سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران در المپیک توکیو بعد از چند ماه سکوت، ترجیح داد بخشی از اتفاقاتی که در اردوی تیم ملی در زمان حضورش به عنوان سرمربی رخ داد را بازگو کند. تصمیمی که مشخص نیست سودی برای غلامرضا محمدی یا کشتی ایران دارد یا خیر؟ غلامرضا محمدی سرمربی سابق تیم ملی کشتی آزاد که نتیجه قابل قبولی هم در المپیک توکیو کسب کرد، بدون توجه به عواقب مصاحبه‌اش پرده از مواردی برداشت که در نهایت خودش را هم زیر سؤال می‌برد که چرا با وجود این همه دخالت حاضر شد در اردوی تیم ملی به عنوان سرمربی بماند؟

این مصاحبه نشان داد که اتفاقات المپیک و قبل از آن همانند بغضی گلوی او را می‌فشارد و ظاهراً هر کاری که می‌توانست کرد تا این بغض را فرو بخورد اما نشد.

سرمربی سابق تیم ملی کشتی آزاد از همان ابتدا سعی کرد که در هر سؤالی یک طعنه به رئیس فدراسیون کشتی بزند: «آرامش و تمرکزی را که یک سرمربی باید داشته باشد من نداشتم. نمی‌خواهم یکسری مسائل را باز کنم چرا که این مسائل در‌ شأن من و کشتی نیست. من حرمت‌ها را حفظ می‌کنم اما رئیس فدراسیون متأسفانه این کار را انجام نداد.»

او با اشاره به عملکرد تیم ملی در توکیو ادامه داد: «ما در اوزان ۸۶، ۹۷ و سنگین‌وزن شانس بیشتری در المپیک داشتیم. اگر آن ۱۷ ثانیه لعنتی در کشتی یزدانی مقابل تیلور اتفاق نمی‌افتاد قطعاً شرایط تیمی ما بهتر می‌شد و محمدیان هم نتیجه بهتری می‌گرفت. یزدانی روز اول ۸۵ کیلوگرم بود و خوب نتوانست پر کند و بدنش خالی بود که روی تشک می‌رفت. ۲۴ ساعت زمان داشتیم که او پر کند. بحث بدنی کشتی‌گیران جریانی بود که طراحی شده بود تا کادر فنی را زیر سؤال ببرند. یزدانی در کشتی فینال شرایط بدنی خیلی خوبی داشت اما اتفاقات ثانیه‌های پایانی رخ داد.»

سرمربی سابق تیم ملی در رابطه با گزینه شدن چند نفر برای سرمربیگری تیم ملی باز هم از رئیس فدراسیون کشتی انتقاد کرد: «هر آمدنی یک رفتنی دارد، من هم چند بار آمدم و رفتم اما متأسفانه صحبت‌هایی شد که ناراحت شدم. بعد از المپیک قرارداد من تمام شده بود و نزدیکان رئیس فدراسیون می‌دانستند که با هر نتیجه‌ای در المپیک کارم تمام می‌شود اما اینکه گفتند ۶ گزینه داریم ناراحت‌کننده بود. باید حرمت‌ها حفظ می‌شد. با تمام وجودم آرزو می‌کنم درستکار و تیم ملی موفق باشند. شرایط تیم ما خوب بود و همه می‌دانستند در جهانی نروژ روی سکو می‌رویم. در سال‌های گذشته اتفاقی افتاد که نسل نو وارد کشتی ایران شدند که تا یک دهه می‌توانند کشتی ما را تأمین کنند. به آقای دبیر توصیه‌ای دارم، البته شاید شرایط درستکار چون دوستان نزدیک با هم هستند، با شرایط من فرق کند اما اگر سرمربی در تیم ملی کار می‌کند اختیار تام به او بدهد و چهارچوب‌ها را رعایت کند تا ‌شأن و جایگاه سرمربی تیم ملی حفظ شود. متأسفانه در المپیک توکیو کشتی‌گیر من نمی‌دانست حرف من مربی که کنار تشک هستم را گوش کند یا حرف آقای دبیر که روی سکو بود.»

محمدی در انتهای صحبت‌های خود باز هم از رفتار رئیس فدراسیون کشتی انتقاد کرد: «این موارد باعث شکاف در تیم شد. آقای دبیر کار مربیگری نکرده، در سیاست و مدیریت تجربه داشت اما تجربه مربیگری نداشت. این رفتارها باعث شکاف بین مربی و کشتی‌گیر می‌شود. شرایط المپیک با هیچ مسابقه دیگری قابل قیاس نیست. شرایط روحی و بدنی ورزشکاران حاضر در المپیک قابل قیاس با هیچ رویداد دیگری نیست. شرایط بچه‌های ما برای مسابقات جهانی نروژ عالی بود و می‌دانستیم بهترین عملکرد را خواهیم داشت. حتی این انتظار وجود داشت که با توجه به غیبت بسیاری از چهره‌های مطرح کشتی جهان می‌توانستیم بر سکوی نخست جهان بایستیم.»