مازیار فیروزی: در ماه‌های گذشته تا انتقادی از دراگان اسکوچیچ می‌شد موافقانش می‌گفتند: «چه کسی ما را از جهنمی که برای‌مان ساخته بودند نجات داد؟ چه کسی می‌توانست از سه بازی پایانی‌مان با عراق و بحرین و هنگ‌کنگ همه امتیازها را بگیرد.» و منتقدان هم می‌گفتند: «عیار ما در بازی با تیم‌های بزرگ مثل کره جنوبی مشخص می‌شود!»

در تهران با کره جنوبی مساوی کردیم و در سئول به آنها باختیم تا کفه ترازو به نفع منتقدان سنگین شود. از همان بازی بود که انتقادها آغاز شد؛ تلاش‌های مجازی برای برداشتن اسکوچیچ و جایگزینی یک سرمربی شش دانگ (به زعم منتقدان) که بتواند کار را برای‌مان در جام جهانی در‌بیاورد. قرعه‌کشی جام جهانی که انجام شد این انتقادها بیشتر شد. همگروهی با انگلیس، امریکا و ولز نگرانی‌ها را بیشتر کرد و شکست مقابل تیم دوم و حتی سوم الجزایر، دیگر لرزه را به جان فوتبالی‌ها انداخت. حالا اسکو خیلی منتقد دارد و کاریزمایی که ندارد باعث شده تا خود مسئولان هم بیشتر به فکر آنچه در فضای مجازی تغییر کادر فنی نامیده می‌شود، بیفتند.

الجزایر تیمی نبود که یقه ما را در گرمای دوحه بگیرد، آن هم با تیم دست و پا شکسته؛ اما گرفت. اسکوچیچ می‌ماند یا می‌رود را کسی نمی‌داند اما این حرف منتقدان سبک بازی تیم ملی دارد به کرسی می‌نشیند که فوتبال ایران دارد به صخره می‌خورد و تا دیر نشده باید فکری به حالش کرد!