آیسان سعیدی
روزنامه‌نگار ورزشی
هوادار- پرسپولیس یک بازی جذاب است. از آن دست بازی‌هایی که شاید در ظاهر اهمیت و حساسیتی نداشته باشد اما در بطن خود یک جذابیت ویژه را خواهد داشت. هوادار تیم تازه‌وارد لیگ برتر محسوب می‌شود که در طول دوران کوتاه فعالیت خود یک باشگاه قابل احترام نشان داده. تیمی که شاید در قواره رقابت با مدعیان و بزرگان نباشد و اساساً برای بلندپروازی ساخته نشده اما در تمام بازی‌ها مقابل مدعیان لیگ چهره یک تیم چغر، سختکوش و بد بدن را داشته که مفت‌باز نیست. آنها در برابر مدعیان و بزرگان همیشه یک لقمه سخت و گلوگیر بوده‌اند و آسان نباخته‌اند. مرور تقابل آنها با بزرگان این انگاره را اثبات می‌کند.
هوادار برای همه حریفان احترام قائل است اما این احترام به معنای سپر انداختن نیست. آنها در فصل جاری اما در این ویژگی احتمالاً پررنگ‌تر خواهند بود چرا که روی نیمکت آنها به جای رضا عنایتی تازه‌کار و معتدل، یک مربی کارکشته نشسته که در شلوغ‌کاری و هیجان جزو شاگرداول‌های لیگ محسوب می‌شود. ساکت الهامی در طول تاریخ مربیگری‌اش ثابت کرده یک مربی آسان‌گیر و بی‌تفاوت نیست و همان اندازه در لب خط فریاد می‌کشد و بازی روانی راه می‌اندازد، روی مؤلفه‌ها و المان‌های فنی تیمش نیز حساسیت دارد و کار می‌کند.
 از همین رو تیم‌های ساکت علاوه بر تهییج روانی مداوم از سوی سرمربی خود، از منظر فنی نیز تیم‌های گردن‌کلفتی هستند که در زمین بازی به حریف باج نمی‌دهند.
تقابل هوادار فصل جدید با این مؤلفه‌ها با پرسپولیس پرستاره بی‌تردید یکی از جذابیت‌های هفته پنجم خواهد بود.