آیسان سعیدی – شکست تیم ملی برابر الجزایر و مهمتر از آن کیفیت نازلی که ملی‌پوشان در این بازی ارائه دادند، نوک تیز انتقادات را به سوی دراگان اسکوچیچ نشانه گرفته. همانند یک ساله اخیر منتقدان دوباره همان گزاره منفی قدیمی را مطرح می‌کنند: «اسکوچیچ در حد و اندازه تیم ملی نیست و لیاقت نشستن روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی را ندارد.» این گزاره البته چندان بیراه نیست. رزومه و کارنامه اسکوچیچ تا حد بسیاری این انگاره را تأیید می‌کند. مردی که پیش از حضور در ایران یک مربی کاملاً گمنام و بدون کارنامه بود و در ایران نیز هدایت تیم‌های نه چندان مهمی را بر عهده داشته و حتی تجربه نشستن روی نیمکت یک تیم بزرگ باشگاهی ایرانی را ندارد و البته سر و کارش حتی به لیگ یک ایران رسیده، قطعاً واجد شرایط برای سرمربیگری تیم ملی ایران نیست اما او در مرحله مقدماتی جام جهانی و در شرایط دشوار توانست نتیجه‌ای درخشان کسب کند تا اندکی از هجمه‌ها کاسته شود. با وجود این باید پذیرفت حریفان ما در جام جهانی از جنس سوریه و امارات نیستند و در کلاس و رتبه بسیار متفاوت از تیم‌های ضعیف آسیایی قرار دارند و همین شرایط را بسیار حساس و پیچیده خواهد کرد که احتمالاً اسکوچیچ از پس آن برنخواهد آمد و نیاز به یک مربی کارکشته و بین‌المللی‌تر است. گزاره‌ای که البته مربیان داخلی مخالف آن هستند! در این میان برخی‌ها به لیگ بی‌کیفیت و بازیکنان ناآماده نیز اشاره می‌کنند و اعتقاد دارند لیگ ایران هیچ خروجی خاصی ندارد و نمی‌تواند بازیکنان را در چرخه خود آماده کند و از همین رو باید برای پروسه آماده‌سازی تیم ملی فکر دیگری کرد. هر چه باشد این تیم ملی آماده نیست و برای آماده‌سازیش باید فکری کرد. چه مربی خارجی باکیفیت‌تر، چه تعطیلی لیگ و چه بازی‌های دوستانه افزون‌تر.