در شرایط بسیار سختی قرار داریم. می‌دانم که فدراسیون در مضیقه مالی است. شاید برخی بازی‌ها و اسم بردن از برخی تیم‌ها در توان مالی فدراسیون نباشد. آرژانتین یا برزیل نمونه‌هایی هستند که فدراسیون برای بازی با آنها کار بسیار سختی دارد، مگر اینکه بودجه‌ای از جایی برسد و دست فدراسیون برای مذاکره با تیم‌های بزرگ باز شود. برای انتخاب حریفان تدارکاتی دو راه داریم. اول اینکه چه چیزی برای فوتبال‌مان میسر است، یعنی با چه کشورهایی از نظر مالی و فنی می‌توانیم بازی کنیم و دوم اینکه دوست داریم چه آماده‌سازی داشته باشیم. در دوره‌ای که ما بودیم، یا درخواست‌هایی به فدراسیون می‌دادیم یا درخواست‌هایی برای بازی با ما می‌شد و آنها را بررسی می‌کردیم. همچنین بررسی می‌شد که از نظر اقتصادی روی چه تیم‌هایی می‌توانیم حساب کنیم. اگر همه چیز برای فدراسیون مهیا باشد پیشنهاد من برگزاری بازی دوستانه با تیم‌های کانادا و ایرلند جنوبی یا شمالی است. این تیم‌ها می‌توانند شبیه‌سازی بازی با انگلیس و امریکا باشند. از بین ولز و اسکاتلند هم اگر هر کدام به جام جهانی صعود نکنند گزینه‌های مناسبی هستند. حتی اوکراین اگر صعود نکند می‌تواند گزینه خوبی باشد و همچنین تیم‌های بلوک شرق اروپا. من از قول ماجدی سرپرست فدراسیون شنیدم که ظاهراً بازی با تیم‌های اروپایی برای تیم ملی کار راحتی نیست. اگر شرایط این‌طور باشد کمی سازماندهی برای برگزاری بازی تدارکاتی برای شبیه‌سازی با حریفان سخت می‌شود. در این شرایط با توجه به روابط سیاسی خوبی که با روسیه داریم تیم ملی این کشور می‌تواند گزینه خوبی باشد. در مورد اسکوچیچ هم باید بگویم حق او است که در جام جهانی همراه تیم ملی باشد. قاعده فوتبال این را می‌گوید سرمربی‌ که تیم ملی را به جام جهانی برده خودش هم روی نیمکت باشد. جز کشورهای عربی سایر کشورها همین رویه را دارند، مگر اینکه اختلاف عجیبی رخ بدهد مثل ماجرای لوپتگی در تیم ملی اسپانیا. آمار و ارقامی که اسکوچیچ در تیم ملی داشته می‌گوید لیاقت حضور در جام جهانی را دارد. ضمن اینکه از نظر فنی تیم ملی ما شرایط خوبی دارد. این را هم در نظر بگیریم که طبق واقعیت‌ها از فوتبال ملی‌مان توقع داشته باشیم. خروجی لیگ انگلیس را هر هفته می‌بینیم و خروجی لیگ ما هم مشخص است. پس باید با واقعیت‌ها و اختلافاتی که داریم از تیم ملی توقع داشته باشیم.