم صددرصد امتیازات را در مرحله گروهی گرفتند. هلند با هشت گل بهترین خط حمله تورنمنت را دارد و بلژیک سه برد به دست آورده در حالی که جام را بدون ستارهاش، کوین دبروین آغاز کرد، کسی که مقابل فنلاند بهترین بازیکن زمین شد.
اما تاریخ میگوید رکورد کامل در مرحله گروهی ربط زیادی به قهرمانی ندارد.
در یورو 2016 پرتغال از مرحله گروهی قسر دررفت، با سه تساوی و بدون برد و در نهایت قهرمان شد. تقلای آنها در ابتدای تورنمنتها، حالا دیگر بیشتر عادی است تا استثناء.
در تاریخ جام ملتهای اروپا تنها اسپانیای 2008 و فرانسه 1984 نهایت امتیازات را در مرحله گروهی گرفتند و بعد به عنوان قهرمانی رسیدند. در یورو 2016 هیچ تیمی در مرحله گروهی 9 امتیاز نگرفت، این هم جالب است چون تورنمنت 24 تیمی شد و تصور میشد مرحله گروهی با رقابت کمتری همراه باشد.
از وقتی پیروزی سه امتیازی شده، تنها در یورو 1996 هیچ تیمی در مرحله گروهی 9 امتیازی نشده بود. در سالهای دیگر از بین 9 امتیازیها، آلمان از مرحله نیمهنهایی یورو 2012 حذف شد مثل جمهوری چک در سال 2004. کرواسی و هلند در سال 2008 حتی تا آنجا هم نرسیدند. در سال 2000 هلند و پرتغال تا نیمهنهایی و ایتالیا تا فینال پیش رفتند اما فرانسه به قهرمانی رسید در حالی که در مرحله گروهی به هلند باخته بود.
یونان قهرمان یورو 2004 با تنها چهار امتیاز و با تفاضل گل صفر به دلیل گل زده بیشتر نسبت به اسپانیا در رده دوم گروهش قرار گرفت و صعود کرد.
درباره جام جهانی هم همین داستان است. تنها برزیل 2002 و 1970 و فرانسه 1998 در مرحله گروهی حداکثر امتیاز را گرفتند و در نهایت جام را بالای سر بردند.
شاید دلیلش این باشد که گرفتن بیشترین امتیاز در بعضی گروهها آسانتر از گروههای دیگر است. هیچ تیمی در یورو 2020 آسان محسوب نمیشود. در بازیهای ملی فروردین، مقدونیه شمالی، آلمان را برد و ترکیه، هلند را شکست داد اما همه تیمهای گروه F یا همان گروه مرگ قطعاً دوست داشتند در گروههایی بودند که ایتالیا، بلژیک و هلند در آن حاضر بودند و با امثال مقدونیه و ترکیه بازی کنند.
مراحل حذفی داستانی کاملاً متفاوت دارد به این معنا که نباختن به اندازه بردن مهم است. هدف هر بازی ماندن در تورنمنت است و اگر شما با تساویهای بدون گل و پیروزی در ضربات پنالتی به این هدف برسید بهتر از آن است که یک مسابقه را 3 بر صفر ببرید و بازی بعدی را یک بر صفر ببازید.
تقابل با رقبای سخت در مرحله گروهی از جهاتی باعث میشود تیم آمادگی بهتری برای مراحل حذفی داشته باشد تا اینکه در گروه آسانی قرار گیرد. در سه تا از شش تورنمنت قبلی، قهرمان با یکی از تیمهای حاضر در نیمهنهایی همگروه بوده بنابراین بازی با تیمهای سخت در مرحله گروهی یک مزیت به حساب میآید اگر بتوان از گروه عبور کرد.
اما علاوه بر کسب 9 امتیاز در مرحله گروهی، این سه تیم احتمالاً از مسیر آسانتری تا نیمهنهایی برخوردار میشوند و شانس حذفشان زیاد نیست. پرتغال در یورو 2016 از یک قرعه دلخواه بهره برد و کرواسی سختترین حریفش تا فینال با فرانسه بود. امسال هلند ممکن است در یکهشتمنهایی با حریفی سخت روبهرو شود اما در مرحله بعد شانس دارد که با ولز یا دانمارک بازی کند در حالی که ایتالیا بسیار خوشحال میشود از اینکه در نخستین مرحله حذفی باید با اتریش بازی کند هر چند احتمال رویاروییاش با بلژیک در یکچهارمنهایی وجود دارد.
ایتالیا، بلژیک و هلند از جمله مدعیان قهرمانی این تورنمنت هستند اما اگر شش یا هفت امتیاز هم در گروه میگرفتند، همچنان مدعی محسوب میشدند. آنها تیمهای جذابی بودند اما بازیهای بزرگتر و سختتری در راه دارند. نباید فراموش کنیم مرحله گروهی که به پایان میرسد، همچنان 16 تا از 24 تیمی که جام را شروع کردند، همچنان در آن حضور دارند.
منبع: فوربز
کریم و سردار، بهترین گلزنان تیم ملی
دو ایرانی در تعقیب مبخوث
امیر اسدی
تیم ملی ایران در مرحله اول مسابقات مقدماتی جام جهانی 2022 صدرنشین گروه شد و البته گلهای متعددی وارد دروازه حریفان کرد. کریم انصاریفرد و سردار آزمون تا امروز بهترین گلزنان تیم ملی ایران در مقدماتی جام جهانی 2022 قطر هستند. این دو که در مسیر صعود دلچسب ایران به دور نهایی نقشآفرینی کردند، حالا کاندیدای رسیدن به کفش طلای مقدماتی جام جهانی به شمار میروند و برای رسیدن به این عنوان، علاوه بر رقبای آسیایی، مهاجمانی از سایر قارهها را نیز کنار خود میبینند.
بهترین گلزن مرحله مقدماتی، علی مبخوت است که در هفت بازی برای تیم ملی امارات موفق به زدن یازده گل شد. او پنج گل مقابل اندونزی به ثمر رساند و چهار گل به مالزی زد و در دیدار مقابل تایلند و ویتنام نیز گلهای بعدی را وارد دروازه حریفان کرد تا آقای گل این مسابقات لقب بگیرد. پس از او نام مینامینو، مهاجم ژاپنی تیم ساوتهمپتون انگلیس دیده میشود که 9 گل به ثمر رسانده و جدیترین تعقیبکننده مبخوت به شمار میرود.
سرشناسترین بازیکن این فهرست، نیمار جونیور است. بازیکنی که در چهار بازی پنج گل زده و آمار گلزنیاش بسیار مطلوب است و احتمالاً خیلی زود به صدر جدول گلزنان نزدیک خواهد شد. باید توجه کرد که هنوز بازیهای زیادی از مرحله مقدماتی جام جهانی در آمریکای جنوبی باقی مانده و علاوه بر نیمار، لیونل مسی هم شانس آقای گلی را دارد.
پس از مبخوت، مینامینو، اوساکو، وولی و شومورودف، دو مهاجم تیم ملی ایران دیده میشوند. نکته جالب اینکه مهاجم گلزن ازبکها با توجه به حذف این تیم دیگر شانسی برای افزایش تعداد گلهایش ندارد و احتمالاً انصاریفرد و آزمون به زودی از او عبور خواهند کرد. نکته جالب درباره کریم انصاریفرد این است که او هفت گل خود را تنها در پنج بازی به ثمر رسانده و البته نکته جالبتر اینکه، هنگکنگ و کامبوج تنها طعمههای این مهاجم خوش استایل و گلزن بودهاند.
سردار اما نقشی پررنگتر داشت و توانست دروازه بحرین و عراق را باز کند و سه گل به این تیمها بزند. گلهای او تیم ملی را در جایگاه صدرنشینی قرار داد و آمار گلهای ملی آزمون را نیز بالا برد. حالا آزمون با 55 بازی ملی، 37 گل در کارنامهاش به ثبت رسانده و از این حیث جزو بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران محسوب میشود.
تیم ملی ایران حداقل 10 و حداکثر 13 بازی دیگر در مرحله مقدماتی جام جهانی خواهد داشت و اگر آزمون و انصاریفرد همین آمار را ادامه بدهند و روند کنونی را حفظ کنند، فرصت رسیدن به آمار 20 گل زده را دارند. البته باید توجه کرد که در مرحله بعدی حریفان قدرت بیشتری خواهند داشت و گلزنی نیز سختتر خواهد بود. به عنوان نمونه دیگر تیمی مثل کامبوج نیست که مثلاً انصاریفرد بتواند بارها دروازهاش را باز کند.
چهار سال پیش سهلاوی از تیم ملی عربستان 16 گل در مرحله مقدماتی به ثمر رساند و آقای گل آسیا شد و آزمون شش گل زد اما حالا که تیم ملی ایران شکل هجومیتری به خود گرفته، مهاجمان تیم ملی هم فرصت خوبی برای افزایش تعداد گلهای ملی خود دارند. بخصوص که آنها تاکنون هفت گل زدهاند و اختلاف قابل توجهی با علی مبخوت اماراتی ندارند.
البته باید به یک نکته مهم نیز توجه کرد؛ به زودی مقدماتی جام جهانی در اروپا نیز از سر گرفته میشود و آن وقت با پیدا شدن سر و کله مهاجمان سرشناس قاره سبز، این رقابت فشردهتر میشود. رقابتی که البته هیچگاه آنقدر حساس نیست که بیش از حد به آن پرداخته و دربارهاش صحبت شود. این آقای گلی نه مدالی دارد و نه جامی، فقط یک عنوان افتخاری است که بعد از مدتی نیز فراموش خواهد شد.
رفتار عجیب فدراسیون پینگپنگ با نابغه چپدست
ستارهسوزی بیرحمانه!
محسن آجرلو
سهمیههای تنیس روی میز برای حضور در المپیک تقسیم شد اما نابغه چپ دست سهمی از آن نداشت. انتظار همه این بود که مثل دوره قبل که نیما از آسیای مرکزی سهمیه گرفت و نوشاد از طریق رنکینگ، برادران عالمیان هر دو با هم المپیکی شوند اما سهمیههای جدید و تغییراتی که در تعداد آن به وجود آمد، نوشاد را پس از دو حضور در المپیکهای لندن و ریو، از حضور در سومی محروم کرد.
همین اتفاق شاید به تنهایی کافی باشد برای بههم ریختن شرایط روحی بهترین بازیکن سالهای اخیر تنیس روی میز ایران و ستارهای که باعث شده تنیس روی میز ایران خیلی از اولینها را تجربه کند. با این حال طی روزهای اخیر اتفاقهایی افتاده که نشان میدهد فدراسیون تنیس روی میز نه تنها به فکر رسیدگی به شرایط روحی این ورزشکار و بودن در کنار او نیست، بلکه در مقابلش ایستاده و مته به خشخاش میگذارد.
***
از بازی و شرایط روحی نوشاد در فینال لیگ هم مشخص بود که وضعیت چندان مساعدی ندارد. بردن به زحمت بازیکنان رده پایینتر، گوشهگیری و خیلی نشانههای دیگر گواه این بود که ستاره تنیس روی میز ایران دوران خوبی را سپری نمیکند و نیازمند این است که از جانب فدراسیون، مربیان و مسئولان تیم حمایت شود تا بتواند این برهه چند ماهه را سپری کند. اتفاقی که نه تنها نیفتاد، بلکه فدراسیون بدترین رفتار ممکن را با او کرد و برخلاف بسیاری از ادوار انتخابی، مجبورش کرد در انتخابی شرکت کند!
اتفاقی که شرایط روحی او را بدتر کرد. سعی کرد با بهانه مصدومیت از این شرایط ناخوشایند فرار کند اما نتوانست. در آخر هم که ماجرای دادن کارت قرمز به او آنقدر بزرگ شد و توسط خود فدراسیون در رسانهها بازتاب داده شد تا این سرمایه ارزشمند در یکی از معدود سالهای بد خودش، شاهد بدترین رفتارها باشد.
***
اجرای عدالت همیشه یکی از پرشائبهترین و بحث برانگیزترین موضوعات بوده. خیلیها با شعار عدالت در عین بیعدالتی رفتار کردند و بسیاری راه را در مسیر عدالت گم کردند. واضح است که عدالت همیشه با مساوات و شرایط برابر یکسان نیست!
در همین ماجرای تنیس روی میز اگر سراغ مسئولین برویم از عدالت صحبت خواهند کرد و اینکه همه باید در انتخابی شرکت کنند. آیا واقعاً حضور نوشاد عالمیان با رنکینگ دو رقمی، برنز بازیهای آسیایی و سابقه حضور در دو المپیک در کنار سایر نفرات عدالت است؟ آن هم در روزهایی که یکی از بدترین روزهای سالهای اخیر خود را میگذراند و نیاز به حمایت دارد؟
***
گاهی صحبت از انتصاب به جای انتخاب در برخی فدراسیونها و شرایط، حرف بیراهی است و نمیشود سیستم و روند ثابت و همیشگی را برای یک نفر و شرایط خاص جابهجا کرد. با این حال در تنیس روی میز شرایط به هیچ وجه اینطور نبوده و نیست. بارها و بارها برای همین نوشاد و حتی نیما، شرایط خاص ایجاد شده و در ادوار بسیاری تیم ملی با ترکیب انتخاب و انتصاب بسته شده است.
به همین خاطر هم به هیچ کجا بر نمیخورد و هیچکس حق اعتراض نداشت اگر برای نوشاد عالمیان شانس حضور در تیم ملی بدون مسابقه فراهم میشد. چراکه این تیم ملی است که به نوشاد نیاز دارد نه نوشادی که بیش از یک دهه برای تیم ملی زحمت کشیده و بخش اعظم هویت امروز تنیس روی میز را یک تنه به آن بخشیده است.
وقتی رسانهها اغلب تیغ تیزشان را به سمت بازیکنسالاری میگیرند، حداقل در چنین مواردی باید از ورزشکار کم حاشیه و نابغهای مانند نوشاد حمایت کنند و بخواهند به اندازه جایگاهی که دارد، زحماتی که کشیده و افتخارهایی که کسب کرده – و نه بیشتر – قدری احترام ببیند و مورد حمایت قرار بگیرد.
در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی چهکارهایم؟
تیم ملی یک مربی برجسته میخواهد
سرمقاله
وصال روحانی
تیم ملی فوتبال ایران با بردن هر چهار بازی واپسیناش در دیدارهای اخیر گروه سوم از مرحله دوم انتخابی جام جهانی 2022 در قاره آسیا در شهر منامه بحرین، صعودی بالنسبه مقتدرانه به مرحله سوم (و نهایی) انتخابی این پیکارها داشت اما شکی نیست که تواناییهای بالقوه موجود در تیمها به یک مربی برجسته نیاز دارد تا شکوفاترشود. دراگان اسکوچیچ که هدایتگر تیم ملی در آوردگاه منامه بود، مربی بدی نیست و بهلطف شش سال کار در تیمهای باشگاهی کشورمان با فراز و فرودها و مشخصههای فوتبال ما آشنایی لازم را دارد اما سؤال این است وقتی که مرحله نهایی دیدارهای انتخابی آغاز شود، آیا او قادر است از تمامی پتانسیلهای موجود در این تیم سود جوید؟ آیا این مربی 54 ساله اهل کرواسی این توان را دارد که تمام ظرفیتهای موجود در لژیونرهای نام آشنا و مهرههای غنی حاضر در لیگ داخلی را بیرون بکشد و از آنها سلاحهای لازم را برای صعود به مرحله نهایی جام جهانی بیست و دوم بسازد؟
چنین چیزی و دستاوردی از این قبیل مربیانی را میطلبد که از اسکوچیچ پختهتر، تواناتر، هوشمندتر و البته باکلاستر باشند. مثالهایی در مورد تیمهای شاخص باشگاهی وطنی میتواند در این زمینه روشنگر باشد و مفاهیم مورد نظر را بهتر انتقال بدهد. آیا جانشینان آندرهآ استراماچونی در استقلال در یک سال و نیمی که از رفتن وی میگذرد، توانستهاند همان بیلان و عملکردی را از این تیم بیرون بکشند که این مرد ایتالیایی توانسته بود؟ مگر مهدی قایدی و شیخ دیاباته همان مهاجمانی نیستند که در اختیار استراماچونی بودند و او توانسته بود چنان از آنها بازی بگیرد که درهر مسابقه چند گل میزدند و بردهای قاطع مکرری را بهنام آبیها مینوشتند؟ آیا مربیان بعدی استقلال همان دفاع سه نفره شناور را که مربی ایتالیایی باب کرد و با موفقیت به کار گرفت، در این تیم به اجرا درآوردهاند و آیا کارآیی و توپرسانی هافبکهای تهاجمی استقلال شامل فرشید اسماعیلی و بالهای کناریشان شامل وریا غفوری و هرویه میلیچ به همان حدی رسیده است که استراماچونی آن را در هفتههای ششم تا سیزدهم لیگ نوزدهم به نمایش گذاشت؟
آیا اسکوچیچ در دیدارهای منامه از همه قابلیتهای طارمی، آزمون و انصاری فرد بهره گرفت و آیا توانست کاری کند که هافبکهای ایران در خلق و جاری کردن امور تهاجمی به بیلانی برسند که ذاتاً در توانشان هست؟ این دفاعیه از مرد کروات صورت گرفته که؛ چون وضع تیم ایران قبل از مسابقههای منامه خراب بود و یوزها دو بازی از چهار بازی قبلی خود را باخته بودند تیم ملی موظف بود فراتر از هر موضوع و طرح و خواستهای فقط به کسب نتیجه فکر کند و چهار برد پیاپی بیاورد و بهعنوان صدرنشین گروهش بالا برود و اینکه چه میزان از توان بالقوه ما در این راه صرف میشود و مربی ایران تا چه میزان میتواند پتانسیلهای موجود در تیم ملی را به کارگیرد، در درجات بعدی اهمیت قرار میگرفت اما سؤال حساس و نکته مهم فعلی این است در مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی که مسائل فوق در کار نیست و تیم ما برای غلبه بر امثال کرهجنوبی، استرالیا و عربستان باید صددرصد قابلیتهایش را رو کند، آیا سرمربی سابق ملوان، فولاد و صنعت نفت قادر است این کار را صورت بدهد و همه تواناییهای بالقوه نفرات شاخص تیم ما را از قوه به فعل درآورد؟ سؤال بعدی و مهمتر این است که اگر از این مرحله هم عبور کردیم و یکی از 32 تیمی شدیم که به مرحله نهایی جام جهانی قطر میرسند، آیا اسکوچیچ قادر است لب خط و در زمان هدایت تیم ملی در دیدارهایی بس سختتر همان جلوه کند که این تیم برای رستگار شدن در این جام به آن نیازمند است؟
آیا اسکوچیچ قادر است بهگونهای کار کند وتصمیم بگیرد که تعالی تیم ملی ایران و کسب نتایجی آبرومندانه را در دور پایانی «قطر 2022» موجب شود و آیا او جانشین شایستهای برای کارلوس کیروش در آن رقابتها جلوه خواهد کرد؟ کیروش با همه جنبههای منفی شخصیتاش و نگاه «از بالا به پایینی» که به ما ایرانیها داشت و توهینهایی که به این و آن کرد (و اینها به کارگیری مجدد او و امثال وی را غیر ممکن میکند) از سطح فوتبال ما بالاتر بود و در نتیجه به راحتی توانست نمایشهایی را از تیم ما در مرحله نهایی جام جهانی 2018 در خاک روسیه بگیرد که نه تنها برابر با پتانسیلهای موجود در آن تیم بود، بلکه این احساسس وجود داشت که او به سبب تخصص و مهارتهای ویژهاش چیزی فراتر از پتانسیلهای موجود را از تیم ما بیرون کشیده و کاری کرده که تیم ما بالاتر از توان ذاتی و حداکثر توان خود ظاهر شود.
چنین احساس و برداشتی در مورد اسکوچیچ وجود ندارد و میتوان به وضوح حس کردکه سقف تواناییها و دانش و مهارت او از حداکثر توانایهای موجود در تیم ما بالاتر نیست و به تبع آن او نمیتواند چیزی را از این تیم بگیرد که در ذات و جوهر آن وجود دارد، چه برسد به اینکه چیزی بالاتر از آن را هم از تیم ملی ایران استخراج و جاری کند. همه اینها ما را به این نتیجه بدیهی میرساند که صرفنظر از هرگونه قیاس بین نامها و ملیتها و ارجح شمردن یا نشمردن قبلیها و بعدیها باید با مربیای به طی مسیر خود ادامه بدهیم که یک مربی واقعاً برجسته و سطح اول باشد. مربیای که حداقل در سطح تیم ما باشد و اگر برتر از آنهم بود، فبها و اگر تصمیم سازان به این نتیجه رسیدند که نام چنان فردی اسکوچیچ نیست. چه باک؟ مگر چیزی مهمتر از منافع ملی و پیروزیهای بزرگ ورزشی که موجب چنین چیزی است وجود دارد؟
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو