کد خبر: 247847تاریخ: 1401/3/16 00:00
10 مدال در 12 وزن برای شاگردان محمد بنا
یک مصدومیت؛ دغدغه آقای خاص
تیم ملی کشتی فرنگی در مسابقات بولات تورلیخانوف قزاقستان 4 مدال طلا، 4 نقره و 2 برنز به دست آورد. محمد بنا برای این مسابقات 12 نفر را انتخاب کرده بود که 10 مدال هم گرفت. میثم دلخانی به‌دلیل مصدومیت از ادامه مسابقات بازماند و علی شریفی جوان هم که شکست خورد. محمد بنا برای این تورنمنت چند هدف متفاوت داشت و مثل همیشه سعی کرد در هر وزن به یک هدف مشخص برسد. در 57 کیلوگرم هدف محک زدن پویا دادمرز بعد از ناکامی علی نوربخش در قهرمانی آسیا بود، که دادمرز به مدال طلا رسید. در 60 کیلوگرم پویا دادمرز و علیرضا نجاتی اعزام شده بودند که هدف هم محک زدن این دو نفر بود و هم اینکه ادامه دادن فرایندی بود که نجاتی، ناصرپور را شکست داد و به مدال طلا رسید. در 67 کیلوگرم میثم دلخانی انتخاب شده بود؛ هدف محک زدن در یک وزن بالاتر بود اما نتیجه این شد که میثم با دست شکسته به ایران برگشت و شاید یکی از دغدغه‌های محمد بنا از این به بعد همین موضوع باشد. حالا خیلی‌ها به او ایراد می‌گیرند که چرا باید کشتی‌گیری که قهرمان جهان است و تقریباً نفر دومی هم نیست که او را تهدید کند را به مسابقات قزاقستان اعزام کرده است؟ چه لزومی داشت که دلخانی به چنین مسابقه‌ای اعزام شود؟ درست عکس همین حرف را سال‌ها به خاطر سوریان، نوروزی و چند تن از قهرمانان کشتی فرنگی می‌زدند که محمد بنا آنها را در طول سال شاید به یک یا دو تورنمنت در نهایت اعزام می‌کرد اما همه می‌گفتند که بنا، آنها را لای پر قو نگه داشته است!
حالا مصدومیت دلخانی مهم‌ترین دغدغه محمد بناست. در چند روز آینده MRI از دست میثم دلخانی مشخص می‌کند که چه اتفاقی رخ داده و این کشتی‌گیر شایسته از چه زمانی می‌تواند در تمرینات حضور داشته باشد.
در وزن 77 کیلوگرم محمد بنا فرصت را به مختاری داد. ابتدا قرار بود در این وزن محمد‌علی گرایی حضور داشته باشد که به‌دلیل مصدومیت، محمد بنا او را کنار گذاشت و این بار هم تصمیم گرفت از مختاری که در قهرمانی آسیا به مدال طلای وزن 72 کیلوگرم رسیده بود، استفاده کند. سرمربی تیم ملی می‌خواهد برای وزن 77 کیلوگرم دنبال یک جایگزین مناسب برای گرایی باشد و به همین دلیل مدام کاویانی‌نژاد و مختاری را محک می‌زند. مختاری که با طلای قهرمانی آسیا از مغولستان برگشته بود، به برنز مسابقات قزاقستان هم رسید.
پژمان پشتام هم بعد از درخشش در قهرمانی جهان سال 2021 بعد از حدود هشت ماه برای اولین بار به تورنمنت قزاقستان رفت و البته تا فینال هم خوب پیش رفت اما در فینال او در مصاف با آکژول محموداف دارنده مدال نقره المپیک و قهرمان آسیا در وزن 77 کیلوگرم از قرقیزستان با نتیجه 9 بر صفر مغلوب شد و به مدال نقره رسید. این شکست برای پژمان نتیجه خوبی نبود و اگر چه حریف نامدار بود ولی در یک وزن پایین‌تر مدال گرفته بود.
در وزن ۸۷ کیلوگرم رامین طاهری که شاید این تصور وجود داشت بعد از جهانی نروژ از تیم فاصله بگیرد، به مدال طلا رسید. البته حالا باید ناصر علیزاده را نفر اول این وزن دانست اما رامین طاهری هم نشان داد که قصد دارد برای دوبنده تیم ملی در این وزن بدرخشد.
در وزن ۹۷ کیلوگرم مهدی فلاح کسی که در چند ماه اخیر دو مصاحبه متفاوت درباره محمد بنا داشته، به مدال نقره رسید. او یک بار مدعی شد بنا حق او را خورده و به هیچ مسابقه‌ای اعزام نکرده و یک بار هم همین یک ماه پیش بود که مدعی شد این روش انتخابی بهترین است! با این اوصاف محمد بنا او را برای قزاقستان انتخاب کرد تا فرصت را به مهدی فلاح بدهد. اگر چه هادی ساروی و مهدی بالی در این وزن جلوتر هستند. وی تا فینال هم مشکلی نداشت تا اینکه به حریف نامدار اما مسن خود برخورد کرد؛ متهان باشار ترک دو بار طلای جهان در وزن 87 کیلوگرم را کسب کرده و حالا در 97 کیلوگرم می‌خواهد یک مدعی باشد. فلاح این مسابقه را با ضربه فنی باخت آن‌هم در شرایطی که حریف ترک به علت کم‌کاری یک امتیاز از دست داد و در خاک فلاح نشست. فلاح قصد اجرای بارانداز را داشت اما ضربه فنی شد.
در وزن ۱۳۰ کیلوگرم محمد بنا دو نفر را برای قزاقستان انتخاب کرده بود؛ امین میرزازاده و علی‌اکبر یوسفی تا انتخابی این وزن را هم برگزار کند. این دو کشتی‌گیر در نیمه نهایی به هم رسیدند اما مسابقه‌ای که 2 بر2 مساوی بود را امین میرزازاده برنده شد. این برای چندمین بار است که یوسفی در مسابقه رودررو با میرزازاده بازنده می‌شود و به نظر حالا محمد بنا برای جهانی نظرش روی امین خواهد بود. هر چند که زمان نسبتاً زیادی تا جهانی قزاقستان مانده و محمد بنا در این مدت هم تورنمنت‌های دیگر را می‌بیند و هم اردوها را مدنظر قرار می‌دهد. به جز وزن 67 کیلوگرم که یک حادثه کار دست دلخانی داد، در بقیه اوزان محمد بنا تقریباً به خواسته‌هایش رسید و تورنمنت خوبی را پشت سر گذاشت اما یک نکته را فدراسیون کشتی باید مدنظر قرار بدهد. تیم ملی کشتی فرنگی برخلاف سال‌های گذشته از نیمه دوم اسفند به اردو آمد و به نظر هنوز با فرم ایده‌آل فاصله زیادی دارد. سال‌های گذشته اردوها از آذر یا نهایت دی شروع می‌شد اما امسال دو الی سه ماه کشتی‌گیران باید در باشگاه‌ها آماده می‌شدند اما ظاهراً این اتفاق رخ نداده است.
در وزن 72 کیلوگرم محمد رضا‌گرایی به قزاقستان اعزام شد. قهرمان جهان و المپیک در وزن 67 کیلوگرم در یک وزن بالاتر محک خورد که البته به مدال طلا رسید. اگر چه شیرینی این مدال به خاطر شکست او در مصاف با شرماخانبت قزاق کم شد اما او هم بعد از نزدیک به هشت ماه به میادین برگشت و الان می‌داند که کجای کار است. حواس همه به دیوید تیلور و حسن یزدانی است که چندین بار با هم روبه‌رو شدند اما واقعیت این است که محمدرضا گرایی هم 4 بار در مصاف با این کشتی‌گیر قزاق شکست خورده است. کشتی‌گیری که در مسابقه پنجم حاضر به ریسک کردن نشد و در حالی‌که مسابقه پایانی وزن 67 کیلوگرم که به‌دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان در دو گروه برگزار شد، باید بین محمدرضا گرایی و شرماخانبت قزاق برگزار می‌شد، اما کشتی‌گیر حریف حاضر به مسابقه نشد و مدال طلا به‌گرایی رسید. داستان گرایی و شرماخانبت از مسابقات جام تختی در سال 2018 و در ماهشهر آغاز شد. اولین شکست آنجا رقم خورد و بعد از آن هم در مسابقات بین‌المللی مجارستان و بعد هم در قهرمانی جهان در مجارستان دو بار دیگر به این حریف باخت. چهارمین مصاف هم با چهارمین شکست در قزاقستان همراه شد. محمدرضا گرایی شایستگی خود را بیش از این بارها نشان داده و بزرگتر از این کشتی‌گیر قزاق را هم از پیش رو برداشته و حتماً از پس این قزاق بر‌می‌آید. شاید اگر مسابقه پنجم در فینال هم رقم می‌خورد، این اتفاق در قزاقستان رقم می‌خورد. چیزی که مهم است و اهمیت زیادی دارد، این است که قهرمان جهان و المپیک در وزن 67 کیلوگرم محمدرضا گرایی است. حالا باید منتظر مسابقات قهرمانی جهان و فرصت چند ماه تا این رقابت‌ها مانده و دید که چه اتفاقی رخ می‌دهد.