آرمن ساروخانیان

 

تساوی استقلال مقابل نساجی بعد از 6 برد متوالی فاجعه محسوب نمی‌شود، ولی تیمی که می‌خواهد فاصله‌اش در صدر جدول را حفظ کند تا سرنوشت قهرمانی به روزهای آخر لیگ کشیده نشود، نمی‌تواند براحتی از امتیازات صرف‌نظر کند. استقلال که موفق شده بود فاصله با پرسپولیس را به پنج امتیاز برساند، مایل بود که تا دربی این اختلاف را حفظ کند و حتی‌ افزایش دهد، ولی حالا دوباره رقیبش را در سه امتیازی می‌بیند.

استقلال بدون یزدانی و مرادمند، دو مدافع اصلی‌اش نگران بود که در خط دفاع آسیب‌پذیر شود، ولی چشمی و غلامی به‌عنوان جانشین نمایش مطمئنی داشتند تا دروازه استقلال برای چهارمین بازی متوالی بسته بماند. در عوض مهره‌های تهاجمی تیم پایین‌تر از انتظار بودند و فرصت‌های خیلی خوبی را برای زدن گل پیروزی از دست دادند. انگشت اتهام بعد از بازی بیشتر به سمت حسین‌زاده و ژستد بود که توپ‌های ساده‌ای را جلوی دروازه حقیقی از دست دادند. تعویض‌های مجیدی هم این بار نتیجه نداد و آمانوف، مطهری و رمضانی گره‌گشا نشدند.

چنین لغزش‌هایی در ماراتن لیگ ممکن است برای هر تیمی رخ بدهد و نباید از آن تراژدی ساخت، به شرطی که مشکل گل نزدن طولانی نشود. این تنها چهارمین بازی در لیگ بیست و یکم بود که خط حمله استقلال نتوانست گلی بزند، هرچند آنها موقعیت گل کافی برای رسیدن به گل برتری خلق کردند. بازی با گل‌گهر نشان خواهد داد که افت خط حمله مقطعی بوده یا استقلال ممکن است در یک‌سوم پایانی لیگ در این بخش به مشکل بخورد.