نگاه فنی
وصال روحانـی
بازگشت ملوان به لیگ برتر فوتبال کشور واقعه‌ای مهم است و با اینکه باید مس کرمان را هم که در راه این صعود با ملوانی‌ها «همقدم» است، گرامی داشت اما ملوان چیز دیگری است و سنن و آرایه‌هایی دارد که شماری از باشگاه‌های دیگر کشور فاقد آن هستند.
زمانی که «قو»ی سپید انزلی از بالاترین دسته لیگ فوتبال کشور دور مانده بود، سپیدرود رشت دیگر تیم پرطرفدار خطه گیلان در این لیگ ظاهر شد ولی دو سالی که در این صحنه حضور یافت، تداوم لازم را نداشت و سرانجام به پستوی لیگ‌های زیرین فرو افتاد. برای ملوان هم 5 سال طول کشید تا تیمی را روبه‌راه کند که قادر به عبور از دهلیز دشوار «لیگ یک» شود و لیگ برتر را دوباره لمس کند. به واقع تو در توی «لیگ یک» آنقدر پیچیده است که آن را از صحنه لیگ برتر هم سخت‌تر جلوه می‌دهد و اینکه تیم دو نفره مازیار زارع در مقام سرمربی و پژمان نوری به عنوان مدیرعامل قادر به شناسایی ویژگی‌های این دهلیز و مجری طرح عبور از آن شدند، توفیقی است که باید از هر جهت مورد بازبینی و ستایش قرار گیرد.
این نسل‌های مهم و ماندگار
صعود ملوان مهم است چون همچنان با بی‌پولی دست به گریبان بوده و این توفیق خاطره‌انگیز است زیرا از دهه 1340 که نیروی دریایی ایران و طرح تشکیل یک تیم فوتبال را اجرایی کرد و حمایت از آن را عهده‌دار شد و نام با‌مسمای ملوان را برای آن برگزید، این نام با قلب انزلی‌چی‌ها پیوند خورد و محبوب دل مردمی شد که آخر هر هفته به ورزشگاه تختی انزلی می‌آمدند تا فوتبال ببینند و با آن زندگی کنند. نسل صالح‌نیاها، ایراندوست‌ها، جهانی‌ها، اسپندارها، احمدزاده‌ها، پیشگاه هادیان‌ها، جهانگیری‌ها و البته دست‌نشان‌ها آمدند و رفتند و حتی برخی از آنها مربیان ملوان در اعصار بعدی هم شدند. همین نوری و زارع بازیکنان ملوان در واپسین سال‌های دهه 1370 تا آغازین ایام دهه 1390 بودند و وقتی سن‌شان بالا رفت و پیکرشان دیگر جواب فشارهای فیزیکی لیگ برتر را نداد، به جرگه مربیان پیوستند.

غلبه بر ضربات روحی
ولی پول و سرمایه در انزلی کم و کمتر و به تبع آن ملوان ضعیف و ضعیف‌تر شد به ‌طوری که با لیگ برتر در سال 1395 خداحافظی کرد و فقط غم و افسوس از خود به جای گذاشت. اولین نشانه‌های احیای ملوان در فصل پیش رؤیت شد و زارع و نوری این علایم حیاتی را در لیگ رو به اتمام امسال به بالاترین درجات خود رساندند. در حالی که فقط یک هفته به پایان این مسابقات مانده ملوان که صعودش را حتمی کرده با کسب 19 برد و تحمل فقط 3 باخت و با یک پوئن برتری بر مس به روزهایی فکر می‌کند که باید دوباره در لیگ برتر بگذراند و البته برای چنان زمان و شرایطی کاملاً آماده شود. ملوان بیشتر از 39 گل نزده که رقم ضعیفی برای یک لیگ 34 هفته‌ای است و حتی تیم‌های سوم، چهارم و ششم رده‌بندی «لیگ یک» که به ترتیب آرمان‌گهر، خیبر خرم‌آباد و خوشه‌طلایی ساوه هستند خطوط حمله موفق‌تری داشته و از مرز 40 گل زده عبور کرده‌اند و در میان‌شان خیبر 47 بار گلزنی کرده اما در خط دفاعی و در عملکردهای تدافعی فقط مس کرمان بهتر از ملوان ظاهر شده و این تیم بندری با خوردن فقط 15 گل دومین خط دفاعی برتر فصل 1401-1400 لیگ دسته اول کشور را در اختیار داشته است. مهم‌تر از هر مسأله‌ای حفظ آرامش در اردوی ملوان و مضطرب نشدن این تیم بعد از ثبت اولین باختش در لیگ بود که پس از هفته بیستم حاصل آمد و بعد از آن دو شکست دیگر هم به‌نام ملوان نوشته شد اما زارع و شاگردانش با خونسردی به ضربات روحی حاصله از این ناکامی‌ها فایق آمدند و اجازه ندادند که تیم دچار از هم پاشیدگی شود. این نوع برخورد و استحکام روحی زارع که اعتماد به نفس را در اردوی ملوان حفظ کرد، سبب شد تیم پرطرفدار گیلانی همچنان در مسیر مطلوب بماند و در پایان هفته سی و یکم کار صعودش را مانند مس قطعی کند و نتایج سه هفته پایانی را فقط در ترسیم سیمای تیم قهرمان صاحب تأثیر سازد. چیزی که البته از اهمیت حیاتی برخوردار نیست زیرا صعود هر دو تیم قطعی شده و اول و دوم شدن هر یک از آنها تأثیری بر جایگاه و رتبه‌شان در فصل آینده در لیگ برتر ندارد.
 
چاره‌ای جز تقویت تیم نیست
آنچه اهمیت دارد لزوم تقویت هر چه بیشتر ملوان برای فصل جدید لیگ برتر است که از اواسط مرداد به راه می‌افتد و این تیم باید نیروهایی را جذب کند که در اندازه‌های درخشش در این لیگ باشند و به گونه‌ای عمل نکنند که ملوان بازگشتی کوتاه‌مدت را به لیگ برتر تجربه کند و به سرعت به صحنه «لیگ یک» رجعت نماید. ترکیب فعلی ملوان البته آرایش کارآمدی است و بازیکنانی مفید و جنگنده در آن عضویت دارند و محمدصادق بارانی، مهدی مؤمنی، مهران احمدی، پوریا غلامی، محمد رستمی و سجاد بازیگر از آن قبیلند و حمید کاظمی بیشترین و حساس‌ترین گل‌ها را برای این تیم در دو فصل اخیر به ثمر رسانده است اما لیگ برتر ابزار و سلاح‌های ویژه خود را می‌خواهد و زارع و نوری که خود سال‌ها در بالاترین سطح فوتبال ایران و حتی در عرصه‌های بین‌المللی و البته در لیگ برتر بازی کرده‌اند، بهتر از هر کسی این واقعیت را می‌دانند. آنها دو ماه وقت دارند ملوانی را بسازند که بتواند در لیگ برتر هم بدرخشد و بال‌های قوی‌تری برای پرواز داشته باشد و اگر یک مدعی نباشد لااقل رتبه‌ای محترمانه را در جدول کسب کند و برای فصل بعد از آن حضوری خوش‌تر را برای خود پی‌ریزی کند. این چیزی است که تیم بسیار محبوب شهر زیبای انزلی از هر جهت سزاوار آن است.