عباس چمنیان – مربی سابق تیم نوجوانان 

 

حذف زودهنگام تیم فوتبال امید از رقابت‌های قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا اتفاق غیرمنتظره‌ای نبود و همانند ادوار گذشته حذف شدیم. تیم امید ایران در ۵۰ سال اخیر کمتر پیش آمده در تورنمنتی موفقیت بزرگی به دست آورد و باید سطح انتظار خود را پایین بیاوریم. اینکه در رده بزرگسالان توانایی برتری بر ترکمنستان، ازبکستان یا قطر را داریم دلیل نمی‌شود در دیگر رده‌های سنی مانند رده امید پیروزی باشیم. این انتظار با حقیقت فوتبال همخوانی ندارد. شاید در کارهای انفرادی و مهارتی همواره بازیکنان بهتری در اختیار داشتیم ولی از لحاظ قالب تیمی ضعیف‌تر بودیم و با توجه به رشد فوتبال در سطح قاره آسیا دیگر فرصت صعود از گروه هم به تیم کشورمان داده نمی‌شود. همیشه ادعا کردیم بازیکنان مستعد و آینده‌داری در تیم امید حضور دارند اما در ادواری که بازیکنان به مراتب بهتر از تیم فعلی را به مصاف رقبا فرستادیم، نهایتاً به جمع چهار تیم برتر رسیده‌ایم. در تیم فعلی امید ایران هم از لحاظ فردی بازیکنان بهتری نسبت به رقبا در اختیار داشتیم ولی فوتبال ورزشی گروهی است. مادامی که تاکتیک‌پذیر نباشیم و وحدت تاکتیکی در تیم امید وجود نداشته باشد حتی با وجود مهدی مهدوی‌کیا که از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران بوده و یکی از افراد خوشنام در این عرصه است، راه به جایی نخواهیم برد. با این حال فرمولی را دنبال کردیم که با مهدوی‌کیا هم جواب نمی‌دهد و حتی ممکن است به سوختن چنین مهره‌ای منجر شود. چنین اتفاقی در گذشته کم رخ نداده و شاهد ناکامی استعدادهای مربیگری کشورمان در تیم امید بوده‌ایم. تا زمانی که تجدیدنظر در فرمول صعود به المپیک نداشته باشیم، امکان کسب موفقیت در این مسیر هم نخواهیم داشت. باید طرح نویی برای صعود به المپیک داشته باشیم. مثلاً برای موفقیت این تیم 4 سال زودتر تصمیم بگیریم.اگر  الان تیم ملی نوجوانان خوبی داشته باشیم تا 4 سال بعد تیم ملی امید قدرتمندی را راهی مسابقات انتخابی می‌کنیم. کاری که در سال ۲۰۱۷ رخ نداد و تیم نوجوانان که به جمع 8 تیم برتر راه یافت و بهترین عملکرد کشورمان را در این سطح رقم زد، حفظ نشد تا الان دستمان خالی باشد. همچنین ما لیگ امید را با حجم تیم‌های زیاد داریم ولی یک بازیکن از این لیگ در تیم ملی زیر ۲۳ سال فعلی قرار ندارد و تمامی بازیکنان از لیگ برتر هستند. می‌شد بازیکنان برجسته لیگ امید دعوت می‌شدند که انگیزه مضاعفی داشتند و در دسترس‌تر بودند تا بازیکنان لیگ برتری که بیشتر نیمکت‌نشین هستند و باشگاه‌ها هم حاضر نمی‌شوند آنها را در هر زمانی که مهدوی‌کیا می‌خواهد به تیم امید بدهند. در پازل موفقیت باید تمامی قطعات پازل در کنار هم چیده شود. اگر می‌خواهیم طلسم ناکامی در مسیر صعود به المپیک شکسته شود، نباید راهی که در ۵۰ سال اخیر ما را به بن‌بست رساند را دوباره برویم تا شاهد حضور نسل آینده فوتبال ایران در پاریس باشیم.