چهره‌ تیم قهرمان بدون باخت فصل گذشته این فصل تغییرات زیادی داشت. معمولاً ثبات یکی از عوامل موفقیت تیم‌های باشگاهی در چند فصل پشت سر هم به حساب می‌آید اما قهرمان لیگ بیست و یکم با چهره‌ای متفاوت وارد رقابت‌های لیگ شد. حضور ریکاردو ساپینتو باعث شد که بسیاری از بازیکنان جایگاه فصل قبل خود را نداشته باشند. جعفر سلمانی که مهره قابل اعتماد تیم فرهاد بود در ابتدای فصل مورد توجه سرمربی پرتغالی قرار نگرفت و به جز بازی با سپاهان تا هفته پنجم جایی در ترکیب فیکس تیم نداشت. اما رفته‌رفته توانست اعتماد ساپینتو را جلب کند و بار دیگر سمت چپ دفاعی تیم را در دست بگیرد. نکته اصلی اما این است که جعفر سلمانی در زمان اسکوچیچ یکی از بازیکنانی بود که به تیم ملی دعوت می‌شد و شاید تا قبل از آمدن کی‌روش نیم نگاهی نیز به جام جهانی داشت. سلمانی در 11 بازی این فصل 7 بازی فیکس و 3 بازی به صورت ذخیره به میدان رفته و دقایق حضور او در زمین حدوداً 200 دقیقه بیشتر از جلالی بوده است. با آمدن مرد پرتغالی اما ابوالفضل جلالی رقیب سلمانی در استقلال به تیم ملی راه یافت و شانس بالایی برای رفتن به قطر دارد.