سام ستارزاده- برزیل تیته را تیمی برای فراموش‌ساختن خاطرات تلخ برجای مانده از فوتبال این کشور در دهه گذشته میلادی دانست؛ تیمی برای شکستن طلسم‌ها. پس از پاره‌کردن نوار ناکامی‌های ۱۲ساله سلسائو در کوپا آمریکای سال ۲۰۱۹، حالا نوبت به مهم‌ترین و آخرین مأموریت برزیل تیته رسیده؛ تکیه‌زدن بر قله فوتبال ملی پس از ۲۰ سال.

به‌عنوان مربی‌ای که رزومه کاری‌اش به برزیل و امارات محدود است، تیته در ۶ فصل گذشته موفق به شکل‌دادن تیمی شده که فوتبال نمایشی و بی‌پروای برزیل دهه‌های پایانی میلادی را دوباره به اجرا گذاشته. پاسکاری‌های متوالی و تک‌ضرب میان برزیلی‌ها در کوچکترین فضاها و حتی گاهی بدون برخورد توپ با زمین انجام می‌پذیرد. خلاقیت در شوت‌ها و پاس‌های طلایی‌پوشان، خط آتش آنان را چه در سطح آمریکای جنوبی و چه در مقابله با نمایندگان سایر قاره‌ها مهارناپذیر ساخته. آمار ۴۰ گل زده در مقدماتی جام‌جهانی گویای همه‌چیز است، در حالی که آرژانتین و اکوادور، دو نماینده این قاره در قطر، تعداد گل‌هایشان از عدد ۲۷ فراتر نرفت.