راجر فدرر تقریباً 500 روز در هیچ مسابقه‌ای در گرنداسلم‌ها شرکت نکرده بود اما در بازگشت به بازی‌های بزرگ نشانه‌ای از ضعف بروز نداد. تنیسور 39ساله سوئیسی و برنده 20 گرنداسلم در پیروزی 3 بر صفر برابر دنیس ایستومین ازبک و صعود به دور دوم اوپن مطمئن، آرام و مسلط بود. او تعداد پیروزی‌هایش در گرنداسلم‌ها را به عدد 363 رساند و رقابتی نزدیک با سرنا ویلیامز دارد که او هم در اولین بازی خود ایرینا کاملیو از رومانی را شکست داد. تنیسور آمریکایی 39ساله برای نخستین‌بار در رولان گاروس در شب مسابقه داد.

فدرر که آخرین‌بار در باخت نیمه‌نهایی اوپن استرالیای 2020 به نوواک جوکوویچ، در یک گرنداسلم بازی کرده بود، بعد از پیروزی گفت: «من شروع خوبی داشتم و از ست اول خوب سرویس زدم. راه‌های مختلفی برای گرفتن امتیاز برایم به وجود آمد در حالی که در ژنو مقابل پابلو آندوخار اینطور نبود. فکر می‌کنم در این بازی دستم بازتر بود، تمرکزم بالاتر بود و ریتم درست را خیلی زود پیدا کردم. از نظر ذهنی هم مسابقات ژنو آماده‌ام کرد.»

فدرر دو هفته قبل نخستین مسابقه‌اش در کلی کورت‌ها را بعد از دو سال انجام داد و به آندوخار باخت و بعد از آن دیگر بازی نکرد. آندوخار یکشنبه‌شب شگفتی بزرگی خلق کرد و دومینیک تیم، شانس چهارم قهرمانی که دوبار به فینال رولان گاروس رسیده را 3 بر 2 شکست داد در حالی که دو ست اول را باخته بود.

فدرر در سال 2020 دوبار به درمان زانوی آسیب‌دیده خود پرداخت و حالا در بازگشت چهارمین بازی خود در مسابقات ATP را انجام داده است. او امیدوار است چند مسابقه در فرانسه بدهد تا آمادگی لازم را برای تورنمنت‌های چمنی پیدا کند که گل سرسبد آن ویمبلدون است و دو هفته بعد از فرانسه شروع خواهد شد. فدرر هشت‌بار در ویمبلدون قهرمان شده و در سال 2019 به فینال رسید اما نتوانست برابر جوکوویچ به پیروزی برسد.

فدرر در حال حاضر با 20 قهرمانی در گرنداسلم‌ها با رافائل نادال -که به‌دنبال چهاردهمین قهرمانی‌اش به رولان گاروس آمده- برابر است و جوکوویچ با 18 قهرمانی پشت سرشان نفس می‌کشد. فدرر که به گفته سرنا ویلیامز، بهترین تنیسور مرد تاریخ است، در دور دوم فرانسه با مارین چیلیچ کروات و قهرمان سال 2014 اوپن آمریکا روبه‌رو می‌شود.

منبع: فوربز

 

نائومی اوساکا از اوپن فرانسه کنار کشید. تنیسور شماره 2 دنیا حاضر نشد در کنفرانس‌های خبری مسابقات شرکت کند به همین دلیل 15هزار دلار جریمه شد. او یک روز پس از این جریمه، این مسابقات را ترک کرد.

او که چهاربار فاتح گرند اسلم‌ها شده است گفت به‌دلیل اثر این نشست‌ها روی سلامت روانش، حاضر نیست در آنها شرکت کند. اوساکا پس از برد دور اول مقابل پاتریشیا ماریا تیگ با رسانه‌ها در کنار زمین مصاحبه کرد، اما در نشست خبری پس از بازی حضور نیافت.

این کار اوساکا باعث شد جریمه شود و مسئولان هر چهار گرنداسلم دنیا به او هشدار دهند که نادیده گرفتن «تعهدات رسانه‌ای» ممکن است باعث شود او را از مسابقات کنار بگذارند و در رقابت‌های آتی هم از او دعوت نکنند.

اوساکا گفت پس از فتح اوپن آمریکا در سال 2018، دوره‌هایی طولانی از افسردگی را تجربه کرده است و نیاز به دوری از جنجال‌هایی دارد که در این هفته به‌پا شده است.

این تنیسور ژاپنی حالا از رولان گاروس کنار رفته است می‌گوید: «به نظرم بهترین چیز برای تورنمنت، بازیکنان دیگر و سلامت خود من این است که از رقابت‌ها کنار بکشم تا همه بتوانند روی تنیس در پاریس تمرکز کنند. چند روز پیش تصور نمی‌کردم اوضاع به این شکل پیش برود. هدفم هم این نبود. من هرگز نمی‌خواستم باعث شوم توجه‌ها به این دلیل به سمت من جلب شود. می‌پذیرم که در زمان مناسبی این کار را نکردم و پیامم را می‌توانستم آشکارتر برسانم. مهم‌تر اینکه نمی‌خواهم از اصطلاح سلامت روان به‌سادگی و به شکلی پیش‌پاافتاده استفاده کنم. حقیقت این است که پس از فتح اوپن آمریکا در سال 2018، دوره‌های طولانی افسردگی را تجربه کرده‌امو واقعاً به‌سختی با این موضوع کنار آمده‌ام. حضور در نشست‌های خبری باعث می‌شود امواج سهمگین اضطراب به سراغم بیاید. من آدمی نیستم که ذاتاً اهل سخنرانی در مقابل همگان باشم. من واقعاً مضطرب می‌شوم و برایم سخت است که همیشه تلاش کنم بهترین پاسخ‌ها را پیدا کنم و بگویم. در پاریس احساس آسیب‌پذیری و اضطراب داشتم و فکر کردم بهتر است از خود مراقبت کنم و در نشست‌های خبری شرکت نکنم. به نظرم مقررات اینجا واقعاً منسوخ شده‌اند و می‌خواستم روی این نکته تأکید کنم.»

اوساکا همچنین گفت به سازمان‌دهندگان اوپن فرانسه نامه نوشته و در آن عذرخواهی کرده و گفته پس از تورنمنت در نشست‌های خبری حضور خواهد یافت.

 

سرنا ویلیامز پرافتخارترین بازیکن حال حاضر در دنیای تنیس زنان، از تجربه یک کابوس زودهنگام در رقابت‌های رولان گاروس گریخت.

این تنیسور آمریکایی در اولین بازی شبانه تاریخ رقابت‌های اوپن فرانسه، در دور نخست، مقابل ایرینا کامیلا بگو از رومانی به میدان رفت و در پایان در دو ست متوالی حریفش را شکست داد. او ست اول را به زحمت و در حالی که حریفش پا به پای او امتیاز می‌گرفت، با نتیجه 7 بر 6 برد اما ست دوم را آسان‌تر و با نتیجه 6 بر 2 به سود خود به پایان رساند.

امسال برگزارکنندگان رقابت‌های اوپن فرانسه اقدام به برگزاری برخی مسابقات به‌صورت شبانه و زیر نور پروژکتورها کرده‌اند؛ اقدامی به تقلید از رقابت‌های اوپن آمریکا و اوپن استرالیا با هدف ایجاد هیجان و درام بیشتر برای هواداران، هرچند که به‌دلیل محدودیت‌های کرونایی در پاریس (منع تردد پس از ساعت 21 در پایتخت فرانسه)، بازی ویلیامز و رقیب رومانیایی‌اش در ورزشگاه خالی برگزار شد.

خالی بودن ورزشگاه اما به ضرر تنیسور 39ساله آمریکایی تمام شد چراکه او در اولین ست بازی مقابل حریفی سرسخت که امتیازات از دست‌داده را جبران کرد و بازی را به تای‌برک کشاند، به زحمت افتاد. بگو در ادامه با نتیجه 6 بر 4 پیش افتاد و ویلیامز خوش‌شانس بود که توانست به بازی برگردد تا در نهایت ست اول را ببرد و با فریادش سکوت ورزشگاه خالی را بشکند.

ویلیامز که سه‌بار قهرمان رقابت‌های رولان گاروس و 20بار دیگر قهرمان گرنداسلم‌های دیگر شده است، فقط یک قهرمانی دیگر می‌خواهد تا به رکورد مارگارت کورت به‌عنوان دارنده بیشترین قهرمانی در رقابت‌های گرنداسلم برسد. او در ست دوم بازی‌اش با اعتماد به نفس بیشتری بازی کرد و بر خلاف ست اول بدون هیچ مشکلی به پیروزی رسید.

ویلیامز از سال 2017 که آخرین قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها را در اوپن استرالیا کسب کرد، چندبار دیگر به یک‌قدمی رکورد کورت رسید اما هر بار ناکام ماند تا حسرتش برای فتح یک گرنداسلم به‌عنوان مادر ادامه داشته باشد. او در از آن زمان تا کنون در 5 گرنداسلم شرکت کرده که آخرین آنها اوپن استرالیا بود که در مرحله نیمه‌نهایی آن حذف شد. ویلیامز در دور دوم اوپن فرانسه با یک رقیب رومانیایی دیگر به نام میهائلا بوزارنسکو که رتبه 174 جهان را دارد، مواجه می‌شود.

 

باشگاه رئال‌مادرید پس از انتشار نامه سرگشاده زیدان ترجیح داد سکوت کند و با توجه به محبوبیت زیزو بین هواداران -چه به‌عنوان بازیکن و چه به‌عنوان مربی- جواب انتقاد تند او را ندهد. روزنامه ورزشی آ.اس چاپ مادرید هم که نامه زیدان به‌طور اختصاصی ابتدا در این روزنامه منتشر شد، نه از در حمایت از زیدان وارد شد و نه از در انتقاد از او. اما روزنامه «مارکا»، دیگر روزنامه ورزشی چاپ مادرید، احتمالاً به‌دلیل نزدیکی به باشگاه رئال‌مادرید و احتمالاً به‌دلیل انتقاد زیدان از توجه خبرنگارها به مسائل حاشیه‌ای در انتهای نامه‌اش بشدت به زیزو تاخت. برای نمونه « رائول وارلا» در یادداشتی در مارکا با تیتر «زیدان از پشت به رئال‌مادرید و فلورنتینو پرس خنجر زد» نوشت: «درست زمانی که تصور می‌شد فکس لیونل مسی به باشگاه بارسلونا برای درخواست رسمی جدایی از این باشگاه، جنجالی‌ترین سند در تاریخ معاصر فوتبال اسپانیا باشد، زین‌الدین زیدان نامه‌ای سرگشاده برای هواداران رئال‌مادرید نوشت که در آن دلایلش برای سومین جدایی از باشگاه را توضیح داد.

زیدان این نامه را با نیش‌خندی به تیز و بُرندگی یک چاقو نوشت؛ چاقویی که آن را برای از پشت خنجر زدن به رئال‌مادریدی‌ها و مخصوصاً رئیس‌ آنها و دوست خودش فلورنتینو پرس استفاده کرد. عدم اعتماد، افشای اخبار داخلی باشگاه، حمایت ناکافی و نبود یک پروژه... چیزهایی بودند که زیدان به‌خاطرشان از پرس گلایه و به‌عنوان دلیل جدایی‌اش از رئال‌مادرید عنوان کرد. او هیچ چیزی که در آخرین ماه‌های حضورش در رئال‌مادرید بر خلاف میل او رقم خورده بود را از قلم نینداخت. همه این موارد در حالی بود که او تمام تلاشش را برای کسب افتخاراتی دیگر در لالیگا و اروپا انجام داد اما در نهایت نتوانست جام دیگری به ویترین افتخارات رئال‌مادرید اضافه کند.

فلورنتینو الان باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد پشت یک بیانیه مصنوعی از سوی باشگاه مانند همانی که برای اعلام خروج زیدان پس از یک جلسه‌ 30 دقیقه‌ای با او منتشر شد، پنهان شود یا اینکه مانند ماجرای پافشاری‌اش بر زنده بودن سوپرلیگ اروپا، جلوی دوربین ظاهر شود و دلایلش در مورد اینکه چرا سمبل باشگاه که اتفاقاً او را هم خیلی قبول داشت و در رقم خوردن موفق‌ترین عصر تاریخ کهکشانی‌‌ها نقشی کلیدی ایفا کرد، تصمیم به جدایی گرفت را توضیح دهد.

این‌بار زیدان حرف دلش را زد و آن را از طریق رسانه‌ها به اشتراک گذاشت؛ رسانه‌هایی که البته به آنها هم به‌خاطر سؤالات حاشیه‌ای‌شان در جست‌وجوی جنجال‌آفرینی درباره او و تیمش حمله کرد. این رویداد‌ها در یک بازه چند هفته‌ای که رئال‌مادرید از لیگ قهرمانان حذف شد، حذفی شرم‌آور را از جام حذفی به دست آلکویانو تجربه کرد و و در نهایت نتوانست اتلتیکومادرید را از صدر جدول پایین بیاورد، روی هم انباشته شد. سختی‌های هدایت یک تیم کم‌مهره هم به دردسرهای او اضافه شد تا در نهایت فصل را بدون جام به پایان برساند و مهم‌ترین دستاوردهایش نایب‌قهرمانی در لالیگا و حضور در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان به لطف قرار گرفتن در نیمه آسان قرعه‌کشی باشد.

خروج زیدان از رئال‌مادرید در گذر زمان مانند یک رویداد شیطانی ضروری بود. باشگاه تصمیم گرفت مسیر متفاوت را طی کند. این اتفاق یک پایان دو سر باخت برای هر دو طرف بود؛ برای باشگاه به‌خاطر اینکه ندانست چگونه باید دل بهترین مربی‌ تاریخش را به دست آورد و برای بهترین مربی تاریخ باشگاه به‌خاطر اینکه ندانست چگونه خودش را با شرایطی که پیش رویش قرار می‌‌گرفت، تطبیق دهد. شاید ورود کیلیان امباپه به تیم می‌توانست بهترین مسکن برای این سردرد باشد اما تمام غروری که برای رئال‌مادرید با گذر از چنین فصل سختی حاصل شده بود، با یک نامه، نامه زیدان از بین رفت.»

«کارلوس گونسالس» نیز در یادداشتی با عنوان «خیانت دوم زیدان به فلورنتینو پرس در رئال‌مادرید» نوشت: «زین‌الدین زیدان با انتشار نامه‌ای سرگشاده از رئال‌مادرید خداحافظی کرده که در آن بشدت به فلورنتینو پرس تاخته... زیدان گفته از رئال سپاسگزار است، اما حالا برای دومین‌بار پشت پرس را خالی کرده؛ مردی که بزرگترین حامی او در رئال بود.

اولین‌بار در سال 2018 بود که او پس از فتح لیگ قهرمانان مقابل لیورپول، به شکلی غیرمنتظره رئال را ترک کرد. به این ترتیب بود که پرس و رئال مجبور شدند دست به ابتکار عمل بزنند و خولن لوپتگی را به خدمت بگیرند. اعلام حضور لوپتگی باعث شد او در روزهای منتهی به جام‌جهانی از سمت مربیگری اسپانیا برکنار شود.

تصمیم زیدان باعث مشکلات جدی برای رئال شد، چون او خیلی دیر به باشگاه خبر داد که می‌رود. این‌بار هم همین انتقاد را می‌شد از زیدان داشت، اما با بیانیه اخیر این مربی می‌توان گفت پرس این‌بار از رفتن او غافلگیر نشده است.

او احتمالاً انتظار داشت زیدان مانند سه سال پیش به‌صورت ناگهانی از رئال جدا شود، اما انتظار این را نداشت که زیدان نامه‌ای منتشر کند که در آن اینچنین به رئیس باشگاه توهین کند.

زیدان هیچ انتقادی از خود نداشته است، اما حمایت باشگاه و پرس را زیر سؤال برده و اتهامات تندی به پرس زده، از جمله اینکه رئیس باشگاه اطلاعات محرمانه را به رسانه‌ها داده تا زیدان را خراب کند.

پرس در سال 2018 می‌توانست خشم خود را نسبت به زیدان ابراز کند، اما این کار را نکرد و چند ماه بعدتر که اوضاع در رئال خوب پیش نرفت دوباره به او اعتماد کرد. اما این مربی فرانسوی دوباره از رئال جدا شد و این‌بار به شکلی تلخ‌تر.

این دومین خیانت زیدان است و این‌بار اوضاع وخیم‌تر است، چراکه با این نامه همراه بوده است. پرس بزرگترین حامی زیدان روی نیمکت رئال بود و در زمانی به او اعتماد کرد و او را به رئال آورد که رزومه این مربی خالی بود.

چه حق با زیدان باشد و چه نه، این کار او خوب به نظر نمی‌آید. این بهترین روش برای خداحافظی با کسی نیست که برای زیدان ارزش بالایی قائل است.»

 

آماده‌سازی برای حضور در یورو 2020 رسیده و آلمان مثل همیشه مدعی است. ژرمن‌ها که یکی از 11 میزبان این تورنمنت هستند، 25 خرداد در نخستین بازی خود در گروه F در آلیانتس آره‌نای مونیخ با فرانسه روبه‌رو می‌شود؛ پرتغال و مجارستان دو تیم دیگر این گروه سخت هستند. آلمان امشب  ساعت 23:30 در یک دیدار تدارکاتی با دانمارک روبه‌رو می‌شود و دوشنبه آینده در آخرین بازی قبل از شروع یورو با لتونی بازی می‌کند.

یواخیم لوو که به پایان دوران مربیگری در تیم ملی کشورش رسیده، برای ایجاد ذهنیت پیروزی در تیمش بازیکنانی را دعوت کرده که مدت‌ها در ترکیب «دی مانشافت» حضور نداشتند؛ از جمله توماس مولر و متز هوملس. این دومی بعد از یک فصل نسبتاً خوب در بورسیادورتموند به اوج رسیده و حالا امیدوار است پاسخ اعتماد لوو را بدهد. او بعد از اردوی زیفلد باواریا به سؤال‌های خبرنگار فدراسیون فوتبال آلمان پاسخ داده.

 

از بازگشت به تیم ملی چه احساسی داری؟

خیلی خوشحالم که دوباره چهره‌های آشنا را دیدم. برای حضور در اردوی تیم ملی کمی استرس داشتم، شاید بیشتر از قبل. حالا هیجان‌زده‌ام. تمرین خیلی خوب بود و من مشتاق بازی برای تیم ملی هستم.

دوری از تیم ملی چطور بود؟

توماس مولر می‌گفت این یک باخت انفرادی است، من هم چنین احساسی دارم. واقعاً دردناک است، نمی‌توانم دروغ بگویم. یکی از اهداف شخصی من این بود که به تیم ملی برگردم ضمن اینکه بازی برای تیم ملی افتخار است. این نتیجه سختکوشی و انگیزه ما بود.

در تیم جا افتاده‌ای؟

مشکل خاصی نبود. فقط باید با بقیه بازیکنان هماهنگ شد. در طول شش ماه گذشته چندین تلفن و پیام داشتم. حدود دو هفته قبل از اینکه اسامی تیم اعلام شود، وضعیت روشن بود. لوو به من گفت در این تورنمنت خیلی کارها می‌توانم بکنم. این باعث شد هرچه سریع‌تر خودم را برسانم.

آمدن شما به معنای کنار رفتن بازیکنان دیگری است...

فکر نمی‌کنم. این موضوع بیشتر از بیرون تیم مورد توجه قرار می‌گیرد. من و توماس برای کمک به تیم آمده‌ایم و قرار نیست جای کسی را در تیم تنگ کنیم. این مسأله نیست چون همه ما می‌خواهیم تیم موفق شود.

این دو بازی را چطور می‌بینی؟

خیلی مهم است که این بازی را جلسه تمرین ندانیم. باید طوری بازی کنیم که می‌خواهیم در یورو باشیم. بازی‌های تدارکاتی ما قبل از جام‌جهانی 2018 خیلی خوب نبود. می‌خواهیم از دقیقه اول بازی با دانمارک با همان جدیت و کیفیتی باشیم که در یورو خواهیم بود.

نظرت درباره دفاع روی ضربات شروع مجدد چیست؟

این بستگی به بازیکنانی دارد که در اختیار شما هستند. قدرت من بیشتر در دفاع منطقه‌ای است، شما همچنین می‌توانید خودتان را با حریف منطبق کنید. در نهایت ترکیب دفاع منطقه‌ای و یارگیری نفر به نفر بهترین راه‌حل است.

همبازی شدن با آنتونیو رودیگر چگونه است؟

ما چند دفاع وسط خوب داریم و گزینه‌های زیادی برای بازی در این پست در اختیار مربی است. آنتونیو رودیگر ثابت کرده مدافع میانی فوق‌العاده‌ای است. هر وقت بازی چلسی را می‌بینم، او شاخص است. بازی در کنار مدافعی مانند او آسان است.

نقش خودت را چطور می‌بینی؟

می‌خواهم تمام توان و تجربه و استعدادم را به تیم بیاورم. من باید به‌عنوان رهبر تیم اینطور باشم و باعث شوم همه بهترین بازی‌شان را انجام دهند، حتی وقتی اوضاع روبراه نیست، نه اینکه خودم را پنهان کنم. غلبه بر اتفاقات ناخوشایند بخش مهمی از بازی در تورنمنت‌هاست.

سطح تیم را چطور ارزیابی می‌کنی؟

اگر بتوانیم کیفیت‌مان را در زمین نشان دهیم می‌توانیم از مرحله گروهی عبور کنیم. اوضاع از بیرون همیشه متفاوت به نظر می‌رسد چون کسانی که درگیر نیستند، گاهی غلط برداشت می‌کنند. تمرین‌های ما خوب بوده و کیفیت بالایی داشتیم. ما بازیکنان خوبی داریم که واقعاً به‌دنبال موفقیت هستند. مطمئنم می‌توانیم سطح خوب‌مان را به زمین انتقال دهیم.

منبع: DFB

 

پیش بازی

 دنیل دیویس  

 

چندین بازیکن منچسترسیتی از فرصت بازی کم‌شان در این تیم ناراضی هستند و از اینکه در تابستان به تیم دیگری منتقل شوند استقبال می‌کنند. با وجود قهرمانی در لیگ برتر و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان در پایان یک فصل خوب دیگر، به نظر می‌رسد عده‌ای از بازیکنان از اینکه نقش زیادی در تیم ندارند، خوشحال نیستند. «آتلتیک» گزارش داده گابریل ژسوس، رحیم استرلینگ و آیمریک لاپورت از جمله ناراضی‌ها هستند و برخی دیگر از اعضای تیم هم حس مشترک دارند؛ این یعنی ممکن است در هفته‌های پیش‌رو یک خانه‌تکانی اساسی در سیتی به وجود آید.

در این گزارش آمده گروه معترضان به جدایی از سیتی در این پنجره نقل‌و‌انتقالات تابستانی فکر می‌کنند و حتی برای رفتن به باشگاه فشار می‌آورند. اینطور که پیداست سیتی هم بی‌میل نیست بازیکنانی را که نمی خواهند در اتحاد بمانند به تیم‌های دیگر واگذار کند.

اگرچه سیتی برای رسیدن به افتخارات بیشتر با اقتدار خودش را به فینال پورتو در این هفته رساند اما نارضایتی در میان برخی بازیکنان به خیلی قبل‌تر مربوط می‌شود و اوضاع همچنان تغییری نکرده است.

حالا که فصل به پایان رسیده سیتی برای یک ریخت و پاش دیگر در بازار نقل‌و‌انتقالات آماده است بخصوص با توجه به موفقیت بی‌سابقه‌ای که در لیگ قهرمانان به دست آوردند؛ انتظار می‌رود پپ گواردیولا با وجود این شکست بشدت مورد حمایت مقامات باشگاه قرار بگیرد. این تغییرات گسترده احتمالاً به خروج بازیکنانی منجر شود که آینده خود را جایی دیگر تصور می‌کنند. حالا که سرخیو آگوئرو، اسطوره باشگاه به‌طور رسمی از این تیم جدا شود، ژسوس می‌خواهد نقش بیشتری در خط حمله تیم داشته باشد، هرچند یک واقعیت آزاردهنده برای او این است که احتمال بازی‌اش در دیدارهای بزرگ زیاد نیست.

در گزارش اتلتیک آمده ژوائو کانسلو، رودری و حتی برناردو سیلوا هم کاملاً راضی نیستند. کانسلو، مدافع راست پرتغالی سال گذشته هم می‌خواست از سیتی برود و حالا که بیشتر کنار گذاشته می‌شود، این علاقه در او همچنان زنده است. رودری هم از پایان کار سیتی در این فصل راضی نبود. سیلوا هم با آنکه زمان زیادی برای بازی فرصت پیدا می‌کند اما نسبت به آینده‌اش در تیم گواردیولا مردد است. لاپورت هم آماده است به اسپانیا برگردد و برای بارسلونا یا رئال‌مادرید بازی کند. احتمال این انتقال در حال حاضر زیاد نیست اما سیتی از تمایلات این بازیکن آگاه است. دیلی‌میل هم هفته گذشته گزارش داد استرلینگ و ریاض محرز هم ممکن است بروند. به نظر می‌رسد سیتی به‌دنبال پالایش تیم است و این دو مهاجم می‌توانند مجوز خروج دریافت کنند. جدایی آنها البته به این بستگی دارد که سیتی پیشنهاد خوبی برای‌شان دریافت کند و آرسنال به جذب هر دو علاقه‌مند است هرچند باشگاه شمال لندن در حال حاضر شرایط جذب‌شان را ندارد؛ هم به‌خاطر وضعیت نابسامان اقتصادی و هم اینکه در رقابت‌های اروپایی حضور ندارد.

بارسلونا و رئال‌مادرید، هر دو مدتی است به استرلینگ علاقه دارند. سیتی هم برای جذب ستاره‌های مورد نظرش به پول نیاز دارد و هر پولی از فروش به دست آید برای این کار صرف خواهد شد.

سیتی مصر است جک گریلیش از آستون‌ویلا را به‌عنوان انتخاب اولش برای خط میانی به خدمت بگیرد. این انتقال اما شاید حدود یکصد میلیون پوند هزینه خواهد داشت و ویلا برای از دست دادن ستاره‌اش کوتاه نمی‌آید. همچنین در فهرست بازیکنان مورد نظر سیتی، هری کین مهاجم تیم ملی انگلیس و تاتنهام قرار دارد. این فوق‌ستاره گفته می‌خواهد در تابستان از تیم لندنی جدا شود اما سیتی باید برای خریدن او چیزی حدود 150میلیون پوند بدهد.

منبع: دیلی‌میل

 

لوتار ماتئوس، اسطوره بوندس‌لیگا بر این باور است که بایرن‌مونیخ در فصل بعد تغییرات بزرگی خواهد داشت. یولیان ناگلسمان، مربی جدید بایرن از فصل بعد روی نیمکت این تیم می‌نشیند. این مربی 33ساله آربی‌لایپزیگ را ترک کرد تا جانشین هانسی فلیک شود. فلیک هم راهی تیم ملی آلمان می‌شود و جای یواخیم لوو را می‌گیرد.

فلیک در 18 ماه هدایت بایرن، هفت قهرمانی به دست آورد، از جمله دومین سه‌گانه تاریخ باشگاه را، که البته این افتخار تبدیل به شش‌گانه هم شد. ناگلسمان کار سختی برای پر کردن جای خالی فلیک دارد و ماتئوس بر این باور است که مربی جدید بایرن باید هم سریع بیاموزد که چه کار انجام دهد و هم اینکه سبک خود را به بایرن بیاورد.

ماتئوس می‌گوید: «به نظرم او باید تیم را به‌صورت کلی تقویت کند، نه‌فقط بازیکنان را. اگر بایرن را در دو سال گذشته با فلیک دنبال کرده باشید، دیده‌اید که از سیستم 1-3-2-4 استفاده می‌کرد. این سیستم بایرن در هر بازی بود، ولی با ناگلسمان، تیم عوض خواهد شد. تیم او مرتباً از دفاع سه‌نفره به چهارنفره و حتی پنج‌نفره حرکت می‌کند. گاهی او با دو مهاجم بازی می‌کند و گاهی هم تنها با یک مهاجم. این روند در بایرن تغییر خواهد کرد و او باید حمایت بازیکنان را مانند هانسی فلیک داشته باشد. در این صورت در مونیخ روزگار خوبی خواهد داشت.»

از دید ماتئوس، در بایرن همه چیز پیرامون پیروزی است. ماتئوس هفت‌بار قهرمان بوندس‌لیگا و سه‌بار فاتح جام حذفی شده و با قهرمانی کاملاً آشناست. اما ناگلسمان باید ذهنیت قهرمانی را در بایرن بیاموزد. این مربی سابق هوفنهایم و لایپزیگ هنوز قهرمانی در مسابقات مهم را تجربه نکرده است و دستاورد او محدود به راهیابی این دو تیم به لیگ قهرمانان و رساندن لایپزیگ به مرحله نیمه‌نهایی این مسابقات می‌شود.

ماتئوس می‌گوید: «بایرن باشگاهی خاص در آلمان است. این را می‌توانید در تاریخ بوندس‌لیگا ببینید. وقتی پیروز می‌شوید، حضور در بایرن رویایی است. بهترین شغل دنیا برای ناگلسمان این است که مربی بایرن باشد، چون همه از او حمایت می‌کنند و باید هم قهرمان شود. او تاکنون قهرمان نشده و باید این را بیاموزد.»

حضور ناگلسمان بزرگترین تغییر روی نیمکت تیم‌های آلمانی است، اما تنها تغییر نیست. هفت تیم از هشت تیم برتر فصل 21-2020، فصل را با مربیان جدیدی آغاز خواهند کرد و تغییرات گسترده‌ای در بوندس‌لیگا اتفاق افتاده است. در این میان، شش تیم مربی فصل بعد خود را می‌شناسند. مارکو روزه از بوروسیامونشن‌گلادباخ به بوروسیادورتموند رفته، آدی هوتر از آینتراخت فرانکفورت جدا می‌شود تا جای روزه را بگیرد، اولیور گلاسنر از ولفسبورگ هم جانشین هوتر می‌شود و جراردو سوانه، مربی سابق یانگ بویز هم راهی بایرلورکوزن خواهد شد. جسی مارش هم با جدایی از سالزبورگ به لایپزیگ می‌رود. حضور مارش در تیم سابق ناگلسمان برای ماتئوس جذاب است. او از بازگشت این مربی آمریکایی به لایپزیگ می‌گوید: «اوضاع بایرن دیدنی است، اما تماشای اینکه چه اتفاقی در لایپزیگ می‌افتد هم جذاب است. مربی جدید آنها از سالزبورگ به لایپزیگ برمی‌گردد؛ جایی که پیش‌تر دستیار بود. ما ماجراهای زیادی در بوندس‌لیگا داریم؛ نه‌تنها در میدان، که روی نیمکت هم از این داستان‌ها زیاد است. شاید این ماجرا جذابیت واقعی را در تابستان رقم بزند. تغییرات مربیان در بوندس‌لیگا بی‌تردید تیترهای زیادی را در دو ماه گذشته به خود اختصاص داده است.»