ناصر قراگزلو

 

حسن خان‌محمدی پیشکسوت کم‌حاشیه پرسپولیس در خصوص شرایط این تیم و فاصله گرفتن از صدر جدول که شاید باعث کم شدن شانس قهرمانی‌ این تیم در لیگ شود، با ما به صحبت پرداخت که می‌خوانید:

  

فکر می‌کنید شانس قهرمانی پرسپولیس کمتر شده است؟

  با توجه به فاصله شش امتیازی تا صدر جدول و اینکه تنها شش هفته تا پایان فصل، زمان باقی مانده، شرایط به گونه‌ای شده که شانس پرسپولیس برای کسب ششمین قهرمانی متوالی کمتر شده اما باید امیدوار بود و با همه توان در بازی‌های باقی‌مانده‌ به میدان رفت.

این طور به نظر می‌رسد که مشکل اصلی پرسپولیس، از دست رفتن تمرکز است. قبول دارید؟

 من معتقدم ذهن بازیکنان و کادرفنی پرسپولیس به‌دلیل بعضی از مشکلاتی که وجود دارد، درگیر شده و این موضوع، حاشیه‌ساز است. به همین دلیل است که شاهدیم سرمربی پرسپولیس در دربی عصبانی می‌شود. در واقع درگیر بودن ذهن و کنترل تمرکز، مسأله‌ای مهم در فوتبال روز دنیاست که اگر کسی قادر به مدیریت آن نباشد، مشکل ساز می‌شود.

در تیم رقیب هم شاید مسائلی مشابه پرسپولیس وجود داشته اما آنها در صدر با حاشیه امنیت خوبی تکیه زده‌اند!

 شاید به سرمربی تیم رقیب بعضی از مسائل را یاد می‌دهند و او را کنترل می‌کنند و ذهن‌شان را به سمت کسب برد سوق می‌دهند. این موارد، مسائلی ریز در دنیای فوتبال است که روی مربیان تیم حریف تأثیر می‌گذارد. نمونه‌اش هم مواجه نشدن مجیدی و منصوریان در بازی استقلال و صنعت نفت بود که ناخواسته روی روح و روان تیم آبادانی تأثیر گذاشته بود. اینگونه موارد را شاید در مربیانی مانند مورینیو و کی‌روش هم شاهد بودیم که از لحاظ روانی، رویه خاصی داشتند و رفتار خاصی را در قبال تیم‌های رقیب از آنها شاهد بودیم.

جدا از این موارد ما شاهدیم که مهاجمانی مانند تمیروف و خریدهای پرسپولیس هم موفق ظاهر نشده‌اند.

 بله این یک حقیقت است که خریدهای پرسپولیس ضعیف بوده‌اند و در بُعد فنی، نتوانسته‌اند انتظارات کادر فنی را برآورده سازند.

قبول دارید آن تشنگی و انگیزه بالا برای قهرمانی مانند سال‌های قبل نزد بازیکنان پرسپولیس وجود ندارد یا حداقل کمتر شده است؟

 ذهن همه بازیکنان درگیر قهرمانی است اما موارد حاشیه‌ای ذهن‌ها را پراکنده کرده است. این مسأله البته موضوع خیلی پیچیده‌ای است که من در بین مربیان ایرانی با تمام احترامی که برای آنها قائل هستم کمتر می‌بینم. برانکو تنها مربی‌ای بود که با مربیان داخلی تفاوت داشت. او هیچ وقت ذهن خودش را درگیر مسائل جانبی نمی‌کرد. به‌خاطر همین، شاید در زمانی که در فوتبال ایران کار می‌کرد، از همه مربیان عملکرد بهتری داشت و به نوعی یک مربی قهرمان بود که همیشه ذهن خودش را کنترل می‌کرد تا وارد مسائل حاشیه‌ای نشود.