منچستریونایتد با برد 4-2 مقابل استون ویلا در جام اتحادیه، انتقام شکست 3-1 در هفته گذشته لیگ برتر را گرفت اما این تیم هنوز مشکلاتی دارد که سرمربی هلندی تیم باید رفع کند.
اریک تن هاخ امیدوار است رابطه منچستریونایتد با هوادارانش که سال‌های سختی را پشت سر گذاشته‌اند، اصلاح کند؛ آنها از سال 2013 که سرالکس فرگوسن با نیمکت شیاطین سرخ خداحافظی کرده، تلخی‌های زیادی را تحمل کرده‌اند. تیم با مربی هلندی که بعد از بدترین فصل تاریخ تیم در لیگ برتر استخدام شد، پیشرفت کرده اما در این فصل هم پرفراز و نشیب بوده‌اند. روند چهار پیروزی متوالی شامل برد برابر لیورپول و آرسنال با شکست تحقیرآمیز 3-6 برابر منچسترسیتی پایان یافت و بعد از دو برد روحیه‌بخش مقابل اورتون و تاتنهام تساوی‌های ناامیدکننده‌ای مقابل نیوکاسل و چلسی داشتند. بعد در یک بازی پرشور وستهام را بردند اما باخت مقابل استون ویلا به قول تن هاخ قابل قبول نبود. حالا یونایتد برای رسیدن به دو هدفش در این فصل یعنی کسب سهمیه لیگ قهرمانان و رسیدن به یک جام نیاز به تصمیمات جسورانه
تن هاخ دارد.
 
اقتدار در برابر CR7
مجازات کریستیانو رونالدو بعد از ترک زودهنگام زمین در بازی با تاتنهام باید پایان دوران او در یونایتد می‌شد. تن هاخ ابتدا خوب عمل کرد و در تساوی با چلسی، ستاره 37 ساله را روی نیمکت هم قرار نداد اما بعد کوتاه آمد. رونالدو بعد از آن چهار بازی متوالی در ترکیب اصلی بود اما فقط یک گل به تیم کوچک شریف در لیگ اروپا زد و سایه‌ای از فوق‌ستاره روزهای رئال مادرید بود. مقابل ویلا تنها 25 بار توپ را لمس کرد و یک ضربه در چهارچوب داشت و تصمیم برای دادن بازوبند کاپیتانی به او غیرقابل توجیه بود. تن هاخ باید اقتدار خود را نشان دهد و در ژانویه رونالدو را بفروشد یا بازیکن آزاد کند تا فضا برای پروژه بلندمدتش در یونایتد مهیا شود.
 
برونو باید کاپیتان شود
هری مگوایر همچنان کاپیتان رسمی تیم است در حالی که تنها در چهار بازی لیگ برتر در این فصل حضور داشته و این نشان می‌دهد مربی به کاپیتانش اعتماد ندارد. برونو فرناندز در بیشتر فصل بازوبند را در اختیار داشته و اگرچه تعداد گل و پاس گلش نسبت به اولین فصل کاملش در اولدترافورد افت کرده اما خلاق‌ترین و مسئولیت‌پذیرترین بازیکن تیم به حساب می‌آید. او با و بدون توپ هم‌تیمی‌ها را هدایت می‌کند و بزرگترین عامل فلسفه پرسینگ تن هاخ است چون معمولاً بیشترین مسافت را در زمین پوشش می‌دهد. بیرون زمین هم بخوبی با رسانه‌ها مواجه می‌شود و یکی از محبوب‌ترین و مقبول‌ترین اعضای تیم است مثل بهترین کاپیتان‌های تاریخ یونایتد و هرچه زودتر مسئولیت رسمی کاپیتانی به او سپرده شود، برای تیم بهتر است.
 
تقویت عمق تیم
یونایتد می‌دانست با صعود به لیگ اروپا فصل سختی دارد و با دوم شدن در گروه کار خودش را سخت‌تر کرد. دو بازی با بارسلونا در 27 بهمن و چهار اسفند انتظار این تیم را می‌کشد و لیگ برتر هنوز جای خالی برای دو بازی
عقب افتاده یونایتد با کریستال پالاس و لیدز پیدا نکرده. شاید مجبور شوند جمعه، دوشنبه، پنجشنبه و یکشنبه بازی کنند و این به‌شدت انرژی تیم تن هاخ را می‌گیرد. مصدومیت و خستگی بازیکنانی مثل ویکتور لیندلوف، رافائل واران، دونی فان دبیک، آنتونی و مارکوس رشفورد نشانه‌ای از سختی‌های تیم برای کل فصل است.
 یونایتد به دو یا سه خرید جدید نیاز دارد تا تن هاخ بتواند بدون نگرانی از سیستم چرخشی استفاده کند البته در تابستان 220 میلیون پوند هزینه کرده‌اند و باید دید بودجه‌ای در اختیار او قرار می‌دهند.
 
خریدن یک مهاجم نوک
پیشرفت کلی یونایتد زیر نظر تن هاخ تحت‌الشعاع فرصت سوزی در یک سوم دفاعی رقبا قرار گرفته است. همین یک آمار کافی است: ارلینگ هالند در 13 هفته لیگ برتر 18 گل برای منچسترسیتی زده به اندازه کل تیم منچستریونایتد. رشفورد بیشتر مهاجم نوک بوده اما به سمت چپ مایل می‌شود و آنتونی مارسیال با مصدومیت درگیر است. غیر از رونالدو که روزهای اوجش تمام شده، یونایتد یک شماره 9 تخصصی ندارد و این به تیم ضربه زده. تن هاخ یونایتد را تیمی روان و پرتحرک با تفکرات هجومی کرده اما از فرصت‌ها درست استفاده نمی‌شود. یونایتد باید به خرید مهاجم نوک اولویت دهد و گفته می‌شود ویکتور اوسیمن ناپولی و جاناتان دیوید لیل با قیمتی مناسب در دسترس هستند.
 
 گذر از دخئا
دخئا در تساوی بدون گل با نیوکاسل یازدهمین بازیکن تاریخ یونایتد شد که 500 بازی برای این تیم انجام داده و او بدون شک یکی از بازیکنان شاخص دوران پسافرگوسن بوده. او البته بی‌اشتباه نبوده بخصوص در سال‌های اخیر؛ از سال 2016 او 11 اشتباه منجر به گل داشته که در میان بدترین دروازه‌بان‌ها سوم است. دخئا هفته‌ای 375 هزار پوند دستمزد می‌گیرد و این مبلغ می‌تواند از تابستان آینده و پایان قرارداد این گلر 31 ساله برای تیم ذخیره شود. دخئا در کار با توپ راحت نیست و نمی‌تواند فشار را از روی مدافعانش بردارد در حالی که دروازه‌بان‌های دیگری می‌توانند بخوبی به کار یونایتد بیایند از جمله دیگو کاستا از پورتو و اونای سیمون از اتلتیک بیلبائو. وقتش رسیده یونایتد از دخئا گذر کند و شماره یک جدیدی بیاورد.
تن هاخ جسارت خوبی نشان داده و باید در هفته‌ها و ماه‌های پیش رو دوباره خودنمایی کند.