7 سال است که کودک و زن بی‌پناه یمنی زیر شدیدترین حملات نظامی قرار دارند؛ اما چشم کشورهای متمدن دنیا برای دیدن این صحنه‌ها، قدرت زیادی برای چرخش و دیدن ندارند. سال‌هاست حمایت از مردم مظلوم فلسطین که برای دفاع از سرزمین خود، سلاح و مهمات ندارند، سیاسی‌کاری و زشت تلقی می‌شود. سال‌هاست فدراسیون‌های جهانی به دنبال تنبیه کردن ورزشکارانی هستند که به دلیل خشونت و کودک‌کشی رژیم صهیونیستی، از مقابله با ورزشکاران این کشور سر باز می‌زنند.

در همه این سال‌ها، پرداختن به موضوعات اجتماعی و حمایت از ملت‌های مظلوم، سیاسی‌کاری تعبیر می‌شد و فدراسیون‌های جهانی بشدت با آن مقابله می‌کردند؛ اما همین که کشور مورد تجاوز، اروپایی شد و چشم‌های مردمش آبی، همه به یکباره تغییر کردند. دفاع از مردم آن کشور شد ارزش. حمایت از مردم اوکراین کار سیاسی نبود. همه این کار را «قشنگ» توصیف و تعریف کردند.

میزبانی لیگ قهرمانان اروپا را از روسیه گرفتند، تمام تیم‌های فوتبالش را از لیگ‌های زیر نظر یوفا خارج و تیم ملی روسیه را از جام جهانی 2022 محروم کردند.

حتی رهبر ارکستر فیلارمونیک مونیخ به خاطر روابط نزدیک با پوتین اخراج می‌شود و همه اینها «قشنگ» است چون حالا به گفته گزارشگران شبکه‌های معروف اروپایی و امریکایی، اینجا اوکراین است نه یک کشور بدبخت جهان سومی در آسیا. اینجا اروپاست و همیشه باید در آرامش و صلح باشد. اگر زن و کودکی در خاورمیانه مرد اهمیتی ندارد؛ اما جان زن و کودک اوکراینی اهمیت دارد. در ماجرای جنگ 6 روز اخیر بسیاری از شعارها رنگ باخت، از جمله شعار مضحک مقابله با ورود سیاست به ورزش!