امیر حاج‌رضایی این روزها کمتر در رسانه‌ها حضور دارد. او امسال بعد از مدت‌ها ترجیح داد با هیچکدام از برنامه‌های تلویزیونی برای جام جهانی همکاری نکند. حاج‌رضایی چند سالی است که کمتر مصاحبه می‌کند و حالا در یکی از جدیدترین گفت‌وگوهایش حرف‌های متفاوتی زد. او ترجیح داده این بار بیشتر به جای صحبت درباره فوتبال، از کشتی بگوید!
حاج‌رضایی با اشاره به عوض شدن وزن کامران قاسمپور به خبرگزاری تسنیم گفته است: «حیف است کامران قاسم‌پور المپیک را از دست بدهد، اهل فن باید روی او کار کنند که بتواند در وزن جدید نتیجه بگیرد. از دید عامه شاید صرفاً بالا بردن وزن ملاک باشد، اما او قطعاً باید برای رفتن به وزن بالاتر، صاحب عضلات قدرتمندتری شود و در عین حال هم سرعتش را از دست ندهد. از نظر من قربانی شدن یکی از این دو نفر (حسن یزدانی و کامران قاسم‌پور) به‌زیان کشتی ایران است.»
او با اشاره به دیدگاهی که مدعی است کامران قاسم‌پور بهتر از حسن یزدانی می‌تواند با دیوید تیلور کشتی بگیرد، می‌گوید: «مسأله تیلور نباید برای ما یک تابو باشد که به هر وسیله‌ای شکسته شود، یعنی این‌طور نباشد که شکست تیلور، به نابود شدن یکی از این دو کشتی‌گیر ما منجر شود، این مهم‌ترین معادله پیشِ‌روی کادر فنی تیم ملی ایران است و به‌ یک ‌شکلی باید هر دو نفر اینها را به المپیک برسانند. ای‌کاش کامران قاسم‌پور با حریفان در سطوح پایین‌تر کشتی می‌گرفت و آرام آرام اعتماد به نفس لازم برای مبارزه با حریف درجه ‌یک امریکایی را پیدا می‌کرد. اسنایدر بعد از سعدالله‌اف از همه بهتر است، حالا که سعدالله‌اف به‌خاطر محرومیت روس‌ها، در مسابقات حضور ندارد، اگر در شرایط مناسب‌تر از کامران قاسم‌پور مقابل اسنایدر استفاده می‌شد، او 5 ـ صفر به این حریف نمی‌باخت، خصوصاً آنکه بنا به گفته خودش 89 کیلو و 800 گرم وزن بدنش بود و نزدیک به 10 کیلوگرم اختلاف وزنی با هم داشتند، باید خیلی فنی و ظریف روی این قضیه کار کرد.»
امیر حاج‌رضایی معتقد است که نباید دو ستاره کشتی ایران را در یک وزن قرار داد و اضافه می‌کند: تقابل یزدانی و قاسم‌پور هم خوب نیست. خاطرم هست ایتالیایی‌ها در جام جهانی 1970 دو بازیکن خوب در یک پست داشتند، یکی جیانی ریورا که بازیکن میلان بود و دیگری ساندرو ماتزولا که در اینتر بازی می‌کرد، هر دو هم به‌اصطلاح امروزی‌ها، پلی‌میکر و طراح بودند اما به‌صورت همزمان نمی‌شد از آنها استفاده کرد، بازی آنها کاملاً شبیه به هم بود، به‌خلاف اینکه خیلی از مربیان تلاش می‌کنند این‌طور بازیکنان را به ‌هر شکلی به تیم بخورانند و از هر کدام در یک پست مجزا استفاده کنند، در عین حال که یکی از آنها بازیکن میلان و یکی اینتر بود و بین باشگاه‌های و هواداران آنها هم کری‌های خاصی وجود داشت، طبیعتاً بیرون گذاشتن یکی از این دو ستاره، موجب نارضایتی هواداران تیم مقابل می‌شد و خیلی‌ها تن به سازش‌کاری در موردشان می‌دادند که هر دو در زمین باشند، اما مربی ایتالیا در جام جهانی این کار را نکرد. شاید هم یکی، دو بار از آنها همزمان استفاده کرد و دید که جواب نمی‌دهند و این کار اشتباه است، اما در نهایت این دو همزمان در زمین نبودند؛ یا با هم تعویض می‌شدند یا اینکه یک بازی از ریورا و یک بازی از ماتزولا استفاده می‌شد، در کشتی اما شرایط کاملاً متفاوت است، ما دو ستاره داریم که حیف است یکی بیرون برود و اگر این اتفاق بیفتد دچار ضرر و زیان بزرگ می‌شویم.»