آریا مجد
روزنامه نگار
«اژدهای درون» تازه‌ترین آپشن اسکوچیچ است که می‌خواهد به هر طریقی فرصت نشستن روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی را حفظ کند. او این عبارت ماندگار را وقتی به زبان آورد که مجری اقتدار و توان او در حفظ نظم اردوی تیم ملی را زیر سؤال برده بود. با این حال عملکرد دو سال اخیر دراگان به ما یادآوری می‌کند که از چنین اژدهایی خبری نیست و اگر هم باشد، مدت‌هاست که خشمش را بروز نداده و گوشه‌گیری اختیار کرده است.
اسکوچیچ از نگاه مدیران فدراسیون و البته بازیکنان تیم ملی یک انتخاب موقت بود که در شرایط ویژه بعد از جدایی ویلموتس و بحران مالی غیرمنتظره فدراسیون روی نیمکت تیم ملی نشست. اسکوچیچ فوتبال ایران را می‌شناخت، توقع مالی بالایی نداشت و برای همین انتخابش برای ادامه مرحله مقدماتی هزینه‌ساز نبود. او در بحرین نتایج خوبی گرفت و بعد از آن هم توانست مرحله پایانی مقدماتی جام جهانی را با موفقیت پشت سر بگذارد، با این حال رفتار و تصمیماتش نتوانست خیال مدیران ورزش و فوتبال و همچنین بخش زیادی از هواداران را راحت کند. شاید اگر اسکوچیچ اژدهای درونی داشت، در این دو سال می‌توانست افکار عمومی و مهم‌تر از آن شاگردانش را که از نزدیک با او همکاری می‌کنند متقاعد کند که می‌توان روی او برای روزهای سخت هم حساب کرد و سکان تیم ملی را با خیال راحت به او سپرد، ولی در تیم ملی از نظم مثال‌زدنی دوران کی‌روش خبری نیست و جای آن را یک هرج و مرج گرفته است.
وقتی جام جهانی گروه‌بندی شد و امریکا و انگلیس با تیم ملی همگروه شدند، این سؤال بوجود آمد که آیا اسکوچیچ می‌تواند این چالش سخت را با موفقیت پشت سر بگذارد و ایستادن پای این گزینه موقت تصمیم عاقلانه‌ای است؟ همان روزها ورزش و فوتبال ایران به این جمع‌بندی رسید که اسکوچیچ دیگر نمی‌تواند چیزی به تیم ملی اضافه کند و ادامه همکاری با مربی کروات منفعتی برای فوتبال ایران ندارد. جام جهانی با بازی‌های مرحله مقدماتی در بحرین متفاوت است و خلاقیت و کیفیت طارمی، آزمون و جهانبخش برای شکست رقیبان کافی نخواهد بود.
مصاحبه‌ها و رفتار اسکوچیچ در این مدت هم کمک نکرده که نظرات عموم درباره‌اش تغییر کند. تلاش برای ماندن به هر قیمت، متهم کردن بازیکنان یا سرپرست تیم و توجیهات عجیب درباره حذف صبحانه نشانه فردی است که می‌خواهد به هر ریسمانی برای رسیدن به جام جهانی چنگ بزند و این خودخواهی می‌تواند تیم ملی را به سمت نابودی بکشاند.
اسکوچیچ را به عنوان یک مربی و معلم دلسوز شناخته بودیم که می‌تواند در یک تیم باشگاهی اثرات خوبی به جا بگذارد، ولی اتوریته و مهم‌تر از آن دانش فنی برای میدان بزرگی مثل جام جهانی را ندارد، حتی اگر خودش اصرار داشته باشد که یک اژدهای درون دارد.