هر چند این تعداد ملی‌پوش در جام جهانی 2022 قابل مقایسه با تعداد ملی‌پوشان پرسپولیس در جام جهانی 1998 نیست اما در مقایسه با دو جام جهانی قبلی با سرمربیگری کی‌روش یک دستاورد بزرگ به حساب می‌آید. لیست نهایی و 26 نفره تیم ملی در حالی بزودی اعلام خواهد شد که پیش‌بینی می‌شود هر 5 بازیکن حاضر در فهرست فعلی تیم ملی در لیست نهایی کی‌روش هم قرار بگیرند و به قطر بروند. بدون شک داشتن این تعداد بازیکن در جام جهانی از حیث مالی و پرستیژ باشگاهی به سود پرسپولیس خواهد بود و البته باعث می‌شود تا هواداران پرسپولیس در کریخوانی با سایر رقبا سری بالا گرفته و با افتخار از بزرگی و پرستاره بودن تیم‌شان بگویند اما این اتفاق برای یحیی گل‌محمدی همان‌قدر که می‌تواند خوشحال‌کننده باشد نگران‌کننده و چالش‌برانگیز هم هست. یحیی همیشه در مصاحبه‌های خود تأکید داشته که بی‌چون و چرا به تیم ملی کمک می‌کند اما پرسپولیس هم مثل تمام باشگاه‌های بزرگ دنیا از بازی‌های ملی ضرر کرده و این چیزی نیست که یحیی بخواهد کتمانش کند. گل‌محمدی طی دو فصل و نیم گذشته هر بار که بازیکنانش به اردوی ملی می‌رفتند و ناآماده یا مصدوم برمی‌گشتند، غر می‌زد و برخی از ناکامی‌های تیمش را به این مسأله ربط می‌داد که البته بیراه هم نبود. حالا و در شرایطی که مربیان بزرگ تیم‌های مطرح اروپایی از برگزاری جام جهانی در میانه فصل شاکی‌اند چرا که از مصدوم شدن یا ناآمادگی بازیکنان خود در بازگشت به اردوی باشگاهی هراس دارند، یحیی هم مثل کلوپ، گواردیولا، ناگلزمن، ژاوی و مربیانی که تعداد بالایی بازیکن در جام جهانی خواهند داشت نگران بازگشت آن 5 نفر و شرایط‌شان خواهد بود. جدا از مسأله مصدومیت که می‌تواند بزرگترین دغدغه باشد، یحیی همین حالا می‌خواهد حتماً اردوی خارجی تیمش را با این 5 بازیکن برگزار کند اما معلوم نیست که حتی در صورت حذف تیم ملی در مرحله گروهی بموقع این 5 بازیکن را در اختیار بگیرد چرا که مسأله ریکاوری و استراحت آنها درمیان خواهد بود و این بار خود گل‌محمدی نمی‌خواهد مسئول مصدومیت آنها بعد از یک دوره تمرین سخت و فشرده و حضور طولانی‌مدت در اردوها باشد.