محمد قراگزلو
روزنامه‌نگار
پرسپولیس این فصل فعلاً سومین خط حمله موفق لیگ برتر را داشته و در خیلی از بازی‌ها با تک گل سه امتیازی و بردی اقتصادی به پیروزی دست یافته اما آنچه می‌تواند امیدوار کننده و جالب باشد تنوع مدل گل‌های زده تیم و البته تنوع گلزنان در بازی‌هاست. اتفاقی که در صورت تداوم و تکرار می‌تواند گل‌محمدی و کادر فنی را به رسیدن به گل‌های بعدی و پیروزی‌هایی که در مسیر قهرمانی به کار می‌آید، امیدوار کند.
پرسپولیس در دو هفته ابتدایی فصل با وجود بازی مالکانه و موقعیت‌هایی که بخصوص در بازی مقابل ذوب‌آهن داشت، گل نزد. بعد از دو بازی بدون گل مقابل فولاد و ذوب‌آهن در حالی که یورگن لوکادیا تازه به پرسپولیس پیوسته بود اولین گل فصل سرخ‌ها با پاس استثنایی مهدی ترابی و ضربه نهایی میلاد سرلک در اراک به دست آمد.
بازی بعدی مقابل صنعت نفت آبادان برگزار شد و با روشن شدن موتور گلزنی لوکادیا و البته گل به خودی میثم تهیدست باز هم پرسپولیس دو گل در جریان بازی زد.
دبل سعید صادقی در روز استثنایی او و یک گل دیگر از لوکادیا مقابل هوادار باز هم پرسپولیس را از زمین دستگردی برنده بیرون آورد. در بازی سخت و نفسگیر با نفت مسجدسلیمان هم لوکادیا دبل کرد؛ یک گل با ضربه پنالتی و یکی هم روی گل‌هایی که تخصص داشت.
مقابل تراکتور و در یک بازی عجیب پرسپولیس گلی نزد و شکست خورد. این مسأله در بازی با سپاهان هم اتفاق افتاد و گلی در دروازه حریف نرویید. هفته بعد از آن یک گل سه امتیازی دیگر از لوکادیا باز هم از روی نقطه پنالتی پرسپولیس را برنده از زمین بیرون آورد. مهاجم هلندی در انزلی هم از آن گل‌های تخصصی‌اش زد و تیمش را برنده کرد.
در بازی هفته یازدهم این نقش را شیخ دیاباته ایفا کرد و با پاس سروش گل سه امتیازی شد.
رسیدیم به دربی بزرگ تهران. این بار نوبت گلزنی از ضربات ایستگاهی رسید. گولسیانی یک بار با ایستگاهی ترابی و بار دوم با ارسال کرنر او دو گل با ضربه سر زد.
هفته بعد از آن مقابل پیکان خبری از گل نشد اما در سیرجان دو گل زیبا از محمد عمری و سینا اسدبیگی با دو شوت سرکش تنوع گل‌های پرسپولیس را بالاتر برد.
بهترین برد پرسپولیس در هفته آخر نیم‌‌فصل اول فرا رسید و تیم یحیی 5 گل به تیم همکار سابقش مطهری زد. غیر از گل اول که توسط گئورگی گولسیانی و از روی نقطه پنالتی به دست آمد، چهار گل بعدی با دو دبل جانانه از عمری و دانیال در جریان بازی و با کارهای ترکیبی حاصل
شد.
در شروع نیم‌فصل دوم هم پرسپولیس با یک گل مقابل ذوب‌آهن برنده شد و دوباره به ضربات ایستگاهی روی آورد. این بار ارسال سروش و ضربه سر عالیشاه منجر به گل سه‌امتیازی شد.
پرسپولیس طی 16 بازی این فصل 21 گل زده که 3 تا از آنها پنالتی بوده، 3 تا با شوت به ثمر رسیده، 3 تا با ارسال ضربه ایستگاهی و ضربه سر، 1 گل به خودی از حریف، 5 گل در مصاف تک به تک، 1 گل با ریباند اما 5 گل دیگر با ارسال و ضربه پا به دست آمد که البته در این ارسال‌ها و ضربات نهایی هم تنوع وجود داشت. پرسپولیس فعلاً با ضربه ایستگاهی مستقیم و ضربات والی و آکروباتیک مثل قیچی برگردان به گل نرسیده که این یکی از استثناهاست.
از این تعداد گل چهار تا با ضربه سر و 17 تا با ضربه پا به دست آمده است اما تنوع گلزنان پرسپولیس هم جالب است به طوری که تا الان که تازه به نیم‌فصل دوم رسیده‌ایم 9 بازیکن پرسپولیس گل زده‌اند. نکته عجیب البته آنجاست که مهدی عبدی و حامد پاکدل دو مهاجم پرسپولیس و مهدی ترابی یکی از گلزن‌ترین هافبک‌های فصول گذشته این تیم هنوز گلی نزده‌اند (هر چند پاکدل جدا شد و رفت) اما مدافعانی مثل گولسیانی یا اسماعیلی‌فر و هافبک‌های دفاعی تیم موفق به گلزنی شده‌اند.
 یورگن لوکادیا(6)، محمد عمری(3)، گئورگی گولسیانی(3)، سعید صادقی(2)، دانیال اسماعیلی‌فر(2)، میلاد سرلک(1)، شیخ دیاباته(1)، سینا اسدبیگی(1) و امید عالیشاه(1) برای پرسپولیس در این 16 مسابقه گل زده‌اند و یکی از گل‌ها هم گل به خودی بوده است. در این فهرست نام دو مهاجم، یک مدافع میانی، یک مدافع – هافبک کناری، 3 وینگر و هافبک کناری و 2 هافبک مرکزی و تدافعی دیده می‌شود تا به این نکته برسیم که تا اینجای فصل پرسپولیس در تمام خطوط به جز دروازه‌بان گلزن داشته است.