اکبر منتشلو
خبرنگار
اگر تیمی چند هفته از بازیها را با شکست پشت سر بگذارد و بعد از چند ناکامی، حتی اگر یک تساوی کسب کند، امیدواری به وجود میآید که این تیم در مسیر رشد و هماهنگی است و عقل میپذیرد که این نیمکت، این تیم و این بازیکنان میتوانند فرصت بیشتری داشته باشند. در حالت دیگر اگر تیمی چند هفته از بازیها را با تساوی پشت سر بگذارد و بعد از چند ناکامی، به برد دست پیدا کند بازهم این امیدواری ایجاد میشود، حتی نیازی به پیروزیهای بعدی هم نیست و یک برد هم امیدواری ایجاد میکند و اگر ادامهدار باشد، میتوان قبول کرد که تیم در مسیر درستی قدم برمیدارد و میتواند هفتههای ناکامی را جبران کند و میتوان به آنها فرصت بیشتری داد و حتی لغزشهای کوچک را هم نادیده گرفت. اما شرایط زمانی سخت میشود که تیمی حتی بعد از چند تساوی به سمت باخت برود و نشان دهد که در مسیر درستی حرکت نمیکند؛ واقعیت تیمی که نمیتواند پیشرفت و ترقیاش را حتی با تبدیل باخت به تساوی یا تساوی به برد را نشان دهد، واقعیت تلخی است و باید تیم درمان شود و مسکن هم دردی را دوا نخواهد کرد. صحبت سر فولاد خوزستان است، تیمی که سال گذشته روزهای خوبی را سپری کرد هر چند نتوانست به قهرمانی و حتی کسب سهمیه نیز برسد، اما با قرار گرفتن در جایگاه پنجم جدول نشان داد که میتواند روزهای بهتری داشته باشد. قبل از شروع فصل جدید رقابتها، باشگاه فولاد با امیدواری به آینده، تقویت شد و بازیکنان خوبی را به خدمت گرفت و از همه مهمتر اینکه روی نیمکت هم تغییراتی ایجاد کرد تا تیم فولاد قدرتمندی در رقابتها حاضر شود. حضور بازیکنانی مثل کریستوفر کنت، وریا غفوری، علی قربانی، آیاندا پاتوسی، ساسان انصاری، اشکان دژاگه، احسان پهلوان و... نشان میداد که فولاد در فصل جدید بهدنبال شرایط بهتر از فصل گذشته است و این ظرفیت را هم ایجاد کرده است. اما شروع فصل جدید رقابتها از فولاد، تیم دیگری به نمایش گذاشت. شاگردان جواد نکونام که اتفاقاً با بهترین شرایط در بازیها حاضر بودند، تاکنون نتوانستهاند به کمترین انتظارات هواداران فولاد پاسخ مناسبی بدهند.
آنها در اولین هفته رقابتها به مصاف پرسپولیس رفتند و با تساوی از زمین خارج شدند، اما هفته دوم و سوم رقابتها برای فولاد روزهای خوبی رقم خورد، یعنی همان چیزی که مسئولان و هواداران فولاد از تیمشان انتظار داشتند، فولاد در هفته دوم تراکتور را با 3 گل از پیش رو برداشت و در هفته سوم در رویارویی با سپاهان توانست این تیم را هم با یک گل شکست دهد. اما در حالی که انتظار میرفت فولاد همچنان روزهای خوبی را تجربه کند، ناکامیهای این تیم شروع شد. فولاد در هفته چهارم با مس رفسنجان به تساوی رسید و این روند در هفتههای آینده هم در مقابل تیمهای مس کرمان، استقلال و پیکان نیز ادامه پیدا کرد تا انتظار هواداران فولاد برای بازگشت تیمشان به مسیر رشد و ترقی و البته بردن حریفان طولانی شود. اما بازی فولاد مقابل نساجی مازندران در هفته دهم رقابتها، آب سردی روی امیدواریهای هواداران فولاد ریخت. آنها در حالی که تعداد تساویهایشان زیاد شده بود، در رویارویی با نساجی مازندران، تیر خلاص را بر امیدواری هوادارانشان زدند و بازنده از زمین خارج شدند. حالا فولاد با 12 امتیاز و یک بازی کمتر در رده هفتم جدول است و حتی اگر بازی معوقهاش را هم ببرد، باز جایگاهش تغییر نخواهد کرد و این شرایط برای تیمی که برای بیشتر از اینها بسته شده بود، اصلاً خوب نیست. بعد از این باخت برخیها حرف از جریمه بازیکنان به میان کشیدند. حمید رجبی، مربی فولاد در نشست خبری بعد از بازی با نساجی اعلام کرد که کادرفنی از باشگاه درخواست کرده بهدلیل نتایج ضعیف اخیر، درصدی از قرارداد بازیکنان بهعنوان جریمه کسر شود. دستیار نکونام همچنین مدعی شد اگر برخی بازیکنان تا نیمفصل به کیفیت فنی مدنظر کادرفنی نرسند، احتمال دارد از این تیم جدا شوند. اولاً اینکه این اقدام قطعاً مسکنی برای فولاد خواهد بود و درمان مشکلات این تیم نیست که از تساویهای مکرر به باخت رسیده است، دوم اینکه این نوعی فرار رو به جلو است و نباید همه تقصیرها را گردن بازیکنان انداخت و به جای متهم کردن دیگران، باید مشکلات این تیم در حوزه فنی نیز بررسی شود و واقعیت این است که فولاد بعد از دو برد و چند تساوی به باخت رسیده است و این را نمیتوان فقط گردن بازیکنان انداخت و بقیه را تبرئه کرد.