راه برزیل به سوی رستگاری زیر نظر تیته که از سال 2016 مربی تیم شده، اصلاً آسان نبوده. اولین وظیفه او جمع و جور کردن تیمی بود که بعد از باخت 7 بر یک در نیمه‌نهایی جام جهانی 2014 بی‌روحیه شده بود. در تورنمنت بعدی در روسیه در یک‌چهارم‌نهایی به وسیله بلژیک حذف شدند و او به‌شدت تحت فشار قرار گرفت. مربی سابق کوریتیانس با یک پروژه بازسازی دیگر مواجه بود و سال بعد باید در کوپاامریکا شرکت می‌کرد، تیم تیته به هدف رسید و با 12 بازی بدون شکست، با پیروزی 3 بر یک مقابل پرو در فینال قهرمان شد. در فینال کوپا امریکای بعدی در سال 2021 با یک گل مغلوب آرژانتین شدند آن هم در خانه تا خاطره سال 2014 زنده شود.
اما آن آخرین باخت برزیل بود و در 15 بازی بعدی‌شان 12 برد و سه تساوی به دست آوردند با 38 گل زده. قدرت هجومی ویرانگر برزیل نقش پررنگی در این روند بدون باخت داشته و همین نقطه قوت می‌تواند به 20 سال ناکامی این تیم در جام جهانی پایان بدهد. آخرین پیروزی این تیم برد 5 بر یک برابر تونس بود که نیمار، رافینیا، ریچارلیسون و پدرو، چهار مهاجم تیم در آن گل زدند تا برای پنجمین بار پیاپی چهار گل یا بیشتر بزنند، ابتدا پاراگوئه، شیلی و بولیوی را با نتیجه 4 بر صفر شکست دادند و بعد کره جنوبی را 5 بر یک بردند.
دردسر شیرین تیته انتخاب مهاجمان مناسب در سیستم بازی تیم او بوده که 1-3-2-4، 3-3-4 و 2-4-4 بازی کرده. در بازی با تونس، ریچارلیسون تاتنهام نوک بود و نیمار درست پشت سرش قرار داشت، رافینیا هم در سمت راست بود. ریچارلیسون بیشترین پیشرفت را زیر نظر تیته و در شش بازی سال 2022 هفت گل زده. او در اسپرز برای حضور در ترکیب اصلی جنگیده اما نباید مشکلی برای حضور در ترکیب برزیل داشته باشد. نیمار هم بازیکن کلیدی تیم است که در چهار بازی چهار گل زده و بعد رافینیا که در شش بازی سه بار دروازه رقبا را باز کرده. این سه احتمالاً در ترکیب اصلی تیم دلخواه تیته خواهند بود. وینیسیوس جونیور نتوانسته فرم خوبش در رئال را در برزیل تکرار کند اما همیشه در بال چپ بازیکن خطرناکی به حساب می‌آید. گابریل ژسوس و گابریل مارتینلی آرسنال، دو بازیکن دیگر خط حمله برزیل هستند و حضور آنتونی منچستریونایتد و رودریگوی رئال مادرید هم شاهد دیگری بر غنای خط حمله برزیل است تا جایی که در میان 9 مهاجم دعوت شده تیته جایی برای روبرتو فیرمینو پیدا نشده است.
دست تیته در دفاع هم باز است و بازیکنان باتجربه‌ای در اختیار او است از جمله تیاگو سیلوا از چلسی، مارکینیوش از پاری‌سن‌ژرمن و دنی آلوز به قول تیته نقش سازمان دهنده و مدیر را در تیم ایفا می‌کند و قرار نیست آن استارت‌های گذشته را بزند.
برزیل در حمله با ترافیک بازیکن مواجه است اما در دفاع تعادل برقرار است. در وسط زمین بازیکنان درخشانی مثل کاسمیرو، فرد و فابینیو حضور دارند که دو تای آخری اگرچه این اواخر در تیم‌های باشگاهی خود مثل همیشه نبوده‌اند اما برای تیم کشورشان حیاتی هستند.
پس چه تغییراتی در تیم برزیل نسبت به جام جهانی قبلی صورت گرفته؟ تیته به تیم جوان‌تری اعتماد کرده است. چهار سال قبل بازیکنان پا به سن گذاشته‌ای مانند میراندا، فرناندینیو، مارسلو، پائولینیو و ویلیان در تیم بودند اما حالا به استثنای امثال آلوز و تیاگو سیلوا، ترکیب تیم نسبتاً جوان است. برمر که تازه به یوونتوس رفته نخستین تورنمنت بزرگ خود را تجربه می‌کند و لوکاس پاکتای وستهام نقش مهمی در صعود برزیل به جام جهانی داشته و در هفت تا از هشت بازی سال 2022 حاضر بوده. در خط حمله علاوه بر نیمار و ژسوس، تیته می‌تواند روی آنتونی و مارتینلی و همچنین پدرو، مهاجم فلامنگو که در سال 2022 توانسته 30 گل برای تیمش بزند، حساب کند.
حالا همه منتظرند برزیل از تمام پتانسیل خود بهره بگیرد. آنها تیمی قوی و شاید بهترین خط حمله تورنمنت را در اختیار دارند. تیم یاد گرفته از ضربات زودهنگام پریشان نشود و با ثبات و تلاش به نتیجه برسد. برزیل دو دهه سخت را پشت سر گذاشته که قله‌اش شکست تحقیرآمیز برابر آلمان بود. اینکه تیته اصرار دارد شانس تیمش برای قهرمانی در قطر زیاد نیست، قابل درک است، او می‌گوید تیم نباید اشتباه کند اگر می‌خواهد به جام برسد اما او اذعان دارد برزیل از جمله مدعیان است.
 در روسیه هم برزیل تیم متفاوتی بود که در حمله جذاب و در دفاع مستحکم بود. بلژیک نخستین تیمی بود که در 26 بازی اول با مربیگری تیته دو گل به این تیم می‌زد و این خود گویای آن است که برزیل شب بدی را در کازان سپری کرد. حالا فرصت دارند بر اساس ناکامی‌های این 20 سال تیم موفقی داشته باشند و باید انتظار داشت بهترین نسخه این سال‌ها را در دوحه ببینیم.