تیم ویکری

 

 جام جهانی باشگاه‌ها در آمریکای جنوبی ارزش بسیار بالایی دارد و بخشی از آن به این دلیل است که به رقابت داخلی بین تیم‌ها دامن می‌زند.

این موضوع به‌ویژه برای باشگاه پالمیراس صادق است که امسال برای این مسابقات در قطر حضور دارد. همه رقیبان محلی آنها می‌توانند ادعا کنند که قهرمان دنیا شده‌اند. سانتوس، تیمی که پالمیراس در فینال کوپا لیبرتادورس آن را برد، در اوایل دهه 1960 جام بین قاره‌ای را دو بار فتح کرد. سائو پائولو سه دهه بعد این کار را تکرار کرد و در نخستین دوره رقابت‌ها در قالب جدید در سال 2005 هم قهرمان شد. و البته کورینتیانس، سنتی‌ترین رقیب پالمیراس هم در سال 2012 این جام را به دست آورده است. طرفداران پالمیراس می‌گویند که در سال 1951 فاتح تورنمنتی در برزیل شده‌اند که در آن هشت تیم از هفت کشور دنیا حضور داشتند، و آنها یوونتوس را در فینال بردند اما هواداران سایر تیم‌ها آنها را دست می‌اندازند.

پالمیراس به صورت سنتی تا حد زیادی بازیکنان مهاجر ایتالیایی داشت و نامش تا جنگ جهانی دوم، «پالسترا ایتالیا» بود. نام جدید آنها رنگ و بوی استوایی دارد؛ پالمیراس یعنی «درختان نخل». سال گذشته، فلامنگو از ریو در قطر حضور داشت، و بسیاری از طرفداران آنها از درختان نخل قطر عکس گرفتند و به شوخی گفتند پالمیراس فقط به همین جا می‌رسد! اما پالمیراس به جام جهانی باشگاه‌ها راه یافت. آنها با پروازی 12ساعته به قطر رفته‌اند و رویایشان بازی مقابل بایرن مونیخ در فینال است اما آنها باید ابتدا به دیدار یکشنبه برابر تیگرس مکزیک فکر کنند. از زمانی که جام جهانی باشگاه‌ها به شکل جدید در سال 2005 آغاز شد، مرحله نیمه‌نهایی برای تیم‌های آمریکای جنوبی سخت بوده است. برای چهار بار، تیم قهرمان لیبرتادورس در این مرحله شکست خورده است. در سال‌های دیگر، تیم قهرمان آمریکای جنوبی به‌سختی به فینال رسیده، در حالی که تیم قهرمان اروپا به‌راحتی پا به دیدار نهایی گذاشته است. این موضوع دو دلیل دارد. اولی روانی است. برای تیم‌های آمریکای جنوبی، مرحله نیمه‌نهایی نوعی شکنجه است. آنها می‌خواهند با قهرمان لیگ قهرمانان بازی کنند، و به کسب افتخار نزدیک هستند اما به تحقیر نزدیک‌تر، چرا که ممکن است در مرحله نیمه‌نهایی به تیمی کوچک‌تر ببازند و در خانه، آنها را مسخره کنند. این موضوع جنبه فنی و تاکتیکی هم دارد. بهترین بازیکنان آمریکای جنوبی در اروپا حضور دارند. باشگاه‌های این قاره کیفیت 25 سال پیش را ندارند. سائوپائولو در سال 2005، اینترناسیونال در یک سال بعد و کورینتیانس در سال 2012، همه با دو برد با اختلاف یک گل قهرمان شده‌اند، و در فینال هم فشار تیم حریف را تحمل کرده و با حملات اندک به گل رسیده‌اند. آنها مقابل رقبای اروپایی، دفاع را ترجیح می‌دهند. این تیم‌ها برای این ساخته نشده‌اند که در دیدار نیمه‌نهایی بازی را در دست بگیرند و به حریف فشار بیاورند. اما پالمیراس تیمی مبتنی بر ضدحمله است. حتی در گرمای شدید بازی فینال لیبرتادورس، آنها حاضر بودند بازی را به وقت اضافه بکشانند و البته در دهمین دقیقه وقت‌های تلف‌شده به گل رسیدند و نیازی به وقت اضافه نبود اما آنها ممکن بود رقیب سخت‌تری داشته باشند؛ تیگرس در پنجشنبه اولسان هیوندای را با دو گل آندره-پیر ژینیاک فرانسوی، با نتیجه دو بر یک برد.

قهرمان آسیا دیگر تیمی است که مبتنی بر ضدحمله بازی می‌کند. همین می‌توانست پالمیراس را مستأصل کند اما تیم مکزیکی بازتر بازی می‌کند و بازیکنان مسنی هم دارد، و به این ترتیب پالمیراس فرصت ضدحملات سریع را دارد. این خبر خوبی برای لوییز آدریانو، مهاجم مرکزی پالمیراس است. او خاطرات خوبی از مرحله نیمه‌نهایی جام جهانی باشگاه‌ها دارد. او در سال 2006 گل برتری اینترناسیونال مقابل الاهلی مصر را در این مسابقات زد.

اما پالمیراس نمی‌تواند روی بازیکنی که قهرمانی‌شان را رقم زد حساب کند. برنو لوپس در نیمه دوم مقابل سانتوس به زمین رفت و در وقت‌های تلف‌شده تنها گل بازی را زد اما اگر گابریل ورون، بازیکن نوجوان تیم آماده بود، به لوپس بازی نمی‌رسید. لوپس البته همین چند روز پیش به پالمیراس پیوسته و طبق قوانین، اجازه حضور در جام جهانی باشگاه‌ها را ندارد. پالمیراس امیدوار است که ورون از مصدومیت عضلانی رهایی یابد. او به بازی با تیگرس نمی‌رسد، و اگر به بازی فینال هم نرسد خط خواهد خورد. محتمل‌ترین جانشین او وسلی، بال دیگر پالمیراس است که سال گذشته دچار مصدومیت شدید زانو شد اما به میادین برگشت.

پالمیراس برنو لوپس و طرفدارانش را ندارد، و این خبر بدی برای این تورنمنت است. بهترین قسمت جام جهانی باشگاه‌ها، شور و شوقی است که طرفداران اهل آمریکای جنوبی ایجاد می‌کنند. آنها با پس‌اندازهای عجیب و غریب، پول سفر به جام جهانی باشگاه‌ها را فراهم می‌کنند اما حالا همه‌گیری ویروس کرونا مانع از حضورشان شده است. اما برزیلی‌های بسیاری در قطر کار می‌کنند، و ورزشگاه امکان پذیرایی از 30 درصد ظرفیت خود را دارد. به این ترتیب آنها به ورزشگاه خواهند رفت. در سمت دیگر، نیمی از تیم تیگرس هم از آمریکای جنوبی می‌آیند، و مربی‌شان هم برزیلی است. رافائل کاریوکا، هافبک این تیم هم اهل برزیل است. به این ترتیب در هر صورت، برزیل در فینال نماینده خواهد داشت.

منبع: ESPN

 

اگر بازی امشب مارسی و پاری‌سن‌ژرمن در ورزشگاه ولودروم به اندازه نصف لو کلاسیک قبلی در شهریور هیجان و جنجال داشته باشد، فوتبالدوستان می‌توانند منتظر تماشای یک بازی جذاب و مهیج بین پرافتخارترین تیم‌های فرانسه باشند. مارسی با وجود تاریخ پرافتخارش، سر و شکل تیمی که بتواند برای رسیدن به جایزه‌های بزرگ رقابت کند، ندارد. چند روز بعد از آنکه بازی‌اش با رن به دلیل حمله هواداران به مجموعه تمرین باشگاه به تعویق افتاد، آندره ویلاش بواش اعلام کرد مایل است به خاطر جنجالی که درباره انتقال الیویه انتشام به باشگاه به وجود آمده، استعفا کند.

مسئولان باشگاه البته این مربی پرتغالی را به خواسته‌اش رساندند با توجه به فرم بدی که تیمش داشت؛ ویلاش بواش قبل از اخراج سه باخت متوالی داشت و در هشت بازی آخرش تنها یک برد به دست آورده بود.

ناصر لارکیط، مربی موقت مارسی مصمم بود مقابل لانس نتیجه بگیرد و تیمش در نیمه اول با گل‌های فلورین توون و آرکادیوش میلیک پیش افتاد اما مشکلات دفاعی‌اش یک بار دیگر خودنمایی کرد و لانس یک امتیاز از این بازی گرفت.

پیروزی 3 بر یک برابر مون‌پولیه که دقیقاً یک ماه از آن می‌گذرد، آخرین برد مارسی است که به رتبه نهم سقوط کرده و حالا برای گرفتن سهمیه اروپایی مبارزه می‌کنند هرچند نسبت به بیشتر تیم‌های اطرافشان دو بازی کمتر انجام داده‌اند.

مارسی از فصل 2012-2011 سابقه نداشته که سه باخت خانگی پیاپی بدهد اما قطعاً بازی با پاری‌سن‌ژرمن و خط حمله پرستاره‌اش برای تیمی که مشکلات پشت پرده بسیاری دارد، بی‌نهایت دشوار است.

شروع خوب موریسیو پوچتینو روی نیمکت تیم پاریسی با باخت شوکه کننده یکشنبه گذشته برابر تیم در معرض سقوط لوریان متوقف شد اما مربی آرژانتینی به راحتی تیمش را جمع و جور کرد و چهارشنبه با برد مقتدرانه 3 بر صفر برابر یک کاندیدای دیگر سقوط، برای دربی آماده شد. قهرمان با گل‌های آنخل دی‌ماریا، پابلو سارابیا و کیلیان امباپه(پانزدهمین گلش در لیگ 2021-2020 )به پیروزی 3 بر صفر برابر نیم-که به اخراج مربی «کروکودیل‌ها»، ژروم آرپینون منجر شد-دست یافت.

تردیدی در این پیروزی نبود اما در شانس قهرمانی پاری‌سن‌ژرمن قطعاً چرا. باخت لوریان ضربه مهلکی نبود اما تیم پاریسی در حال حاضر یک امتیاز کمتر از لیون و سه امتیاز کمتر از لیل صدرنشین دارد که فعلاً خیال نبردن ندارد.

البته تیم پوچتینو می‌تواند به یک توانایی فوق‌العاده خود اتکا کند. آنها در این فصل 53 گل زده‌اند و بهترین خط حمله را دارند، تنها 14 گل خورده‌اند و بهترین خط دفاع نیز متعلق به این تیم است. تفاضل گلشان 39 است در حالی که لیل و لیون به ترتیب تفاضل گل 25 و 27 را دارند.

علاوه بر آن پاری‌سن‌ژرمن به دنبال تلافی اتفاقات دربی سپتامبر است که در آن پنج بازیکن اخراج شدند، چندین نفر درگیر ماجرای نژادپرستی شدند و توون گل پیروزی‌بخش مارسی در پایتخت فرانسه را زد. تیم پوچتینو به آمار دلخوش است. پاریس در سوپرجام فرانسه نخستین جام با مربی آرژانتینی را گرفت و از فصل 2012-2011 در زمین مارسی شکست نخورده و حتی پنج تا از شش بازی قبلی‌اش در زمین رقیب همیشگی خود را برده.

در 99 لو کلاسیک قبلی، پاری‌سن‌ژرمن 44 برد و مارسی 33 برد داشته‌اند و 22 بازی مساوی شده.

 

اخبار تیمی

چهار بازیکن مارسی برای بازی با لانس محروم بودند، لئوناردو بالردی، پاپه گوایه، مایکل کویسان و سیف‌الدین خاوی و حالا همه بر می‌گردند. آلوارو گونزالس، چهره اصلی درگیری نژادپرستانه با نیمار در آن بازی، به خاطر توهین به پلیسی که به او گفته ماسک بزند، شاید این بازی را از دست بدهد. نیمار هم از محرومیت برگشته و احتمالاً جای سارابیا را می‌گیرد. سرخیو ریکو هم به جای کیلور ناباس مصدوم که می‌خواهد به بازی با بارسلونا برسد، درون دروازه می‌ایستد.

 

مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر در مهم‌ترین بازی هفته بیست و سوم برابر صدرنشین قرار می‌گیرد، لیورپول در آنفیلد میزبان منچسترسیتی است. به خاطر فرم ضعیف اخیر قرمزها و ثبات فوق‌العاده تیم پپ گواردیولا فاصله دو تیم در جدول به هفت امتیاز رسیده است. غالباً در این چند فصل این مسابقه نقش مهمی در کورس قهرمانی داشته و اگرچه این فصل تیم‌های بیشتری برای فتح لیگ برتر می‌جنگند اما باز هم این بازی می‌تواند تعیین‌کننده باشد.

قطعاً این بازی برای لیورپول اهمیت بیشتری دارد چون فرم اخیر تیم میهمان به آنها تا حدی اجازه اشتباه می‌دهد در حالی که افت بی‌موقع لیورپول کار فوق‌العاده سختی را پیش روی این تیم قرار داده است. کسب تنها دو پیروزی در هشت بازی اخیر باعث شده تیم یورگن کلوپ با یک بازی بیشتر نسبت به سیتی هفت امتیاز عقب بیفتد. با فرض پیروزی سیتی در بازی عقب‌افتاده، لیورپول 10 امتیاز کمتر دارد و اگر این بازی را ببازد، جبران 13 امتیاز تقریباً غیرممکن است.

لیورپول چهارشنبه شب با یک گل به برایتون باخت و دومین شکست خانگی متوالی‌اش را متحمل شد بعد از 68 بازی که در آنفیلد نباخته بود اما آخرین بار که لیورپول سه باخت پیاپی در آنفیلد داد به 57 سال قبل برمی‌گردد. البته مشکلات اخیر لیورپول برابر تیم‌های دفاعی به وجود آمده چیزی که با فلسفه فوتبالی پپ همخوانی ندارد. به عبارت دیگر، آمار ضعیف لیورپول در برابر شش تیم انتهای جدول به معنای آن است که در حال حاضر احتمال پیروزی لیورپول برابر منچسترسیتی بیشتر از بردن امثال برایتون است. البته مشکل اساسی لیورپول در این بازی‌ها گلزنی بوده تا جایی که لیورپول در سال 2021 در آنفیلد موفق به گلزنی نشده، در 348 دقیقه بازی. از بخت بد حالا برابر بهترین دفاع لیگ قرار می‌گیرند که در 21 بازی‌اش تنها 13 گل خورده و از آخرین بار که دروازه‌اش باز شده، بیشتر از یک ماه می‌گذرد. جالب اینکه تعداد کلین‌شیت‌های سیتی بیشتر از گل‌هایی است که در این فصل خورده، آنها در 14 بازی گل نخورده‌اند.

سیتی در این بازی به دنبال دو رکورد است، یکی هفت کلین‌شیت متوالی در لیگ برتر و دیگری رسیدن به رکورد 14 پیروزی پشت سر هم در رقابت‌های مختلف برای یک تیم انگلیسی. پرستون در سال 1892 و آرسنال در سال 1987 رکورددار برد پیاپی هستند و سیتی با پیروزی به آنها ملحق می‌شود. 9 تا از این پیروزی‌ها در لیگ برتر بوده و آخرینش چهارشنبه با 2 گل برابر برنلی رقم خورد.

گواردیولا همچنین توانسته در هفته‌های اخیر علاوه بر کسب نتیجه لازم با استفاده از سیستم چرخشی به بازیکنان خود استراحت بدهد و این یعنی آبی آسمانی پوشان برای دوره سخت پیش رو که در شش بازی بعدی خود باید با لیورپول، تاتنهام، اورتون، آرسنال، وستهم و منچستریونایتد بازی کنند، نسبتاً سرحال هستند. اگرچه همه چیز از برتری قابل توجه سیتی نسبت به لیورپول حکایت دارد اما معلوم نیست در زمین چه اتفاقی می‌افتد، سیتی رکورد خوبی در خانه لیورپول ندارد و گواردیولا در پنج بازی آخرش در آنفیلد در رقابت‌های مختلف نتوانسته به پیروزی برسد. سیتی چهار تا از پنج بازی آخرش در زمین تیم‌های مدافع عنوان قهرمانی را برده اما در 14 بازی با لیورپول مدافع عنوان قهرمانی نتوانسته به پیروزی برسد. جنگ قدرت در آن 14 بازی با حالا خیلی فرق دارد و من سیتی خوب می‌داند پیروزی در خانه قهرمان یک گام بلند و مهم در پس گرفتن عنوان قهرمانی‌اش است.

 

 اخبار تیمی:

لیورپول شاید با یک خبر خوب برای این بازی آماده شود، چون کلوپ تأیید کرده سادیو مانه، آلیسون بکر و فابینیو به تمرین برگشته‌اند. آلیسون بیمار بود در حالی که مانه و فابینیو با رفع مصدومیت جزیی‌شان می‌توانند به ترکیب اصلی برگردند. مشکل مصدومیت در لیورپول البته همچنان جدی است، ژوئل ماتیپ، ویرجیل فان‌دایک و جو گومز شاید تا آخر فصل نتوانند بازی کنند ضمن اینکه دیوگو ژوتا و نبی کیتا به این بازی نمی‌رسند. اوزان کاباک و بن دیویس برای نخستین بازی آماده می‌شوند و این باعث می‌شود کاپیتان جوردن هندرسون بعد از مدتی بازی در دفاع، به وسط زمین برگردد. تیاگو آلکانتارا هم شاید یک فرصت دیگر برای بازی به دست آورد. من سیتی دو بازیکن کلیدی‌اش، سرخیو آگوئرو و کوین دبروین را ندارد البته فرم تیم در غیاب این دو افت نکرده و گواردیولا با یک دردسر خوشایند برای انتخاب بازیکن مواجه است.  گابریل ژسوس امیدوار است گلزنی در دو بازی اخیر او را به ترکیب اصلی برساند در حالی که امثال کایل واکر، فیل فودن، بنژامی مندی و فران تورس مقابل برنلی بازی نکردند. آیمریک لاپورته در این بازی دفاع چپ بود اما احتمالاً بیرون بماند مگر اینکه پپ بخواهد سه دفاعه بازی کند. رحیم استرلینگ برابر تیم سابقش بازی می‌کند. تا به آمار 100 گل با گواردیولا برسد افتخاری که قبل از این تنها نصیب لیونل مسی و آگوئرو شده است.

 

مت سانتانجلو  

 

 واکنش‌های دراماتیک جان‌لوییجی دوناروما در سال‌های اخیر بارها میلان را نجات داده است. البته دستمزد او هم در این مدت که تبدیل به پدیده میلان شده، افزایش قابل توجهی یافته است.

در سال 2017 که ماجرای گسترده‌ای بر سر تمدید قرارداد او شکل گرفت، او توانسته بود خود را به‌عنوان یکی از بهترین دروازه‌بانان جوان دنیا جا بیندازد. دوناروما بسیار بلندقامت است، و واکنش‌های او و فرمانروایی‌اش بر محوطه جریمه برای سن او طبیعی نیست.

اوایل، ماسیمیلیانو میرابلی و مارکو فاسونه، مدیران قبلی میلان، پرچم سفید را در رابطه با توافق با دوناروما و مینو رایولا، ایجنت او بالا برده بودند و حتی بیانیه‌ای علنی هم منتشر کردند که در آن نوشته بودند این دروازه‌بان نمی‌خواهد قراردادش را تمدید کند.

طرفداران روسونری بر سر جیجو، اسکناس‌های تقلبی دلار ریختند و در جریان بازی تیم زیر 21 ساله‌های ایتالیا با لهستان، طرفداران لهستانی میلان پلاکاردی بالای سر بردند که رویش نوشته شده بود: «دلاروما» (ترکیب دلار و دوناروما). به این ترتیب همه طرف‌ها دوباره بر سر میز مذاکره نشستند و به قراردادی رسیدند که دوناروما را یکی از پردرآمدترین دروازه‌بان‌های دنیا می‌ساخت.

هرچند اغلب طرفداران میلان خوشحال بودند که چنین بازیکنی که در هر نسل یک بار دیده می‌شود در تیم می‌ماند اما برخی هم از نحوه مدیریت اوضاع به دست او و رایولا نارضایتی داشتند. برخی حاضر بودند با این دروازه‌بان خداحافظی کنند تا میلان به سراغ گزینه ارزان‌تری برود که ایجنت کم‌هیاهوتری داشته باشد، مانند الساندرو پلیتزاری، محصول آکادمی میلان، که سیلویو برلوسکنی، رئیس سابق باشگاه بسیار برایش ارزش قایل بود.

با این حال، دوناروما به نمایش‌های درخشانش ادامه داد و از فشار سنگینی که دستمزد بالایش تحمیل کرده بود استقبال کرد. او را جانشین جیان‌لوییجی بوفون در تیم ملی ایتالیا خواندند.

اما مسأله استعداد جیجو نبود، بلکه این بود که آیا میلان می‌تواند پروژه‌ای برنده بسازد که به او فرصت بازی در لیگ قهرمانان و رقابت برای فتح جام را بدهد یا نه.

در یک سال گذشته، میلان موفقیت‌هایی را تجربه کرده که از اوایل دهه 2010 تاکنون بی‌سابقه بوده است و البته دوناروما 21ساله هم در قلب این دستاوردها بوده است.

استفانو پیولی در کنار زلاتان ایبراهیموویچ افرادی تأثیرگذار روی جوانانی بوده‌اند که پائولو مالدینی و دیگر مدیران میلان جذبشان کرده‌اند. دوناروما با حدود 200 بازی، حالا تجربه یک بازیکن کهنه‌کار را دارد و نقش رهبری را در تیم به عهده گرفته است، چرا که در میان بازیکنان فعلی میلان، یکی از قدیمی‌ترین‌هاست.

جیجو از نقطه ابتدایی زمین برای میلان بر سر مدافعان فریاد می‌زند، آنها را سازمان‌دهی می‌کند، و حس مسئولیت‌پذیری هم‌تیمی‌ها را برمی‌انگیزد. او حالا دروازه‌بانی کامل‌تر شده و با حضور پررنگش در میدان و پخش توپ بهترش، باید او را جزو نخبگان دانست.

به عملکرد اخیر او در بازی با بولونیا نگاه کنید. میلان به نظر می‌رسید کنترل بازی را در دست دارد اما در نهایت با نتیجه نزدیک دو بر یک پیروز شد.

بولونیا در دقایق پایانی در خانه خود حمله کرد، و واکنش‌های دوناروما بار دیگر نشان داد که او چه بازیکن مهمی برای تیم است. استفانو سورنتینو، هموطن او گفت که او بهترین دروازه‌بان جهان است.

میلان در جدول سری آ بالاتر از اینتر قرار دارد، و با تمام توان روی ماه‌های پیش رو تمرکز کرده است اما نمی‌توان فیلی که در اتاق است را نادیده گرفت: تمدید قرارداد دوناروما.

قرارداد فعلی او 6 میلیون یورو در هر فصل ارزش دارد اما رایولا می‌خواهد این دستمزد به بیش از 10 میلیون یورو در هر فصل برسد، و به این ترتیب او در کنار داوید دخئا، یان اوبلاک و مانوئل نویر قرار خواهد گرفت.

بی‌تردید میلان درخواست رایولا را می‌تواند رد کند، و ممکن است به دوناروما اجازه جدایی بدهد و در تابستان به دنبال گزینه ارزان‌تری باشد اما میلان باید اوضاع را به شکل دیگری بررسی کند.

دوناروما فقط یک دروازه‌بان با استعداد بالا و چند سال تجربه نیست. او چهره باشگاه شده؛ او از آن دروازه‌بان‌هایی است که می‌توان یک پروژه را حولشان ساخت، شاید مانند کاری که یوونتوس با بوفون یا بایرن با نویر انجام داده‌اند.

اوضاع بهتر مالی و کاهش دستمزدهای بیهوده برخی بازیکنان، می‌تواند کمک کند که دوناروما، که هنوز به اوج توانایی‌هایش نرسیده، دستمزد بالاتری بگیرد. اینکه او در آینده نزدیک در میلان بماند یا نه، در نهایت بستگی به این خواهد داشت که میلان به لیگ قهرمانان برگردد.

منبع: فوتبال ایتالیا

 

درباره کارآیی گرت بیل در ترکیب تاتنهام تردیدهای جدی به وجود آمده با توجه به فرم ناامیدکننده‌ای که ستاره ولزی در بازگشت به تیم سابقش بروز داده است. 

در بازی پنجشنبه شب برابر چلسی که تاتنهام در بیشتر دقایق به دنبال گل تساوی بود، بیل 90 دقیقه روی نیمکت نشست و ژوزه مورینیو وقتی با سؤال درباره علت این تصمیم مواجه شد، حوصله جواب دادن را نداشت.

علاوه بر آن، در باشگاه درباره انگیزه بیل نگرانی‌های عمیقی وجود دارد. در باخت یک بر صفر یکشنبه گذشته برابر برایتون در اتفاقی نادر او در ترکیب اصلی تاتنهام قرار گرفت و میزان کار و تلاش او واقعاً ناامیدکننده بود. در واقع، گفته می‌شود حتی بازیکنان برایتون نسبت به بازی بی‌خاصیت بیل در ورزشگاه آمکس شگفت‌زده شده بودند اما این نارضایتی از زمان بازگشت او به تاتنهام وجود داشته و بیشتر شده است. بازیکن آکادمی ساوتهمپتون اولویت مورینیو نبود اما برای مقامات باشگاه فرصت جذب مجدد او آنقدر خوب بود که نتوانستند رد کنند اما این بازیکن به آن ستاره‌ای که با شکستن رکورد جهان در سال 2013 به رئال مادرید رفت، هیچ شباهتی نداشت. تاتنهام قبول کرد 250 هزار پوند از دستمزد وحشتناک 600 هزار پوند در هفته او را بپردازد و حالا متوجه شده چه کلاه گشادی سرش رفته است.

مورینیو امید داشت بیل بتواند با بازگشتن به اوج، نقش مهمی در رقابت پایان فصل داشته باشد با توجه به اینکه هنوز در چهار جام حاضر هستند اما مثل اینکه کاسه صبرش لبریز شده است.

مربی پرتغالی حالا باید جوابگوی روند ضعیف تیم باشد که بعد از سه باخت پیاپی در لیگ برتر، امیدهایش برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان هم کمرنگ شده و به رده هشتم سقوط کرده‌اند.  منابع نزدیک به باشگاه می‌گویند رختکن تیم به هم ریخته چون تاکتیک‌های محافظه‌کارانه، دست و پای بازیکنان هجومی تیم را بسته است. اعتماد به نفس و روحیه تیم هم به خاطر اینکه از 10 بازی آخرشان تنها دو برد به دست آورده‌اند، پایین آمده است.

 

لبران جیمز: 

برگزاری بازی آل‌استار سیلی به صورت ماست

لبران جیمز از تصمیم سران NBA به خاطر فشار آوردن برای برگزاری بازی آل‌استار در فصل جاری آن هم در شرایطی که به خاطر شیوع کرونا، برنامه رقابت‌ها بسیار فشرده‌تر از فصول گذشته شده است، به شدت انتقاد کرد. شیوع کرونا در پایان بازی‌های مرحله گروهی فصل گذشته سبب ایجاد وقفه‌ای چند ماهه در مسابقات NBA شد. این وقفه سبب شد که مسابقات مرحله پلی‌آف با تأخیر برگزار شوند و به این ترتیب شروع فصل جدید هم با تأخیر همراه باشد. به همین دلیل بازی‌های این فصل به صورت فشرده‌تر برگزار می‌شوند و در این اوضاع و احوال مدیران NBA نمی‌خواهند قید برگزاری بازی نمایشی آل‌استار را هم بزنند و این یعنی اضافه باری دیگر بر دوش ستاره‌های لیگ که همین الان هم به خاطر نداشتن فرصت کافی برای استراحت خسته هستند.

لبران جیمز گفت: «برای بازی آل‌استار من نه انرژی دارم نه هیجان. اصلاً از این موضوع خوشحال نیستم. اگر هم برای حضور در این بازی انتخاب شوم، فقط جسمم آنجا خواهد بود نه روحم. ما این فصل تعطیلات کوتاهی داشتیم که فقط 71 روز بود. در ابتدای فصل به ما گفته شد که این فصل بازی آل‌استار را نخواهیم داشت و می‌توانیم یک استراحت کوتاه داشته باشیم. حالا اما آنها اینگونه می‌خواهند بازی آل‌استار را گردن ما بگذارند. این واقعاً یک سیلی به صورت ماست. ما هنوز درگیر آثار کرونا هستیم و می‌خواهیم کل لیگ را به شهری ببریم که آزاد است.» ده‌آرون فاکس، گارد رأس 23 ساله تیم ساکرامنتو کینگز هم گفت: «اگر بخواهم بی‌رحمانه صداقت به خرج دهم باید بگویم که این تصمیم احمقانه‌ای است. در شرایطی که داریم ماسک می‌زنیم و این همه مراقبت را برای برگزاری یک بازی معمولی انجام می‌دهیم، فایده برگزاری بازی آل‌استار چیست؟ مشخص است که پای منافع مالی در میان است. پس کاری از دست ما ساخته نیست. اگر هم نخواهیم بازی کنیم که جریمه سنگینی برای‌مان در نظر گرفته می‌شود. پس من اگر انتخاب شوم بازی خواهم کرد.»

 

 

پایانی ناامیده‌کننده برای شروع خوب کلیپرز

جیسون تاتوم و کمبا واکرز هر دو خوش درخشیدند تا دوازدهمین پیروزی تیم بوستون سلتیکس در فصل جاری NBA در خانه لس‌آنجلس کلیپرز رقم بخورد. سلتیکس که جمعه مقابل ساکرامنتو کینگز، شکست‌هایش در آستانه دو رقمی شدن قرار گرفت، به لطف درخشش این دو نفر که مجموعاً 58 امتیاز گرفتند، موفق شد میزبان خود لس‌آنجلس کلیپرز را با نتیجه 119 به 115 شکست دهد و خودش را به بالانشین‌های جدول کنفرانس شرق نزدیک‌تر کند. بوستونی‌‌ها که در این فصل 21 بازی انجام داده‌اند، با این نتیجه دوازدهمین پیروزی‌شان را کسب کردند و اکنون در جایگاه چهارم قرار دارند. این در حالیست که سه تیم بالای جدول، حداقل 22 بازی انجام داده‌‌اند. جیسون تاتوم در 40 دقیقه حضورش در زمین بازی 34 امتیاز گرفت و واکر که 32 دقیقه در زمین بازی حضور داشت 24 امتیاز کسب کرد. در طرف مقابل، امتیاز‌آورترین بازیکن لس‌آنجلسی‌ها کاوی لناردی بود که 28 امتیاز گرفت، 11 ریباند داشت و با 5 پاس گل دیگر تریپل دابل می‌کرد. کلیپرز در حالی برای هفتمین بار در 24 بازی‌اش در این فصل متحمل شکست شد و در رده سوم جدول ماند که کوارتر نخست را با اقتدار و 12 امتیاز اختلاف نسبت به رقیبش (33 به 21) به پایان رساند.

 

 

ادامه روزهای خوب باکس در خانه شوالیه‌‌ها

سریال بردهای متوالی تیم بسکتبال میلواکی باکس با پیروزی این تیم مقابل کلیولند کاوالیرز ادامه پیدا کرد و این تیم سومین برد پی‌در‌پی خود را کسب کرد. میلواکی با وجود شروعی ضعیف‌، در نهایت با نتیجه 123 به 105 بازی را به سود خود به پایان رساند. در ثبت چهاردهمین برد باکس در بیست‌و‌دومین بازی این تیم در فصل جاری NBA، طبق معمول جیانیس آنتتوکونمپو با کسب 33 امتیاز، 12 ریباند و 4 پاس گل پررنگ‌ترین نقش را داشت. باکس اکنون در جدول رده‌بندی کنفرانس شرق تنها پایین‌تر از فیلادلفیا سونی‌سیکرز است که در 23 بازی خود 16 تا برد کسب کرده و 7 بار باخته است.

کلیولند در حالی نتیجه بازی را واگذار کرد که کوارتر اول را با نتیجه 33 به 26 به سود خود به پایان رسانده بود اما عملکرد نه چندان جالب توجه بازیکنان این تیم که هیچ یک حتی 20 امتیاز هم نگرفتند، سبب شد که تعداد شکست‌های شوالیه‌ها در این فصل 3 تا بیشتر از بردهای آنها شود (13 به 10) و جایگاه آنها به رده نهم جدول تنزل پیدا کند. امتیازآورترین بازیکن قهرمان سابق NBA در این مسابقه کالین سکزتون بود که به ازای هر دو دقیقه از 38 دقیقه حضورش در زمین بازی یک امتیاز گرفت. بعد از او هم آندره دروموند با 18 امتیاز دومین امتیازآور کلیولندی‌ها بود.