جدیدترین استعفای محرم نویدکیا از مقام سرمربیگری سپاهان، این تیم اصفهانی را در درجه و مرحله‌ای تازه از حیات و فعالیت‌های خود قرار داده و مسیرهای هر دو طرف ماجرا را تغییر داده است.

فرق بزرگ استعفای تازه نویدکیا با سه چهار استعفای قبلی او که در طول فصل گذشته اعمال و هر بار وتو و منتفی شد، این است که از سوی مدیران این باشگاه پذیرفته شده است و چون این‌بار حتی به استعفای شفاهی نویدکیا اکتفا و همان نیز مورد قبول قرار گرفته، نشانه صریح این نکته است که مدیران سپاهان از این قضیه استقبال کرده‌اند و حتی ممکن است تصور شود که این مدیران شخصاً و با برنامه‌ریزی قبلی قضایا را به سوی چنین چیزی سوق داده‌اند. اگر پشیمانی در کار نباشد و مثل استعفاهای فصل گذشته نویدکیا دو طرف یک‌بار دیگر بر سر ادامه همکاری به توافق نرسند، باید پذیرفت که طلایی‌های اصفهان سرانجام به این نتیجه رسده‌اند که باید برای آینده نزدیک‌شان مربی و برنامه و دستور کاری متفاوت با نویدکیا و اندیشه‌های او را در اختیار بگیرند و رسماً و سریع به عصر بعد از نویدکیا ورود کنند. این در حالی است که در لابه‌لای اخبار دیروز به این نکته اشاره‌ای نشد که موضع محمدرضا ساکت نسبت به استعفای پذیرفته شده نویدکیا چیست، زیرا این مدیر همیشه از این مربی حمایت کرده و استعفاهای قبلی او را جمع و وسایل ابقای وی را جور کرده بود. این‌بار اما در اطلاعیه باشگاه تصریح شده که مقدمات و روند اجرایی انتخاب مربی جدید باشگاه به‌سرعت به جریان خواهد افتاد.

 

دستیارانی که بر سرشان دعوا بود

استعفاهای فصل قبل نویدکیا که اگر تمامی آنها و طول مدت کم یا زیاد آنها و شفاهی یا مکتوب بودن‌شان نیز محاسبه و ضمیمه ماجرا شود، از پنج شش مورد هم فراتر می‌رود، جملگی در اعتراض این مربی معمولاً متین به دخالت‌های سران باشگاه در کارهای او و حوزه‌های فنی وی صورت پذیرفته بود.

اگر بخواهیم صریح‌تر و دقیق‌تر بگوییم، اعتراض نویدکیا به تلاش‌های مدیران سپاهان برای عزل تنی چند از دستیاران او و روی کار آوردن مربیانی تازه در این باشگاه بود که در یکی دو مورد اول به توفیق نویدکیا منجر شد زیرا سپاهان نتوانست دستیاران دلخواه محرم را کنار بگذارد اما این امر سرانجام اتفاق افتاد و در نیم‌فصل دوم لیگ بیست و یکم و در یکی از دفعاتی که نویدکیا باز هم قهر کرد و رفت و به‌مدت یک هفته تیمش را تنها گذاشت و سپس با گرفتن تضمین‌هایی از مدیران ارشد کارخانه سیمان سپاهان به سر تمرینات این تیم بازگشت، علیرضا مرزبان و محمود کریمی دستیاران اصلی نویدکیا قربانی و کنار گذاشته شدند. طی آن فرایند یک دستیار پرتغالی به‌نام لوییس مارتینز جای آنها را گرفت و این که محرم این اتفاق را پذیرفت و تا پایان فصل ماندنی شد، بیش از آن که تن دادن او به شرایط موجود را گواهی بدهد، 

از این حکایت داشت که او تضمین ماندن در فصل سوم را دریافت کرده است. او با خود می‌گفت که در آن زمان شرایط تازه‌ای را برای خود ایجاد خواهد کرد که دیگر دخالت‌هایی از این دست را در جایگاه و حوزه کاری او موجب نشود و وی از هر جهت ایمن و از دخالت‌ها مصون باشد.

 

وقتی بهترین بازیکنان هم می‌روند

با این حال استعفای تازه نویدکیا نشان می‌دهد که او از استمرار دخالت‌ها در کارش و یا حداقل اتخاذ تصمیم‌های مرتبط با فروش ستاره‌های تیم بدون جلب رضایت وی ناراضی است و به این نتیجه رسیده که با شرایط جدید اگر بدتر از دو فصل قبل نتیجه نگیرد، قطعاً بهتر هم نتیجه نخواهد گرفت. از یک‌سو انتقال دانیال اسماعیلی‌فر مدافع راست ملی‌پوش سپاهان به پرسپولیس محرز شده و از جانب دیگر سجاد شهباززاده بهترین گلزن دو سال اخیر «طلایی‌ها»ی اصفهان هم دو ماهی است که با سرخ‌های تهران بر سر انتقال به جمع آنان مذاکره می‌کند و عنقریب است که او هم پرسپولیسی شود. ماجرای کوچ سپاهانی‌ها به پرسپولیس به همین‌جا ختم نمی‌شود و در ‌مورد سروش رفیعی و مسیر مشابه او نیز در روزهای اخیر اخبار زیادی پخش شده و مربیان پرسپولیس تلاش داشته‌اند این هافبک تهاجمی فانتزی‌باز را که دو فصل پیش در یک مقطع زمانی کمتر از یک سال پیراهن پرسپولیس را به تن کرد، از نو به جمع خود بازگردانند. با این اوصاف نویدکیا در شرایطی قرار خواهد گرفت که نه به سود او خواهد بود و نه ثبات و اطمینانی را به باشگاهی خواهد داد که پس از دو فصل ناکامی در عین داشتن بیشترین و بهترین نیروها، مصمم به جبران مافات و اوجگیری مجدد است. با این توضیحات مشخص می‌شود که اگر نویدکیا به این نتیجه رسیده باشد که رفتنش بهتر از ماندن اوست، چندان اشتباه هم نکرده است.