ایمان شیرازی
روزنامه‌نگار ورزشی
«یک اژدهای درون دارم» دراگان اسکوچیچ با این جمله می‌خواهد کاریزمای خود را به به رخ بکشد.
اما بحث اینجاست که این اژدهای درون چه زمانی قرار است خودش را به بازیکنان و تیم ملی نشان بدهد؟ اگر خبری از اژدهای درون است چرا تا به امروز از کنترل رختکن عاجز مانده و حتی برای شب بیداری‌ها و مافیا بازی کردن بازیکنانش نسخه‌ای نداشته؟ این اژدها پس چرا دوباره دست به دامان کریم باقری شده؟
دراگان خودش بخوبی می‌داند که بازگشت باقری فقط و فقط برای آرام کردن ستاره‌های سرکش تیم ملی است و تنها شخصیتی مانند باقری می‌تواند این بی‌نظمی‌ها را از بین ببرد و کنترل کند.
صحبت از اژدهای درون بیشتر تلاش بیهوده برای اثبات خود به هواداران تیم ملی که از ماندن او در تعجب هستند، به نظر می‌رسد.
اسکوچیچ که دو هفته عجیب و غریب را پشت سر گذاشت و پس از پیدا نشدن جایگزین در سمتش ابقا شد، حالا باید با رختکنی پر از تشویش و دودستگی پا به قطر بگذارد.
بازیکنانی که وقتی هر روز صبح چشمانشان را در اردوی تیم ملی باز می‌کنند، سرمربی نمی‌تواند تشخیص دهد آنها مافیای رختکن هستند یا شهر بازی! چاره کجاست؟ بازگشت باقری به‌عنوان کلانتر تیم یا سپردن تیم به دست خدا و فقط رد شدن از جام جهانی برای ایران، این کابوس شب!