کاراته مظلوم‌ترین رشته ورزشی ایران در این روزها است. رشته‌ای پرافتخار و درخشان در مسابقات جهانی که طلای المپیک را هم به دست آورد اما حالا دایره فعالیتش فقط به مسابقات قاره‌ای ختم می‌شود.

 هنوز هیچ کس به طور دقیق در این ‌باره حرفی نزده اما واقعیت این است که عملاً کاراته نمی‌تواند در مسابقات قهرمانی جهان حضور داشته باشد و در این چند سال اخیر بارها سفرهای این تیم به مسابقات جهانی و لیگ‌های جهانی لغو شده است. مسابقات داخلی برگزار می‌شود، کاراته‌کاها در اردوی تیم ملی حضور پیدا می‌کنند و کادرفنی تیم ملی‌ هم انتخابی را برگزار می‌کند اما همه اینها برای حضور در مسابقات قاره‌ای است و تیم نمی‌تواند در قهرمانی جهان یا لیگ‌های جهانی حضور داشته باشد. این بدترین اتفاقی است که برای یک رشته رخ می‌دهد و به مرور آسیب‌های زیادی به این رشته می‌زند؛ رشته‌ای که در دنیا سرآمد است و قهرمانان زیادی در سال‌های اخیر در سطح جهان از کاراته ایران حضور داشته‌اند. همیشه فدراسیون جهانی حساب ویژه‌ای روی کاراته ایران باز کرده اما حالا یک قرعه نحس باعث شده این تیم شانس حضور در مسابقات قهرمانی جهان و لیگ‌های جهانی را از دست بدهد. حالا فقط حضور در مسابقات قاره‌ای نمی‌تواند برای قهرمانانی که حتی شانس حضور در المپیک را به دست آوردند و مدال طلای این بازی‌ها را هم کسب کردند، راضی‌کننده باشد. عجیب‌تر اینکه چهره‌های جهانی این رشته به حال خود رها شده‌اند و کسی نمی‌تواند پاسخ قانع‌کننده‌ای به این قهرمانان بدهد که چه شد این رشته به این روز افتاد. در چنین وضعیتی باید منتظر افول کاراته ایران در سال‌های آینده باشیم. قهرمانان جهانی کاراته حال و روز خوبی به خاطر این اتفاقات ندارند و در چنین وضعیتی آنها الگوی خوبی برای نوجوانان نخواهند بود، چرا که وقتی آنها سرنوشت این قهرمانان را ببینند حتماً دلسرد می‌شوند.