پیت جنسن

 

 زمان زیادی نگذشته از وقتی لیورپول توان رقابت با رئال مادرید و بارسلونا در بازار نقل و انتقالات بر سر یک بازیکن خاص را نداشت و «هرگز تنها قدم نخواهی زد» در برابر قدرت مالی باشگاه‌های اسپانیایی کم می‌آورد.

حالا نقش‌ها جابه‌جا شده. اگر رئال مادرید می‌خواهد کیلیان امباپه به اسپانیا برود نه به مرسی ساید یا منچستر و برایش لباس شماره 7 کریستیانو رونالدو را در نظر گرفته‌اند تا شب‌های سانتیاگو برنابئوی بازسازی شده را روشن کند، پول به تنهایی کافی نیست چون لیگ برتر بازوی مالی بسیار قوی‌تری دارد. مادرید هنوز نیاز دارد با تمام اعضای تیم برای کاهش دستمزد مذاکره کند تا به زیان 78 میلیون پوندی دچار نشود. آنها در ژانویه اجازه دادند مارتین اودگارد و لوکا یوویچ -که هر دو می‌توانستند بازیکنان مهمی حداقل برای نیمکت تیم باشند- به صورت قرضی جدا شوند تا کمی از فشار دستمزدها کاسته شود. غصه دیگر آنها بازگشت گرت بیل در تابستان است، بازیکنی که بیشترین دستمزد را در رئال می‌گیرد و یک سال دیگر از قراردادش باقی مانده. برای همین خیلی ساده باید گفت آنها توان پرداخت 200 میلیون حق انتقال امباپه و دستمزد وحشتناک او را ندارند.

قیمت‌گذاری پاری‌سن‌ژرمن روی امباپه را می‌شود دو جور تفسیر کرد، یا درباره امضای قراردادی با او که بعد از تابستان 2022 هم در تیم نگهش دارد، مطمئن نیستند یا خیلی راحت می‌خواهند بگویند او فروشی نیست. اگرچه این تیم، پاری‌سن‌ژرمن است اما 200 میلیون یورو یعنی 200 میلیون یورو. این دعوت به چانه‌زنی نیست و اگر مجبور شوند یک سال دیگر او را به عنوان بازیکن آزاد از دست بدهند، این کار را می‌کنند. قبلاً با بازیکنان دیگر این کار را کرده‌اند، حتی نیم‌فصل آدرین ربیو را به سکوها فرستادند. پول مسأله‌ای نیست. قوانین بازی جوانمردانه مالی مهم است اما پول نه.

مادرید اما بهترین شانس را از طرف خود بازیکن دارد که تنها مایل است به این تیم برود. همانطور که رونالدوی برزیلی یک بار گفته بود: «بازیکنان تراز اول همیشه جایی بازی می‌کنند که خودشان می‌خواهند.»

از طرف دیگر به نظر می‌رسد امباپه به خوبی با فضای اسپانیا آشنا شده و سه‌شنبه در جریان پیروزی قاطعانه برابر بارسلونا در نوکمپ با خوردی آلبا درگیر شد و به او گفت: «توی خیابان می‌کشمت». اگر او تصمیم بگیرد تا پایان قرارداد فعلی‌اش به پاری‌سن‌ژرمن متعهد بماند و بعد رویای کودکی‌اش برای رونالدوی جدیدشدن را دنبال کند و به تیمی برود که مادرش یک بار گفته مصمم است برای رئال مادرید بازی کند، رئال بازیکن مورد علاقه‌اش را می‌گیرد اما حداقل بخشی از این تصمیم احساسی گرفته می‌شود. امباپه در سال 2012 وقتی نوجوان بود از زمین تمرین والده بباس رئال دیدن کرد. این به توصیه مربی وقت جوانان رئال، زین‌الدین زیدان بود که او آمد. کار با زیدان یک عامل مشوق دیگر است البته اگر مربی فرانسوی تا آن موقع دوام بیاورد.

در آن دیدار، امباپه با کریستیانو رونالدو عکس گرفت، بازیکنی که پوسترهایش دیوار اتاق او را گرفته بود. یک بار هم خبرنگار اکیپ که در مادرید زندگی می‌کرد، از فائزه لاماری، مادر امباپه صحبت کرد که گفته پسرش بالاخره بازیکن مادرید می‌شود.

اگر احساس غلبه کند فلورنتینو پرس می‌تواند بازیکنی را در اختیار بگیرد که هواداران علاقه زیادی به جذبش دارند اما هیچ قطعیتی در کار نیست و آن قانون قدیمی که رئال همیشه بازیکنی که می‌خواهد به دست می‌آورد، دیگر شاید کاربردی نداشته باشد. دو باشگاهی که بیشترین زیان اقتصادی را از همه‌گیری ویروس کرونا متحمل شدند، بارسلونا و رئال مادرید هستند. اگر ویلفرد، پدر امباپه با ناصرالخلیفه بنشیند و درباره قرارداد جدید با پاری‌سن‌ژرمن مذاکره کند، این باعث می‌شود حداقل به دستمزد نیمار برسد که 37 میلیون یورو خالص برای هر فصل می‌گیرد. این یعنی رئال مادرید باید برای هر فصل به طور ناخالص 74 میلیون یورو بپردازد و در یک قرارداد پنج‌ساله این مبلغ به 370 میلیون یورو می‌رسد.

اگر هواداران دوباره استادیوم‌ها را پر کنند و فرودگاه‌ها آماده انجام فعالیت‌های عادی خود در جهان شوند، این انتقال باورپذیرتر است اما اگر فوتبال به جای قبلی خود برگردد جایی که لیونل مسی آخرین قرارداد خود را در سال 2017 بست آن موقع امباپه بیشتر از 74 میلیون یورو برای هر فصل می‌خواهد. این قمار بزرگی برای باشگاهی خواهد بود که باید از سال 2023 بازپرداخت وام 575 میلیون یورویی استفاده شده برای نوسازی ورزشگاهش را شروع کند.

در حال حاضر، باشگاه‌های دیگر با دست بازتر مالی می‌توانند گوی سبقت را از لالیگا برای جذب بهترین بازیکنان جهان بربایند. همچنین بعید است لیگ فرانسه که مشکلات مالی خودش را دارد، بتواند تا مدت زیادی امباپه را نگه دارد، همانطور که ارلینگ هالند در بوندس‌لیگا دوام نمی‌آورد اما دیگر خبری نیست از آن روزها که رئال مادرید می‌توانست به راحتی در رقابت مالی با لیگ برتر به پیروزی برسد.

منبع: دیلی میل

 

 مارکو لنجر

 

 کنفرانس خبری سختی برای سرنا ویلیامز بود.

اول خبر خوب: او فعلاً بازنشسته نمی‌شود. سرنا هرگز نمی‌تواند از مرکز توجه خارج شود و این اهمیت تنیسور 39 ساله‌ای است که 23 قهرمانی در گرنداسلم‌ها به دست آورده. وقتی او بازی می‌کند، جهان تنیس به وجد می‌آید.

حالا خبر بد: به نظر می‌رسد سرنا توان کناره‌گیری را ندارد. بعد از تولد دخترش، الکسیس المپیا، ویلیامز بی‌وقفه تلاش کرد برای رسیدن به بیست و چهارمین قهرمانی و برابرشدن با رکورد زنان اما بعد از قهرمانی در اوپن استرالیای 2017 هیچ فینالی را نبرده و در چهار حضورش در این بازی بازنده شده. رکورد تاریخی مارگارت کورت همچنان از سرنا فرار می‌کند که در مسابقات اوپن استرالیای امسال، از گردنبند «ملکه» استفاده می‌کرد. او حالا باید قناعت کند به تعریف و تمجیدهای رقبای جوانش از جمله نائوکی اوزاکای ژاپنی بعد از آنکه در نیمه‌نهایی نخستین گرنداسلم فصل شکستش داد.

 

کنفرانس خبری بی‌حال

بعد از این باخت، سرنا در کنفرانس خبری حاضر شد و به سؤالات خبرنگاران جواب داد با کمی بی‌میلی. در آخر وقتی از او پرسیدند آیا این آخرین تورنمنتش در ملبورن بوده، با لبخند جواب داد: «نمی‌دانم. اگر بخواهم خداحافظی کنم، به هیچ‌کس نمی‌گویم.» سؤال بعدی اینکه آیا می‌خواهد استراحت کند بعد از یک بازی پراشتباه: «نمی‌دانم، خسته‌ام». بعد هم جلسه را ترک کرد.

 

بگذارید سرگرمتان کنم!

بر اساس اعلام فدراسیون تنیس زنان (WTA)، این آمریکایی در مجموع 93 میلیون دلار جوایز مالی به دست آورده. این شاید بخشی از درآمد او باشد که سال 1995 در 14 سالگی حرفه‌ای شد. 73 قهرمانی او و از جمله 23 گرنداسلم باعث می‌شود او را بهترین بازیکن بعد از جدایی اشتفی گراف از زمین‌های تنیس بدانیم. او در 39 سالگی توانسته به نیمه‌نهایی استرالیا برسد. او مادرزاد سرگرم‌کننده است. اما ملکه تنیس به رده یازدهم رنکینگ جهانی سقوط کرده است. قبلاً هم چنین رتبه‌ای داشته اما برگشته. حالا دیگر نمی‌تواند آن بردهای بزرگ که به صدر جدول برترین‌ها برش گرداند را به دست آورد. او هنوز این توان را دارد هر حریف مردی- واقعاً هر حریفی- را با ضربات قدرتمندش ناکام کند اما نمی‌تواند انکار کند سرزندگی و چابکی سال‌های اولش را ندارد.

 

یک پایان برازنده

اگر ویلیامز بازی با اوزاکا در نیمه‌نهایی ملبورن را می‌برد، راهش برای آن جام بیست و چهارم لعنتی آسان بود چون در فینال برابر هموطن کم‌تجربه‌اش جنیفر برادی قرار می‌گرفت. ویلیامز این را می‌دانست و برای همین آن واکنش سرد و سخت را در کنفرانس خبری داشت اما باخت 6 بر 3 و 6 بر 4 را نمی‌توان دقیقاً یک نتیجه نزدیک دانست. سرنا در حال ترک راد لاور آره‌نا خداحافظی طولانی با هواداران داشت در حالی که دستش روی قلبش بود.

 

امروز؛ فینال

اوزاکا امروز برای رسیدن به قهرمانی نخستین گرنداسلم سال 2021 برابر جنیفر برادی بازی می‌کند. او 20 بازی است که نباخته ضمن اینکه در هیچ فینال گرنداسلمی شکست نخورده. حریف او برادی است که برابر کارولینا موچووا از جمهوری چک پیروز شده و برای اولین بار به فینال یک گرنداسلم رسیده. این بازی تکرار نیمه‌نهایی اوپن آمریکا در سال 2020 است که اوزاکا به پیروزی رسید.

منبع: دویچه وله

 

 

 برخی افراد هر کاری انجام می‌دهند تا فوتبالیستی حرفه‌ای شوند. «گرگوار آکلرود» بزرگان فوتبال اروپا، از جمله یک تیم لیگ قهرمانان را فریب داده تا بتواند در بالاترین سطح بازی کند.

این بازیکن فرانسوی زمانی که ده سال داشت، رویای حضور در زمین‌های فوتبال را داشت. فقط یک مشکل داشت: افتضاح بازی می‌کرد. در واقع، پدرش بازی او را آنقدر بد می‌دانست که نمی‌گذاشت او فوتبال بازی کند تا مایه خجالت نشود.

آکلرود جوان توانست نوریچ، بورنموث و سوییندون را فریب دهد تا از او تست بگیرند. او حتی یک وب‌سایت جعلی ساخت و در آن خود را ستاره‌ آینده فوتبال معرفی کرد و به این ترتیب زسکا صوفیه را فریب داد تا بتواند در رقابت‌های اروپایی بازی کند.

آکلرود متولد پاریس اولین خاطره‌ مهمش از فوتبال را به این ترتیب به یاد می‌آورد: «اولین بازی‌ جدی فوتبالم را در 10 سالگی و مقابل دیدگان پدرم انجام دادم. برایم مانند فینال لیگ قهرمانان بود. ما مقابل تیم خوبی بازی کردیم و چهار بر صفر باختیم. وقتی سوار ماشین شدیم تا به خانه برگردیم، او گفت: گرگ، من خیلی عصبانی هستم. تو خیلی بد هستی. تو خیلی تنبلی. دیگر نمی‌خواهم تو را در زمین فوتبال ببینم.من شوکه شدم. برای من، حضور در زمین فوتبال به همراه دوستانم بهترین زمان هفته بود.»

آکلرود از 10 تا 18 سالگی از حضور در فوتبال منع شده بود. او تنها در حیاط خانه می‌توانست بازی کند اما هرگز رویای بازی حرفه‌ای را از دست نداد، چرا که دوست داشت ثابت کند پدرش اشتباه می‌کرده.

یک روز در مدرسه بود که ایده‌ای به ذهنش رسید. او یک وب‌سایت جعلی ساخت که در آن نوشت بازیکنی حرفه‌ای است که برای تیم ذخیره‌های پاری‌سن‌ژرمن بازی می‌کند.

او گزارش‌های مسابقات را از روزنامه اکیپ کپی و پیست می‌کرد و نام خودش را به جای نام مهاجمان این تیم، مانند نیکولا آنلکا قرار می‌داد.

البته حرف او کاملاً دروغ نبود. آکلرود برای پاری‌سن‌ژرمن بازی می‌کرد اما برای تیم آماتورهای پی‌اس‌جی که در پایین‌ترین دسته فوتبال فرانسه حضور داشت. خود او می‌گوید: «آن بدترین دسته فوتبال در فرانسه بود.»

آکلرود 38ساله می‌گوید: «شما ممکن است کریستیانو رونالدو تیم پنجم باشید و هیچ‌کس هم بازی شما را نبیند. هیچ‌کس در پی‌اس‌جی بازی من را نگاه نمی‌کرد چون آن لیگ تنها برای بازیکنانی بود که به روش بزن زیر توپ بازی می‌کردند.»

خانواده ثروتمند آکلرود در این زمان او را طرد کرده بودند، چرا که به جای آنکه به سراغ تحصیل و کار برود، به سمت فوتبال رفته بود.

مادربزرگ آکلرود 15 سال همسر موریس شوالیه، بازیگر برنده اسکار بود و به این ترتیب ثروت زیادی به او رسیده بود اما آکلرود در این زمان در مک‌دونالد کار می‌کرد و در یک استودیو کوچک در فرانسه زندگی می‌کرد.

آکلرود حتی یک بار پنهانی به زمین تیم اصلی پی‌اس‌جی رفت تا با تیم عکس‌های رسمی بیندازد. او در آن هنگام وب‌سایت و رزومه خود را به برخی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های انگلیس فرستاد.

چلسی، منچستر سیتی و آرسنال او را نپذیرفتند اما تیم دسته دومی سوییندون تاون در تابستان 2003 از او تست گرفت. او می‌گوید: «در اولین روز تست، آنقدر از نظر فیزیکی و تاکتیکی ناآماده بودم که من را رد کردند. در بازی تمرینی، دروازه‌بان توپ بلندی را ارسال کرد و من سعی کردم هد بزنم اما توپ به صورتم خورد. همه خندیدند.»

این بازیکن فرانسوی حتی برای روز دوم تست هم انتخاب نشد اما در هر حال برای دیدار تمرینی بازیکنان مقابل طرفداران به زمین رفت. پشتکار آکلرود به‌حدی بالا بود که اندی کینگ، مربی تیم تحت تأثیر قرار گرفت و به او در بازی تمرینی، 20 دقیقه فرصت حضور داد اما هیچ پیشنهادی به او ارائه نشد، چرا که روز اول تمرین او کار خودش را کرده بود.

بورنموث در اوایل قرن 21 دچار مشکلات مالی شده بود. این بازیکن آماتور فرانسوی در پیش‌فصل 2007 یک هفته با آنها تمرین کرد و حتی برایشان در دیداری دوستانه گل هم زد.

کمی بعد بود که سوییندون او را دوباره برای تست فراخواند. این بازیکن فرانسوی در یک دیدار دوستانه که با 21 بازیکن تست‌دهنده دیگر برگزار شد، دو گل هم زد. با اینکه طرفداران سوییندون می‌خواستند او بماند اما پل استاراک، مربی این تیم حاضر به عقد قرارداد با او نشد ولی نمایش او و دو گلی که زد را دوربین‌های اسکای اسپورتس ضبط کردند و باشگاه نوریچ او را خواست. او در دیداری دوستانه برای تیم ذخیره‌های نوریچ به میدان رفت و ضعیف بازی کرد و دوباره رد شد. البته پیشنهادهایی هم به او شده بود. باشگاه‌های حرفه‌ای لوکزامبورگ به اکلرود پیشنهاد قرارداد داده بودند اما این بازیکن فرانسوی آنها را کوچک می‌دانست و حاضر به رفتن به این کشور نشد.در تابستان 2009، زمان حساسی فرارسید. از اکلرود خواسته شد با تیم بلغارستانی زسکا صوفیه تمرین کند. این تیم تازه به لیگ قهرمانان صعود کرده بود. مقامات زسکا مطمئن بودند که او بازیکن تیم ذخیره‌های پی‌اس‌جی است و به او پیشنهاد قراردادی سه‌ساله به ارزش 15هزار پوند در ماه دادند اما اتفاقاتی افتاد که این قرارداد امضا نشد.

اکلرود می‌گوید: «دو روز تست دادم و روز یکشنبه، مربی به ایجنت من گفت که می‌خواهد من را جذب کند. آنها از من در پیراهن رسمی زسکا عکس گرفتند. من قرارداد را امضا کردم و آنها در وب‌سایت زسکا این خبر را منتشر کردند اما طرفداران پی‌اس‌جی من را نابود کردند. یک طرفدار زسکا شب به یک انجمن آنلاین رفت و پرسید: ما داریم گرگ اکلرود را جذب می‌کنیم، نظر شما درباره‌اش چیست؟ هیچ‌کدام از طرفداران پی‌اس‌جی من را نمی‌شناختند. آنها گفتند که من جعلی هستم و وب‌سایت من را چک کردند اما برخی از اطلاعات وب‌سایت من درست بود، مانند ویدیو حضورم در سوییندون. آن طرفدار زسکا با همه خبرنگاران صوفیه تماس گرفت و اعلام شد که باشگاه داشته با یک بازیکن جعلی قرارداد امضا می‌کرده.»

فردا، وقتی اکلرود برای خوردن صبحانه آمد، هیچ‌کدام از افراد باشگاه زسکا نمی‌خواستند به او آشنایی بدهند و از او خواسته شد به فرانسه برگردد.

او در تست‌های باشگاه‌هایی در یونان، کویت و کانادا هم شرکت کرد و یک سال بازی برای تیم میسیساگا ایگلز در دسته برتر کانادا برایش کافی بود تا ماجرایش را به پایان برساند.

اکلرود حالا یک شغل تمام‌وقت در فوتبال دارد اما این شغلی نیست که تصور می‌کرد داشته باشد. او حالا ایجنت بازیکنان جوانی است که می‌خواهند به آکادمی‌های فوتبال برسند، البته بدون استفاده از تاکتیک‌های او!

اکلرود 38ساله کتاب زندگینامه‌اش به نام «حرفه‌ای به هر قیمتی» را هم منتشر کرده و در آن ماجراهای عجیب خود در فوتبال را گفته و به بازیکنان جوان توصیه‌هایی کرده است.

اکلرود می‌گوید از برخی کارهایی که انجام داده بود پشیمان است: «اما من هرگز یک پنی هم از یک باشگاه ندزدیدم. همیشه پول هتل و پروازهایم را خودم دادم. در کتابم، نصیحت‌هایی درباره نحوه تمرین کردن داشته‌ام. خوب است که ماجرای زندگی زیبایی داشتم. در فرانسه، مردم شما را تنها از روی رزومه قضاوت می‌کنند. من دریافتم که حتی با آنکه در تست‌ها خوب بودم هم به من قراردادی حرفه‌ای پیشنهاد نمی‌شد. من می‌خواستم نشان دهم که نیازی به رزومه ندارید.»

منبع: دیلی میل

این هفته دربی مرسی‌ساید، مصاف لیورپول و اورتون در ورزشگاه آنفیلد، با شرایطی متفاوت نسبت به دربی‌های قبلی این منطقه برگزار می‌شود.

لیورپول در دویست‌و‌سی‌و‌هشتمین اپیزود از یکی از پرهیاهوترین نبرد رقبای همشهری در تاریخ فوتبال انگلیس، در حالی میزبان اورتون خواهد بود که دقیقاً یک ماه پیش روند شکست‌ناپذیری 4 ساله‌اش در بازی‌های خانگی که به 68 بازی رسیده بود، پایان یافت آن هم در شرایطی غیرمنتظره و قبول شکست برابر برنلی که ویرانه‌‌ای از آنفیلد باقی گذاشت. بعد از آن هم دو باخت دیگر برابر برایتون و منچسترسیتی در کارنامه لیورپولی‌ها به ثبت رسید تا روزهای شکست‌ناپذیری این تیم در خانه که از روز 23 آوریل 2017 آغاز شده بود، به طور کامل از یاد همه برود. برای اولین بار از دهه 60 است که لیورپول در سه بازی متوالی‌اش در آنفیلد می‌بازد اما بازی امشب مقابل اورتون فرصتی برای پایان دادن به سریال باخت‌‌‌های خانگی است بخصوص که تیم آبی‌پوش منطقه مرسی‌ساید آمار جالبی در مصاف‌های قبلی‌اش با همشهری قرمزپوش ندارد. آمارها می‌گویند که از ماه سپتامبر سال 1999 که کوین کمپبل گل برتری اورتون را در آنفیلد به لیورپول زد، این تیم دیگر هرگز نتوانسته در خانه اصلی‌ترین دشمنش به پیروزی دست پیدا کند.

علاوه بر این یک دلیل دیگر برای خوشبینی لیورپولی‌‌ها وجود دارد و آن برگزاری بازی در ساعت 5:30 به وقت محلی است. طبق آمارها لیورپول 78 درصد از بازی‌هایش در لیگ که در این زمان برگزار شده را برده است. در 27 بازی اخیر شاگردان کلوپ در این ساعت، آنها موفق به کسب 21 پیروزی شده‌اند. کلوپ پیش از این بارها از برگزاری بازی‌های تیمش در میانه روز بخصوص بعد از شروع مجدد بازی‌های لیگ برتر پس از وقفه بازی‌های ملی گلایه کرده بود و برگزاری دربی در ساعات عصر برای او خوشایندتر است.

 

آریگو ساکی، مربی سابق میلان و تیم ملی ایتالیا تحلیل جذابی از کورس قهرمانی سری A در این فصل ارائه کرد. ساکی 74 ساله می‌گوید اینترمیلان و یوونتوس اتکای زیادی به بازیکنان کلیدی‌شان، روملو لوکاکو و کریستیانو رونالدو دارند اما میلان را به خاطر عملکرد خوبش در نبود زلاتان ابراهیموویچ ستود. اینتر با 50 امتیاز در صدر جدول قرار دارد با یک امتیاز اختلاف نسبت به میلان. یووه آندره‌آ پیرلو هم با 42 امتیاز و یک بازی کمتر چهارم است، رم 43 امتیازی است.

ساکی گفت: «در سری A سه تیم برای قهرمانی می‌جنگند. اینتر لوکاکو را دارد، یوونتوس رونالدو را و میلان ابراهیموویچ را. هر کدامشان پایین‌تر از حد استاندارد بازی کنند، نمی‌توانند موفقیتی به دست آورند. میلان فرق دارد چون تیم استفانو پیولی یک گروه است، آنها حتی بدون ابراهیموویچ به موفقیت رسیدند.»

فرداشب دو تیم میلانی فینال زودهنگام سری A را برگزار می‌کنند، اگر اینتر برنده شود، جایگاهش در صدر جدول را تثبیت می‌کند و اگر میلان به پیروزی برسد، از تیم همشهری سبقت می‌گیرد.

ساکی با غوغای دربی میلان آشنا است چون دو دوره موفق را به عنوان مربی میلان سپری کرده. این تاکتیسین متولد فوزینیانو به خاطر رهبری یکی از بهترین تیم‌های تاریخ میلان در سال‌های 1991-1987 مشهور است؛ در آن دو بار پیاپی قهرمان اروپا شدند ضمن اینکه توانست ایتالیا را به فینال جام جهانی 1994 برساند.

او در دوران بازنشستگی با قدرت فوتبال جهان را رصد می‌کند و تأکید کرد بر اینکه همه اعضای باشگاه در یک مسیر حرکت کنند همانطور که میلان پرستاره او بود: «خیلی مهم است، چون مربی یک نفر است و بدون کمک دیگران کاری از پیش نمی‌برد. مربی نمی‌تواند انتظار زیادی داشته باشد اما انتظار دارد بازیکنانش با تمام وجود بازی کنند. تصور کنید یک نفر کمدین‌های خیلی خوبی را به استیون اسپیلبرگ بدهد، او می‌گوید من با این کمدین‌ها در یک فیلم درام 

چه کنم؟»

 

کمک ستاره میلان به کودکان مبتلا به اوتیسم

آنته ربیچ مهاجم کروات تیم فوتبال میلان ضمن انجام یک حرکت تحسین‌برانگیز و خیرخواهانه نشان داد که رگ و ریشه‌اش را از یاد نبرده است. ربیچ 8 هزار پوند صرف کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم در منطقه اسلاونسکی برود کرواسی کرد. این البته اولین باری نیست که ربیچ دست به چنین اقدامات خیرخواهانه‌ای می‌زند و او در گذشته هم بارها چنین خدماتی انجام داده است. این بازیکن 27 ساله که اهل روستای دونی وینیانی در حومه شهر ایموتسکی کرواسی است، سال 2018 نیز بدهی 500 تن از افراد آن روستا را تسویه کرد. کمک خیریه جدید ستاره سابق تیم اینتراخت فرانکفورت آلمان، قرار است صرف احداث یک مرکز بازتوانی و پرورش آن دسته از کودکانی شود که دارای اختلال روانی «در خودماندگی» هستند. این مرکز که «گلدن سکین سنتر» نامگذاری شده است، قرار است 220 کودک دارای این اختلال و سایر اختلالات روانی را تحت پوشش قرار دهد. ایلیا جرکوویچ، مدیر این مرکز به سایت نوویسیوت کرواسی گفت: «ما واقعاً از آنته ربیچ بابت این حرکت فوق‌العاده‌اش و حمایت مالی فوق‌العاده‌اش از ما قدردانی می‌کنیم. خیلی دوست دارم او را ملاقات کنم. او فوتبالیست فوق‌العاده‌ای است و من بازی‌هایش در جام جهانی روسیه را به یاد دارم اما علاوه بر این او نشان داده که یک انسان بزرگ و نجیب هم هست.»

 

 

تایسون: انسان‌های نخستین، شیر اهلی داشتند

مایک تایسون اسطوره بوکس سنگین وزن آمریکا تأکید کرد که نه فقط او، بلکه بسیاری از انسان‌های نخستین و پادشاهان عصرهای گذشته نیز شیرها و دیگر گربه‌سانان وحشی را رام کرده و نگه می‌داشتند. تایسون 54 ساله که مدتی طولانی به خاطر نگهداری یک ببر در خانه‌اش مورد انتقاد حامیان حیات وحش قرار می‌گرفت به سزار میلان، مجری برنامه تلویزیونی «داگ ویسپرر» گفت: «می‌دانید، زمانی در طول حیات بشر، آدم مجبور بود با گله‌ای از شیرها زندگی کند. در واقع راهی نبود که چنین اتفاقی رخ ندهد. باید رخ می‌داد. شما می‌بینید که آنها چطور آن حیوانات را رام کردند. حالا آن تاریخی که خودتان می‌دانید را تصور کنید. زمانی که آنها مجبور بودند با یکدیگر سپری کنند، هیچ راهی وجود نداشت جز اینکه آنها با یکدیگر به شکار بروند. چنین چیزی شاید احمقانه به نظر برسد اما چیزی جز این امکان نداشت.» تایسون پیش از این هم بارها بر علاقه‌اش برای نگهداری حیوانات وحشی اعتراف کرده است هرچند که این کار برای او دردسرهایی هم داشته از جمله زمانی که یکی از سه ببر بنگالی که او در خانه‌اش نگه می‌داشت به یک زن حمله کرد و او به خاطر جراحتی که به دست این زن وارد آمد مجبور به پرداخت غرامت 200 هزار پوندی شد.

  

 

پیشنهاد جدید برای جذب ستاره بارسا

سیتی حقوق مسی را کم کرد

 منچستر سیتی پیشنهاد جدید خود به لیونل مسی را ارائه داده است و مبلغ آن 170 میلیون پوند کمتر از مبلغی است که آنها می‌خواستند در تابستان گذشته بپردازند.

این مهاجم بارسلونا در تابستان در آستانه پیوستن به تیم پپ گواردیولا بود اما در نهایت در بارسلونا ماندنی شد. حالا به نظر می‌رسد که او در پایان فصل از بارسا می‌رود.

سیتی به این بازیکن 33ساله قرارداد 600 میلیون پوندی پیشنهاد داده بود اما حالا مبلغ پیشنهادی آنها به 430 میلیون پوند کاهش یافته است.

این باشگاه لیگ برتری به دلیل اوضاع مالی حاکم بر باشگاه‌ها و اینکه مسی یک سال پیرتر شده، مبلغ قرارداد را کاهش داده است. قرارداد مسی در پایان فصل 21-2020 منقضی می‌شود و سیتی نیازی به پرداخت مبلغ انتقال او ندارد.

سیتی می‌خواهد مسی را با قراردادی دوساله با گزینه تمدید برای سال سوم جذب کند. او پس از آن دو فصل را در تیم نیویورک سیتی در MLS خواهد گذراند که متعلق به مالکان منچستر سیتی است.

کل این قرارداد هشت‌ساله خواهد بود و مسی پس از پایان دوران بازی‌اش هم همچنان با گروه فوتبال سیتی قرارداد خواهد داشت. این بازیکن در این مدت سفیر این گروه فوتبال خواهد بود.

مسی در بارسلونا معادل 500 هزار پوند در هفته دستمزد می‌گیرد اما او و هم‌تیمی‌هایش در نوامبر به دلیل بحران مالی باشگاه، دستمزدشان را کاهش دادند.

پاری‌سن‌ژرمن هم این بازیکن برنده شش توپ طلا را می‌خواهد.