یادداشت

کاوه علی اسماعیلی   

 

وقتی بخواهیم به دوران طلایی آث.میلان نگاه کنیم، فوراً سراغ ستاره‌هایش می‌رویم و این سؤال به ذهن می‌رسد: «کاپیتان آن تیم چه کسی بود؟» این سؤال در مورد رئال کهکشانی‌ هم پیش می‌آید. 

در دورانی که هر پست بازی در رئال با دو ستاره پر شده بود، چه کسی وظیفه کاپیتانی آن تیم را بر عهده داشت؟ آرژانتینی که قهرمان جام جهانی شد، چه کسی را به عنوان کاپیتان می‌دید؟ نقش کاپیتان‌ها در بارسلونای درخشان دهه قبل چه بود؟ 

پاسخ به این سؤالات کار سختی نیست اما مفهوم تمام این سؤالات که تاریخ فوتبال را تشکیل می‌دهند، اهمیت نقش کاپیتان‌ها در تیم‌های قدرتمند است. بدون تعارف و تمجید، پرسپولیس بهترین تیم یک دهه اخیر فوتبال ایران بود. 

آنها موفق به کسب هر سه جام داخلی شدند. 5 قهرمانی و دو نایب قهرمانی در 7 فصل گذشته لیگ، افتخار اندکی نیست. همچنین دو مرتبه تا فینال لیگ قهرمانان آسیا با هر دو فرمت ممکن رفتند که نشان از قدرت قابل اتکای این تیم داشت اما در همه این سال‌ها، چه کسی کاپیتان بود؟ سیدجلال حسینی! بازیکنی که در دوران اوجش از نگاه اهالی فوتبال، جزو بهترین مدافعان میانی تاریخ این مملکت بود. 

همچنین او توانایی استفاده از هر فرصتی را داشت. قبل از او، بازیکنان زیادی بازوبند کاپیتانی تیم را بستند اما کدام‌یک از آنها، به چنین جایگاهی رسید. بعضی از کاپیتان‌های قبلی پرسپولیس حتی بلد نبودند در رختکن حرف بزنند اما سیدجلال یک جوهره متفاوت داشت. می‌توانید به این بازیکن، هر صفت یا عنوانی بدهید اما او مهم‌ترین رکن تکرار قهرمانی‌های پرسپولیس در سال‌های اخیر بود. حالا زمزمه‎هایی شنیده می‌شود مبنی بر اینکه عده‌ای تلاش می‌کنند تا با ایجاد یک فضای مبهم اطراف پرسپولیس، کاری کنند تا سیدجلال به صورت خود خواسته از این تیم جدا شود، آن هم در حالی که در فصل گذشته ثابت کرد هنوز حضورش در کنار تیم، اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. 

وقتی رضا درویش مصاحبه می‌کند و می‌گوید اگر سیدجلال را نخواهند، از او در جای دیگری استفاده می‌کنیم، یعنی این شایعات، سمت و سوی حقیقی دارد و تلاش‌هایی برای حذف حسینی صورت گرفته ولی این مدیران باشگاه هستند که باید جو پیرامون تیم را مدیریت کنند.  کمترین شایستگی و استحقاق سیدجلال حسینی این است که بتواند به شکل قهرمانانه‌ای از پرسپولیس جدا شود و برایش یک بازی خداحافظی عالی در نظر گرفته شود. یک بازی با حضور تماشاگران و میهمانان ویژه، پیشکسوتان، اصحاب رسانه و رقم زدن یک اتفاق ویژه برای یک بازیکن ویژه. قبل از همه اینها، مهم است که بدانیم آیا خودش می‌خواهد به فوتبال ادامه بدهد یا واقعاً قصد دیگری دارد.