آلویس کانیاتزو 

 

تمام بازیکنان و کادر فنی یوونتوس تا پایان فصل به شدت زیر ذره‌بین هستند چون آندره‌آ آنیلی رئیس باشگاه می‌خواهد خودش را برای اتفاقی غیرقابل تصور آماده کند؛ صعودنکردن به لیگ قهرمانان اروپا.

تیم آندره‌آ پیرلو در رده چهارم سری A است، هم امتیاز با تیم رده پنجمی ناپولی که امشب در یک بازی پرماجرای عقب‌افتاده میزبانش هستند. قهرمان 9 فصل اخیر ایتالیا فصل قبل در این مقطع 16 امتیاز بیشتر از الان داشت. یوونتوس اطمینان دارد حتی اگر به لیگ قهرمانان اروپا صعود نکند با مشکل مالی عمده‌ای مواجه نخواهد شد اما آنیلی عصبانی است و آماده برای یک خانه‌تکانی اساسی تا فصل آینده شرایط بهتری نصیب تیمش شود. کریستیانو رونالدو، آرون رمزی، آدرین ربیو، پائولو دیبالا، ماتیس دلیخت، آلوارو موراتا و مدیر فوتبال باشگاه، فابیو پاراتیچی همه در میان کسانی هستند که آینده نامشخصی در این باشگاه دارند.

آنیلی نگران است که اشتباهات تکرار شود، تیم پیشرفت نمی‌کند و نسبت به ستاره‌ها که احتمالاً مشکلات تیم در سری A به آنها مربوط می‌شود، نگرش متفاوتی ندارد.

 

مشکلات بازیکنان

اگر یوونتوس نتواند در این فصل سهمیه لیگ قهرمانان اروپا به دست آورد، این احتمال وجود دارد که بازیکنان زیادی آهنگ جدایی از تورین سر بدهند بخصوص با توجه به اینکه خیلی از بازیکنان شرایط مالی باشگاه را ارزیابی می‌کنند بدون اینکه مسابقه‌ای انجام شود.

همین حالا به جان‌لوییجی بوفون و جورجو کیلینی اجازه داده‌اند که از تیم جدا شوند و همین باعث صرفه‌جویی سالانه ده میلیون یورو می‌شود. رمزی و ربیو که گفته می‌شود نماد ناکامی پاراتیچی در نقل و انتقالات سال‌های اخیر باشگاه به حساب می‌آیند، هم به آنها ملحق می‌شوند.

درباره رونالدو هم شایعات زیادی وجود دارد. این بازیکن 36 ساله هم نمی‌پذیرد در سال‌های آخر دوران حرفه‌ای خود فصلی را در لیگ قهرمانان اروپا بازی نکند. حتی شرایط خرید بازیکن قرضی اتلتیکو مادرید، آلوارو موراتا نیز مبهم است. دیبالا اگر از یوونتوس برود، خوشحال‌تر خواهد بود و حتی وضعیت دلیخت در خطر است با توجه به اینکه بر اساس قراردادش سالانه 17 میلیون یورو دستمزد می‌گیرد.

مقابــــــــــــل تورینــــــــــــــــو، وویچیک شزنی یکی از بدترین بازی‌هایش با پیــــــــــــراهن یوونتوس را انجام داد. دروازه‌بان سابـــــــــــق آرسنـــــــال هم ممکن است این فصــــــــل به تیـم دیگری برود بخصوص با درنظر گرفتن اینکه جان‌لوییجی دوناروما در تابستان پیش رو بازیکن آزاد محسوب می‌شود و خیلی‌ها او را جانشین شایسته‌ای برای بوفون می‌دانند.

 

اعتراف به ناکامی پیرلو

پیرلو به عنوان بازیکن همه چیز برد اما یوونتوس با مربیگری او سرافکنده شده است. او هنوز یک پست تاکتیکی مناسب برای دژان کولوسفسکی پیدا نکرده است، تیم مائوریتزیو ساری را در حالی تحویل گرفت که با سیستم 3-3-4 بازی می‌کرد و حالا تیم را با 2-4-4 بازی می‌دهد و سبک مربیگری‌اش به چیرو فرارا تشبیه شده که یکی از بدترین مربی‌های یوونتوس در 30 سال اخیر به حساب می‌آید.

منتقدان می‌گویند پیرلو جرأت و شجاعت ندارد، ایده ندارد و بالاتر از همه فاقد استقامت و پشتکار است و فلسفه بازی پیچیده‌ای را دنبال می‌کند که یکنواخت، پیش پاافتاده و قابل پیش‌بینی است.

یوونتوس کند به نظر می‌رسد و در دقایق ابتدایی هر مسابقه‌ای در حفظ تمرکز و پیداکردن شرایط بازی با مشکل مواجه است، اشتباهات فنی مرتکب می‌شود و بخصوص برای گلزنی تیم‌های حریف موقعیت ایجاد می‌کند.

 

پاراتیچی رفتنی است

در روز خداحافظی ماسیمیلیانو آلگری، آندره‌آ آنیلی آشکارا خواسته‌اش را بیان کرد: «انتخاب‌های مربی بعدی تیم بر اساس تشخیص مدیر ورزشی باشگاه خواهد بود که برای اقدام در بازار نقل و انتقالات اختیار تام دارد.» این البته بیشتر یک هشدار بود تا اینکه بخواهد نسبت به مدیر ورزشی‌اش ابراز اعتماد کند. حالا اما بعد از 24 ماه اعتماد او به پاراتیچی به آخر رسیده و یوونتوس می‌تواند به یک تحول بزرگ دیگر در نقل و انتقالات تن دهد. پاراتیچی هنوز قراردادش را تمدید نکرده و روند منفی خود در انتخاب‌هایش در بازار نقل و انتقالات بخصوص در مورد مربی‌ها را ادامه می‌دهد. ساری انتخاب او بود و بعد از 12 ماه مجبور شد نظرش را عوض کند و مربی‌ای را اخراج کرد که می‌خواست سال‌ها باشگاه را اداره کند. انتخاب پیرلو کم هزینه بود بخصوص با توجه به اینکه باید تا تیر امسال به ساری دستمزد پرداخت می‌کردند و یک بار دیگر اشتباه کردند.

آینده او به مویی بسته است و اگر باشگاه نتواند سهمیه لیگ قهرمانان را بگیرد، خیلی راحت کنار گذاشته می‌شود. احتمالاً چهارمی برای پاراتیچی از آینده باشگاه که همیشه راهی برای تقویت خود و شروعی خوب حتی بدون خیلی از بازیکنان پیدا می‌کند، اهمیت بیشتری دارد. آنیلی باید در آینده فنی تیم اعمال نظر کند، شروع مجدد تیم را تنها نمی‌توان به تغییر اساسی در تیم موکول کرد.

منبع: 

دیلی میل

 

علاقه مصنوعی رئال به هالند برای آزار رقیبان

پیش بازی

 بن نپتن 

 

بایرن مونیخ، قهرمان فصل پیش لیگ قهرمانان، به مصاف رقیب سال گذشته‌اش در فینال می‌رود. هشت ماه از زمانی که کینگزلی کومان با گلش بایرن را قهرمان اروپا کرد می‌گذرد.

بایرن در بوندس‌لیگا با نتیجه یک بر صفر آر بی لایپزیگ را شکست داد و به سمت نهمین قهرمانی پیاپی خود می‌رود اما پی‌اس‌جی مقابل لیل با همین نتیجه شکست خورد و امیدهایش برای قهرمانی ضربه خورد.

بایرن در دور قبل قرعه آسانی داشت و به مصاف لاتزیو رفت و این تیم را با نتیجه شش بر دو در مجموع دو دیدار شکست داد. آنها در 9 فصل گذشته، تنها دو بار شده که از مرحله یک‌چهارم نهایی عبور نکنند.

بایرن در 19 بازی اخیر در لیگ قهرمانان 18 برد کسب کرده است و تنها باری که پیروز نشده به تساوی یک - یک مقابل اتلتیکو مادرید در یک دسامبر برمی‌گردد. بایرن می‌تواند دومین تیم تاریخ شود که به آمار 20 بازی پیاپی بدون شکست می‌رسد. تیم قبلی منچستر یونایتد در سال‌های 2007 تا 2009 بود.

از زمانی که هانسی فلیک آمده، بایرن در لیگ قهرمانان 54 گل زده و تنها 11 گل دریافت کرده است. البته آنها در این مسابقه، روبرت لواندوفسکی را در اختیار ندارند. با این حال، بایرن در بازی اخیر خود نیازی به این مهاجم نداشت و لئون گورتزکا تنها گل این تیم را زد. حفظ صدر جدول برای بایرن بدون لواندوفسکی کار آسانی نیست اما آنها فعلاً باید بوندس‌لیگا را فراموش کنند و به فکر لیگ قهرمانان باشند. بایرن امیدوار است شبیه به تیم دهه 1970 شود که در سال‌های 1974 تا 1976، سه بار پیاپی قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد.

قهرمان 30دوره بوندس‌لیگا پس از شکست دو بر یک مقابل بایر لورکوزن در نوامبر 2019، دیگر در خانه خود مقابل هیچ تیمی در هیچ رقابتی شکست نخورده است. در آن هنگام تماشاگران در ورزشگاه‌ها حضور داشتند. حالا خبری از آنها نیست، هرچند که این امید وجود دارد که برای دیدار فینال، اجازه حضور طرفداران داده شود.

البته بایرن هنوز تا فینال فاصله دارد اما آنها در 63 بازی پیاپی در تمامی رقابت‌ها دروازه حریفان را باز کرده‌اند و پی‌اس‌جی که شرایط خوبی ندارد، نمی‌تواند روی نبود لواندوفسکی حساب باز کند.

پی‌اس‌جی هم البته کیلیان امباپه را دارد که امیدوار است رکوردهای بیشتری در لیگ قهرمانان بجا بگذارد اما این بازیکن 22ساله نتوانست مانع شکست یک بر صفر تیمش مقابل لیل شود. لیل با این برد با سه امتیاز بیشتر از پی‌اس‌جی در صدر جدول قرار گرفت و نبرد قهرمانی در لیگ یک فرانسه هر هفته ماجراهای جدیدی پیدا می‌کند.

جاناتان دیوید ستاره لیل در آن مسابقه بود و نیمار هم در دقایق پایانی اخراج شد. تیاگو جالو، بازیکن لیل هم که با نیمار درگیر شده بود، کارت قرمز گرفت. موریسیو پوچتینو در حال حاضر احساس راحتی روی نیمکت ندارد و خیلی خوب می‌داند که سرنوشت آنهایی که پاری سن ژرمن را به قهرمانی در لیگ نمی‌رسانند، چیست.

تیم پوچتینو تازه به صدر جدول رسیده بود که مقابل لیل شکست خورد. چهارمین قهرمانی پیاپی در لیگ یک فرانسه برای پاری سن ژرمن فوق‌العاده مهم است اما جایزه اصلی که لئوناردو و همکارانش به دنبالش هستند، فتح لیگ قهرمانان برای اولین بار است.

برد چهار بر یک پی‌اس‌جی در خانه بارسلونا باعث شد لرزه به دنیای فوتبال بیفتد و امباپه مقابل لیونل مسی بازی را از آن خود کرد. تساوی در بازی برگشت باعث شد پاری‌سن‌ژرمن برای دومین بار در پنج فصل گذشته به مرحله یک‌چهارم نهایی برسد. آنها در سال‌های 2016 تا 2019، سه فصل پیاپی در مرحله یک‌هشتم نهایی حذف شده بودند اما این تیم در پنج بازی اخیر خود در تمامی رقابت‌ها تنها دو پیروزی کسب کرده است و نیاز به اعتماد به نفس بالایی دارد. البته پاری سن ژرمن در 43 بازی اخیر خود در لیگ قهرمانان تنها یک بار موفق به گل‌زنی نشده که به باخت یک بر صفر مقابل بایرن در فینال سال گذشته برمی‌گردد.

پوچتینو در این بازی احتمالاً آندر اررا را به خط میانی برمی‌گرداند. لئاندرو پاردس به دلیل محرومیت بازی رفت را از دست داده است. دانیلو پریرا هم مشکل مصدومیت عضله ساق را دارد.

مارکو وراتی و الساندرو فلورنتزی دچار ویروس کرونا شده‌اند و نمی‌توانند به میدان بروند. عدم حضور فلورنتزی باعث می‌شود کالین داگبا فرصت آن را داشته باشد که در رقابت با تیلو کرر پیروز شده و در سمت راست خط دفاعی قرار بگیرد.

عبدو دیالو هم در سمت دیگر خط دفاعی بازی خواهد کرد، چرا که لیوین کورزاوا همچنان مشکل ساق دارد. مائورو ایکاردی نیز در آستانه بازگشت است و می‌تواند به گزینه‌های پوچتینو در حمله اضافه کند.

ایکاردی البته با مویزه کین در خط حمله رقابت دارد و البته نیمار هم هست.

 

ترکیب احتمالی 

بایرن مونیخ: نویر؛ پاوار، بواتنگ، آلابا، دیویس؛ کیمیش، گورتزکا؛ گنابری، مولر، کومان؛ شوپو-موتینگ

پاری سن ژرمن: ناواس؛ داگبا، مارکینیوش، کیمپمبه، دیالو؛ گیه، اررا؛ دی‌ماریا، نیمار، امباپه؛ کین

منبع: SportsMole

 

 

پورتو شاید گزینه آسانی در قرعه‌کشی یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شد و چلسی شاید خوشحال بود از اینکه به این تیم خورده اما این برداشت ممکن است گمراه‌کننده باشد. تیمی که سرجیو کونسیسائو را روی نیمکت دارد، هیچ چیز برایش غیرممکن نیست همانطور که در بازی مرحله قبل با یوونتوس به طور کامل نشان داد.

 

پورتو ابتدا با دریافت دو گل سریع در اوایل نیمه دوم برتری‌اش را از دست داد و بعد مهدی طارمی بی‌رحمانه اخراج شد اما آنها تسلیم نشدند و در وقت اضافه به خواسته‌شان رسیدند. کونسیسائو هیچ‌وقت پرچم سفید را بالا نمی‌یرد، این مربی 46 ساله یک مبارز و یک تحریک‌گر ماهر است. سرسختی او برای مربی‌ها و تیم‌های رقیب آزاردهنده است. او عاشق یک مبارزه خوب است. بازی‌ها با منچسترسیتی در مرحله گروهی شرایط خوبی نداشت و مربی پورتو بعد از باخت 3 بر یک در اتحاد از خودش انتقاد کرد: «خیلی چیزها را باید از گواردیولا یاد بگیرم، اینکه چطور داور را تحت فشار می‌گذارد، سبک حرف زدنش با بازیکنان و نیمکت حریف. او یک الگوی فوق‌العاده است. امروز در مقایسه با آنها فرشته بودیم.» برخی هواداران پورتو از این نگرش او خوششان نیامد اما بیشترشان شخصیت او را دوست دارند. لیدیا پارالتا گومز خبرنگار تریبیونا اکسپرسو می‌گوید: «هواداران او را یک استعداد دست پرورده باشگاه می‌دانند که ذهنیت پورتویی دارد، سرسخت، متعصب و مغرور.» تجربه‌های مربیگری قبلی او هیچ‌وقت بیشتر از یک سال دوام نیاورده و فصل 2016-2015 در براگا با یک درگیری آشکار با رئیس باشگاه خاتمه یافت و در بیانیه باشگاه «اقتدارطلبی»، «مبارزه جویی» و «شخصیت پرخاشگر» او، دلیل اخراجش عنوان شد.

بعد از قهرمانی لیگ و جام حذفی فصل قبل به تریبیونا اکسپرسو گفت: «موفقیت با جدیت و نظم و کمی ناسازگاری به دست می‌آید. بعضی‌ها فکر می‌کنند حالا دیگر بردن عادی شده اما من متفاوت فکر می‌کنم، من همیشه باید برنده شوم. همیشه اینطور بوده‌ام، مبارزه‌جو و انعطاف‌ناپذیر حتی با دوستان و خانواده‌ام. خیلی صریح و قاطع حرف می‌زنم. واقعاً اذیت می‌شوم وقتی دیگران صداقت نداشته باشند.»

کونسیسائو ریشه‌اش را فراموش نکرده. بچه هفتم و یکی مانده به آخر خانواده فقیرش بود که معمولاً به اندازه کافی غذا برای خوردن نداشت. وقتی برای مشارکت در پروژه کمک به خانواده‌های نیازمند در دوران کرونا دعوت شد، ظرف چند ساعت کمک‌های قابل توجهی کرد. مدیر این پروژه می‌گوید: «شب با او حرف زدیم و از ما آدرس خواست. 9 صبح که بیدار شدم پیام‌های زیادی از خانواده‌ها داشتم که هدایای او را دریافت کرده بودند. هرگز چنین چیزی ندیده بودم.»

تلخی و سیاهی را عامل برانگیزاننده می‌داند. پدرش را در 16 سالگی در تصادف موتور از دست داد چند روز بعد از آنکه متقاعدش کرد اجازه امضای قرارداد با آکادمی پورتو را به او بدهد. مادرش که نصف بدنش فلج بود، دو سال بعد درگذشت. خودش می‌گوید: «هیچ وقت صددرصد راضی نیستم. یک بخش تاریک درون من است و هیچ‌وقت نمی‌رود.»

در دوران مربیگری هم هیچ‌وقت دنبال راحتی نبوده. اولین کارش در سال 2012 در تیم کوچک اولهاننزه بود و تیم را از منطقه سقوط در اواسط فصل به جایگاه مطمئنی در میانه جدول رساند. همین دستاورد را در نانت داشت که در زمان ورود او در دسامبر 2016 در مسیر سقوط بود و در پایان فصل هفتم شد. تصمیم کونسیسائو برای آمدن به پورتو در سخت‌ترین زمان ممکن، در تابستان 2017، بزرگ بود و می‌توانست فاجعه‌بار باشد اما بر خلاف پیش‌بینی‌ها به سرعت به موفقیت رسید. پورتو مجبور شد ستاره جوانش، آندره سیلوا را به میلان بفروشد اما به دلیل تخطی از قوانین بازی جوانمردانه مالی نتوانست بازیکن بزرگی جذب کند. بنفیکا شانس اول تکرار از عنوان قهرمانی‌اش در لیگ بود اما کونسیسائو موفق بود و در نهایت جام به پورتو رسید. آنها بهترین حمله و بهترین دفاع را داشتند و با هفت امتیاز اختلاف نسبت به رقیب پایتخت‌نشین قهرمان شدند. دستاورد واقعاً بزرگی بود و مربی، بزرگترین ستاره تیم بود. ایکر کاسیاس با وجود آنکه بعد از درگیری با او به نیمکت تبعید شد، درباره‌اش گفت: «پشت هر مربی منظم و دقیق یک شخصیت عالی نهفته. در سه سال کار با کونسیسائو، مردی را دیدم که از بازیکنانش بالاترین انتظار را دارد. همیشه می‌خواهد برنده شود و این میل را به بازیکنانش منتقل می‌کند.» در زمان بازی، بال سختکوش و خلاقی بود اما نه چندان بااستعداد. سه دوره قرضی در تیم‌های کوچک سپری کرد تا اینکه در سال 1996 به تیم اصلی پورتو رسید. در دو فصل دو جام برد و بعد به لاتزیو فروخته شد. در یک رختکن پرستاره خودش را ثابت کرد و با وجود بازیکنان باشخصیتی مانند دیگو سیمئونه، سینیشا میهایلوویچ و روبرتو مانچینی جا افتاد. جام برندگان جام یوفا 1999 را برد، سال بعد دوگانه لیگ و جام حذفی را به دست آورد و با پرتغال به یورو 2000 رفت هرچند به عنوان ذخیره. در برد 3 بر صفر برابر آلمان هت‌تریک کرد تا در جام جهانی 2002 ثابت شود. در یورو 2004 در خانه، شرایط فیزیکی او به شدت افت کرده بود و در پارما، اینتر و دوباره لاتزیو مصدومیت رهایش نمی‌کرد. در ژانویه 2004 به پورتو برگشت تا شانس بازی در یورو داشته باشد اما لوییز فلیپه اسکولاری اعتقادی به او نداشت در عین حال چند ماه زیر نظر ژوزه مورینیو کار کرد تا اینکه آقای خاص بعد از قهرمانی اروپا به چلسی رفت. سبک کاری خاص خودش را دارد و به طور کامل از هیچ‌یک از مربیانش تبعیت نمی‌کند. هوش تاکتیکی بالایی دارد، تیم‌هایش اگرچه روی بازی هجومی تأکید دارند، از نظر دفاعی سازمان یافته هستند. بازیکنانی که به حرف‌هایش گوش کنند، پیشرفت قابل توجهی دارند، نمونه‌اش خسوس کورونا و موسی مارگا. کونسیسائو یک شخصیت منحصر به فرد با یک داستان زندگی خاص است. تیم او در گرفتن نتایج خارق‌العاده استاد است. بعد از حذف کریستیانو رونالدو از لیگ قهرمانان، می‌توانند چلسی را هم شگفت‌زده کنند.

منبع: گل

پیروزی نتس با درخشش ایروینگ و بدشانسی هاردن

پیشتازی تیم بسکتبال بروکلین نتس در جدول کنفرانس شرق NBA با ثبت سی‌و‌پنجمین پیروزی در کارنامه نیویورکی‌ها ادامه پیدا کرد. نتس در شبی که کایری ایروینگ 40 امتیازی گرفت، با دو پرتاب آزاد موفق جف گرین در فاصله 3/7 ثانیه به پایان بازی توانست رقیب همشهری خود یعنی نیویورک نیکس را با نتیجه 114 به 112 شکست دهد. نتس در حالی پنجاه‌و‌یکمین بازی‌اش در این فصل را برد که در ابتدای مسابقه ضربه سنگینی از بابت مصدومیت جیمز هاردن و خروج او از میدان خورد.

هاردن که بعد از دو جلسه غیبت به خاطر مصدومیت همسترینگ پای راستش به تازگی به ترکیب نتس برگشته بود، تنها 4 دقیقه در زمین بازی دوام آورد و به دلیل عود کردن مصدومیتش، مجبور به ترک زمین مسابقه شد. با وجود این اتفاق ناگوار، نتس به اندازه کافی قدرت و انگیزه داشت که شکستش در بازی قبلی برابر شیکاگو بولز را جبران کند. هاردن مصدوم شد و با خروجش هم‌تیمی‌هایش را برای دقایقی مأیوس کرد اما ایروینگ اجازه نداد که غیبت هم‌تیمی‌اش احساس شود و با دریبل‌های خیره‌کننده‌اش فضا را برای پرش‌ها و پرتاب‌های خود باز می‌کرد که یکی از مهم‌ترین آنها پرتاب سه امتیازی‌اش در فاصله 59 ثانیه به پایان بازی بود.

استیو نش، سرمربی نتس در تمجید از ایروینگ گفت: «فقط می‌توانم بگویم که او یک بسکتبالیست حیرت‌آوراست که امشب فهمید چطور تیمش را در بازی نگه دارد»

نیکس در امتیاز‌گیری شانه‌به شانه نتس حرکت می‌کرد و در نهایت با پرتاب سه امتیازی الکس بورک در امتیاز 112 به رقیب همشهری رسید و حتی با توپ‌ربایی که از ایروینگ انجام داد می‌توانست جلو هم بیفتد اما جو هریس پرتابش را از دست داد و نیکس برای بیست‌و‌ششمین بار در پنجاه‌و‌یکمین بازی‌اش متحمل شکست شد و اکنون در رده هشتم جدول کنفرانس شرق است.

 

 

دالاس ترمز صدرنشین غرب را کشید

در یکی از بهترین نمایش‌های فصل لوکا دونچیچ و دوریان فینی اسمیت، تیم بسکتبال دالاس ماوریکس موفق شد در دیداری خانگی با یوتاجاز، صدرنشین کنفرانس غرب را با نتیجه قاطع 111 به 103 شکست دهد و پنجمین برد متوالی‌اش را کسب کند. تیم دالاس ماوریکس علاوه بر تداوم بخشیدن روند بردهای متوالی‌اش، توانست به سریال بردهای متوالی یوتاجاز که تعدادشان به 9 مورد رسیده بود، پایان دهد.

جیلن برانسون با ثبت 20 امتیاز، جاش ریچاردسون با کسب 17 امتیاز و تیم هارداِوِی جونیور با 16 امتیاز، بیشترین امتیازات را برای ماوریکس رقم زدند تا این تیم برای اولین بار در سه بازی اخیرش بر یوتاجاز غلبه کند. این در حالی بود که کریستاپس پورزینگیس که دومین بازیکن امتیازآور این فصل دالاس ماوریکس و دارنده بیشترین تعداد ریباند در این تیم هم هست، به دلیل مصدومیت از ناحیه مچ دست راست نتوانست خودش را به این بازی برساند.

ریک کارلایل سرمربی تیم ماوریکس در پایان مسابقه از پیروزی شاگردانش برابر سومین تیم این فصل NBA‌ از حیث کسب امتیاز (با میانگین 117/2 امتیاز در هر بازی) بسیار راضی بود. کارلایل گفت: «متوقف کردن این پسرها با 103 امتیاز، کار هر کسی نیست. تفاوت در این بود که ما خودی نشان دادیم و نسبت به بازی قبلی‌مان با قدرت فیزیکی بیشتری به میدان آمدیم و بر حریف مسلط شدیم. خیلی وقت‌ بود که چنین عملکردی ارائه نکرده بودیم، در واقع چندین سال نوری از آخرین باری که اینگونه بازی می‌کردیم، ‌گذشت.» در سمت مقابل برای تیم یوتاجاز، مایکل کانلی با 28 امتیازی که کسب کرد، پیشتاز امتیازگیری برای تیم صدرنشین جدول کنفرانس غرب بود هرچند تیمش در یک مقطع از بازی 18 امتیاز از حریف عقب افتاد و در نهایت هم برای دوازدهمین بار در پنجاهمین بازی‌اش در این فصل تن به شکست داد. دوناوان میچل، بویان بوگدانوویچ و جردن کلارکسون هر یک با 16 امتیاز و رودی گوبرت با 14 امتیاز و 15 ریباند بهترین‌های یوتا در این بازی بودند.

چیزی که دلیل اصلی پیروزی دالاس بر یوتا شد، موفقیت بیشتر این تیم در پرتاب‌های بلند بود. در حالی که 23 تا از 49 پرتاب بلند ماوریکس وارد سبد شد (بهترین رکورد این تیم برای پرتاب‌های 3 امتیاز موفق 25 از 50 است)، یوتا که بهترین تیم این فصل NBA‌ از حیث میانگین پرتاب‌های 3 امتیازی موفق است (17/1 پرتاب 3 امتیاز موفق در هر بازی) این بار تنها 12 تا از 44 پرتاب بلندش را داخل سبد انداخت.