جرارد پیکه خداحافظی دلنشینی با بارسلونا و نوکمپ داشت و تیمش با 2 گل برابر آلمریا به پیروزی رسید. عثمان دمبله و فرانکی دیونگ گل‌های بارسا را زدند اما همه توجه‌ها به پیکه بود که در 85 دقیقه بازی‌اش مثل روزهای اوج بود. او در برابر توپ و هنگام دفاع از دروازه بارسا جسور و شاداب بود و هواداران از این فرصت برای قدردانی از بازیکنی که سال‌ها برایشان درخشید، استفاده کردند. سرخیو بوسکتس، کاپیتان بارسلونا بعد از مسابقه گفت: «جرارد میراث گرانبهایی به جا گذاشته. نام او با یکی از بهترین باشگاه‌های جهان عجین شده. او تاریخ‌سازی کرده و نمونه عالی از بازیکنی است که باید در بارسلونا باشد.»
پیکه در این بازی نشان داد چرا اینقدر طولانی در بارسلونا مورد تحسین قرار گرفته. در کار با توپ مهارت نشان داد و پاس‌های خوبی برای شروع حمله در نیمه اول داد ضمن اینکه در کار دفاعی هم قوی بود و اجازه نداد دروازه مارک آندره‌تر اشتگن تهدید شود. در فاصله پنج دقیقه مانده به پایان بازی تعویض شد و با تشویق شایسته از سوی هواداران زمین را ترک کرد. هم‌تیمی‌ها در آغوشش گرفتند و هواداران نامش را فریاد می‌زدند. خیلی‌ها گریه‌شان گرفت.
البته پیروزی آن‌طور که باید برای تیم ژاوی آسان به دست نیامد. روبرت لواندوفسکی اوایل بازی یک پنالتی خراب کرد و فرناندو مارتینس در دروازه تیم میهمان ستاره بود. به هر حال بارسلونا در نیمه دوم به گل رسید و چهارمین پیروزی متوالی‌اش در لالیگا را به دست آورد.
 
دیونگ هجومی
دیونگ در بیشتر بازی هافبک هجومی بود اما اواخر مسابقه کمی عقب‌تر بازی کرد. یک پاس بد داد که تیم را تحت فشار گذاشت و اوایل بازی چند خطا مرتکب شد اما به جز آن، بازی خیلی خوبی را پشت سر گذاشت. هر چه از زمان بازی سپری شد، بهتر شد و پاس‌های خیلی خوبی می‌داد، خطرناک شده بود و گل دوم را زد تا خیال بارسلونا را راحت کند.
 
ستاره بازنده
دروازه‌بان 32 ساله آلمریا شاید نوکمپ را با دو گل ترک کرد اما برای خودش اعتبار زیادی در این بازی به دست آورد. بارها با واکنش‌های خوب خود تیم میزبان را که در طول مسابقه مسلط بود، ناامید کرد. او در برابر تیمی پرستاره مرتباً تحت فشار بود تا اینکه سد مقاومتش شکسته شد اما مطمئناً اگر کس دیگری از دروازه آلمریا محافظت می‌کرد، این شکست خیلی سنگین‌تر می‌شد.