اختلاف‌های داخلی هر نتیجه‌ای که داشته باشد، چیزی جز شکست در پی ندارد. چیزی شبیه به اختلافی که در دوران دولت قبل بین وزارت ورزش و رئیس فدراسیون ژیمناستیک آغاز شد و تبعات آن همچنان ادامه دارد. ماجرای اختلاف بین زهرا اینچه درگاهی در دوران وزارت سلطانی‌فر، آنقدر بالا گرفت که کار به بستن حساب‌های فدراسیون و از کار انداختن اتوماسیون اداری این فدراسیون کشید. تصمیم بر این بود که یکی از معدود رئیسان زن فدراسیون‌های ایران، استعفا دهد و اینچه درگاهی هم تا پایان دوران چهارساله خود در مقابل این فشار مقاومت کرد.

اینچه درگاهی در روزهایی که این دعوا آنقدرها هم بالا نگرفته بود، اساسنامه‌ای را بدون اطلاع و گرفتن تأییدیه‌های داخلی، به فدراسیون جهانی فرستاد و تصویب این نهاد بین‌المللی را هم گرفت. اساسنامه‌ای که حالا علی‌رغم کنار رفتن او از اداره ژیمناستیک با سرپرست به قوت خود باقی است و این رشته را در یک سردرگمی و بلاتکلیفی عجیب فرو برده است.

اساسنامه این فدراسیون از یک طرف تأیید فدراسیون جهانی را گرفته و طبق روال این نهادهای بین‌المللی، دخالت دولت به صراحت در آن نفی شده است. بندی که به هیچ وجه جایی در دیگر اساسنامه‌ها ندارد و حالا محل اختلافی بزرگ است. دعوایی که شاید بیش از دو سال پیش بین فدراسیون و وزارت وقت ایجاد شده، حتی با تغییر دولت و کنار رفتن رئیس قبلی هم همچنان برای این رشته مشکلات زیادی را ایجاد کرده که به این سادگی‌ها رفع و رجوع نمی‌شود.