مشکلات پیچیده فدراسیون دوچرخه‌سواری (که بخش اعظم آن به نهادهای بین‌المللی مربوط می‌شود) خودش به تنهایی یک مثنوی هفتاد ‌من نیاز دارد. رشته‌ای که طی یک سال و چند ماه گذشته علاوه بر شرایط نه چندان مساعدش در بحث فنی، درگیر مشکلات اساسی در بحث بین‌المللی شده و حالا تبدیل به کلاف سردرگمی شده که باز کردنش به تدبیر اساسی نیاز دارد. مشکلات گسترده دوچرخه‌سواری همگی به دوران مدیریت خسرو قمری برمی‌گردد. مدیری که فدراسیون جهانی او را آشکارا به ترتیب دادن دوپینگ سازمان‌یافته متهم کرده و پس از هشدارهای بسیار، چهار سال محرومیت برایش در نظر گرفت. قمری در همان دوران و پیش از محرومیت چهارساله‌اش، اساسنامه‌ای را هم برای تأیید به فدراسیون جهانی فرستاد که به‌دلیل همین اتهام‌ها رد شد تا مشکلات بزرگ این رشته کلید بخورد.

با فشارهای فدراسیون جهانی و محرومیت قمری، نوبت به انتخابات این فدراسیون رسید. انتخاباتی که اگرچه برگزار شد اما با توجه به تأیید نشدن اساسنامه، فدراسیون جهانی آن را رد کرده و رئیس آن را غیرقانونی دانست.

Ucl حالا تمرکز اصلی خود را بر ماجرای دوپینگ گذاشته و از ایران ضمانتی می‌خواهد که دیگر شاهد دوپینگ و اقدامات سازمان یافته نباشد. علاوه بر اینها با توجه به اتفاقات انتخابات این فدراسیون، بحث دخالت دولت در این رشته هم به طور جدی مطرح بوده و جزو دغدغه‌های این نهاد بین‌المللی به حساب می‌آید. تصمیم‌های بحث‌برانگیز در دوچرخه‌سواری یکی دو تا نبوده و در یکی از عجیب‌ترین‌ها، ورزشکار دوپینگی و محروم را وارد کادرفنی تیم می‌کرده‌اند؛ تصمیمی که بخش عمده‌ای از مشکلات بین‌المللی موجود را کلید زد و حالا شرایط این رشته را در پیچیده‌ترین حالت ممکن قرار داده است؛ وضع بغرنجی که حتی جلسات صالحی امیری در حاشیه المپیک توکیو هم نتوانست از پیچیدگی آن بکاهد و این رشته المپیکی را همچنان پا در هوا نگه داشته است.